ลูกพี่ลูกน้องที่รัก

ลำดับตอนที่ #1 : จากฝันก็กลายเป็นมากกว่าฝัน

จากฝันก็กลายเป็นมากกว่าฝัน

"เฮ้ย!!!มะมะมะมะแม่!!! มาไงเนี่ยยย!!! 0[]0" เสียงของหญิงสาวดังขึ้นเมื่อได้พบกับ แม่ของเธอ ซึ่งไม่รู้ว่าเธอมาที่นี่

"โอ้ยทำไงดีมุกกคิดสิคิดดด......"
ใช่แล้วหญิงสาวคนนี้ก็คือ..มุก ของเรานั้นเอง

"อ๋อ~นึกออกแล้ว" ไปหลบในห้องน้ำก่อนดีกว่ารอแม่ไปละกัน (หันหลัง)

"โอ้ย!!!"
"ขอโทษครับน้อง เป็นไรรึป่าว"
"เอ่อไม่เป็นไรค่ะขอโทษด้วยนะค่ะแหะๆ" (ชะแวบเห็นหมวก ชริ้งงง เฮ้ย...คิดออกแล้ววว*0*)
"เอ่อพี่ค่ะ..พี่ชื่อไรหรอค่ะ"
"อ่อพี่ชื่อ.....กะ..ก๊อกๆๆๆ คุณหนูค่ะ ก๊อกๆๆ คุณหนูตื่นได้แล้วนะค่ะ" เสียงของพี่หญิงแม่บ้านคนสนิทของบ้านเก๊าเองงงง
"ค่าาา~ ฮ้าวววว~"
"โอยฝันอะไรเนี่ยเราแง่มๆ ไปฝันถึงใครเนี่ย-0- ไปอาบน้ำดีกว่าาาา"
ฟู่ๆ ซ่าๆ~
หลังจากสาวน้อยจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็ลงมาทานอาหารตามปกติ

อ้อลืมแนะนำตัวเค้า มุก ณัฐณิชา นะค่า วันนี้ฝันไรก็ไม่รู้แหละงงตัวเอง555ไปอ่านกันต่อดีกว่าเนอะะะ

"วันนี้มีอะไรกินมั้งค่าาาพี่หญิงงงง" เสียงน้อยๆที่เรียกสาวใช้คนสนิทดังขึ้น
"มีแซนวิชทูน่าค่ะคุณหนู "
"พี่หญิงทำไรอยู่ค่ะเนี่ย"
"จัดห้องอยู่ค่ะ"
"จัดทำไมหรอค่ะจะมีใครมาหรอ"
"ค่ะ ก็ลูกพี่ลูกน้องคุณหนูไงค่ะ"
"ห้ะ!!ลูกพี่ลูกน้องมุก???"
"อุ้บส์!!!เอ่อ...ค่ะแหะๆ ^^;" (พลาดซะแล้วเราTT)
"ยัยมุก"
"ค่ะแม่"
"วันนี้ห้ามออกไปไหนเด็ดขาดเข้าใจมั้ยลูก"
"เอ่อ...ค่ะแม่ ^^; งั้นมุกไปทำคัพเค้กเล่นเนอะ~"
"ดีๆทำไว้เยอะๆนะลูก"
"ค่ะะ แล้วแม่จะไปไหนอ่ะค่ะ^0^" สาวน้อยกล่าวถามผู้เป็นแม่อย่างสดใส
"ไปทำธุระนิดหน่อยหน่ะถามแบบนี้จะหนีไปไหนห้ะ"
"ป๊าวววว"
"งั้นแม่ไปก่อนนะ เอ้อหญิงมานี่สิ"
"ค่ะแม่^+++^"
..........................................................................................................................................................................
"มีอะไรหรอค่ะคุณหญิง"
"ไปจัดห้องเพิ่มอีกห้องนะเอาห้องข้างๆยัยมุกนะ อ้าวแล้วห้องริมที่จัดไปละค่ะ"
"ก็ห้องนั้นให้ลูกพี่ลูกน้องยัยมุกไง"
"แล้วห้องที่ให้หญิงจัดเพิ่ม???"
"ห้องคู่หมั่นยัยมุก"
"ห้ะ!!!!คู่หมั้นคุณหนู!!!"
"ชู่....เบาๆสิเดี๋ยวก็ได้ยินกันพอดี"
"ขอโทษค่ะTT"
"วันนี้เค้าจะมาพร้อมกัน"

"โอเคค่ะ"
"ชั้นไปละเดี๋ยวต้องไปรับคู่หมั้นกับลูกพี่ลูกน้องยัยแสบเอ้อนี่แล้วดูยัยมุกด้วยนะห้ามออกไปไหนเด็ดขาด"
"ค่ะ จะพยายามนะค่ะ^^;" สาวใช้คนสนิทกล่าวอย่างไม่มั่นใจเพราะรู้นิสัยของคุณหนูตัวแสบดี
"ดีๆไปละ"
"เอ้อเดี๋ยวก่อนค่ะคุณหญิง"
"ว่าไง"
"คุณหญิงกลับกี่โมงค่ะ"
"น่าจะ1ทุ่มนะ ก็ไปทำธุระเสร็จก็ไปรับเด็กๆถึงบ้านก็1ทุ่มแหละ ยัยมุกฝากถามหรอ"
"ป่าวค่ะ หญิงจะได้เตรียมอาหารถูก"
"อ่าโอเคมีอะไรอีกรึป่าว"
"ไม่มีค่ะ"
"โอเคงั้นชั้นฝากด้วยนะจ้ะหญิง"
"ค่ะ สวัสดีค่ะคุณหญิง"
..........................................................................................................................................................................
"เป็นไงมั่งค่ะคุณหนูคัพเค้กถึงไหนแล้ว"
"เสร็จแล้วค่า แม่ไปแล้วใช่มั้ยค่ะ"
"ค่ะ"
"*..*"
"คุณหนู อย่าบอกนะค่ะว่าจะ..."
"คุณแม่สั่งห้ามไว้สินะค่ะอิอิงานนี้มุกพลาดไม่ได้จริงๆนะค่ะงานใหญ่มากกกก"
"แต่คุณหนูค่ะ"
"ไม่แต่นะค่าพี่หญิงมุกขอนร้านะนะนะนะ*.* มุกสัญญาว่าจะกลับประมาณ6โมงเย็น"
"เอ่อ...คือ.."

ยังคงเป็นเธอคนนี้ที่อยู่ในฝัน~

"ฮัลโหลว ว่าไงแก"
"แกมาเร็วๆนะ"
"โอเคแก"
"อื้มๆ รอที่เดิมนะ"
"จ้า"

ตรู๊ดๆ...

"คุณบิวหรอค่ะ"
"ค่ะมุกไปก่อนนะค่ะ หวัดดีค่า"
"คุณหนู คุณหนูค่ะ" เห้อเอาไงดีละเราขอให้คุณหนูกลับมาก่อนคุณหญิงด้วยเถอะ
..........................................................................................................................................................................
"แกๆๆๆ มาแล้ว"
"เออดีเลยแกงั้นไปรับบัตรคิวเลยเร็วๆ"
ในขณะที่ต่อคิว
.ฝ่ายคุณหญิง.
"กั้ง"
"ครับ คุณน้า "
"แม่บอกให้เรียกแม่เลยไงจ้ะยังไงซักวันเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว"
"เอ่อครับ คุณ น้ะ.. แม่"
"จ้ะ กั้ง เอาหมวกใส่ถุงก็ได้นะลูก" ผู้เป็นแม่ของสาวน้อยบอกกับว่าที่คู้หมั้น
"ไม่เป็นไรครับกั้งใส่ไว้แบบนี้ดีกว่า"
"แม่ถามหน่อยสิ กั้งรู้จักลูกพี่ลูกน้องหนูมุกรึป่าวลูกคู่หมั้นลูกหน่ะ"
"รู้จักครับเค้าเป็นเพื่อนสนิทผมด้วย"
"แล้วทำไมเค้าไม่มาด้วยละลูก"
"พอดีติดธุระนิดหน่อยนะครับเลยจะมาวันอื่น"
"อ่อ"
"เอ่อ ผมขอตัวเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ"
"จ้ะ"
..........................................................................................................................................................................
"เห้ยแกๆ อยากเข้าห้องน้ำอ่ะ"
"มันจะถึงคิวแล้วนะเว้ย"
"หน่าแปปเดียวห้องน้ำก็อยู่ใกล้ๆ"
"เออก็ได้ๆเดี๋ยวจองคิวให้รีบไปเลย"
"แต๊งนะแก"
หลังจาก เสร็จธุระ...
"เห้อออ ตื่นเต้นชะมัดรีบไปดีกว่าจะถึงคิวรึยังก็ไม่รู้"
"ฮะ ฮะ เฮ้ย!!!มะมะมะมะแม่!!! มาไงเนี่ยยย!!! 0[]0"
"โอ้ยทำไงดีมุกกคิดสิคิดดด......"
"อ๋อ~นึกออกแล้ว ไปหลบในห้องน้ำก่อนดีกว่ารอแม่ไปละกัน" (หันหลัง)
"โอ้ย!!!"
"ขอโทษครับน้อง เป็นไรรึป่าว"

"เห้ยทำไมประโยคนี้คุ้นๆจังเหตุการณ์ก็คุ้น--" "ทำไมมันเหมือนในฝันเลยอ่ะคงไม่ใช่หรอกมั้ง(เงยหน้า)

"เอ่อไม่เป็นไรค่ะขอโทษด้วยนะค่ะแหะๆ" (เห้ยยยยใช่เลยจำหน้าได้ในฝันเป๊ะเลยมีหมวกด้วย เออหมวก ใช่หมวก ขอหมวกพี่เขามาก่อนได้ป้ะเนี่ยจะได้หนีแม่ได้ เอาหน่ะมุกลองดู)
"เอ่อพี่ค่ะ..พี่ชื่อไรหรอค่ะ" (แล้วทำไมเราต้องถามเหมือนในฝันเนี่ย-0-)
"อ่อพี่ชื่อ..กั้งครับ น้องมีไรรึป่าว"
"หนูขอยืมหมวกก่อนได้มั้ยค่ะ"
"เอ่อ.."(หน้าเหมือนคู่หมั้นเราที่คุณน้าให้ดูเลยแฮะ)
"ก็ได้มั้งครับ "
"ขอบคุณค่ะ"
"แล้วน้องชื่ออะไรหรอครับ"
"มุกค่ะ"(เป๊ะเลยเจอคู่หมั้นซะงั้น-0-')
"นี้เบอร์มุกค่ะพี่โทรตามให้มุกไปคืนหมวกได้เลยนะค่ะ" ว่าแล้วก็แปะกระดาษลงมือของชายหนุ่ม
"ขอบคุณนะค่ะ"
"อ้าวกั้งแล้วหมวกละลูก"
"อ่อผมใส่ถุงแล้วครับ^^' "
"อ่อดีละลูกกลับกันเถอะ"
"ฮะ"
..........................................................................................................................................................................
"โอ้ยรอดแล้ว-0-"
"แกเร็วๆ" เสียงขิงเพื่อนสนิทที่แสนจะขี้บ่นเร่งชั้น
"มาแล้วๆ"
"ละนี่ไปเอาหมวกใครมาเนี่ย"
"ไว้ค่อยเล่านะแก แล้วแกร้องยัง"
"ร้องแล้วๆ เออแกT8นะ"
"เชิญคิวต่อไปครับ"
"คิวแกอ่ะไปเลยเร็วๆสู้ๆนะแก"
"จ่ะๆ"
"ฉันก็รักของฉันเข้าใจบ้างไหม ฉันมีสิทธิจะรักไม่ผิดใช่ไหม เธอก็น่าจะรู้มันเจ็บเพียงใด เหมือนโดนกรีดหัวใจถ้าเธอแย่งไปครอง~"
"โอเคครับ เชิญคิวต่อไปด้วยครับ"
"เห้อ"
"แกๆเป็นไงมั่ง"
"ก็ดีมั้ง5555"
"เอาดีๆดิแก"
"ก็สั่นนิดหน่อยยังร้องไม่จบฮุกเลยอ่ะแก"
"จริงอ่ะเสียวอ่ะแก" เนี่ยบ่นๆ555
-เวลาประกาศผล-"
"ผู้ที่ผ่านเข้ารอบ20คนได้แก่..... คนที่15คือ คุณชนัญญา T5.....และคนสุดท้ายได้แก่...คุณณัฐชา T8ครับ
"หืม????"
"เอ่อขอโทษนะค่ะ T9รึป่าวค่ะ" เสียงคนขี้บ่นทักท้วง
"T8ครับ"
"แต่หนูณัฐชาT9นะพี่"
"แล้วคนไหนT8ครับ"
"เอ่อหนูค่ะ"
"ไม่ทราบว่าน้องชื่ออะไรครับ"
"ณัฐณิชาค่ะ" ตึกๆๆ อะไรผิดชื่อหรือเบอร์นะT^T
"เอ่อกรรมการครับชื่อหรือเบอร์ผิดครับ"
"น้องคนไหนร้องฉันก็รักของฉันค่ะ"
"เอ่อ...หนูค่ะ"
"น้องคนนี้ได้เข้าค่ะ"
"สรุปคือชื่อผิดนะครับคนที่ได้เข้าคือคุณ ณัฐณิชา T8ครับ~"
"เห้อ(-0-)=3"
..........................................................................................................................................................................
"เกือบไปแล้วนะแก"
"ใช่เสียวชะมัด"
"กรี๊ดชั้นไม่ยอมแกร้องดีกว่าชั้นตรงไหน "
"เห้ยแกระวัง"
"ห้ะ??? เพี้ยะ!!!" งืออออเค้าทำอะไรไม่ใช่กรรมการซะหน่อยT^T
"โอ้ย"
"เห้ยทำเพื่อนชั้นทำไมห้ะ"
"เห้ยบิวใจเย็นๆบิวกลับเลยบิว""
"ปล่อยๆ นี่!!!ยัยบ้าแพ้แล้วพาลหรอห้ะเสียงเธอคงเหมือนตัวอะไรที่โดนรถทับสินะถึงพาลคนอื่นแบบเนี้ย
"แกพอแล้ว แก บอกให้พอไง"
"นี่ถ้าเกิดยอมรับผลแค่นี้ไม่ได้นะก็ไปฟังสิ่งที่ยอมรับได้เถอะ"
"กรี๊ดดดดดด แก อีบ้าา" (ผลักเสาอลูมิเนียม)
"เห้ยบิวระวัง" (ยกแขนขึ้นบัง)
โครม!!!
"โอ้ยยย" เสียงของหนักทับตัวของณัฐณิชา
"ยัยมุกกก"
"แกเป็นไงมั่ง ใครก็ได้ช่วยยกเสาให้ด้วยค่ะ"
"พวกเราช่วยกันเร็ว" ตึง ตึก
"แกเป็นไงมั่ง"
"โอ้ยยขอบคุณนะค่ะไม่เป็นไรแก" จริงๆเป็นนะชงหรือเปล่าเนี่ยT^T
"เห้ยนี่เลือดออกเลยนะ แถมแผลช้ำด้วย" ถ้าจะชงจริงไรท์โหดร้ายอ่ะให้เค้าแขนช้ำแล้วโดนเหล็กขูดเลือดออกตรงแผลช้ำอีก (เค้าไม่เกี่ยวนร้าาาา:ไรท์)
"เออไม่เป็นไรหรอกแกกลับเถอะ"
"ไม่ๆมันทำขนาดนี้เลยนะแก"
"หึ!!!สมน้ำหน้า"
"ยัยบ้าเอ้ยเพื่อนชั้นทำอะไรให้เธอห้ะ"
"บิวหยุดๆ กลับได้แล้ว เห้ยมุกปล่อยดิว้าา"
"แกลากชั้นออกมาทำไมเนี่ยยย"
"สมควรลากป้ะละยัยขี้บ่นนนน"
"ชิ-3-"
"ไม่ต้องมาชิเลยชั้นต้องรีบกลับบ้าน6โมงครึ่งแล้วเนี่ย"
"เห้ยไปโรงพยาบาลก่อนเลย"
"โอ้ยไม่ต้องหรอก"
"อย่าดื้อดิ"
"ก็ถ้าแกหยุดเรื่องจะเกิดไหมจ้ะยัยขี้วีนนนนน"
"ขอโต๊ดดดด"
"กลับเลยๆ"
"ก็ได้ๆแกกลับดีๆนะอย่าลืมไปทำแผลหล่ะ"
"อื้ม แล้วเจอกันนะแก"
..........................................................................................................................................................................
"6โมงครึ่ง"
"บรื๊นๆ"
"คุณหนูกลับมาแล้วแน่เลย*0*"
"ชะแวบคะคุณหนะ คุณหญิง!!!!"
"นี่มาเปิดประตูเร็วๆสิหญิง"
"คะค่ะ._.;"
"มีอะไรรึป่าว"
"ปะป่าวค่ะแหะๆ^^;"
"แล้วยัยมุกละ"
"อ่อคะคุณหนูอยู่บนห้องค่ะ"
"ทำอะไร"
"ไม่ทราบค่ะ^^;"
"ไม่สบายหรอ"
"ไม่ทราบค่ะ^^;"
"ขึ้นไปดูหน่อยดีกว่า"
"เอ่อคุณหญิงค่ะเดี๋ยวหญิงไปดูให้ก็ด้วยค่ะ"
"ทำไมชั้นไปดูเองไม่ได้ละหญิงมีอะไรใช่มั้ย"
"เอ่อ..ไม่มี๊ค่ะ"
"หญิง"
"ค่ะTT" (เมื่อไหร่คุณหนูจะกลับมาค่ะเนี่ยไหนบอกประมาณ6โมงไงTT)
"เอากระเป๋าคู่หมั้นยัยมุกไปเก็บห้องนอนข้างๆยัยแสบนะ"
"คะค่ะ"
"อ๋อนี่กั้งคู่หมั้นยัยมุก"
"สวัสดีค่ะคุณชาย"
"เอ่อครับ เรียกกั้งเฉยๆก็ได้ครับ"
"ไม่ได้หรอกค่ะไหนๆก็เป็นคู่หมั้นคุณหนูแล้ว"
"เอ่อครับๆ"
"คุณหญิงค่ะแล้วลูกพี่ลุ.."
"วันนี้เค้าติดธุระหน่ะเลยมาไม่ได้"
"แล้วห้อง...?"
"ก็จัดเตรียมไว้แบบนั้นแหละ"
"คะค่ะ เอ่อแล้วทำไมคุณหญิงกลับเร็วจังค่ะไหนบอกกลับประมาณ1ทุ่ม"
"ก็เที่ยวบินมันเลื่อนแล้วชั้นก้เสร็จธุระเร็วด้วย"
"อ่อค่ะ"
"ให้ผมช่วยถือไหมครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะคุณชายตามสบายเลยค่ะ^^"
"ครับ^^;"
..........................................................................................................................................................................
"หญิง"
"ค่ะ"
"ขึ้นไปตามยัยมุกซิ"
"เอ่อ..ค่ะ"
"เดี๋ยว..."
"ค่ะ"
"ชั้นไปตามเองดีกว่า"
"เอ่อเดี๋ยวหญิงไปให้ก็ได้ค่ะ"
"หญิง ไม่ต้อง ไปหาน้ำให้กั้งไป"
"ค่ะ._."

ก๊อกๆๆๆๆ มุก มุกลูก ก๊อกๆๆๆยัยมุก

เอี๊ยด....

"หญิง!!!"
"ค่ะคุนหญิง"
"ยัยมุกไปไหน"
"กะก็อยู่ในห้องไม่ใช่หรอค่ะ"
"ไม่อยู่ชั้นเข้าไปดูแล้ว"
"ใจเย็นๆนะครับคุณแม่"
"ใช่ค่ะคุณหญิงใจเย็นๆนะค่ะ"
"ชั้นบอกแล้วใช่มั้ยว่าให้ดูยัยแสบอ่ะ"
"ขอโทษค่ะTT"
..........................................................................................................................................................................
"โอ้ยรถจะติดไปหนายเนี่ยแม่จะกลับรึยังนะTT" เสียงบ่นพึมพำของสาวน้อยบนรถแท็กซี่

7.00 p.m. ถึงบ้าน~

"รถแม่นี่หน่ากลับมาแล้วหรอเนี่ยโอยยยแสบแผลก็แสบTTเข้าทางหลังบ้านดีกว่าน่าจะปลอดภัย"

เอี๊ยด

"เห้อไม่มีคน โล่งด่านต่อไปห้องครัวT^T"

แอ๊ดดด

"ฟู่~ ไม่มีใคร"

เอี๊ยด

"0.0!!! "(ไม่ใช่แม่ไม่ใช่แม่สาธุ>.<)
"คุณหนู!!!"
"พี่หญิง!!!!เบาๆสิค่ะ"
"ค่ะขอโทษค่ะ"
"เห้อรอด(-0-)=3"
"ไหนคุณหนูบอกะกลับประมาณ6โมงไงค่ะ"
"มุกขอโทษค่ะพอดีมีเรื่องนิดหน่อย"
"ว้ายยยคุณหนูเดนอะไรมาค่ะเนี่ย!!!"
"ชู่~พี่หญิงเบาๆสิค่ะ"
"ขอโทษค่าา._. แล้วคุณหนูไปโดนอะไรมาค่ะ"
"ไว้มุกค่อยเล่าให้ฟังทีหลังนะค่ะขอขึ้นไปที่ห้องก่อนนร้า"
"เอ่อ..."
"นร้า*..*"
"ค่ะTTระวังด้วยนะค่ะคุณหญิงอยู่ที่ห้องรับแขก"
"ค่ะ^.^ ขอบคุณนะค่ะะะพี่หญิง"
"ค่ะ แหะๆ ^^;" (ถ้าคุณหนูรู้ว่าคุณหญิงรู้แล้วจะเป็นไงเนี่ยTT)
"ค่อยๆมุกค่อย ย่องๆๆ"
"ยัยมุก"
"เฮือกกกก 0.0" ลมเย็นผ่านหลังวาบบบ
"มะมะะมะ@#<3/3810./~\*%?&:!!!!!! " พูดไม่เป็นภาษาเลย-0-;
"ไปไหนมาห้ะไอตัวแสบแม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าวันนี้ห้ามไปไหนห้ะทำไมดื้อจังเลย"
"โอ้ยแม่ๆอย่าตีสิมุกเจ็บนะTT"
"ตายแล้ว"
"ยังไม่ตายแม่-0-"
"นี่ไปโดนอะไรมาเนี่ยฮะ"
"อุบัติเหตุนิดหน่อยเองแม่"
"เลือดไหลขนาดนี้เนี่ยนะดีเห็นการร้องเพลงสำคัญกว่าชีวิตกว่าแม่ดี"
"ป่าวนะแม่ แม่ค่ะ"
"เกิดอะไรขึ้นครับ"
"หืมมม พี่!!!"
"รู้จักกันด้วยหรอลูก"
"ครับ"
"พี่เป็นลูกพี่ลูกน้องมุกหรอค่ะ??"
"เอ่อ..." ถ้าตอบใช่น้องจะช็อครึป่าวนะ
"ครับ"
"กั้ง???"
"เอ้อเรื่องนั้นไว้ค่อยคุยดีกว่านะครับคุณน้า"
"แม่จ๋าา หายโกรธมุกแล้วใช่มั้ย*..*"
"ไม่ต้องมาอ้อนแม่ไปดูแลพี่เขาซะแม่จะไปนอน"
"แม่เพิ่ง1ทุ่มเองนะแม่ แม่ค่ะ แม่"
"เลือด...ไปโดนอะไรมาครับน้องมุก"
"เอ่อเหล็กอ่ะค่ะ"
"มาทำแผลก่อนเลยครับ"
"ตะแต่ว่าแม่.."
"เดี๋ยวพี่ช่วยคุยให้นะแต่ตอนนี้ไปทำแผลก่อนนะครับ" (จับแขนขึ้นมาดู)
"เอ่อ..คะค่ะ"ตึกๆเป็นอะไรเนี่ยเรา.///.
"พี่หญิงครับขอกล่องยาหน่อยครับ"
"ค่ะ ได้แล้วค่ะ"
"ขอบคุณครับ"
"ให้พี่ช่วยไหมค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับพี่พักผ่อนเถอะครับ"
"ค่ะๆ"
"พี่ขอเช็ดแผลก่อนนะแสบนิดนึงนะครับ"
"..." .//_//.
"พี่ทายาให้นะ"
"โอ้ยย"
"พี่ขอโทษๆ"
"ไม่เป็นไรค่ะแหะๆ^^;"
"พี่ปิดแผลให้เลยเนอะ"
"ขอบคุณค่ะ^^"
"เราชอบร้องเพลงหรอ"
"ค่ะแม่บอกพี่หรอ"
"อื้มแม่เลาให้พี่ฟังหมดแล้ววีรกรรมเราอ่ะ"
"ไม่แฟร์เลยเนอะ555 เห้อ"
"เครียดเรื่องแม่หรอครับ"
"ค่ะ"
"เอ้อคุณน้าบอกเราทำคัพเค้กไว้หนิพี่อยากชิมฝีมือเรานะ"
"เดี๋ยวมุกไปเอาให้ก็ได้ค่ะ"
"พี่ไปเอาเองดีกว่าเจ็บอยู่นะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะมุกเจ็บแค่แขนไม่ได้เจ็บขาซะหน่อยยย"
"อื้อจริงๆด้วย555"
"ไม่ได้ดื้อซะหน่อยยย"
"ถ้าไม่ดื้อก็ให้พี่ไปหยิบเนอะ"
"ไม่อาววววว"
"เนี่ยเค้าเรียกว่าดื้อออ"
"ง่ะ-3-"
"ก็ได้ค่ะ"
"ดีมากครับงั้นรอนี้แปปนึงนะ"
"ค่ะ"
..........................................................................................................................................................................
"มาแล้ววครับ"
" :) "
"หน้าหงอยจังเลยนะเราไม่เห็นจะบ้าๆบอๆเหมือนตอนมาขอหมวกพี่เลยนะ"
"โห่พี่ก็ เอ๊ะว่าแต่พี่ชื่อไรนะค่ะ"
"กั้งครับ ดื้อแล้วยังขี้ลืมอีก"
"พี่นี่ก็ขี้บ่นเหมือนเพื่อนมุกเลยเนอะ5555"
"ว่าพี่ขี้บ่นหรอหื้มมมม" ระหว่างพูดพี่กั้งก็มือมาหนีบจมูกเค้าาาง่ะ
"พี่กั้งปล่อยเลยยยย"(เสียงแบนน)
"อ่ะๆปล่อยก็ได้"
"งึ่ย-3-"
"555มาชิมกันดีกว่า"
"หืมมมอร่อยนะทำเองจริงหรอ"
"จริงสิค่ะแต่อร่อยขนาดนั้นเลยหรอ"
"ชิมมั้ยละ อ่ะ พี้ป้อน"
"งื้ออไม่เอาอ่ะเดี๋ยวอ้วน"
"เอ้อนี่หมวกพี่ค่ะ"
"ดีเนอะที่ยังให้คืน555 คราวหลังอย่าให้เบอร์ใครง่ายๆนะ"
"หืม???"
"ก็ที่เราเอากระดาษให้พี่ไง"
"อ๋อ555"
"ไม่ชิมหน่อยหรอจะได้หายเครียด"
"พี่ดูออกด้วยหรอค่ะ"
"ออกสิทำไมจะดูไม่ออกละหน้าบึ้งขนาดเนี้ย อ่ะกินหน่อยนะคับนะ"
"ก็ได้ค่ะ ง่ำ"
"มุกว่ามันเลี่ยนไปนิดนึงนะ"
"อร่อยแล้ว"
"ขอบคุณค่ะ"
"เราชอบร้องเพลงมากเลยหรอ"
"ค่ะถ้ามุกไม่ร้องเพลงชีวิตมุกคงมีความสุขน้อยกว่าตอนนี้ด้วย"
"ดีจังเนอะได้ทำในสิ่งที่ชอบด้วย"
"แอบทำมากกว่าค่ะ555"
"นั่นแหละ พี่ว่าการได้อยู่หรือทำในสิ่งที่มันมีความสุขมากเลย คนที่ได้ทำหรืออยู่กับสิ่งที่ชอบได้นี่โชคดีเนอะ"
"ช่ายยย"
"พี่จะลองพูดกับคุณน้าเรื่องร้องเพลงให้ละกันเนอะ"
"ขอบคุณนะค่ะ"
"ครับ"
"พี่กั้งมีอะไรไม่สบายใจป้ะค่ะ"
"หืม??"
"ก็ฟังจากที่พี่พูดเหมือนมีอะไรเลยแถมหน้าพี่ก็ดูเศร้าๆ"
"ไม่มีอะไรหรอกกก"
"ระบายให้มุกฟังเถอะค่ะ:)"
"พี่กลัวเราหนักใจที่ต้องมาฟังปัญหาพี่นะ"
"ต่างคนต่างบอกไงหายกัน^+++^"
"พี่เพิ่งเลิกกับแฟนหน่ะจริงๆก็3เดือนได้แล้วละไม่เพิ่งหรอก"
"อ้าวแล้วทำไม..."
"พี่มีคู่หมั้นหน่ะแล้วก็คุณแม่พี่ไม่ชอบเค้าด้วยก็เลยกีดกันพี่กับเค้า"
"แย่จังเลยเนอะ ถ้ามุกเป็นคู่หมั้นพี่คงรู้สึกผิดมากอ่ะ5555" ดีนะไม่ได้บอก-0-
"แล้วคู่หมั้นพี่เป็นใครค่ะเค้าน่ารักมั้ย"
"ก็น่ารักดีนะ"
"แล้วพี่ชอบเค้ารึป่าว"
"พี่ยังไม่รู้เลยดูๆไปก่อน"
"พี่ถามไรหน่อยสิถ้าอยู่ๆมีคนบอกว่าเรามีคู่หมั้นแล้วเราจะทำไงหรอ"
"มุกคงช็อคมากอ่ะค่ะแล้วก็คงหนีไปไกลๆไปตั้งสติก่อนพร้อมเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับมา"
"อ๋อ เอ้อแล้วเรารู้ได้ไงว่าพี่เป็นลูกพี่ลูกน้องเรา"
"ก็มุกเห็นพี่หญิงจัดห้องก็เลยถามนะค่ะ"
"อืมมม"
"พี่กั้งชอบดูดาวมั้ย"(มองออกไปหน้าบ้าน)
"ก็ชอบนะ"
"งั้นไปนั่งดูดาวคลายเครียดกัน"
"เอ่อ..."
"ป่ะค่ะ เร็ว"
"ครับๆ"
-ระเบียงหน้าบ้าน-
"สวยเนอะ"
"ครับ"(หันหน้ามาทางมุก)
"ถ้าเราขอพรจากดาวได้ก็คงดีเนอะ"
"นั่นสินะ"
"เห้อ"
"เป็นไรอีกห้ะเรา"
"ป่าวค่ะแค่คิดไรนิดหน่อย"
"นั่นแหละเป็น"
"ป่าวววว"
"ไม่เป็นก็ไม่เป็น"
"แล้วคุณพ่อเราอยู่ต่างประเทศหรอ"
"มุกก็ไม่ทราบค่ะพ่อทิ้งมุกไปตั้งแต่มุกยังเด็กมุกจำหน้าพ่อไม่ได้ด้วยซ้ำ:(" ไรท์เป็นอะไรกับพ่อเค้าห็เรื่องที่แล้วก้ความเร็วเรื่องนี้ก็ทิ้งอีกTT(เค้าขอโทษTT:ไรท์)
"เอ่อพี่ขอโทษนะพี่ไม่ได้ตั้งใจ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะที่มุกคิดเล่นๆก็เรื่องนี้อ่ะแหละ"
"...."
"บางครั้งมุกก็คิดนะว่าถ้ามุกไม่มีแม่มุกจะเป็นยังไงตอนนี้แล้วมุกก็มาทะเลาะกัยแม่อีกอ่ะมุกกลัวแม่จะทิ้งมุกไป ฮึกๆๆ"
"ใจเย็นๆนะพี่ว่าแม่ไม่ทิ้งเราหรอกนะใจเย็นนะ" ผมไม่น่าพูดเลย(เข้าไปกอดปลอบน้อง)
"อ่ะ...ฮึกๆๆ พะพี่กั้ง"(กอดตอบ)
"อย่าคิดมากนะ"
"ฮึก..."รู้สึกดีจัง
"ถ้ามุกกอดพ่อจะรู้สึกดีแบบนี้มั้ย"
"ดีสิครับไม่ร้องนะ"
"อื้ม"
"เราคิดว่าพี่เป็นพ่อหรือพี่ชายคนนึงก็ได้นะ"
"จริงหรอ"
"ครับ"
"ขอบคุณนะค่ะ"
"ไปนอนดีกว่าเนอะ"
"ก็ได้ค่ะ กี่โมงแล้วหรอค่ะ"
"4ทุ่มครับ"
"เราดูดาวกันนานขนาดนี่เลยหรอเนี่ย เห้อ"
"หยุดเครียดได้แล้ววว"(เขย่าหัวสาวน้อย)
"งื้ออออ"ย่นจมูกใส่
"ป่ะนอนๆๆ พี่ไปส่งหน้าห้องนะ"
"มุกสิต้องไปส่งพี่"
"พี่จะไปส่งเราาาา"
"ไม่อาววววมุกจะไปส่งพี่"
"ดื้อออ"
"ไม่ได้ดื้อซะหน่อยยย"
"ดื้ออ"
"ก็ได้พี่ไปส่งก็ได้ไม่ได้ดื้อด้วย-3-"
"ดีมากกก ป่ะ"
-หน้าห้องมุก-
"ขอบคุณนะค่ะพี่กั้งรู้ห็องแ้ลวใช่ม้าาา"
"ครับ รู้แล้วก็ห้องข้างๆเรานี่แหละ"
"ห้ะะะะ"
"ทำไมหรอ"
"ไม่ใช่ห้องริมสุดหรอค่ะ"
"ป่าวครับ"
"อ้าวแล้ว...เอ้อช่างมันเถอะ-0-"
"อื้มอาบน้ำนอนเร็วๆละระวังแผลด้วยนะ"
"ฮ้าบบบบบ"
"ฝันดีนะค่ะพี่กั้ง"
"ครับผมฝันดีเหมือนกันนะ"
..........................................................................................................................................................................
-ห้องครัว-
"อ้าวคุณชายยังไม่นอนอีกหรอค่ะ"
"อ้าวพี่หญิง ยังหรอกครับ"
"แล้วลงมาทำอะไรค่ะเนี่ย"
"อ๋อผมมาทำนมอุ่นๆดื่มนะครับกะจะเอาไปห้น้องด้วย"
"อ๋อให้หญิงช่วยมั้ยค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับพี่หญิงไปพักผ่อนเถอะฮะ"
"อืมมม...ก็ได้ค่ะแต่ห้ามล้างนะค่ะหญิงจะล้างเอง"
"5555โอเคครับ"
"ค่ะงั้นหญิงขอตัวนะค่ะ"
"ครับ^^"
-หน้าห้องมุก-
ก๊อกๆๆๆๆ
"ค่ะ อ้าวพี่กั้ง"
"ครับ"
"ยังไม่นอนอีกหรอค่ะ"
"แล้วเราล่ะยังไม่นอนอีกหรอ"
"ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จจจ"
"อ๋อออออออ"
"แล้วพี่กั้งมีอะไรรึป่าวค่ะ"
"พี่แค่เอานมอุ่นๆมาให้หน่ะ"
"แหนะจะว่ามุกเตี้ยป้ะเนี่ย"
"ป่าววววว นี่พูดเองนะะะ"
"พี่กั้งอ่ะ-3-"
"อุตส่าห์ทำมาให้นะเนี่ยยยย"
"โหยยยยขอบคุณค่ะ แล้วทำไมต้องอุ่นด้วยอ่าาา"
"ก็จะทำให้เราหลับสบายฝันดีไงแล้วก็....."
"ก็"
"สูงขึ้นด้วย555"
"พี่กั้งอ่าาาา"
"อารายยยยกินๆไปเลยยยยยย"
"ค่าาาาาาาา"
"พี่เข้ามาในห้องก่อนมั้ย"
"จะดีหรอ"
"อื้มไม่เป็นไรหรอกยืนคุยแบบนี้ลำบาก"
"ก็ได้ครับๆ"
-ในห้อง-
"ห้องเรากว้างดีเนอะ" ระหว่างคุยกั้งก็ดื่มนมพลางพูดคุยไปด้วย
"หรอค่ะ555ห้องมุกมีประตูเชื่อมกับห้องพี่ด้วยอ่ะ"
"จริงอ่ะ"
"ช่ายยยย-0-"
"แล้วนี้ถ้วยรางวัลเราหรอเนี่ย"
"ฃ่ายยยยยเก่งป้ะละ"
"อื้มมมมนี่ร้องหมดเลยหรอ"
"ค่ะ"
"อืมมมเก่งเนอะร้องให้พี่ฟังบ้างสิ"
"ไม่อาวววววววว"
"ไมอ่ะะะะ"
"ไม่เอาอ่ะไว้วันอื่น555"
"แล้วเราไม่ดื่มนมหรอเดี๋ยวเย็นหมดนะ"
"แล้วพี่ละค่ะ"
"พี่หมดแล้วนี่งัย"
"เห้ยตอนไหนง่าาาา"
"ตอนที่เราโม้อ่ะแหละ"
"โหยยยยย-3-"
"พี่ไปนอนแล้วดีกว่าเราจะได้พักผ่อนนอนเร็วๆนะครับ"
"ค่ะ ฝันดีนะค่ะพี่กั้ง"
"ครับฝันดีครับ"
"เอ้อพี่กั้งเดี๋ยวค่ะ"
"ครับ"
"พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันมั้ยค่ะ"
"ก็ดีนะครับพี่ก็เพิ่งมาไทยด้วย"
"โอเคค่ะงั้นพรุ่งนี้ไปกันนะค่ะ"
"ครับ :)"
//ทำไมอยู่ใกล้พี่มุกถึงรู้สึกดีแปลกๆนะ หรืออาจเพราะเราไม่เคยมีพี่ชาย เห้อช่างมันนอนดีกว่า//
//ก็น่ารักดีนะเห้อ ผมคิดถึงคุณนะเอส...//

*การได้อยู่หรือทำในสิ่งที่มันมีความสุขมากเลย//กั้ง*


.ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่าเมื่อวานเค้าลงให้จบแล้วนร้าแต่เน็ตหลุดแล้วกดเซฟไม่ได้ก็เลยมาแต่งสดใหม่วันนี้ขอโทษจริงๆนะค่ะ

.ตอนหน้า "ลิ้นกับฟัน พบกันทีไรก็เรื่องใหญ่" ซีบิวจะเปิดตัวแล้วนร้า พบกันตอนหน้าค่ะ ราตรีสวัสดิ์ร่วงนร้านะค่าาา

.อย่าลืมเม้นให้เค้าด้วยน้า