รุ่นพี่ใจร้ายกับรุ่นน้องจอมกวน

ลำดับตอนที่ #1 : เฟรชชี่พี่เท็น?

                         ความรักจะเกิดขึ้นที่ไหน?

                         แล้วเกิดขึ้นเมื่อไหร่?

                         จะเกิดขึ้นอย่างไร?

                         ทำไมผู้หญิงถึงอยากมีรักหละ?

                         แล้วนอกจากผู้หญิงแล้วผู้ชายเป็นไหม?

                         ทำไมต้องเพ้อฝัน?

                         ทำไมต้องตั้งความหวัง?

คำถามต่างๆที่ถามเข้ามาฉันตอบได้คำเดียวว่า “…ไม่รู้…” ถึงจะสงสัยแล้วตั้งคำถามเวลามองคนอื่นทีไร ก็คงจะว่าใครไม่ได้หรอก ในเมื่อฉันก็เป็นแบบนั้นนี่

“เฟรชชี่พี่เท็น?!”

“เท็น”

“…” zzz

“เท็น!”

“...” zzzz

“เท็น!!”

“…”zzzzzzzz

“ไอเท็นโว้ยยยยยยยยยยย!!!!!!”

“….หา?...”

จะว่าตกใจหรือรำคาญดีหละ น่าอารมณ์เสียนะ คนจะนอนหัดเกรงใจกันบ้างเหอะ  ว่าไหม ถึงจะว่างั้นก็พูดไม่ได้ ไม่งั้นเดียวมันได้ตบฉันแน่ๆ

“โหยยยยย เรียกตั้งนาน นี่ประชุมอยู่นะ อย่าหลับระหว่างประชุมสิโว้ยย”

“อ่าๆ…. ไม่หลับๆ….(_  _)Zzz”

ป๊าบ!!!!!

“ไอเท็น!!”

“โอ๊ย!!  ใจร้าย ไม่เห็นต้องตบหัวกันเลยอะ ไอกล้าใจร้ายยย”

“+(-_- )”

“เออ ตื่นแล้วๆ” ชิ…อาจจะสงสัยกันใช่มะว่าทำอะไรกันอยู่อยากรู้ใช่มะ บอกให้ก็ได้

ที่นี่คือห้องประชุมของ มหาวิทยาลัยพวกเรารุ่นพี่ ปี4 กำลังประชุมอยู่ว่าจะทำยังไงกับการรับน้องที่พวกปี3 ต้องจัดการกันเองโดยมีพวกเราปี4 มาเป็นครูฝึกจำเป็นให้น้องปี3 ในการรับน้อง แต่ตอนนี่ที่นั่งประชุมกันเพราะเผลอฝึกโหดไปนิดจนน้องอาจเก็บกดนี่สิ พวกปี4เลยต้องนั่งพะวงอีกว่าพวกปี3 จะรับน้องโหดเกินไปรึป่าว ง่ายๆก็คือเป็นห่วงนั้นแหละ เพราะปี3 ปีนี้ท่าจะจัดหนักจัดเต็มแน่ๆ แถมชอบเล่นอะไรแผลงๆด้วย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเพราะใครเพราะพวกเรานี่แหละโทษใครไม่ได้ด้วย พวกปี3 เก็บกดแหงๆ ส่วนฉันมีหน้าที่ฝึกน้องปี3 ให้พวกเขาพร้อมที่จะทำการรับน้องเฟรชชี่ ตอนรับน้องอีกที ถึงตัวจะเล็กและหน้าตาดูเด็กไปนิดแต่บอกได้เลยว่าฉันฝึกโหดมาก ขนาดลากไส้กันเลยทีเดียว ช่วยไม่ได้ก็ฉันเป็นรองผู้คุมฝึกนี่ให้น้อยหน้าหัวหน้าคุมได้ไง ก็อย่างว่าแหละความเข้มพี่มันเยอะ ฉันเลยเป็นผู้หญิงคนเดียวในหมู่ผู้ฝึก(เราควรดีใจรึป่าวหว่า) แต่รุ่นน้องจำฉันไม่ได้หรอก เพราะฉันต้องทำให้ตัวเองโหดสนิทชนิดเห็นหน้าแล้วหลบตากันเลย ด้วยเหตุนั้นฉันต้องเมคอัพและแต่งตัวเต็มที่โดยการใส่แว่นดำ สวมหมวก แต่งหน้าใส่เสื้อกางเกงขายาว สภาพคือไม่ใช่ตัวฉันแน่ๆ เจอกันข้างนอกบอกได้เลยว่ารุ่นน้องปี3 ไม่สงสัยสักนิดว่าคือพี่คุมฝึก และตอนนี้คือหลังจากฝึกเสร็จมาได้อาทิตย์หนึ่งละ พรุ่งนี้ก็เปิดเรียนพวกเราก็ยังคงนั่งห่วงและเครียดกันอยู่ เพราะนอกจากฝึกแล้วยังมีหน้าที่ดูแลและประเมินการรับน้องด้วย(เพิ่งรู้ว่ามีหน้าที่นี้ด้วย) อ่าแล้วไม่ต้องสงสัยนะว่าฉันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ฉันบอกได้เลยว่าผู้หญิงแน่นอนไม่ทอม ไม่ดี้ หญิงแท้ๆเลย และไม่ต้องถามนะว่าทำไมชื่อเท็น ก็พ่อแม่ตั้งให้แบบนี้แล้วจะทำไมอะ จริงมะ อีกอย่างฉันชอบชื่อนี่ด้วย อ๊ะ!นอกเรื่องละ เข้าเรื่องๆ ถึงไหนแล้วนะ

“เอาหละ!!  ตัดสินใจแล้วเอาแบบนี้แหละ” เสียงต้นกล้าหัวหน้าพี่คุมฝึกดังขึ้น

“ห๊ะ!!?” ตกใจหมด เมื่อกี้คุยอะไรกันไม่ได้ฟังแหะ รู้สึกเหมือนตาขวากระตุก

“อือ น่าจะได้นะ”  

“ตกลง”

“น่าสนุกดีด้วยเอาแบบนี้แหละ”

“อือ แล้วใครจะรับหน้าที่นี่หละ”

“อืมมมม นั้นสิ……..เอาเป็น…..ไอเท็นเป็นไง”

(-(-(-(-_-)-)-)-)+-------> (-_-  )!?  หืม!? ทะ ทำไมทุกคนถึงมองฉันหละ!?

“อะ เออคือ มีอะไรกันหรอ” ตาขวาฉันกระตุกอะ ชะ ชักรู้สึกไม่ปลอดภัยแล้วสิ

“ตกลง!!!!!!!!!!!!” ทุกคนพูดพร้อมกัน จนฉันยังตกใจเลย แล้วนี่มันเรื่องอะไรว่ะ

“นี่! มันเรื่องอะไรอะ”

“อ้าว ไม่ได้ฟังรึไง” ต้นกล้าถามฉันหน้าเซ็ง แหงล่ะเขารู้นิสัยฉันดี เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ปี1แล้ว ตัวติดกันอยู่ด้วยกันตลอด จนบางคนยังถามเลยว่า เป็นแฟนกันรึป่าว แน่นอนพวกเราไม่ได้เป็นแต่บางครั้งก็แกล้งสวีทเหมือนแฟนกันนั้นแหละ สนุกดี เห็นแบบนี้พวกเราก็เคยเป็นดาวเดือนคณะคู่กันนะเออ หนุ่มหน้าหวานกับสาวน่ารัก ฮ่าๆ ไม่ค่อยหลงตังเองเลยฉัน

“ป๊าว! ฟัง! ฟังนะ เราฟังอยู่ แต่ฟังไม่ทันเฉยๆ ^^;” แถไปเผื่อรอด แหะๆ ^^;

“ =*= มันฟังไม่ขึ้นเลยโว๊ย” แหะๆ สงสัยจะไม่รอด

“แล้วเรื่องเป็นไงหรอ เราฟังไม่ทันอะ ฮ่า” เอาเหอะ ทำเป็นรู้ไปเผื่อมันใจอ่อน

“เฮ้อ” แหม ถอนหายใจแบบเซ็งซะ แค่นี้ทำถอนหายใจชิชะ เค้าไม่ผิดซะหน่อย บู้ๆ

“(^ ^);” ยิ้มไว้ กันหมากัด ฮ่า

“(  -_-)+++”ชิ้งๆ สายตาทิ้มแทง

“(*^* )” ส่งสายตาวิ้งๆ

“(  -_-)+++”

“ (*^* ) ”

“(  -_-)++++” อุก! ถามจริง มีใครเคยบอกมันไหม ว่าสายตาของมันสามารถฆ่าคนได้หนะ

“(. . )  พูดดิ ฟังอยู่” อย่าจ้องดิ แม่งงงงน่ากลัววะ

“เฮ้อ ช่างเหอะ”

“(. . )”

“มันเป็นเรื่องง่ายๆเลยที่มึงก็ทำได้ ไม่สิมึงต้องทำ” หือ ง่าย? เราต้องทำ?

“เรื่องไรอะ”

“มึงจะต้องลงทุนหน่อย เพราะมึงต้องเป็น….”

“เป็น?!”

“เป็น….”

“เป็น….?!  โอ๊ยยยย อย่าให้ลุ้นดิ เดี๋ยวก็ฉี่แตกพอดี” ลีลาชิพ

“โอเค บอกแล้วๆ แหมก็แค่อย่างให้ลุ้น” =*= บางทีฉันก็เกียจมันนะ

“แล้วตกลง เราต้องเป็นอะไรอะ?”

“มึง ต้องไปเป็นเฟรชชี่” ….!!!?