แรกรัก

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

‘กริ๊งงงงงง….’

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น เมนิชาเอื้อมมือไปปิดนาฬิกาปลุกอย่างเกียจคร้าน เธอลืมตาแล้วลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวให้พร้อมกับเช้าวันใหม่ นี่เป็นเช้าวันแรกของเธอในบ้านหลังนี้ คฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลเจริญวิชัยกิจที่มีสมาชิกเกือบยี่สิบคนอยู่รวมกัน จริงๆแล้ววันนี้ก็ไม่เชิงเป็นเช้าวันแรกของเธอในบ้านหลังนี้ เมน่าและมินนี่ น้องสาวของเธอเคยอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้เมื่อเกือบแปดปีก่อน ก่อนที่บิดาของเธอ คุณศกล เจริญวิชัยกิจ ต้องย้ายไปดูแลโรงแรมในยุโรปซึ่งพึ่งขยายและวางรากฐานใหม่ ทำให้เมน่าและมินนี่ต้องห่างหายไปจากบ้านหลังนี้และสมาชิกในตระกูลอีกจำนวนมากเป็นเวลานาน เพราะเธอย้ายไปเรียนที่นู่น และงานที่ยุโรปของคุณพ่อเธอยังไม่ลงตัว โชคดีที่อินเตอร์เน็ตย่อโลกให้เล็กลง ทำให้เมน่าและมินนี่ไม่เหงาจนเกินไป ลูกพี่ลูกน้องรุ่นราวคราวเดียวกับพวกเธอสนิทสนมกันอย่างดี

“ คุณหนูคะ คุณหนูเมน่า อาหารเช้าพร้อมแล้วนะคะ ” เสียงป้านุ่ม แม่บ้านเก่าแก่ของบ้านมาเคาะประตู

“ ได้ค่ะป้านุ่ม เมน่าตื่นแล้วค่ะ เดี๋ยวอีกสักพักเมน่าลงไปนะคะ วันนี้มีใครรับอาหารเช้าบ้างคะป้านุ่ม ”

“ มีคุณท่าน คุณท่านผู้หญิง คุณแม่คุณหนู คุณหนูมินนี่ คุณมิก คุณลีน่า แล้วก็ คุณดีนี่ ค่ะ ”

“ ได้ค่ะ เดี๋ยวเมน่ารีบลงไปนะคะ ”

เมนิชารับคำพร้อมกับลุกขึ้นแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงสิบนาที เมนิชาก็ออกมาที่ห้องแต่งตัวของเธอในชุดนักเรียนโรงเรียนใหม่ เกล้าผมขึ้นเป็นหางม้า ดวงหน้าใสไร้เครื่องสำอางยิ้มให้กับตัวเองในกระจก เรียกความมั่นใจให้กับตัวเอง แล้วหยิบกระเป๋าจาคอปใบใหม่ เดินลงไปยังห้องอาหาร

“ สวัสดีค่ะคุณปู่ คุณย่า คุณแม่ วันนี้มีอะไรทานบ้างคะ ” เธอเอ่ยพร้อมยิ้มประจบ เดินเข้าไปกอดทุกคนแล้วไปนั่งประจำที่

“ วันนี้ย่าเขาลงครัวเองเลยนะยัยหนู มีข้าวต้มกุ้งตัวโตๆ เชียวแหละ สั่งนุ่มไปซื้อมาจากตลาดตั้งแต่เช้าเชียว ” คุณศกลยิ้มอย่างเอ็นดูหลานสาวคนโต

“ โอ้โห ดีใจจัง อย่างงี้เมน่าต้องกินเยอะๆแล้วนะคะเนี่ย ”

“ กินเยอะๆเลยนะจ้ะยัยหนู ย่าทำสุดฝีมือเลยน้า ”

“ ขอบคุณมากๆนะคะคุณย่า เมน่าจะกินให้พุงกางเลยค่ะ ” คุณศกลเอ่ยแซวคุณศิตาผู้เป็นภรรยา

“ เอ้า ไปนั่งกินได้แล้วแม่ตัวดี เดี๋ยวก็สายหรอกไปโรงเรียนวันแรกนะจ้ะ ” คุณจินิตา มารดาของเธอกล่าวยิ้มๆ

“ ขอบคุณค่ะป้าแช่ม ” เมนิชาหันไปกล่าวขอบคุณป้าแช่มพร้อมกับไหว้อย่างอ่อนน้อม ก่อนหันกลับไปถามผู้เป็นมารดา “ วันนี้คุณพ่อไปประชุมหรอคะคุณแม่ แล้วน้องๆล่ะคะ ”

“ ใช่จ้ะคุณพ่อไปประชุมงานด่วนกับอาศวิ กับ อาวจี น่ะจ้ะ ส่วนตัวแสบทั้งหลายนะ เมื่อคืนรีบนอนกันใหญ่ ตื่นเต้นไปโรงเรียนวันแรก นี่ก็รีบตื่นแต่เช้าให้ลุงสมไปส่งก่อนแล้วล่ะ ส่วนพวกอาๆของหนูก็ติดงานอยู่ต่างประเทศกันหมดเลยจ้ะ ”

“ ว้าบ้านเงียบแย่เลย แต่เอ๊ะ เดี๋ยวนะคะคุณแม่ ถ้าลุงสมไปส่งน้องๆ แล้วคุณพ่อคุณอาไม่อยู่ .. ที่บ้านก็ไม่เหลือใครขับรถไปส่งเมน่าน่ะซิคะ ”

“ จริงสิ วันนี้พ่อก็ให้มนัสไปรับเจ้าวิชิตที่สนามบินแต่เช้า แล้วรถจินก็เอาไปซ่อมอยู่นี่ลูก ” คุณศกลเอ่ยกับลูกสะใภ้

“ ตายจริง อย่างนี้ยัยหนูจะไปโรงเรียนยังไงล่ะ ใกล้สายแล้วด้วย ” คุณศิตาเอ่ยอย่างเป็นกังวล “ เอ๊ะ ตาภูหลานชายคุณวินีแกอยู่โรงเรียนเดียวกับยัยหนูพอดีนิ ไม่รู้ว่าไปโรงเรียนหรือยัง เดี๋ยวย่าลองถามคุณวินีเผื่อจากฝากยัยหนูไปกับหลานแกได้นะ ”

คุณศิตารีบเดินไปที่โทรศัพท์เพื่อต่อสายหาคุณวินีผู้เป็นเพื่อนสนิท “ ขอสายคุณวินีจ้ะ จากศิตานะ ศิตา เจริญวิชัยกิจจ้ะ …..”

“ อ้าว โทรมาแต่เช้า มีอะไรรึเปล่าจ้ะศิตา ”

“ ฉันมีเรื่องรบกวนวินีนิดหน่อยน่ะ พอดีวันนี้รถที่บ้านไม่อยู่กันหมด ฉันก็ลืมไปว่ายัยหนูกลับมาเมืองไทยวันแรกแล้วก็จะไปโรงเรียนเลย ไม่ได้กันรถไว้ให้ยัยหนูสักคัน เจ้าแสบก็ไปโรงเรียนกันหมดแล้ว ตาสมเอารถไปส่ง …. ใช่จ้ะ ยัยหนูเมน่า ”

“ ตายแล้ว ยัยหนูเมน่ากลับเมืองไทยแล้วหรอเนี่ย ไม่ได้เจอตั้งนาน โตเป็นสาวแล้วสิท่า คิดถึงมากเลย ” คุณวินี คุณผู้หญิงแห่งบ้านนันทเกียรติไพศาลเอ่ยถึงเมนิชาด้วยความเอ็นดู เธอไม่มีหลานสาว มีเพียงหลานชายคนเดียว จึงรักและเอ็นดูเมนิชาหลานสาวเพื่อนสนิทเป็นพิเศษ “ ตาภูกำลังทานข้าวพอดี เดี๋ยวฉันให้รถไปรับยัยหนูมาที่นี่ก็ได้จะได้พร้อมกัน สองคนนี้เคยเล่นด้วยกันออกจะบ่อยตอนเด็กๆ คงไม่อึดอัดหรอกนะ ดีเสียอีกจะได้รู้จักกัน

“ ขอบคุณมากนะจ้ะวินี ไว้วันหลังฉันจะแวะเข้าไปคุยด้วยนะ ไม่ได้เจอกันนานแล้วมัวแต่ยุ่งๆกัน .. จ้ะๆ .. ไว้เจอกันจ้ะ ” คุณศิตาวางโทรศัพท์แล้วเอ่ยอย่างยิ่มแย้ม “ ยัยหนู เตรียมตัวให้เรียบร้อยนะลูก เดี๋ยวคุณย่าวินีจะส่งคนมารับหนูไปโรงเรียนพร้อมตาภูน่ะจ้ะ หนูยังจำตาภูได้มั้ยลูก เล่นด้วยกันบ่อยๆนี่ตอนเด็กๆ อย่าลืมเข้าไปทักทายคุณย่าวินีนะลูก ”

“ ได้เลยค่ะคุณย่า อืม ภูหรอคะ .. ภูเมศวร์ใช่ไหมคะคุณย่า จำได้สิคะแล้วเมน่ากำลังคิดถึงคุณย่าวินีพอดีเลย ว่าจะหาเวลาไปเยี่ยมท่านอยู่พอดี ”

“ คุณท่านคะ คุณหนูคะ รถจากบ้านนันทเกียรติไพศาลมาถึงแล้วค่ะ ” ดาวเรืองคนรับใช้อีกคนมาบอกพอดี

“ งั้นเมน่าไปก่อนนะคะ ตอนเย็นเจอกันนะคะ สวัสดีค่ะคุณปู่ คุณย่า แล้วก็คุณแม่ ”

หลังจากเมนิชาเดินไปนั่งบนรถของบ้านนันทเกียรติไพศาลเรียบร้อย รถปอร์เช่คันหรูก็เคลื่อนตัวออกเพื่อไปยังจุดหมาย
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่า พบกันกับตอนแรกของ ' แรกรัก ' แล้วนะคะ เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย ต่อจากนี้ไปเมลิดาของแทนตัวเองว่าลิดาแล้วกันนะคะ :-) สั้นดี งิงิ ลิดาอยากขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตามนิยายเรื่องแรกของลิดาด้วยนะคะ ลิดาตั้งใจแต่ง ตั้งใจพิมพ์ ตั้งใจจัดหน้า 5555 ตั้งใจกับทุกๆอย่างเลยนะค้าาาาาา งิงิ หวังว่าจะมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้ แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าเร็วๆนี้กับ .. แรกรักค่ะ :-)

ยินดีรับฟังคำติชมของทุกคนนะคะ แล้วพบกันใหม่
- เมลิดา
28/2/58