คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Mark x JR : feeling [1/2]
[Mark x JR ]
- Feeling -
“มึงจะไปจีบมันจริงๆเหรอวะเนียร์”
“อื้อ!”
ผมยืนยันกับแบมแบมเพื่อนรักของผมด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“กูได้ยินมาว่าพี่มาร์คดุอย่างกับหมาเชียวนะ”
“ไม่ว่ามึงจะพูดอะไรกูก็ไม่เปลี่ยนใจหรอกแบมแบม กูชอบพี่มาร์ค ถ้าไม่เสนอหน้าไปจีบแล้วเขาจะรู้เหรอวะ”
“แต่ว่า...”
“น้อง น้องครับ”
ยังไม่ทันที่ผมจะทำอะไร ‘เป้าหมาย’ ของผมกลับเป็นคนเดินมาหาผมก่อนจะเรียกผม หึ อย่าบอกนะว่าพี่มาร์คเองก็คิดเหมือนกันกับผม มันชอบผมใช่ไหมครับ พี่มาร์คน่ะ.. ได้แต่คิดแล้วก็แอบยิ้มในใจ
“เนียร์ เนี่ยร์! ไอ้เนียร์!!”
แบมแบมใช้มือสะกิดผมจากข้างหลังเบาๆ
“หือ ? อะไรวะ”
“มันเรียกมึงนานแล้วนะ”
“เออจริงด้วยว่ะ ว่าไงเหรอ?”
ประโยคแรกพูดกับเพื่อนตัวเองก่อนจะหันหน้าไปยิ้มหวานให้คนตรงหน้า แค่อยู่ใกล้ๆใจก็สั่นจะบ้าตายอยู่แล้ว งื้ออ >///<
“มีเรื่องอยากจะคุยกับเอ่อ น้องจินยองหน่อยน่ะ”
“เห ? ผมน่ะเหรอ?”
ยกมือชี้ตัวเองทำหน้างงทั้งที่ความจริงในใจนี่กระโดดโลดเต้นอย่างกับเด็กที่ได้ของเล่นถูกใจ
“อ่า ตามมาสิ”
พี่มาร์คเดินนำหน้าผมไปยังต้นไม้ใหญ่ใกล้ทุ่งทานตะวันของโรงเรียน หืมม โรแมนติกซะด้วย แค่คิดก็ยิ้มไม่หุบแล้ว
“มีเรื่องอะไรจะคุยกับผมเหรอ?”
“คือ..เอ่อ จะพูดยังไงดีล่ะ มันก็น่าอายนะ”
ผมมองไปที่พี่มาร์คที่ยกมือเกาหัวเบาๆก่อนจะเห็นว่าแก้มใสๆนั่นคือสีแดงเรื่อจางๆ ส่วนผมน่ะเหรอ? มะเขือเทศสุกแล้วครับสีแก้มตอนนี้..
“พ..พูดมาเถอะน่า ผมเองก็เขินเหมือนกัน T////u/////T”
“คือพี่..ชอบน่ะ ชอบ..”
“งื้อออ T////////T”
“คือ..พี่ชอบแบมแบมเพื่อนจินยองน่ะ”
“อ่ะ..เอ่อ..อะไรนะ”
“คือพี่ชอบแบมแบมน่ะ ชอบจริงๆนะ”
“พี่..ชอบแบมแบม?”
“ใช่”
พี่มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น รอยยิ้มกว้างนั่น..แปลกแฮะ มันเป็นครั้งแรกที่มองเขายิ้มแต่ผมรู้สึกอยากจะร้องไห้
“พี่ชอบแบม แล้วพี่มาบอกผมทำไม!”
ผมหันหลังกลับ และก้าวเดินออกมาจากจุดนั้นแต่ติดตรงที่มือของอีกคนดันเกาะแขนผมไว้แน่น นี่มือหรือกาวตาช้างวะ ปล่อยสิวะ ไม่อยากได้ยินอะไรแล้ว
“ปล่อยมือผมด้วยครับ รุ่นพี่”
“อย่าพึ่งสิ พี่มีเรื่องจะของร้อง..”
“ขอร้อง? ขอร้องอะไร?”
“ช่วยพี่จีบแบมแบมหน่อยสิ นะ”
อื้อหือ..จะทนไม่ไหวแล้วนะ
“พี่ชอบแบม ก็จีบมันเองสิ้!!”
ไม่ช่วยโว้ยยย ฮรื้ออ TT
“นายไม่เคยรู้อะไรเลยนะ ถ้าพี่จีบเองได้พี่จะมาขอร้องนายทำไม”
เขาเริ่มเสียงดังใส่ผม เหอะ คนที่ควรจะเริ่มโกรธมันควรเป็นผมสิ มีอย่างที่ไหน ขอให้คนที่ชอบเรามาช่วยเราไปจีบเพื่อน ฮึ่ยย แค่คิดก็ปรี๊ดแล้ว
“พี่นั่นแหละ แม่ง พี่เลย พี่ต่างหากคือคนที่ไม่เคยรู้อะไรเลย!”
ผมตะโกนใส่หน้าเขาก่อนจะเดินหนีออกมา แต่ก็นั่นแหละ เขายังไม่ยอมปล่อยมือผมเลย
“จะไปไหน”
“จะไปร้องไห้ พอใจยัง! ปล่อยสิวะ!!”
ผมพูดก่อนจะรีบวิ่งหนีออกมาเพื่อไม่ให้เขาตามมาได้ทัน คนบ้าอะไรใจร้ายชะมัด นี่ผมกำลังจะไปบอกชอบเขานะ..จะไปบอกว่าชอบอยู่แล้วเชียวนะ...
To Be Continue.... B B
ความคิดเห็น