ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    AU fic one piece : Y&N

    ลำดับตอนที่ #1 : You are mine.(marco x ace)

    • อัปเดตล่าสุด 5 มี.ค. 58


    Marco x Ace”

    You are mine.






              “เป็นอะไรไป มาร์โก้ ทำหน้าเหมือนกับว่าปวดอึอย่างนั้นแหละ ฮ่ะๆๆๆๆๆ”เสียงที่ดังขึ้นแข่งกับเสียงโหวกเหวกดังขึ้นมาตรงหน้าของหนุ่มตัวสีทองทรงประหลาด มาร์โก้เงยหน้าขึ้นพร้อมกับมองหน้า ซัจ สหายของเขา..

              ร่างสูงเดินมาพร้อมกับยื่นพิงเคาร์เตอร์ประจำห้องครัวแห่งเรือโมบี้ดิกหรือเรือของหนวดขาวที่ตอนนี้ได้มีการฉลองอย่างครึกครื้นพร้อมกันทุกคนยกเว้นแต่มาร์โก้..

              “ไม่เอาน่าเพื่อน นี้มันงานเลี้ยงนะ ครึกครื้นหน่อยซิ๊”ซัจพูดพร้อมกับยกแก้วในมือขึ้นดื่มเสียงดังแล้วจึงหันมามองหน้าเพื่อนตนอีกครั้งแต่เจ้าหัวทรงประหลาดก็ยังไม่เลิกทำหน้าบึ้งแถมยังขมวดคิ้วจนเกือบจะเป็นปมแถมยังส่งรังสีอำมหิตออกมาเล็กน้อยจนซัจเองเกิดขมวดคิ้วตามและมองตามไปยังสายตาที่เจ้าของทรงผมสับปะรดมอง เขาเองจึงพบคำตอบของสีหน้านั่น..

              ตรงกลางของวงที่มีเสียงเอะอะโวยวายได้มีร่างของเด็กหนุ่มร่างสมส่วนถือขวดสีน้ำตาลพร้อมกับร้องเพลงลั่นโดยไม่สนใจใครหน้าไหนพร้อมกับอีกสองร่างที่กอดคอของเด็กหนุ่มและเต้นแล้งเต้นกาบ้าบอตามประสาโจรสลัดแต่นั้นไม่ใช่ประเด็นหลัก..เพราะประเด็นหลักที่ทำให้มาร์โก้ตัวเสียอยู่ตอนนี้คือเด็กหนุ่มคนนั้นที่เมาเละเทะอยู่ตรงนั้นคือโปโตกัส ดี เอสหรือคนรักของเขา..ถึงจะยังไม่เปิดเผยก็เถอะ กำลังถูกเจ้าบ้าชีกอสองคนเนียนจับไปทั่วร่างนั้นนะสิ!! แถมดูเหมือนเจ้าตัวไม่รู้สึกตัวด้วยนะสิ...ให้ตายสิ..ตอนที่เจ้าหมอนั้นเมาระบบป้องกันตัวจะถือว่าต่ำมากทำให้เขาเป็นห่วงอยู่ไม่น้อยแต่ก็ทำได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆแบบนี้เพราะขืนเค้าไปกระชากลากถูออกมาจากกลางวงตอนนี้ เจ้าหมอนั้นคงพ่นไฟใส่เขาแหงๆ ใช่ว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นครั้งแรกและล่าสุดตอนที่เขาเดินไปลากเอสออกมาจากกลางวงก็โดนเจ้าบ้านั้นพ่นไฟใส่แถมยังโดนท่าหมัดเพลิงของเจ้าหมอนั้นเข้าไปอีก จนเรือไหม้ไปกว่าครึ่ง.. ตอนนี้เขาเลยได้แต่มองอยู่แบบนี้ พอเจ้าสองตัวนั้นข้ามเส้นมามากเกินไปเขาค่อยออกโรง..

              มือสากที่ตอนแรกกอดคอเอสอยู่นั้น จู่ๆก็เลื่อยลงมาต่ำและคว้าเอวอันสมส่วนของเจ้าตัวไว้แทนแต่เจ้าของร่างนั้นก็ยังคงไม่รู้ตัวและยังคงร้องเพลงเสียงดังพร้อมกับกระดกของเหลวสีเหลืองเข้าปากแต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะปากรั่วซะนี้เพราะของเหลวที่ตอนแรกถูกกอกเข้าปากดันรั่วออกจากปากอวบอิ่มนั้นเป็นทาง ผ่านลำคอหนาพอดีและอกสมส่วนไปจนเปียกชุ่มและยังคงไหลเป็นสายจนเด็กหนุ่มเอาปากขวดสีน้ำตาลออกจากปากพร้อมกับยกมือขึ้นปาดของเหลวออกจากปากแบบลวกๆ ก่อนจะยิ้มจนเห็นไรฟันทุกซี่และชูขวดน้ำตาลนั้นขึ้นสูงพร้อมกับตะโกนว่า “หมดขวดดด!!!!! ฮ่า~~~!!!”และเสียงหัวเราะตบท้ายโดยไม่รู้ว่าทำให้ใครหลายคนลงไปกองกับพื้นแล้ว

              “หึๆๆ เจ้าเอสนี่เซ็กซี่เป็นบ้าเลยวะ”ซัจเอ่ยขึ้นอย่างขำๆโดยไม่รู้เลยว่าดันไปสะกิดต่อมน้ำโหของสับปะรดคุงเข้าซะแล้ว

              “ไม่เอาน่า อย่ามองฉันแบบนั้นสิฟะ ฉันก็แค่หยอกเล่นเฉยๆเฟ้ยย”เมื่อซัจหันไปกะจะล้อเพื่อนเล่นซะหน่อยแต่ก็ดันสบสายตาอำมหิตของเจ้าสับปะรดซะก่อน ให้ตายสิ..น่ากลัวเป็นบ้า..

              ก็ยังคงเต้นกันต่อไป..กลางวงอันครึกครื้นนั้นก็ยังมีเจ้าบ้าห้าร้อยที่ท้าทายอำนาจมืดสองตัวกำลังแอบเนียนจับทั้งแก้มสีแดงของมีผลมากจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แต่เจ้าตัวก็ยังคงสนุกกับการ้องเพลงและเต้นบ้าๆบอๆโดยไม่รู้สึกตัวซะนิดว่าตอนนี้มือสากที่จับเอวไว้ลวกๆตอนนี้ได้เริ่มกระชับเอวสมส่วนนั้นมากขึ้นและเริ่มลูบไล้ไปตามเอวของเจ้าตัวอย่างแผ่วเบาและอีกคนที่กอดคออยู่นั้นเริ่มลูบไล้ไปตามไหล่นั้นเบาๆแล้วเช่นกันจนทำให้สับปะรดคุงที่มองเห็นการอยู่เนิ่นนานนั้น..หมด-ความ-อด-ทน..

              “เอส นายเมามากแล้วกลับห้องไปซะ..”เจ้าสับปะรดที่เดินมาอย่างรวดเร็วคว้าข้อมือของคนที่ตัวเล็กกว่าและมองหน้าเจ้าของข้อมือนั้นด้วยสายตาเชิงตำหนิและหวงแหนก่อนจะตะหวัดสายตาไปยังเจ้าบ้าห้าร้อยสองตัวที่แอบตีเนียนจับนู่นสัมพัสนี่ต้องรีบถอยห่างเพราะรู้ดีว่ามาร์โก้ดุและโหดแค่ไหนแถมยังมีสายตาที่เชิงบอกว่า ฉันฆ่าแกแน่อีก แค่นี้ก็มีเหตุผลมากพอแล้วที่ทำให้เค้าสองคนต้องถอยห่างจากโปโตกัส ดี เอส...

              “ม่ายอาวว ม่ายยมาววว อึก ช้านจาอยู่ต่ออออ งืมม”เสียงลากยาวและร่างที่พยายามแกะมือหนาของคนตัวใหญ่กว่านั้น บ่งบอกได้เลยว่าเจ้านี้..เมาหนักแน่ๆ..

              “ไม่ดื้อสิฟะ”เสียงของเจ้าสับปะรดกดต่ำลงเพื่อหวังว่าอีกฝ่ายจะยอมแต่ดูเหมือน..เข้าคิดผิดแห๊ะ

              “ช้านนนม่ายยยด้านนนดื้อออ อึก ม่ายยยมาววล้วยยยย”เสียงลากยาวของคนเดิมที่ตอนนี้ก็ยังคงพยายามแกะมือที่พัธนการข้อมือเขาไว้

              “งั้นมากลับฉันก่อน เดี๋ยวพาไปดูอะไรสนุกๆ โอเคไหม? หืม?”ครั้งนี้เป็นเชิงปลอบโยนและเกลี่ยกล่อมมากกว่าครั้งที่แล้วทำให้ครั้งนี้เอสยอมอยู่นิ่งๆก่อนจะมองนัยต์ตาของฟินิกซ์เชิงถามว่า จริงหรอ?

              “ฉันจะหลอกนายทำไมละ แปปเดียว โอเคไหม?”ฟินิกซ์เอ่ยถามด้วยเสียงอ่อนโยนท่ามกลางเสียงโวยวายตามประสางานเลี้ยงฉลอง

              “ก็ได้..”




              ไม่น่าเลย..ไม่น่ารับปากมันเลยเฟ้ยยยยย!!!! เสียงโอดครวญในใจของโปโตกัส ดี เอสที่อยู่ในร่างเปลือยเปล่าที่โดนเจ้านกบ้าขี้โกหกนั้นหลอกเอา เรื่องสนุกๆบ้าอะไรกัน!!สุดท้ายก็มาเรื่องใต้เข็มขัดไม่ใช่หรอ!!เจ้าบ้าหัวสับปะรด!!

              แต่ถึงจะบ่นในใจแบบนั้นเขาก็ยอมให้เจ้าสับปะรดกอดอย่างไม่ขัดขืน..แต่พอนึกถึงเมื่อคืนแล้ว...



              “โอ้ยย นายจะกัดทำไมเนี่--- อื้มมม”ไม่ทันที่ร่างเล็กกว่าจะบ่นได้เสร็จก็ถูกร่างใหญ่ประกบริมฝีปากสากพร้อมกับตวัดลิ้นหนาเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นเล็กอย่างสนุกจนร่างเล็กเริ่มขาดอากาศหายใจจึงยอมถอนจุบพิศออกอย่างเสียดาย

              มาร์โก้มองร่างที่อยู่ใต้เงาอย่างพึ่งพอใจกับสีหน้าที่แดงระเรี่ยขึ้นและหอบหายใจอย่างหนักหน่วง เอสยกข้อมือของตนเองขึ้นปาดของเหลวที่ไหลออกจากปากตนแบบลวกๆเหมือนตอนที่ปาดเอาเหล้าออกจากปากแต่ต่างกันเพียงแค่ไม่มีเสียงหัวเราะตามมาที่หลังเท่านั้นเอง..

              “ทะ..ทำไมวันนี้นะ..นายทำรอยไว้ซะเยอะ..อะ!!”ยังไม่ทันที่จะเอ่ยเสร็จเหมือนครั้งที่แล้วก็โดนตัดจบลงแต่ไม่ใช่การประกบริมฝีปากแต่เป็นการดูดเม้นที่ซอกคอขาวแทนและยังกดฟันขาวลงเบาๆพอให้เกิดรอยตามทีหลังทำให้ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยพร้อมกับมองร่างใหญ่ผ่านแสงสลัวที่เกิดจากโครมไฟเพียงอันเดียวที่ตั้งอยู่บนหัวเตียง ดวงตาสีฟ้าสว่างของนกอมตะฉายแววนักล่าและหื่นกระหายออกมาเต็มที ร่างใหญ่เลียริมฝีปากหนาของตน

              “ก็เพราะนาย..เป็นของฉัน..”

              เมื่อเอ่ยจบการละเล่นบนเตียงก็เริ่มขึ้นอย่างยาวนานก่อนจะจบลงเมื่อนภาท้อแสง..

    ...

    ...

    ...

            เป็นเหตุผลที่งี่เง่าและบ้าบอชะมัด!!เจ้าบ้า!!แล้วแบบนี้เขาจะทอดเสื้อยังไงละเนี่ย ก็ดันทิ้งรอยแดงไว้เต็มหน้าท้องและซอกคอขาวไม่เว้นแม้แต่ต้นขาของเค้าหรือแม้แต่น่อง..โรคจิตหรือไงฟะ..

              “นายเป็นของฉัน”เสียงทุ้มอันมีเสน่ย์ของมาร์โก้ยังคงดังก้องในหูของร่างเล็กภาพของดวงตาสีฟ้าที่ฉายแววหื่นกระหายแต่ลึกๆแล้วมันมีความหวงแหนซ่อนอยุ่ภายใน..พอคิดแล้วก็...

              ใบหน้าขาวที่มีกระอยู่ตามแก้มทั้งสองข้างนั้นแดงขึ้นไปถึงหูจนแทบจะมีควันลอยออกมา ให้ตายสิ!! นี้เขาเขิลหรอ!! หน็อยยย..!!

              เอสหันไปยังร่างของมาร์โก้ที่ยังคงอยู่ในห้วงนิทราก่อนจะลงมือทำอะไรซักอย่างกับคอและไหล่ของเจ้านั้น รวมถึงหูด้วย...

     ...

    ...

    ...

    ...

    ...

              “มาร์โก้!!เกิดอะไรขึ้นกับหูนายนะ?”เสียงของสหายผู้หนึ่งกล่าวถามขึ้น นกฟินิกซ์ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยและจึงค่อยเอื้อมมือหน้าไปสัมพัสรอยฟันที่เกือยครบทุกซี่บนหูของเขาเบาๆ

              “เครื่องหมายนะ หึหึ”ร่างใหญ่หัวเราะในลำคอเล็กน้อยเมื่อนึกถึงตอนเช้า..ตอนที่ร่างเล็กนั้นทำเครื่องนี้ให้แก่เขา

     

              “โอ้ยย!? เอส!!จะกัดฉันทำไม!!ให้ตายสิ!!เจ็บเป็นบ้าเลย!!

              “นายกล้าดียังไงบอกว่าฉะ..ฉันเป็นของนายนะ!! นะ..นายเองกะ..ก็เป็นของฉันหมือนกัน เจ้าบ้า!!”

              “ว่าไงนะ? ไม่ได้ยินเลย ขออีกรอบสิ หึๆ”

              “ไม่ต้องมาแหลนะเฟ้ยย มาร์โก้!”

             “แล้วจะหน้าแดงทำไมละ?หืม?”

             “ไม่ได้หน้าแดงเฟ้ยย เจ้าสับปะรด!!”

              “หึหึ”

    ...

    ...

    ...

    ...

    “ฉันรักนายนะเอส..”

    ................

    ............

    .....

    ...
     

    ###############
    ตอนแรกกก เป็นไงบ้างงง
    เอสกะมาร์โก้อาจจะมีหลุดคาแรกเตอร์เล็กน้อยน่อ ขออภัย
     แต่เราอยากเห็นเอสแนวนี้บ้าง5555
    อ่าน+เม้น=กำลังใจน่อ
    ปล.สั้นไปบอกน่อ

    。SYDNEY♔
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×