คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Day...1
Day…1 Hajimemashite …Hiranokung
พบพานการพบกันของเราสองคน
ฉันเป็นพี่สาวของตละกูลคุโจ! สงสัยสินะ? ว่าคุโจคืออะไร?
ถ้าสงสัยละก็ฉันจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังเอง
บนสวรรค์
มีเทพธิดาผู้งดงามอยู่องค์หนึ่งกำลังทำหน้าปั้นยากอยู่บนเก้าอี้นวมขลิบทองอย่างดี
“ ทำไม!ทำไม! ทำไมทำไมๆ ทำไมไม่ใครสนใจฉันบ้างเลยนะทั้งท่านพ่อท่านแม่ ทั้งที่ฉัน
เป็นลูกสาวแท้ๆ เชอะ! ถ้าไม่สนใจกันนักละก็ฉันจะหนีลงไปอยู่ที่โลกมนุษย์แล้วไม่กลับขึ้น
มาให้ดู ” ฉันร่ายยาวก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้นวมพร้อมกับเรียกชื่อของผู้ดูแลตำหนักแห่งนี้
“ อุสะ ! อุสางิ ฉันจะลงไปโลกมนุษย์ไปอยู่ที่ศาลเจ้าริโกซึยะสักระยะ อุสะช่วยเตรียมกิโมโน
สวยๆให้สักชุดหน่อยสิ แล้วก็อุสางิด้วยช่วยลงไปทำความสะอาดศาลเจ้าที่นะ ”
ฉันสั่งรวดเดียงเป็นชุด จะว่าไปทุกคนคงสงสัยสินะกับชื่อของอุสะกับอุสางิว่าทั้งคู่จริงๆแล้วเป็น
อะไรกันแน่? คำตอบก็คือ พวกเธอเป็นกระต่ายน้อยผู้น่ารักของฉันเองละ ^ ^” ฉันได้พวกเธอ
มาตอนวันเกิดของฉัน พระนางยูเอโนะสึกิเป็นคนให้ฉันมา~
“ ได้แล้วค่ะ,ท่านสึสึกะกิโมโนสีชมพูลายดอกซากุระที่สุดแสนจะเหมาะกับฤดูใบไม้ผลิที่กำลังจะมาเยือนแล้วก็เครื่องประดับสวยๆอีกตั้งหลายชิ้น ”อุสะพูดพร้อมกับยกกิโมโนโชว์ให้ฉันดู
ฉันว่าฉันรู้สึกเอือมๆกับเด็กคนนี้เหมือนกันแฮะ ^-^ ฉันส่ายหน้าน้อยๆก่อนที่จะถามอุสะว่า
“ แล้วอุสางิลงไปรึยัง? ” อุสะ “ ลงไปแล้วค่ะ! งั้นเรามาเปลี่ยนชุดกิโมโนกัน ” >;<
“ อืม ” ฉันต้องตอบสั้น
ณ ศาลเจ้าริโกะซึยะ
“ ไม่เคยเปลี่นไปเลยน้า ศาลเจ้าของฉันเนี่ย!” ฉันพูดก่อนจะเดินไปดูรอบๆศาลเจ้าแล้วก็มานั่งอยู่ที่ริมชานบ้าน อุสางิ “ ท่านสึสึกะคะน้ำชาค่ะมาเสริฟ์พร้อมกับขนมที่ท่านชอบด้วย”
ฉันมองอุสางิที่กำลังวางถาดน้ำชาและถาดขนมลงแล้วค่อยๆรินชาให้ฉัน ฉันจึงพยักหน้าแทนการตอบรับ อยู่ๆก็มีเสียงยอดเหรียญดังแครงพร้อมกับเสียงสั่นกระดิ่งครุ้งคริ๊งประมาณ 3ครั้ง เพื่อเป็นการเคารพเทพเจ้า แล้วก็มีเสียงพูดขึ้นว่า “ เฮ่อ,ซวยจริงๆเลยน้าสอบย่อยก็ตก พ่อกับแม่ก็เลิกกัน พอกลับบ้านก็มีแต่ข้อความที่แปะไว้หน้าประตูบ้านว่า
( “ขอโทษน้าฮิราจัง แม่ขายบ้านหลังนี้ไปแล้วละ ต่อไปก็ดูแลตัวเองด้วยน้า แม่จะไปมีสามีใหม่
ส่วนเงินค่าขนมของเดือนนี้แม่ฝากไว้กับบ้านข้างๆ ลูกอย่าลืมไปเอาละ รักนะ จุ๊บๆ ^ _ < )
แล้วที่นี้ผมจะไปอยู่ไหนดีละเนี่ย ? บ้านก็ไม่มีให้กลับ ทำมชีวิตนี้ถึงได้ซวยซ้ำซวยซากแบบนี้ละเนี่ยว่ามั้ยฮะท่านเทพสึสึกะ ! แต่ว่าดีจังเลยนะฮะเวลาผมมาระบายอารมณ์ที่นี้แล้วจะทำให้ผมรู้สึกสบายใจทุกที่เลยละฮะ ” ^ ^ ฉันฟังคนคนนั้นพูดมาตั้งแต่ต้นจนจบทำให้ฉันเข้าใจเรื่องที่เค้าทุกข์ใจแล้ว ทำให้ฉันคิดว่าถ้าช่วยได้ก็คงจะดี งั้นให้เค้าอยู่ที่นี้เป็นไงนอกจากจะช่วยหาที่อยู่ให้เค้าแล้วยังเป็นการหาเบ๋เพิ่มแบบง่ายๆด้วย เรียกได้ว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวดังนั้นฉันจึงพูดกับอุสะกับอุสางิว่า “ ช่วยไปหาคนที่พูดอยู่หน้าศาลเจ้ามาให้ทีนะ ”
อุสะ/อุสางิ “ ค่า,ท่านสึสึกะ ” และแล้วอุสะกับอุสางิก็พาคนคนนั้นเข้ามาหาฉันจนได้ รู้สึกว่าเค้าจะทำหน้างงๆกับชีวิตแบบสุดๆจนฉันหลุดหัวเราะออกมา แล้วเค้าก็พูดขึ้นว่า “ พวกเธอเป็นใคร? ” ฉันก็ตอบไปว่า “ ก่อนที่จะถามชื่อคนอื่นควรบอกชื่อของตัวเองก่อนนะ ” แล้วเค้าก็พูดต่อว่า “ ผมชื่อ ซาซากิ....ซาซากิ ฮิราโนะ อยู่ม.5 ห้อง 2 โรงเรียนเคโจ แล้วเธอละ? ”
“ ฉันชื่อคุโจ สึสึกะ เป็นเทพแห่งความรู้และนี่คือศาลเจ้าของฉัน นายชื่อฮิราโนะสินะนายพูดว่าไม่มีที่ไปงั้นเหรองั้นก็อยู่ที่นี้ซะสิ ” ฉันพูด
By : ฮิราโนะ :
ผู้หญิงอะไรฟะเนี่ยบอกว่าตัวเองเป็นเทพ แต่ว่าทำไมนะคำพูดของเธอดูอ่อนโยนแล้วก้อบอุ่นจังฟังแล้วเหมือนทำให้ฉันเชื่อว่าเธอเป็นเทพจริงๆ
“ จะให้ฉันอยู่ที่นี่กับเธอแค่สองคนเหรอ? ” ผมทำหน้าเขินๆก่อนจะพูดออกไป(จนได้)
แล้วเธอก็ตอบว่า “ ใช่แต่ไม่ได้อยู่กันแค่สองคนหรอกนะ มีอุสะกับอุสางิด้วย! ” ผมจึงได้แต่พยักหน้ารับเป็นคำตอบให้เธอก่อนพูดว่า “ ว่าแต่อุ-สะกับอุ-สา-งิเนี่ยเป็นอะไรกันแน่? ” ผมถามเธอด้วยความสงสัย “อุสะกับอุสางิน่ะเป็นกระต่ายจันทรา พระนางยูเอโนะสึกิเป็นคนให้ฉันมา อุสะกับอุสางิถ้าเรียกง่ายๆก็ภูติกระต่ายนั้นแหละ ว่าแต่ฮิราโนะต่อไปนี้เธอควรเรียกฉันว่า สึสึกะ นะส่วนฉันก็จะเรียกนายว่าฮิราโนะเฉยๆเหมือนกัน ” เธอ...ไม่สิคุณสึสึกะคลี่ยิ้มบางๆมาให้ผม ช่างเป็นรอยยิ้มที่สวยแบบแปลกๆแฮะ แต่ว่าตอนนี้ผมตัดสินใจแล้วละว่าจะอยู่ที่นี้ “ นี่คุณสึสึกะคุณคุณน่ะเป็นเทพจริงๆเหรอ ” อยู่ผมก็ตัดสินใจถามขึ้นมา สึสึกะ “ นายไม่เชื่อเหรอ? ถ้างั้นจะลองทดสอบฉันดูก็ได้นะ ” คุณสึสึกะยิ้มมาให้ผมอีกแล้วเย้ๆดีใจจัง>///<เอ๊ะไม่สิตอนนี้ผมควรทดสอบเธอใช่มั้ยเนี่ย? แล้วอยู่ๆสายตาของผมก็หยุดกึกลงที่กองกระดาษขนาดมหึมาที่อ.มิซากิให้มาเป็นข้อสอบซ้อมที่ฉันพึ่งสอบตกมา ฉันจึงถือกองกระดาษนั้นแล้ววางลงที่ตรงหน้าคุณสึสึกะ แล้วเธอก็มองผมแล้วถามว่า “ฮิราโนะจะทดสอบฉันด้วยกระดาษกองนั้นเหรอ?แค่นั้นจะพอเหรอ? ” “พอสิฮะถ้าคุณสึส฿กะทำได้เพราะผมจะเอาคำตอบที่คุณเขียนไปให้อ.ตรวจถ้าหากคุณทำถูกครบทั้ง100ข้อ ผมจะเชื่อว่าคุณคือคุโจ สึสึกะ เทพแห่งความรู้จริงๆ ” ผมตอบคุณสึสึกะไป “ได้สิ อุสะไปเอาเครื่องเขียนมาให้หน่อยสิ ” คุณสึสึกะเอ่ยสั่งสิ่งที่เธอเรียกว่าภูติกระต่ายรึเปล่านะ?เพราะผมดูแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ก็อุสะกับอุสางิดูยังไงก้ไม่น่าจะใช่คนธรรมดาเพราะคนธรรมดาที่ไหนจะมีหูกระต่ายงอกออกมาจากบนหัวแถมยังไอหางปุกปุยนั้นอีก ดูเป็นธรรมชาติจนหน้าจะเรียกได้ว่าเป็นของจริงชัดๆ เฮ่อคิดแล้วกลุ้ม > <
เวลาผ่านไปประมาณ 15นาทีโดยประมาณ
“เสร็จแล้วจ้าฮิราโนะ!” เสียงหวานใสดังขึ้นจนผมที่กำลังนั่งอ่าน light novelเรื่องDess na boku… ถึงกับสะดุ้ง แล้วในตอนที่ผมกำลังตกใจอยู่ๆคุณสึสึกะก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ จนหน้าเราห่างกันไม่ถึง1ซม. แล้วเธอก็ถามขึ้นว่า “ ฮิราโนะอ่านอะไรอยู่เหรอ?เห็นนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาตั้งสักพักแล้วนะ” คุณสึสึกะอยู่ๆก็ถามขึ้นมา ผมก้เลยตอบไปว่า “อ่านิยายอยู่นะฮะ เป็นผลงานการประพันธ์ของนักเขียนชื่อดังโนมุระ มิสึกิ เรื่อง Dess na boku..” แล้วคุณสึสึกะก็พูดขึ้นต่อว่า “ ฉันทำเสร็จแล้วนะ^ ^ กองกระดาษนั้นน่ะ” ผมถึงกับอึ้งแล้วก็หยิบกระดาษพวกนั้นมาดู (3+2)(3*5643)=...อะไรอีกก็ไม่รู้เห็นสมการพวกนี้แล้วผมงงไปหมด “นี้ฮิราโนะนายทำกับข้าวเป็นมั้ย?ทำให้หน่อยสิ!หิวแล้วอ่า” ผมฟังคำถามของเธอแล้วตอบไปว่า “ คุณอยากทานอะไรละฮะคุณสึสึกะ ” “ อะไรก็ได้” คุณสึสึกะตอบ “งั้นก็ข้าวหน้าแกงกระหรี่ก็แล้วกันนะฮะ” ผมพูด “เย้” คุณสึสึกะร้องด้วยความดีใจและเธอก็คลี่ยิ้มบางๆออกมา ให้ผมอีกแล้วแฮะฟู่ๆเขินจัง>///< รู้สึกว่าวันนี้คงจะเป็นวันที่ดีเกินคาดแฮะกับการที่ได้เจอคุณสึสึกะ อย่าบอกนะว่าผมกำลัง ตึก-ตักๆๆ ตกหลุมรักซะแล้ว
และทุกสิ่งทุกอย่างก็ได้เริ่มต้นขึ้น
จบตอน
ความคิดเห็น