ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : N IC BO Y1
วันนี้เป็นวันปิดเทอมวันแรกของผมโอเซฮุนมัธยมปลายปี3ผมกับเพื่อนอีก2คนนัดกันมาทานอาหารที่ร้านต๊กโบกีร้านประจำเรา3คนเลือกที่นั่งติดกระจกเพราะอะไรหรอ
ผมชอบดูวิวแต่ส่วนใหญ่ส่องสาวมากกว่านะลืมบอกเพื่อนผมก็มี ไอชานยอล กับ ไอจงอิน
"อาหารที่สั่งได้แล้วครับ"พนักงานเสิรฟอาหารร้านต๊กโบกีพูดพร้อมวางจานอาหารสามจานไว้บนโต๊ะ
"เห้ยๆไอฮุนมึงดูผู้ชายคนนั้นดิสวยมากอะควรลาออกจากการเป็นผู้ชายนะ" ดูอะไรของมึงอีกเนี่ยไร้สาระ
ผมเงยหน้าขึ้นมองตามที่เพื่อนสนิทชี้ อห.หลงครับหลงน่ารักโอ้ยยชอบคนนี้ๆ
"คนนี้กูขอนะ"
"ไรวะฮุนกูเห็นก่อนเออๆ" ตามนิสัยเพื่อนผมเป็นคนใจดีแต่ๆไอจงอินทำไมมันเงียบจังผมหันหน้ากลับมาทางเพื่อนตัวดำ เห้ยย ไอกัมจงหลับอีกแล้วเออดีชีวิต
"กินต่อเถอะช่างมันเดี๋ยวจานนี้พี่ชานคนหล่อจะกินเอง"
"คนหล่อกว่าจะกินแล้วนะครับ555"
• N IC E BO Y •
พอผมกับเพื่อนกินอาหารร้านประจำเสร็จเราก็ต้องแยกย้ายกันกลับบ้านโดยดีเพราะเพื่อนอีกสองคนนี้รักเรียนมากเรียนกวดวิชาส่วนผมนอนอยู่บ้านครับ
"เจอกันมึง บาย" ชานยอลกับจงอินส่งมือมาบ๊ายบาย ให้ผม
ผมเดินมานั่งรอรถเมล์ที่ป้ายรถประจำทาง รอไม่นานเท่าไหร่รถประจำทางก็มาถึงป้ายแถวฮงแด ผมเดินขึ้นรถเมล์เลือกไม่นั่งเพราะเป็นคนดี ถุยย ไม่ใช่ทำเท่ไปงั้นผมก็มองไปรอบๆคันแต่นั้นมัน โอ้พระเจ้าพรหมลิขิต ชัดๆ เตี้ยๆ เหมือนหมาน้อยโง้ยน่ารักครับ ใบอยู่ไหนจะสมัครเป็นแฟน ถึงป้ายที่คนตัวเล็กจะลงแล้ว คนตัวเล็กลุกออกจากที่นั่งและเดินลงไปจากรถประจำทาง ผมเดินไปตรงที่คนตัวเล็กนั่งเมื่อกี้เจอไดอารี่เล่มนึงผมเลยลองเปิดดู เห็นว่าเป็นของคนตัวเล็กผมเลยเก็บไว้
ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงป้ายที่ผมจะลงแล้วผมเลยรีบวิ่งลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านและวิ่งขึ้นห้องนอน
ผมหยิบไดอารี่ขึ้นมาอ่านข้างในเขียนว่า
'ไดอารี่ ของ บยอน แบคฮยอน วันสำคัญ
รูปภาพ'ข้างในก็มีประมาณรูปภาพตัวเองสองสามรูปก็ชื่อแบคฮยอนใช่มั้ย พรุ่งนี้เราต้องเจอกกันแน่นะแบคฮยอนนา
ตอนนี้ที่บ้านของผมไม่มีใครอยู่เลยยกเว้นผมเพื่อนก็ทิ้งคนในบ้านยังทิ้งอีกหมาหัวเน่าแล้วฮุนเอ้ย
• N IC E BO Y •
วันนี้เป็นวันที่สองที่ผมปิดเทอมวันนี้ก็ไม่มีนัดอะไรหรอกแต่ผมจะไปสะพานพุสายรุ้งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลบ้านผมมากนัก
ผมอัพรูปลงsnsให้แฟนคลับกรี้ดเล่นครับ5555ผมเปิดแอพสุดฮิต Instagram
เปิดกล้อง แอคท่านิดๆมุมเดิมสองนิ้วเหมือนเดิม ผมกดต่อไป งืม เขียนแคปชั่นว่าอะไรดี 'เราจะได้เจอกันอีกแน่นะ วันนี้❤️'กดอัพรูปแล้ว ผมแชะภาพเก็บไว้ดูเล่นสองสามรูป
ผมมองไปรอบๆนั่นมันแบคฮยอนนาพรหมลิขิตของผมนี่เจอกันอีกแล้วนะครับผมตัดสินใจเดินเข้าไปทัก
"อันยอง~ครับน้องแบคฮยอน"เขาหันมาหาผมแล้ว
"อ่าอันยองครับ"
"น้องแบคไม่คิดจะถามหน่อยหรอครับว่าพี่คือใคร โอเซฮุน มัธยมปลายปี3 โรงเรียนแทฮยอง" แต่หารู้ไม่แบคฮยอนคนนี้อายุมากกว่าแก่กว่าเซฮุนตั้งสองปีแบคฮยอนเดินหนีพลางส่ายหัวเบาๆ
คืออะไนหนีไปแล้วควรเดินตามผมเดินตามคนตัวเล็กมาเรื่อยๆก่อนคนตัวเล็กจะเข้าไปในโรงเรียนกวดวิชาผมมองอยู่ตรงกระจกคนตัวเล็กมองผมกลับแล้วทำหน้าหงุดหงิก่อนคนตัวเล็กจะเดินไปหาเพื่อน
BH P
"เฮ้อ น่าเบื่อมากอะพวกมึงแม่-งตามกูอยู่นั่น"
"มึงจะไม่สนใจหน่อยหรอวะ น้องเขาตามมึงมาขนาดนี้ดูดิมองไม่หยุดเลย"จงแดบอกก่อนจะหันหน้ามาหัวเราะ
เราสองคนเดินเข้าคลาสเรียนกวดวิชาภาษาอังกฤษเลือกที่นั่งที่เดิมหน้าสุดเล่นมือถือแก้เบื่อรออาจารย์ไปก่อน
Talk
เป็นไงบ้างไรท์ได้เท่านี้จริง สนุกกันมั้ย เม้นเป็นกำลังใจหน่อยน้า ติชมเม้นด้วย555น้องฮุนเจอแบค3ครั้งแล้วเย้ๆๆ
สกรีมแท็ก #ฟิคนบ ทวิตเตอร์ สั้นๆไปก่อนนะเดี๋ยวตอนหน้ามายาว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น