[FIC B.A.P] All SF BANGLO 💕

ลำดับตอนที่ #1 : [SF] ทะเลาะ

        ท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้มสนิทบ่งบอกว่าเป็นเวลาที่ดึกพอสมควร ดวงจันทราส่องแสงอย่างรู้หน้าที่ ดาวดวงเล็กดวงน้อยก็ทำหน้าที่ส่องแสงเท่าที่จะทำได้ โดยที่ไม่โดนแสงสีจากบนผืนดินในกรุงโซลกลบไปเสียก่อน 

 

       นี่ก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว ร่างสูงของคนๆหนึ่งยังยืนมองท้องฟ้ายามราตรี มือข้างถนัดคีบบุหรี่ที่สูบไปเกินกว่าครึ่งไว้ ปล่อยให้ควันลอยไปกับสายลมช้าๆ

       แม้จะเป็นวันที่อากาศเริ่มเย็นขึ้นเพราะใกล้เข้าหน้าหนาวเต็มที 

แต่ยงกุกยังคงอยู่ในชุดที่ใส่เสื้อกล้ามสีดำพอดีตัวที่ทำให้มองเห็นไหปลาร้าได้รูปสวย กับกางเกงขายาวสีขาวสบายๆ 

ยงกุกขยี้บุหรี่ที่ใกล้จะเหลือแต่ก้นกรองกับที่เขี่ยบุหรี่ ใช้มือค้ำระเบียงไว้ทั้งสองข้างและมองดวงจันทร์ที่ส่องสว่างเต็มที่เพราะเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง พลางนึกถึงเรื่องไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่เขามีปากเสียงกับคนรัก แล้วก็ถอนหายใจเบาๆ ทะเลาะกันทีไรหนีไปนอนที่อื่นทุกทีสิหน่า อุตส่าห์ตกลงกันไว้ว่าจะไปกินข้าวเย็นด้วยกันทั้งที สุดท้ายก็ไม่ได้ไป แถมยังทะเลาะกันอีก 

     สายตาหันกลับมามองเตียงที่ว่างเปล่าแล้วถอนหายใจอีกครั้ง 

วันนี้ควรเป็นวันที่ดีแท้ๆเชียว...

 

      เวลาก็ล่วงเลยมาถึงป่านนี้ ตลอดเวลาหลายชั่วโมงไม่ใช่เขาไม่ตามง้อ แต่จุนฮงทิฐิเกินกว่าจะรับโทรศัพท์จนยงกุกก็เหนื่อยใจเหมือนกัน 

แต่แค่เหนื่อยใจหรอก ไม่ได้เหนื่อยที่จะรัก และไม่มีวันที่จะทิ้งจุนฮงไป จนกว่าจุนฮงจะตะโกนใส่หน้าเขานั่นแหละว่าจุนฮงไม่รักเขาแล้ว 

ตอนนี้ยงกุกก็ได้แต่รอจุนฮงจะอารมณ์เย็นลงแล้วมาคุยกันดีๆเท่านั้น 

 

           คิดแล้วก็ถอนหายใจอีกครา อาหารเย็นก็ไม่ตกถึงท้องเสียงท้องก็เริ่มประท้วงขึ้นมาหน่อยๆ บวกกับอากาศที่เริ่มเย็นขึ้นจนยงกุกคิดว่าควรเข้ามาข้างในห้องได้แล้ว ยงกุกปิดประตูระเบียงเบาๆและค่อยๆรูดม่านปิดบังแสงจากดวงจันทร์ลง ตอนนี้มีเพียงแสงจากไฟโทรศัพท์ที่ส่่งข้อความหาจุนฮงไว้


        เดินไปเปิดสวิตส์ไฟให้ห้องสว่างขี้น แล้วเดินถือโทรศัพท์เข้าห้องครัวไปทำรามยอล ยงกุกนั่งรอเวลา2-3นาที เช็คไอจี เช็คทวิตเตอร์ไปเรื่อย

        เสียงของไมโครเวฟส่งเสียงเพื่อบอกว่าเสร็จแล้ว ยงกุกจึงวางโทรศัพท์ไว้แล้วไปหยิบถ้วยรามยอนที่สุกแล้วออกมา ยงกุกค่อยๆวางถ้วยรามยอนลง ทิ้งไว้พอให้อุ่นขึ้นแล้วค่อยๆเริ่มกิน

         ความรู้สึกมันแตกต่าง.. ปกติจะมีคนตัวขาวนั่งกินอยู่ด้านตรงข้าม ชวนคุย หัวเราะไปด้วย ยงกุกหยุดมือที่คีบเส้นรามยอนลง เปลีี่ยนมาหยิบโทรศัพท์และเปิดแอพพิเคชั่นสีฟ้ารูปนกขึ้นมา ก่อนจะลงข้อความไปเพียงสั้นๆ

 

'รามยอนที่ผมทำวันนี้มันไม่อร่อยเลย...'

 

กดรีเฟรชแอพพิเคชั่นอีกครั้ง

 

5s

@ZELO96

'อยู่ๆก็อยากกินรามยอนขึ้นมา...'

 

        ยงกุกหลุดยิ้มออกมา ลุกขึ้นและถือโทรศัพท์ไว้ในมือ เดินเข้าห้องและไปหาเสื้อคลุมกันหนาว อีกมือถือกุญแจรถไว้แล้วเดินออกจากห้องไป

 

        ปล่อยรามยอนที่ยังกินไม่ถึงครึ่งไว้จนมันเย็นชืด

แต่ใครจะสนละ แค่ได้จุนฮงกลับมา เขาก็ไม่ต้องการกินอะไรแล้วหละ ..