[YURI] The Best เป็นที่หนึ่งของฉันได้ไหมยัยที่โหล่

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : สาวเพอร์เฟกต์

บทนำ

สาวเพอร์เฟ็กต์

            ในที่สุดฉันก็ได้มาจนได้.... โรงเรียน!!

            วันนี้ ฉัน.. จะได้มาเรียนซัมเมอร์สำหรับม.ปลายปี1 สักที!! หลังจากที่ขอหม่ามี๊สุดที่รักให้ยอมปล่อยฉันมาโรงเรียนแบบนี้ และที่สำคัญ.. ฉันมาเองได้แล้ว!!

            ชีวิตของลิลิธคนนี้กำลังจะเริ่มอีกแล้ว.. ฮืออออ อยากเจอทุกคนใจจะขาดรอนๆ TwT

            แถมต้องเจอเพื่อนใหม่จากที่อื่น คงสุดยอดน่าดูเลย..

            ‘PoPiPo PeRiRo’

            เสียงมือถือเจ้าปัญหาของฉันได้แผดขึ้นอีกแล้ว.. ริงโทนนี้ดีแฮะ =.,=

            ‘เฮ้ย ลิธ แกอยู่ไหนแล้ว’ เหมย เพื่อนเก่าของฉันตั้งแต่ ม.1 ได้ถามฉันจนแก้วหูจะระบำเป็นเพลงกาโวแล้ว +__+ยัยบ้าาาาาา

            “อยู่ประตูหนึ่งแล้ว แกอยู่ไหนเหมย” ฉันตอบแล้วถามต่อ

            ‘อยู่ห้องแล้ว พวกเราอยู่ห้องเอ อย่ามาผิดห้องล่ะแก’

            “เอ้อ เดี๋ยวขึ้นไป แค่นี้ก่อนนะ” ฉันตอบและกดวางสาย

            ชีวิตของลิลิธนี่ก็ลำบากดีแท้น้อ.. ตั้งแต่ปิดเทอมมาก็อยู่บ้านอย่างกับเก็บตัวในหอคอยงาช้าง(ห๊ะ..) พอเดือนถัดไปเป็นต้นมาก็เรียนไม่มีหยุดหย่อน เฮ้ออออ นี่ถ้าฉันไม่ได้ข่าวจากเพื่อนๆในไลน์ว่ามิสอาร์ทีมิสมาสอนนี่คงไม่ดิ่งมาเรียนปรับฯช่วงซัมเมอร์หรอกนะคะ -___-

            ฉันเดินเข้าไปในห้องเรียนด้วยชุดเครื่องแบบของโรงเรียนมัธยมไอซ์เบิร์นด้วยใบหน้าเหนื่อยจัด.. เพราะอะไรเหรอคะ? เพราะต้องขึ้นมาถึงชั้นห้าไงคะท่าน!!!!

            เมื่อยเฟ้ย!!! =[]=

            “ลิธ!!! >____<” เหมยวิ่งมากระโดดกอดฉันราวกับไม่ได้เจอกันเป็นสิบชาติ..

            “โอ๊ย! นี่เพิ่งขึ้นมานะเฟ้ย!! ให้ได้พักหายใจบ้างเซ่!! =[]=” ฉันบ่น แหงล่ะ มันหนักตั้งเกือบหกสิบ ฉันหนักแค่ 41 เองนะ!!

            “โอ๊ะ โทษที ดีใจมากไปหน่อย ^^” เหมยหลีกทางให้ฉันได้ไปนั่งที่ที่เหลืออยู่อีกหนึ่งที่พอดี แน่นอนว่าแก๊งสี่สาวสมัยม.ต้น ถ้ารวมฉันแล้วก็มีเหมย เกรซ แล้วก็ฮันนาเนี่ยแหละค่ะ

            “เออนี่ จะแนะนำเพื่อนใหม่ให้รู้จัก ><” เหมยลากฉันมาที่โต๊ะกลุ่มกลางๆถึงหลังที่มีแต่เด็กใหม่ในชุดเครื่องแบบโรงเรียนอื่นอีกหลายแห่ง ดูเหมือนจะมีจากโรงเรียนมัธยมไอน์บริเซลด้วยแหละค่ะ.. -0-

            เกริ่นนิดนึง โรงเรียนมัธยมไอน์บริเซลเป็นโรงเรียนที่ฉัน เหมย ฮันนาและเกรซไปแข่งโครงงานตลอดเลยค่ะ โรงเรียนนั้นกว้างกว่ามัธยมไอซ์เบิร์นหลายเท่า แบบ ห้องประชุมของที่นั่นใหญ่กว่าสองเท่า อะไรอย่างนั้น = =;

            เหมยก้ได้แนะนำเพื่อนจนเหลือคนสุดท้าย

“คนนี้ชื่ออลิเซียจากไอน์บริเซล เป็นคนที่สอบเข้าโรงเรียนเราได้อันดับท็อปเลยนะ >0<” เหมยพูดจนฉันตะลึง

โอ้มายลอร์ดดด โอ้แม่กอดละอ่อน!!(?) ท็อปของเด็กใหม่เหรอ!!! =[      ]=;

ฉันจะทัก แต่นางดูท่าทางจะกลัวหรืออะไรหรือเปล่าน่ะ.. ดูเงียบๆ.... ฮือ.. เด็กของไอน์บริเซล.... ท็อปของรุ่นและเป็นนักเรียนอันดับต้นๆของสังกัดเก่าด้วย!! แถมเป็นเด็กเก่งของสายด้วย ได้ข่าวมาว่าเป็นคนที่ถนัดทุกด้านอีกต่างหาก.... ผิวเนียนสีแทนนิดๆแต่ไม่ถึงกับแทนแบบจริงๆ(?) ดวงตาสีน้ำตาลเข้มดูคมสวยเข้ากับใบหน้ารูปไข่ที่ดูยังไงก็รับกับทรงผมมัดโพนี่เทลสีดำสนิท.. สรุปคือ เพอร์เฟ็กต์ค่ะ เธอคนนี้.. =[]= ได้ข่าวมาว่านักเรียนหญิงบางคนก็ชอบลุคของเธอคนนี้มากด้วย..

แล้วลิลิธผู้นี้ล่ะคะ....? ผิวขาวเนียนน้อยกว่า ดวงตากลมโตสีน้ำเงินเข้มแบบมากๆ.. ซึ่งไม่ค่อยจะรับกับผมสีฟ้าช้ำรัก(?)ที่มัดทวินเทลกับผมหน้าม้าที่เมื่อก่อนมันดูยาวจนน่ารำคาญเลย ซึ่งถึงแม้ตอนนี้ได้ปรับนิดหน่อยเป็นแบบปัดไปข้างๆแทนก็เถอะ.. แต่การเรียนของฉันมันไม่ควรที่จะเข้าห้องเอด้วยซ้ำค่ะ =______= แต่เพราะรุ่นฉันเด็กเก่งเขาไปที่อื่นกันหมด เช่น อาร์เธอร์ไฮสคูล ไม่ก็เวลเว็ตอคาเดมี่ ฉันเลยได้รับโอกาสและอานิสงฆ์ไปด้วย

แต่ฉันได้จำไว้ฝังใจว่า เด็กเก่งมักจะหยิ่ง แต่นี่กลายเป็นนักเรียนดีเด่นคนแรกในชีวิตที่กลัวฉันตั้งแต่แรกที่เจอกันแล้ว.. นี่ฉันจะเข้ากับเธอได้มั้ยเนี่ย!!? อลิเซีย!!

ลิลิธคนนี้จะเป็นลม.. ฮือ..

ในวิชาอังกฤษของมิสอาร์ทีมิส ฉันนั่งเรียนอย่างมีความสุขมากเลยล่ะค่ะ ^0^ เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะฉันแอบชอบเขาอยู่ค่ะ -//-

นี่เรื่องจริงนะ แบบ เมื่อก่อนออกจะเป็นคู่แข่งด้วยซ้ำมั้ง หลังๆมาก็แอบชอบข้างเดียวซะงั้น =____=////// นี่คือแบบ.. เรื่องจริงเลยไม่มีมโนผสม

“เดี๋ยวจะเรียกชื่อให้ลองออกมาพูดดูนะ ตามนี้เลย ให้บอกเรื่องราวที่ตัวเองประทับใจที่สุดของโรงเรียนนี้” มิสอาร์ทีมิสได้บอกขึ้นมา โอ้โนว..... เรื่องแบบนี้..

ลิลิธนี่สะดุ้งเลยค่ะ.. =/////= อย่าเพิ่งเรียกหนูนะคะมิส หนูยังไม่พร้อมที่จะบอกเลย..(?)

“อลิเซีย” มิสอาร์ทิมีเซียเรียกชื่อของใครคนหนึ่งออกมา นั่นคือเด็กเพอร์เฟ็กต์ที่ทำท่ากลัวฉันตั้งแต่พบเจอ.. - -

“ค่ะ” อลิเซียตอบแล้วเดินมาหน้าห้องเรียน

ทุกคนหยุดตั้งใจฟัง.. ทำไมกันนะ?? แอคเซนท์ดีเหรอ? -__-‘ ชักกลัวๆเด็กคนนี้ซะแล้วสิ..

“ตั้งแต่แรกที่เข้ามาที่โรงเรียนนี้ ฉัน.. อลิเซีย ได้พบกับเพื่อนๆที่ดูใจดีและนิสัยที่แตกต่างกันไป แต่ก็ไม่ถึงกับแย่มากค่ะ เพียงแต่ฉันอาจยังไม่คุ้นเคยกับโรงเรียนใหม่แห่งนี้เท่าไหร่.....” เพียงเสียงพูดที่ออกมาจากปากเท่านั้น....

อื้อหืออออออ ลิลิธนี่หงายหลังเลยค่ะท่านผู้ชมมมม

แอคเซนท์ดีมากถึงมากที่สุด และยังมีน้ำเสียงที่ไพเราะฟังแล้วรู้สึกดีและเพลิน รื่นหูมากๆเลย TT

นี่เธอจะเก่งไปไหนคะ..

ขอเรียกว่าสาวเพอร์เฟ็กต์อย่างเต็มปากแล้วกันค่ะ..... Y__Y
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เม้าท์แปป.. 
หลังจากหายไปนานก็มาจนได้นะคะสำหรับนิยายที่มาจากชีวิตปนกับมโนล้วนๆ ฟฟฟฟฟ ฝากบทนำด้วยค่าา