คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่ดวงดาวเลือนหาย
ChapTer 1 : วันที่ดวงดาวเลือนหาย
.. ใกล้ถึงเวลาแล้วสิน๊ะ ที่ดวงดาวทั้ง 12 ดวงจะต้องหายไป ..
เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งพูดกับผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ บุคคลทั้งสองคนนั่นกำลังเงยหน้ามองดูทั้งฟ้าที่วันนี้ควรจะเป็นวันที่ดวงดาวเต็มฟ้า แต่ทว่า เพราะเหตุอันใดมิทราบที่ทำให้ดวงดาวทั้ง 12 จักรราศี ที่ควรจะมีอยู่เต็มท้องฟ้าและควบคุมดวงดาวทั้งหมดบนฟากฟ้า ค่อนข้างเลือนหายไป
" แต่ก็ใกล้ถึงเวลาแล้วที่ประตูมิติแห่งโลกของดวงดาว และ โลกของมนุษย์จะถูกเปิดออกอีกครั้งเป็นรอบที่ 2 และเราก็คงได้แต่รอผู้ที่ถูกเลือกจะทำให้ดวงดาวทั้ง 12 ราศีกลับมาอยู่บนท้องฟ้าอีกครั้ง "
" แต่ถ้าพวกเขาไม่สามารถทำได้ล่ะ " เสียงของเด็กผู้หญิงในเงามืดนั้นตอบกลับมา
" อันนี้ก็คงแล้วแต่โชคชะตาที่จะลิขิตว่าดวงดาวทั้ง 12 ราศีจะสามารถกลับมาได้ไหม " เสียงผู้ชายคนนั้นดูเศร้าๆไป
" แต่เธอก็รู้นี่ว่า ถ้าดวงดาวทั้ง 12 หายไป จะเกิดอะไรขึ้นกับโลกบ้าง " ผู้หญิงคนนั้นถามด้วยน้ำเสียงวิตกกังวล
" ผมไม่รู้ … ผมบอกแล้ว โชคชะตาจะเป็นตัวกำหนด คุณก็รู้ ดวงดาวทั้ง 12 กลุ่มมีพลังแตกต่างกันไป เราไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ดวงดาวทั้ง 12 เป็นผู้กำหนดโชคชะตา ไม่ใช่พวกเรา เราคงต้องปล่อยโชคชะตาดำเนินไปตามสิ่งที่พวกเขาคิดไว้เอง "
เสียงของผู้หญิงดับไปเป็นครูใหญ่ก่อนที่เด็กหนุ่มจะเอ่ยอะไรออกมา
" เราควรกลับกันได้แล้วน๊ะ เราอยู่ที่นี่นานเกินไปแล้ว " ชายหนุ่มเอ่ยปากชวน
" ก็คงยังงั้นแหล๊ะ " เสียงผู้หญิงตอบด้วยน้ำเสียงเฉยชา
เสียงทั้งสองคนเงียบไป เกิดออกมาเป็งแสงสว่างสีขาวแผ่จ้าไปทั่วพื้นที่นั้น ในทันใดนั้นร่างของชายหนุ่มและหญิงสาวก็ได้หายไปจากบริเวณพื้นที่นั้น
ถัดจากพื้นที่นั้นมาประมาณ 10 กิโลหญิงสาวคนนั้นลุกขึ้นจากเตียงออกมา หลังจากเธอได้ฝันที่ประหลาดที่สุดในชีวิต ก่อนที่เธอจะลุกออกจากเตียงและตรงไปที่ห้องน้ำ ก่อนที่จะมองที่กระจก และหยิบแปรงสีฟันคู่ใจของเธอขึ้นมา
.. ฝันอะไรของเราแห๊ะ ไม่เห็นเข้าใจอะไรเลยสักนิด อะไรคือดวงดาวทั้ง 12 ราศี และอะไรเป็นเหตุผลที่ดวงดาวจะหายไป และมันจะหายไปจริง ๆ เหรอ ..
เด็กหญิงคนนั้นครุ่นคิดก่อนที่จะบ่นพึมพัมกะตัวเอง
" มันจะเป็นไปได้ไงล่ะเน๊าะ " ก่อนที่เธอจะค่อยๆแปรงฟันของเธอไปเรื่อย ๆ
กวา กวา ~ ตื่นรึยังลูก
" ตื่นแล้วค่ะ แม่ " เด็กสาวที่ถูกเรียกว่ากวาตะโกนตอบแม่เธอกลับไปด้วยน้ำเสียงทะเล้น
" วันนี้ลูกสาวแม่ตื่นเช้าแห๊ะ มีอะไรเป็นพิเศษรึป่าว " เสียงแม่ของแตงวกวาตะโกนตอบกลับมา
" นู๋ตื่นเช้าก็ผิดแห๊ะ " กวาทำเสียงงอนใส่แม่อันเป็นที่รัก และแอบยิ้มเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะคิกๆคักๆของแม่
ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ .. ! ! !
เสียงลงบันไดบ้านดังขึ้น เด็กหญิงสาวผิวขาว อยู่ในชุดนักเรียนกำลังวิ่งลงมาจากชั้นบน หน้าตาของเธอน่ารักใช้ได้ทีเดียว ผมสีดำสนิทที่ถูกตัดสั้นตาบกฎระเบียบโรงเรียน แต่เธอก็ยังน่ารักเหมือนทุกครั้ง
" อาหารเช้าอยู่บนโต๊ะน๊ะจ๊ะ กวา " คุณแม่เธอชะโงกหน้าออกมาจากห้องครัวเพื่อตรวจดูความเรียบร้อยของลูกสาว
" ค้า " กวาตอบรับอย่างอารมณ์ดี
ปี๊น … ปี๊น …
เสียงบีบแตรดังขึ้นที่หน้าบ้านของแตงกวา
" อ้าว เพื่อนลูกมารับแล้วเหรอ " แม่ของแตงกวาชะโงกหน้ามาถามอีกครั้ง และเห็นกวานในสภาพมือถือแก้วนม และขนมปัง 2 แผ่นที่เธอปิ้งไว้โดนยัดเข้าไปในปากของเธอ
" เดี๊ยวก็ติดคอตายหรอก แตงกวา " แม่กวาขมวดคิ้ว ในขณะเดียวกัน แตงกวาก็ยัดทั้งขนมปังและนมไปในท้องเธอเรียบร้อยแล้ว
" ไปก่อนน๊ะค่ะ แม่ รักน๊ะ จู๊บๆ " แตงกวาแลบลิ้นให้แม่เธออย่างน่ารักก่อนจะวิ่งไปหามอเตอร์ไซด์ที่มารับเธอ
" อรุณสวัสดิ์ แก้ว " แตงกวาทักด้วยท่าทาง แฮปปี้สุดความสามารถ
หน้าตาของผู้หญิงที่มารับกวานั้น เป็นผู้หญิงผิวสีน้ำผึ้ง หน้าตาก็งั้นๆ ไม่ได้สวยมากนัก แต่ว่ามีเสน่ห์ใช่ย่อย
" หวาดดีจ๊ะ ขึ้นรถเถ๊อะๆอยากไปถึงโรงเรียนเร็วๆ " แก้วตอบด้วยท่าทีร้อนลน
เสียงรถมอเตอร์ไซด์ดังขึ้นในทันที และในอีกไม่กี่นทีต่อมา พวกเธอทั้งสองคนก็หยุดอยู่ที่หน้าโรงเรียนของพวกเธอ แล้วพวกเธอก็เดินกันไปจนถึงชั้นห้องเรียนของเธอ
" ว่าไง เพื่อนฝูง " แก้วตะโกนโหวกเหวกทักทายเพื่อนๆของพวกเธอ
" หวาดดี แก้ว หวาดดีกวา " ทุกคนพร้อมใจกานทักตอบอย่างพร้อมเพรียงทั้งห้องขอเธอมีนักเรียนแค่ 12 คนเท่านั้น เพราะว่าต้องการให้เด็กเรียนเป็นการตัวต่อตัว
" เพื่อนๆ เรามีเรื่องที่จะเล่าให้ฟัง " กวาทำหน้าเครียดก่อนที่จะเรียกเพื่อนๆทั้ง 11 คนใกล้เข้ามาหาเธอ เธอเล่าเรื่องราวความฝันของเธอเมื่อคืนให้เพื่อนๆฟัง
" และฉันก็ตื่นขึ้นมา … " กวาเล่าจนจบ ก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมาทันที
" สงสัยฝันเธอจะไม่ใช่ฝันธรรมดาแล้วล่ะ " เด็กผู้ชายหน้าตาทะเล้นบอกกับเธอ เขาคนนี้ชื่อว่าหมีพูห์ สูงสุดในห้อง ออกไปทางขาวๆ ตี่ๆ แต่ไม่หล่อ " ฉันไปอ่านเจอเรื่องนี่ในหนังสือเล่มนี้ "
หมีพูห์หยิบหนังสือขนาดยักษ์ที่มีชื่อติดหน้าปกว่า " ศาสตร์แห่งดาราจักร "ที่ยืมมาจากห้องสมุดก่อนจะวาง(น่าจะเรียกว่าทุ่มมากกว่า)ไว้กลางห้อง ก่อนที่จะเปิดหนังสือเล่มนั้น
" ฉันยืมเอามาอ่านเล่นเมื่อ 2 - 3 วันก่อน " หมีพูห์เปิดหนังสืออย่างบ้าคลั่ง
" อ่านเล่น เหรอเนี้ย " แก้วพึมพัม
" โอ๊ยๆ เจอแล้ว " หมีพูห์ร้องออกมา
" ฟังน๊ะ " หมีพูห์กวาดสายตาไปทั้งห้อง " มีความเชื่อหนึ่งที่ว่า วันใดวันหนึ่งบนโลกนี้ ดวงดาวทั้ง 12 กลุ่มซึ่งเป็นจุดกำเนิดของ 12 ราศีจะหายไป ซึ่งหลังจากคืนที่มันหายไป 24 ชั่วโมง ประตูแห่งโลกของดวงดาวจะเปิดขึ้นอีกครั้ง เป็นครั้งที่ 2 ในโลกนี้ โดยจะมีคนทั้ง 12 คนซึ่งมีพลังพิเศษบางอย่างทำให้ดาวทั้ง 12 ดวงกลับมาอีกครั้ง … แต่ถ้าพวกนั้นทำไม่ได้ก็จะทำให้เกิดหายนะกับโลก เมื่อดวงดาวดับสิ้นลง "
เสียงเงียบเกิดขึ้นทั้งห้อง
" ซึ่งก็แปลว่า แตงกวาอาจเป็นหนึ่งใน 12 คนนั้น " เสียงเด็กผู้หญิงผิวแทน ตาโต หน้าตาน่ารักคนหนึ่งทำสีหน้าสงสัย
" ถูกอย่างหวานพูด " หมีพูห์ปิดหนังสือ เกิดเสียงดังสั่นสะเทือนทั้งห้อง
" แล้วทำไมต้องเป็นเราอ่า " แตงกวาชี้มาที่ตัวเองอย่างสงสัย
" เพราะว่ากวามีพลังพิเศษบางอย่างไง " หมีพูห์พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง
" แล้ววันนั้นที่ว่า หลังจาก 24 ชั่วโมงก็คือวันนี้น๊ะดิ " เด็กผู้ชายรูปร่างสูงโปร่ง ขาว หน้าตาคมเข้ม หันหน้ามาถามกับแตงกวา
" คงใช่อ่ามั้ง บูม " กวายักไหล่ให้
" อย่าคิดมากเลย มันอาจเป็นฝันธรรมดาๆ ที่ตรงกับหนังสือ ก็แค่นั้น " เด็กผู้ชายผิวขาว หน้าตาดีที่สุดในห้อง พูดขณะที่นั่งอยู่บนโต๊ะของตัวเอง
" จริงอย่างอั๋นว่าน๊ะ " เด็กผู้หญิงผิวดำ เตี้ย หน้าตาค่อนไปทางอุบาทย์ๆ กระโดดลงจากโต๊ะด้วยขาอันสุดแสนจะสั้นของเธอ " จุว่า … มันคงเป็นแค่ฝันแปลกๆน๊ะ "
" ไร้สาระจะตายเรื่องพวกเนี้ย " เด็กผู้ชายผิวสีน้ำตาลอ่อน หน้าตาคมเข้ม ตัวสูง ขมวดคิ้วก่อนที่จะบอกกับคนในห้อง
" กี้ว่ายังไง แก้วก็ว่ายังงั้นแหล๊ะจ๊ะ " แก้วกระดี๊กระด๊าใส่กี้ ก่อนที่กี้จะถอนหายใจเฮือกใหญ่
" อืมๆ จ้า ๆ " แตงกวาตีสีหน้าสดใสให้เพื่อนๆเห็น แต่ในใจก็ยังแอบครุ่นคิดเรื่องเมื่อสักครูนี่ไม่หาย
" มาาาาลิ๊ จ๋าาาาาา " เสียงของเด็กผู้หญิงเรียกชื่อปริศนาอย่างยานคาง
" อิอาย อิวอก " แก้วหันควับมาหาเด็กผู้หญิงผิวดำ หน้าตาทะเล้นก่อนที่จะวิ่งไล่ของเธอ " อิอาย เห็นชื่อแม่กูเปงอารายเนี้ยยยยย "
" เอ้าๆ … " เสียงผู้หญิงท่าทางเด๋อด๋า ผมหยิก หน้าตาน่ารัก บอกกับเด็กผู้หญิงผิวขาว หน้าตาน่ารักอย่างหาที่สุดมิได้ ซึ่งกำลังร้องเพลง เสียงของเธอนั้น เพราะและมีเสน่ห์มาก
" ลูกตาลไปออกเทปซะ เชื่อเรา เน๊าะ ปอง เน๊าะ " จุเดินมาหาเด็กผู้หญิงทั้ง 2
" ใช่แล้ว ลูกตาล เราอยากเห็นเพื่อนเราได้ดี " ปองทำหน้าตาขึงขังซึ่งเธอก็พยายามสุดความสามารถแล้ว แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าเธอทำหน้าขึงขังเลย
ลูกตาลหัวเบาะเบาๆ ก่อนที่จะร้องเพลงต่อ
" อ๊อฟ ….. อ๊อฟ " เสียงของแตงกวาพูดกับเด็กผู้ชายหน้าตาใส่ซื่อ ผิวแทน ก่อนที่เด็กผู้ชายคนนั้นจะเงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ
" มีอะไรเหรอ " อ๊อฟตอบ
" เห็นเงียบมาตั้งแต่เช้า มีอารายรึป่าว " แตงกวาถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง
" มั่ยมีอารายหรอก " อ๊อฟยิ้มตอบ
" กวาๆ ส่งเราไปห้องสมุดหน่อยดิ " ปองเดินมาหากวา ในมือมีหนังสือ " ขนของสัตว์โลก " ถืออยู่ในมือ " เราจาเอามันไปคืน "
" ได้ดิๆ ป๊ะๆ " กวายิ้มให้ ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปกะปอง
ทั้งสองคนเดิน และพูดคุยกันไปเรื่อยๆ แต่แตงกวาก็ต้องหยุดเพราะสายตาของเธอเหลือบไปเห็นร่างของชายหนุ่มที่คุ้นตาเธอ
" ปอง ที่นอกโรงเรียนนั่น ผู้ชายคนนั้นที่ฉันเห็นเมื่อคืน " แตงกวาพูดด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย แต่ขณะที่ปองกำลังจะอ้าปากตอบก็ถูกแตงกวาลากตัวเธอไปกับเธอซะแล้ว
" จะไปไหนอ่า แตงกวา " ปองถามขณะที่เท้าของเธอโดนลากไปกับพื้น
" ก็ไปหาผู้ชายคนนั้นไง นั่น !!! เค้ากำลังเริ่มเดินไปแย้ว เร็วๆหน่อยสิปอง อ๊ายยย >.< " แตงกวารีบเร่งฝีเท้าขึ้น เธอใกล้ผู้ชายคนนั้นใกล้มากขึ้น และแล้วเธอก็ใกล้จะถึงตัวเขา แต่ว่า … ผู้ชายคนนั้นได้หันหน้ากลับมามองเธอ และหลังจากนั้นไม่กี่สินาที แสงสีขาวก็พุ่งออกมาจากตัวของผู้ชายคนนั้นเหมือนกับฝันเธอ และเค้าได้หายไปกับสายลม
" กรี๊ดดด สาเด๊ดสาเดิ้ด เค้าหายตัวได้ " ปองทำท่าตื่นเต้นอย่างหาที่สุดทิได้
แตงกวาสอดส่องมองไปบริเวณรอบๆ ก่อนที่ไปสะดุดตาหนังสือเล่มนึงที่มาอยู่แทนร่างของผู้ชายคนนั้น เธอเดินไปหยิบมันขึ้นมา
" มันคือหนังสือไรอ่า แตงกวา " ปองถามด้วยสีหน้าสงสัย
" ไปเปิดในห้องกันเถ๊อะ ปอง " แตงกวาตัดสินใจไม่เปิดหนังสือก่อน แล้วรีบพาปอง วิ่ง ( แกมลาก ) กลับมาที่ห้อง
ปัง !!!
เสียงประตูห้องดังขึ้น ทุกคนในห้องหันมามอง ก่อนที่กวาจะเดินไปกลางห้อง และกระแทกหนังสือลงกับโต๊ะกลางห้อง
" หนังสืออ่านเล่นอะไรอีกล่ะเนี้ย " แก้วถามด้วยสีหน้าโง่ๆ
แตงกวาเล่าเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อกี้ให้กับเพื่อนๆฟัง เพื่อนๆตั้งอกตั้งใจฟังกันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด และเมื่อแตงกวาเล่าจบทุกคนต่างพากันขมวดคิ้ว
" เปิดหนังสือกันเถ๊อะ " แก้วลุกลี้ลุกลน
แตงกวามองหน้าเพื่อนๆทั้ง 11 คน ทุกคนต่างพากันพยักหน้าตอบกลับมา แตงกวาค่อยๆพลิกหน้าแรกของหนังสือ หน้าแรกของหนังสือ มีตัวอักษรอยู่กลางหน้ากระดาษ ซึ่งแตงกวามิอาจทราบได้ว่ามันคือภาษาอะไร แต่แตงกวารู้ว่าเธอสามารถอ่านมันได้
" ราตรีอันมืดมิด จะเป็นเวลาที่ฟากฟ้าเปิดโล่ง และได้นำพาพวกเรามาโลดแล่นอยู่เต็มท้องฟ้า แต่บัดนี้ พวกเราได้ค่อยๆเลือนหายไป ได้เวลาที่จะต้องทำพิธีการ บวงสรวงดวงดาวทั้ง 12 ให้กลับมาสถิตย์บนท้องฟ้าใหม่อีกครั้ง โดยผู้ที่จะสามารถทำให้การบวงสรวงพวกนี้สำเร็จได้ คือบุคคล 12 คนที่เกิดต่างราศี ซึ่งเป็นตัวแทนของราศีทั้ง 12 จะมาช่วยเหลือในการบวงสรวงครั้งนี้ โดยราศีทั้ง 12 ได้แก่ Aries ( เมษ ) Taurus ( พฤษก ) Gemini ( เมถุน ) Cancer ( กรกฏ ) Leo ( สิงห์ ) Virgo ( กันย์ ) Libra ( ตุล ) Scorpio ( พิจิก ) Sagittarius(ธนู ) Capricon (มังกร ) Aquarius ( กุมภ์ ) Pisces ( มีน ) และเมื่อตัวแทนของราศี 12 มาพบกันในวันเวลาที่ประตูเปิดออก ประตูโลกแห่งดวงดาวและโลกของมนุษย์จะเปิดออก "
แตงกวามองหน้าเพื่อนๆ ก่อนที่จะหลิกหนังสือหน้าต่อไป แต่ว่ามันไม่ได้พลิกแค่หน้าเดียว หนังสือเริ่มเปิดหน้าเองราวกับบ้าคลั่ง ก่อนที่จะมีแสงสีขาววาบจากหนังสือ เด็กทั้ง 12 คนต่างลนลานและตกใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แสงสว่างปกคลุมอาณาเขตทั้งห้อง และค่อยๆจางหายไปแต่มันไม่ได้หายไปแค่แสง สิ่งที่หายไปด้วยคือเด็กทั้ง 12 คน
ความคิดเห็น