คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
INTRO
“นี้มันเลยมา 45 นาทีแล้วนะ!!” ชายหนุ่มหน้าสวยนั่งไขว่ห้างมองนาฬิกาข้อมืออย่างเบื่อหน่าย สายตาบ่งบอกอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นสูงแบบที่ไม่มีลดลงทำให้คนรอบข้างเริ่มกังวลใจ
แน่นอนถึงเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นบ่อยๆ จนถือเป็นปกติก็คงได้ที่ ‘คิม ฮีชอล’ ช่างภาพที่มีชื่อเสียงระดับประเทศพวงด้วยตำแหน่งทายาทเจ้าของบริษัทบันเทิงรายยักษ์ หน้าตาที่ออกแนวสวยคมมากกว่าที่จะออกไปทางหล่อเหลาอาจจะทำให้หลายๆคนตายใจจะรูปลักษณ์ภายนอก... แต่จริงๆแล้วไม่เลยคิม ฮีชอลเป็นคนเจ้าระเบียบที่สุด!
“พี่ฮีชอลให้เย็นๆก่อนสิครับ”
“เย็นไม่ไหวแล้ว ไอ้เจ้าเด็กนั้นมันเป็นใครทำมั้ยฉันจะต้องมานั่งรอนี้มันเลทมากี่นาทีแล้วห้ะนับดูสิ!” คนในสตูเริ่มเหงื่อตก คนอย่างฮีชอลไม่เคยรอใครเกินห้านาทีด้วยซ้ำ
“แต่ทางนั้นแจ้งว่าใกล้จะถึงแล้วนะครับ”
“ไม่รอมันแล้ว! เวลาฉันเป็นเงินเป็นทองไปหาคนมาเป็นตากล้องแทนก็แล้วกัน!”
ว่าจบก็ลุกขึ้นก่อนจะก้าวออกจากสตูดิโอไปทันที หนุ่มน้อยถอนหายใจอย่างโล่งอก ทำงานกับคิม ฮีชอลเงินดีก็จริงแต่เหนื่อยลากเลือดเลยละ ว่าแล้วก็จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเบอร์ที่คุ้นเคย
--------------MINI PHOTOGRAPHER-------------
RRRRRRRRRRrrrrrrrrrrrrr
‘ฮัลโหล สวัสดีครับ’ ร่างบางขาวที่พึ่งเสร็จงานจากสตูชั้นแปดคว้าโทรศัพท์มือถือมารับ
‘พี่ฮยอกแจนี้แทมินนะ ว่างรึป่าวเนี้ย’
‘อ่อพึ่งถ่ายแบบเสร็จเมื่อกี้เลย ตอนนี้กำลังจะกลับมีอะไรให้พี่ช่วยรึป่าว?’ ฮยอกแจถามพลางนึกอา... ถ้าแทมินโทรมาก็คงไม่พ้นเรื่อง
‘พี่ฮีชอลสิครับ เอาอีกแล้ว...’
นั้นไง ก็คงไม่พ้นเรื่องรุ่นพี่สุดที่รักของเขาสินะ
‘อ่อถ้างั้นเดี๋ยวพี่ไปหาไปละกันนะ’
‘โอเคเลยครับพี่ สตูชั้นสิบสามนะพี่!’
ติ๊ด!
ฮยอกแจเก็บของเสร็จแล้วยัดโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋ากางเกงก่อนจะเดินกลับเข้าไปในตึกใหม่เพื่อไปยังลิฟท์เพื่อไปยังสถานที่ๆตนนัดหมายกับแทมินเอาไว้
‘อี ฮยอกแจ’ เด็กธรรมด๊าธรรมดาที่ฉลาดกว่าปกตินิดหน่อยแต่น่ารักมากๆทำให้จบออกมาทำงานงานได้หลายปีแล้วแถมยังเรียบจบก่อนเพื่อนรุ่นเดียวกันอีกด้วย เป็นรุ่นน้องคนโปรดของคิมฮีชอลตั้งแต่สมัยเรียน ด้วยนิสัยที่เป็นคนเรียบง่ายสบายๆจึงทำให้เข้ากับคนอื่นง่ายไปหมดจนมีแต่คนเอ็นดู
ปึก!
“โอ้ย!” ด้วยความที่ฮยอกแจเดินไม่ได้สนใจใครเท่าไหร่นักจึงไม่ทันเห็นเด็กหนุ่มที่เดินมาอย่างรีบร้อน
“ขว้างทางจริงๆเลย” ร่างหนาที่เดินชนฮยอกแจเอ่ยก่อนจะยื่นมือมาให้เขาจับ
“เอ๊ะ!เจ้าเด็กนี้” ฮยอกแจทำสีหน้าไม่พอใจใส่ ก็แน่ละเขาไม่ใช่คนผิดนี้นา
“เอ้าเร็วสิครับ นั่งอยู่นั้นจะให้อุ้มเลยมั้ยรีบนะเนี้ย” แค่พูดไม่พอคนตรงหน้าทำท่าจะก้มมารวบตัวฮยอกแจที่นั่งอยู่ตรงยืนขึ้นมาจริงๆ
“ไม่ต้อง!” ฮยอกแจยืนขึ้นก่อนจะเดินหนีขึ้นลิฟท์ไปปล่อยให้อีกคนมองตามมาแบบยิ้มขำๆกับท่าทางน่ารักที่เจ้าตัวคงไม่รู้สึก
“ยิ้มอะไรทงเฮสายเกือบชั่วโมงนี้ไม่รู้สึกผิดหน่อยหรอ” ผู้จัดการส่วนตัวที่ยืนรออยู่หน้าสตูดิโอถามคนในปกครองหลังจากไปซื้อของว่างให้ไอ้เด็กแสบนี่
“ป่าวหรอก ..แต่ว่ามันพี่ไม่ใช่หรอครับที่ไม่ปลุกผมหนะ ^-^”
“หน๋อยไอ้บ้านี้ แกหนีไปนอนบ้านมาไม่ใช่รึไงใครจะไปรู้วะ!”
“เอาน่าพี่เยซองไม่เห็นต้องซีเรียสเลย” ว่าจบก็เดินหนีเยซองไปอีกทาง
“ทงเฮแกจะไปไหนห้ะทำไมไม่ไปเตรียมตัว”
“ไ ป เ ข้ า ห้ อ ง น้ำ พี่ไปด้วยมั้ยละ?” ร่างหนาหันกลับมายักคิ้วให้เมเนส่วนตัวแบบกวนๆทำเอาเยซองเท้าแทบกระตุก
“ไม่โว๊ย รีบไปรีบมาเขารอแกคนเดียวเลย!”
‘’ครับผมมมมมมมมมมมมม”
“เฮ้อออ กูละเบื่ออี ทงเฮไอ้เด็กเว ร”
--------------MINI PHOTOGRAPHER-------------
มาแบบมึนๆเลยอยากแต่งเฉยๆนี้แหละ 5555555555 ถูๆไถๆกันไปนะคะติได้เนอะ
ก็ฝากติตามมินิคุณตากล้องด้วยนะคะส่วนขี้เซาเราจะไปต่อให้น้า
แล้วจะรีบมาลงตอนที่หนึ่งให้นะคะ เจอกันแน่เล่นฮยอกแจให้หนักไม่มาแฮปทงทงคึ
ความคิดเห็น