คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CH1 : Paradise
CHAPTER 1
Paradise
“ผมรักคุณ”
ดวงตาที่ทอประกายฉายแววมุ่งมั่นในคำบอกรัก มือที่กอบกุมมือของคนที่พึ่งบอกรักไปอย่างแนบแน่น ดวงตาที่กระพริบบ่อยครั้งด้วยความประหม่า หลังจากที่ได้บอกคำพูด ‘ อันตราย ‘ ต่อความสัมพันธ์ในอนาคต
ชายหนุ่มร่างสูงกำลังยืนรอรับคำตอบจากคนที่พึ่งสารภาพรักออกไป ท่าทางที่ดูเฉิ่ม บวกกับแว่นหนาเตอะที่สวมอยู่ ทำให้เขาดูใสซื่อบริสุทธิ์และไร้เดียงสาจนดูเหมือนคนที่ไม่เคยมีความรัก
“ฉันก็รักคุณค่ะ”
คำตอบกลับของผู้หญิงที่ถูกสารภาพรัก ทำเอาคนสารภาพถึงกับกระโดดโลดเต้นดีใจ ตะโกนบอกรักผู้หญิงที่เขารักดังก้อง ส่วนคนที่รบรักก็ก้มหน้าด้วยความเขินอาย ใบหน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึง ภาพของผู้ชายไร้เดียงสากับผู้หญิงที่เป็นดาวมหาลัย ยืนกอดกันอย่างอบอุ่นด้วยบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยรัก ใบหน้าที่ยิ้มแย้มแต่งแต้มไปด้วยความสุข ความรักที่เหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แต่ก็กลับเป็นไปได้จริง…..แท้จริงแล้วความรักคืออะไรกันนะ
‘ความรักเกิดขึ้นจากพรมลิขิต
หรือ
เป็นเส้นทางชีวิตที่ถูกขีดเอาไว้’
ใบหน้าเรียวสวยส่งยิ้มจากมุมสูงให้กับคู่รักคู่ใหม่ของโลกมนุษย์ ดวงตาสวยทอประกายแสดงความยินดีให้กับชายหญิงทั้งสอง ก่อนที่มือเรียวจะหยิบปากกาขนนกสีขาวสะอาด บรรจงเขียนชื่อของชายหญิงทั้งสองลงบนสมุดเล่มเล็กที่แต่งแต้มไปด้วยขนนกสีขาวเช่นเดียวกันกับปากกา และไม่ลืมที่จะเขียนลงท้ายชื่อชายหญิงทั้งสองว่า ‘สำเร็จ’
ปีกข้างตัวสีขาวค่อยๆสยายออกช้าๆอย่างรู้งาน ก่อนที่จะนำพาร่างของหญิงสาวที่เป็น ‘ผู้กุมชะตาความรัก’ ของมนุษย์ ขึ้นไปบนฟ้าอันแสนกว้างไกล ผ่านแผ่นฝ้าของนภาอันแผ่ไพศาล บินไปไกลจนถึงวิมารแห่งหนึ่งที่เปรียบเสมือนที่อยู่อาศัยของเหล่าทวยเทพมากมาย
เมื่อถึงวิมานอันใหญ่โตที่มนุษย์เรียกกันว่า ‘สวรรค์’ หญิงสาวร่างบางก็ลดปีกสีขาวลง ก่อนจะเดินตรงไปในวิมารตรงหน้าอย่างไม่หวั่นเกรงอะไร ท่ามกลางเหล่าทวยเทพอื่นๆที่โค้งเคารพด้วยความนับถือในบุคคลที่พวกเขาเรียกกันว่า
“เทพีไอรีน”
ร่างบางเดินตรงไปที่กลางห้องโถงขนาดใหญ่ ที่มีชายมีอายุนั่งเคียงข้างกันกับหญิงที่ดูมีอายุเช่นกัน ก่อนจะโค้งคำนับและเดินตรงไปที่นั่งประจำของตนเอง
“วันนี้เจ้าไปที่ใดมาไอรีน”
ชายที่ดูมีอายุมากที่สุดเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ดูเกรี้ยวกราจ ลักษณะท่าทางที่แสดงออกมาชัดเจนว่าเป็นผู้ปกครองของหญิงสาวตรงหน้า
“ข้าก็ไปปฏิบัติตามหน้าที่ของข้าไงล่ะท่านพ่อ”
‘หน้าที่’ ที่ว่าคือ การกำหนด ชะตาความรักให้แก่มนุษย์โลก
เป็นหน้าที่ที่คอยขีดเส้นชะตาความรักให้กับมนุษย์ คอยคัดเลือกคู่รักในโลกมนุษย์ตามที่สวรรค์ได้ลิขิตเอาไว้ เป็นเทพที่มนุษย์รู้จักในนาม คิวปิด แต่สิ่งที่แตกต่างจากที่พวกเขาคิดคือ คิวปิดไม่ได้มีแค่เฉพาะเพศชายแกร่งกล้า แต่ยังมีเพศหญิงที่สามารถลิขิตชะตาความรักได้เช่นกัน ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ ‘ไอรีน’ ธิดาของเทพเจ้ามาร์ตินและเทพีจีนัส
ไอรีนเป็นเทพีที่มีรูปร่างและหน้าตาที่งดงามเหมือนถูกแต่งแต้มด้วยความงามจากเทพเจ้าทั้งหลาย ดวงตาเรียวสวยประดุจถูกบรรจงขีดเขียนโดยจิตกรชั้นดีจากสวรรค์ ระคนเข้ากันกับคิ้วสวยที่ถูกลงสีไว้อย่างสวยงาม จมูกโด่งแต่ไม่มากเกินไปตอบรับคู่กันกับริมฝีปากบางสวยที่ถูกลงสีชมพูอ่อนๆน่าสัมผัส ผลงานจิตรกรรมชั้นดีที่ถูกขีดเขียนลงใบหน้ารูปไข่เรียวสวย จึงไม่แปลกที่จะมีเทพมากหน้าหลายตาสนใจและหมายปองในเทพผู้ลิขิตความรักองค์นี้
“วันนี้พ่อได้ไปตรวจดูสมุดบันทึกของลูก และเทียบกันกับ ‘ตำราเนื้อคู่’ เหตุใดจึงไม่ตรงกัน”
ไอรีนเมื่อได้ยินคำพูดของบิดา ถึงกับตกใจเมื่อรู้ว่าผู้เป็นพ่อได้ทราบความจริงแล้ว ตำราเนื้อคู่ เป็นตำราที่กำหนดเนื้อคู่ ของมนุษย์ ซึ่งจะถูกเทพต่างๆจากสวรรค์มาช่วยกันในการชำระตำราเล่มนี้ และต่อมาจะเป็นหน้าที่ของ ‘คิวปิด’ ที่ต้องกำหนดชะตาความรักของมนุษย์ตามตำราเนื้อคู่
“คือ...ข้าแค่คิดว่าเนื้อคู่ที่กำหนดในตำรา ดูไม่เหมาะสมกันแน่แท้ เกรงว่าหากรักกันคงมีอุปสรรคเกิดขึ้น” ไอรีนพูดด้วยความสัตย์จริงทำให้ผู้เป็นบิดามีท่าทางเกรี้ยวโกรธในตัวธิดามาก
“โอหัง...นี่เจ้ากล้าขัดบัญชาสวรรค์ได้อย่างไร ทุกคู่ในตำรา ได้ถูกไตร่ตรองและตรวจสอบโดยเทพมามากมายแล้ว เหตุใดเจ้าถึงกล้าขัดบัญชาสวรรค์เช่นนี้ หากท่านเทพซีวุส ทราบขึ้นมา เจ้าต้องถูกลงโทษอย่างหนักแน่” เทพมาร์ตินพูดด้วยท่าทางโกรธ
“ข้าทำผิดเช่นไรท่านพ่อ ข้าแค่เลือกคู่ที่ข้าคิดว่าเหมาะสมกัน ความรักมันคือความเหมาะสม เหมือนผึ้งกับดอกไม้ มนุษย์กับโลก ไม่ใช่รึ ” เทพีไอรีนโต้กลับพระบิดาในสิ่งที่ตนคิด
เธอคิดผิดตรงไหน เทพแห่งความรัก ต้องกำหนดความรักให้มนุษย์ จริงอยู่ที่ความรักมีมากมายหลายแบบ หลายคน หลายฐานะ แต่ถ้ารักกันและเต็มไปด้วยอุปสรรค ความรักก็ไม่ได้สำคัญอะไร เหมือนเดินจับมือกับคนรักท่ามกลางขวากหนามข้างทางมากมาย แบบนี้หรอที่เรียกว่า’ความรัก’
“นี่เจ้าคิดเช่นนี้ได้อย่างไร เจ้าเป็นผู้ลิขิตชะตาความรักให้แก่ผู้อื่นแต่เจ้ากลับไม่รู้แม้แต่ความหมายของคำว่ารัก” เทพมาร์ตินกล่าวด้วยอารมณ์โกรธจัด ใบหน้าที่เคยนิ่งเงียบสงบบัดนี้แดงก่ำไปด้วยความโกรธ ลมหายใจที่ดังฟึดฟัด บวกเสียงกรามที่ขบแน่น ก่อนที่จะเอ่ยวาจาคำสั่งที่ไม่อาจลบล้างได้
“ต่อไปนี้เจ้าจงลงไปอยู่บนโลกมนุษย์ ในฐานะมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ภายในระยะเวลา 1 ปี เจ้าต้องกลับมาบอกพ่อว่า
’รัก’คืออะไร และกฎอย่างหนึ่งของความรักที่แม้แต่เทพยังไม่สามารถแก้ไขได้ คืออะไร ถ้าเจ้าทำสำเร็จเจ้าก็จะได้กลับมาอยู่ที่สวรรค์ แต่ถ้าเจ้าทำไม่สำเร็วก็จงอยู่ในโลกมนุษย์ตลอดไป ”
ท่ามกลางป่าไม้ที่กว้างใหญ่ ทิวทัศน์ที่งดงามอบอวลไปด้วยธรรมชาติ เสียงนกร้องเจื่อยแจ้วบรรเลงคล้ายบทเพลงโอเปร่าชั้นดีเข้ากันกับทำนองเพลงจากสายน้ำที่กำลังรินไหล ดอกไม้มากมายหลากชนิดเบ่งบานส่งรอยยิ้มบานสะพรั่ง กลิ่นหอมอ่อนๆจากดอกผการะคนเข้ากับกลิ่นดินจากธรรมชาติ ไม่ไกลจากตรงนี้นักมีเหล่านางฟ้ามากมายกำลังเล่นหยอกล้อกันอยู่ที่น้ำตกสวรรค์ที่ไหลลงมาอย่างสนุกสนาน บรรยากาศ ณ “สวนสวรรค์” เป็นบรรยากาศที่หาไม่ได้ในโลกมนุษย์ สถานที่ที่นางฟ้าและเหล่าเทวดาทั้งหลายจะมาเที่ยวเล่นและผ่อนคลาย หาความสุขสำราญให้แก่ตนเอง
แต่ในมุมหนึ่งของสวน ‘เทพีไอรีน’ กำลังนั่งมองนางฟ้าคนอื่นๆมีความสุขกับการหยอกล้อเล่นกัน ใบหน้าที่เศร้าหมองแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความงดงามที่มีลดลงเลย หลังจากได้รับบัญชาจากผู้เป็นพ่อ เทพีไอรีนจึงได้มานั่งเศร้าอยู่ข้างลำธาร ณ สวนสวรรค์ น้ำตาที่ไหลรินปนกับอาการน้อยใจในตัวบิดาของตน ท่านพ่อของเธอช่างใจร้ายจริงๆ ให้เธอลงไปใช้ชีวิตเป็นมนุษย์ธรรมดาเพื่อเรียนรู้คำว่ารัก ทำแบบนี้มันดูถูกเธอมากเกินไปแล้ว
‘เทพีแห่งความรัก จะไม่รู้จักคำว่ารักได้อย่างไร’
“มานั่งเศร้าอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะ”
เทพีไอรีนหันขวับไปตามเสียงเรียก ก่อนจะส่งยิ้มให้กับชายผู้มาใหม่ ใบหน้าที่งดงามเกินชายหนุ่มทั่วไป ดวงตาที่ดูเจ้าเล่ห์แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น จมูกโด่งเป็นสันเข้ากันกับผิวขาวน้ำนมบวกกับกายาอย่างนักรบ และท่าทางที่ดูเป็นสุภาพบุรุษ ที่มาพร้อมกับมิตรสหายคู่กายอย่างฮาร์ป จึงไม่แปลกที่ ‘เทพคริส’ ผู้มีความสามารถในการบรรเลงดนตรีอันไพเราะจะเป็นที่หมายปองของเหล่านางฟ้าทั้งหลายในสรวงสวรรค์นี้
“ข้าไม่ได้เศร้าหรอก แค่มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย”
เทพีไอรีนตอบกลับ ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองสายน้ำในลำธารที่ไหลต่อไป เทพคริส ยิ้มให้กับคำตอบของเทพีไอรีนเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามานั่งเคียงข้างเทพีไอรีนอย่างรู้งาน
“ท่านไม่ต้องโกหกข้าหรอก เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ข้ารู้จักนิสัยท่านดี” เทพคริสพูดจบก็ส่งยิ้มอบอุ่นให้กับเทพีไอรีน ทั้งสองรู้จักกันมาตั้งแต่เป็นเด็ก เทพีไอรีนเป็นเทพแห่งความรัก เทพคริสเป็นเทพแห่งดนตรี ทั้งสองได้พบเจอกันครั้งแรกที่ข้างลำธาร ณ สวนสวรรค์แห่งนี้ และตรงจุดนี้ก็จะเป็นที่นัดพบกันเป็นประจำของทั้งสอง
“ท่านพ่อบอกว่าข้าไม่รู้จักความรัก เลยจะส่งข้าไปอยู่โลกมนุษย์ เพื่อไปเรียนรู้คำว่ารัก ข้าไม่เข้าใจท่านพ่อจริงๆ” ไอรีนพูดทั้งปล่อยน้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ ให้ปล่อยออกมา เทพคริสตกใจในสิ่งที่ได้ยินจากเทพีไอรีนเล็กน้อย แต่ก็พยายามเก็บอาการ และปลอบใจเทพีไอรีน
“ไม่ต้องเสียใจไปหรอก ท่านพ่อของท่านอาจจะอยากให้ท่านได้เข้าใจความรักของมนุษย์ก็ได้” เทพคริสพูดปลอบใจ
“ข้าไม่เข้าใจท่านพ่อจริง ข้าเป็นเทพแห่งความรัก ทำให้มนุษย์ได้รักกันมากมายหลายคู่ เหตุใดท่านพ่อถึงคิดว่าข้าไม่เข้าใจคำว่ารัก” เทพีไอรีนพูดด้วยอารมณ์ที่โกรธจัดปนความน้อยใจ เทพคริสเมื่อเห็นว่าคนข้างกายไม่มีท่าทางที่จะลดอารมณ์ที่โกรธลง จึงหยิบฮาร์ปคู่กายมา เพื่อนคู่กายและสิ่งมหัศจรรย์ที่สามารถช่วยลดอารมณ์ของเทพีไอรีนได้
“อารมณ์ของท่านตอนนี้พูดไปก็มีแต่จะทำให้เดือดพลัน ลองฟังดนตรีสักหน่อย เผื่อจะทำให้เย็นขึ้น”
พลันพูดจบเทพีคริสก็เริ่มบรรเลงเพลงจากเครื่องดนตรีคู่ใจอย่าง ฮาร์ป เสียงเสนาะจากการดีดของเทพคริสล่องลอยโหยหวนไปในกลางสวนสวรรค์ ครานั้นแม้แต่กระแสน้ำอันเชี่ยวกรากก็หยุดไหล เสือ สิงห์ และสัตว์ไพรที่แสนดุร้ายก็กลับเชื่องและมีอาการซบเซา ไปถนัดตา นางอัปสรทั้งปวงก็เคลิบเคลิ้มหลงไหลรัญจวนใจใคร่ก็จะให้เทพคริสเชยชิดพิสมัยไปตามๆ กัน เทพีไอรีนได้เสนาะรบฟังก็ทำให้เข้าสู่นิทรา ศีรษะเอนพิงกับไหล่กว้างของเทพคริส ลมหายใจที่เป็นจังหวะบ่งบอกได้ว่าเทพีแห่งความรักองค์นี้กำลังวิ่งโลดแล่นอยู่ในความฝัน เทพคริสหยุดการบรรเลงเพลงลงก่อนจะเบนความสนใจจากเครื่องดนตรีคู่ใจเป็นใบหน้าของเทพีที่งดงามในยามหลับ
“ท่านอาจจะยังไม่รู้จักคำว่ารักจริงๆก็ได้นะไอรีน ข้าแสดงออกขนาดนี้แต่ท่านกลับยังไม่รู้อะไรเลย”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาตอนแรกก็หล่นจากสวรรค์เลยเนาะ แต่ก็คงรู้อะไรหลายๆอย่างแล้วแหละ เนื้อเรื่องเราจะดำเนินตอนที่อยู่โลกมนุษย์มนุษย์เป็นหลักนะคะ 5555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ><
ความคิดเห็น