เวทมนต์ที่รัก ( ปุณณ์ โน่ Love Sick)

ลำดับตอนที่ #1 : ตอน 1

            แย่ละ!!! ตื่นสายจนได้

     วันนี้ผมมีนัดกับไอ้ปุณณ์ มันจะแข่งฟุตบอลวันนี้ที่โรงเรียน มันบอกให้ผมช่วยเฝ้าสัมภาระให้มันหน่อย แต่ตอนนี้สายแล้วเจอหน้ามันตอนนี้คงด่ามาเป็นชุดแน่ๆ 

            เรทมาแล้วชั่วโมงนึง เมื่อไหร่ไอ้โน่จะมาเนี้ย... อีกไม่กี่นาทีจะลงแข่งละเนี้ย เดียวมาถึงจะจัดการให้เด็ดขาดเลย

           ไอ้ปุณณ์ โค้ดเรียกละ เดินตามกูมาหน้าห้องน่ะ เดียวไม่ทัน 

           เออ... ไอ้คม เดียวกูเดินตามไป 

ปุณณ์... เสียงตะโกนมาแต่ไกล จากเด็กหนุ่มที่กำลังวิ่งมาอย่างเหนื่อยหอบ ที่มัวแต่เล่นเกมส์เมื่อคืน จนทำให้ตื่นสายในเช้าวันนี้

ไอ้โน่... มัวทำอะไรอยู่ว่ะ มาสายเนี้ย ชายหนุ่มด้วยความโกรธนิดนึงที่เพื่อนชายคนสนิทมาสาย โยนกระเป๋าเป้ไปยังชายหนุ่มอีกคนเพื่อที่จะทำหน้าที่ดูแลสัมภาระในวันนี้

โอ๊ย...เจ็บน่ะ ชายหนุ่มที่มาสายจึงได้แต่ทำหน้าตารู้สึกผิด และทำเสียงออดอ้อนให้อีกฝ่ายใจเย็นๆก่อน

ขอโทษน่ะปุณณ์ 

เออ กูไปละ โค้ดเรียกแล้ว 

งั้นกูรอตรงสแตนตรงโน้นละกัน สู้ๆน่ะ เพื่อนรัก 

รอยยิ้มของอีกฝ่ายก็ฉีกยิ้มออกมาทันที ที่ได้กำลังใจจากเพื่อนสนิท แล้วปุณณ์เดินมาลูบผมที่ศรีษะของโน่อย่างเอ็นดู

ขอบใจมาก กูไปล่ะ อย่าหนีไปไหนล่ะ โทรศัพท์กูอยู่ในกระเป๋าน่ะ เดียวติดต่อไม่ได้

ครับคุณปุณณ์ จะยืนเชียร์ตรงนี้ไม่ไปไหนเลยครับ

รอยยิ้มของหนุ่มอีกคนเมื่อได้ยินอย่างนี้แล้วก็รู้สึกโอเคแล้วที่มีเพื่อนสนิทมาเชียร์ข้างสนามฟุตบอล


เด็กๆทุกคนมานี่ เสียงโค้ดหนุ่มคุณครูสอนวิชาวิทยาศาสตร์ที่ชอบเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ และงานกีฬาสีคราวนี้สีของพวกเราต้องชนะแน่นอน

นัดนี้เราต้องชนะให้ได้น่ะ รอบหน้าก็จะได้เข้าชิงแล้ว มาๆรวมมือกัน เสียงโค้ดหนุ่มพยายามสร้างกำลังให้กับนักเตะทุกคนในทีม เพื่อที่จะชนะให้ได้ในรอบนัดนี้ 

ปุณณ์ ยิงลูกให้ได้เลย ครูว่านายเก่งอยูู่แล้วทำได้แน่นอน สู้ๆ ครูหนุ่มคอยสอนเทคนิคต่างๆให้กับปุณณ์ผู้มีพรสวรรค์ในการเตะฟุตบอล


วันนี้เป็นวันกีฬาสีของโรงเรียนเด็กๆทุกคนต่างลงสมัครแข่งขันกีฬาต่างๆเช่นเดียวกับตัวผม ผมลงแข่งฟุตบอลเพราะผมถนัดที่สุดแล้ว แต่คนรอบข้างจะคอยพูดเสมอว่าผมเป็นคนมีพรสวรรค์ในการเตะบอลที่สุด แต่ผมก็ไม่คิดอย่างนั่นผมแค่ขยันซ้อมทุกวันเท่านั้นเลยชำนาญมาก และมีโน่นี่แหละที่เป็นเพื่อนเล่นฟุตบอลตั้งแต่เด็กๆแล้ว

เราสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ บ้านอยู่ติดกันครอบครัวของเราสองคนก็สนิทกันดี เพียงแต่ว่าผมอยู่กับป้า ป้าที่ใจดีมาก ส่วนพ่อแม่ผมหรอ เขาไปทำงานอยู่ที่อีกเมืองนึงเดินทางตลอดเวลาเลย เดือนๆนึงก็ได้เจอเพียงแค่ครั้งสองครั้งเท่านั้น ไม่เหมือนโน่ ครอบครัวของเขา ดูมีความสุขมากๆ ทั้งพ่อแม่ และโน่เอง บางครั้งผมก็อิจฉาโน่น่ะที่ได้กอดพ่อกับแม่ทุกวัน ได้ออดอ้อน ได้หอมแก้ม ได้กำลังใจดีๆทุกวัน

แต่วันนี้ผมจะต้องชนะให้ได้ เพราะผมพนันกับไอ้โน่ไว้ว่าถ้าผมชนะ ไอ้โน่ต้องมาต้องมาช่วยงานที่ร้านของป้าผมเดือนนึง ร้านป้าของผมเป็นร้านกาแฟขนาดกลางที่มีลูกค้าประจำแวะเวียนมาตลอดทั้งวัน เวลาเลิกเรียนผมจะมาช่วยงานป้าที่ร้านเสมอ 

ไอ้ปุณณ์ มันพกอะไรมาของมันเนี้ย กระเป๋าหนักซิหายเลย จากนั้นชายหนุ่มก็เลยจัดการค้นกระเป๋าและสำรวจกระเป๋าของเด็กหนุ่มนักบอลที่พกของมาเต็มกระเป๋าเป้ เมื่อล้วงเข้าไปในกระเป๋าเจอกระเป๋าตังของอีกฝ่ายสีฟ้าสดใส ซึ่งไม่ค่อยเหมาะกับเด็กหนุ่มนักฟุตบอลเท่าไหร่ แต่ที่รู้ว่าไอ้ปุณณ์ชอบสีฟ้า ชอบน้ำทะเลและท้องฟ้าที่สดใส และเราสองคนยังเคยแอบหนีไปเที่ยวทะเลสองคนอีกด้วย พอกลับมาถึงบ้านก็โดนแม่เอาไม่เรียวฟาดไปที่ตูดของผมจนระบมไปหมดเลย

เมื่อเปิดกระเป๋าตังของเด็กหนุ่มนักบอล ก็เห็นมีรูปคู่ของเด็กนักบอลกับตัวผมเองในกระเป๋าตังที่ยืนกอดคอกันเมื่อตอนเด็กๆ ที่ถ่ายริมทะเลเมื่อตอนไปพักผ่อนกับครอบครัวของผม ผมขออนุญาตแม่ให้ปุณณ์ไปกับผมด้วย และเราได้สัญญาว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป 

เมื่อผมเห็นรูปก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ ภาพในวัยเด็กย้อนเข้ามาในหัวของผมที่เราสองคนเล่นด้วยกัน กินด้วยกัน นอนด้วยกัน มันเป็นความผูกพันธ์ที่ทำให้เราสองคนรักกันมาก ถ้าใครอีกคนหายไปผมคงใจหายเหมือนกัน


สถานการณ์ตอนนี้น่าเป็นห่วงน่ะครับคุณธันวา ตอนนี้องค์กรของพวกนักเวทฝ่ายต่อต้านกำลังจะก่อตั้งกลุ่มชุดใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง เราต้องหาทางตั้งรับพวกฝ่ายนักเวทต่อต้านน่ะครับคุณธันวา สมาชิกหนึ่งในกลุ่มองค์กรฝ่ายบริหารนักเวทจากทั่วทุกมุมโลก ที่กำลังประชุมกันอย่างเร่งด่วนเนื่องจาก เกิดเหตุการณ์ชุลมุนมากมายทั่วโลกที่เกิดจากกลุ่มนักเวทฝ่ายต่อต้านกำลังรวมกลุ่มเพื่อที่จะยึดอำนาจเดิมของเขาคืนมา 

ผมว่าพวกมันไม่สามารถต่อกรกับกลุ่มพวกเราได้หรอก เพราะผมมีแผนการที่จะตัดไฟตั้งแต่ต้นลมแล้ว และวิธีการต่างๆที่ผมและสมาชิกได้ส่งข้อมูลไว้ให้ผมเรียบร้อยหมดแล้ว ผมจะนำขึ้นให้ท่านซามูลงนามและนำกฏหมายใหม่มาปฏิบัติทันที

แล้วพลเมืองของเราละครับท่านต้องเตรียมการอะไรเบื้องต้นก่อนไหม

บอกให้ทุกคนเตรียมตัวตั้งรับให้ดีๆละกัน ใครมีลูกหลานก็ให้ระวังอย่าเข้าไปยุ่งกับพวกฝ่ายต่อต้าน ไม่งั้นอาจจะได้รับผลจากกฏหมาย ทางทีดีครอบครัวนักเวทของแต่ละคนควรจัดการแนะนำตามกฏหลักของพวกเราไว้ก่อน เดียวประชาชนธรรมดาทั่วไปจะแตกตื่นกันไปทั่ว พวกเราต้องรักษาความลับนักเวทไว้ ไม่งั้นจะเกิดความวุ่นวายตามมาอีกมากมาย


ไอ้โน่!!! มันหายไปไหนของมันเนี้ย บอกให้รอตรงสแตนเชียร์ดูสิหายไปละ มันน่าโมโหไหมเนี้ย คนยิ่งเหนื่อยๆอยู่ ชายหนุ่มนักฟุตบอลที่พึ่งแข่งขันชนะไปได้ เดินตามหาเด็กหนุ่มอยู่รอบๆสนามเพื่อที่อยากได้ยินเสียงแสดงความดีใจจากเพื่อนสนิท แต่ดันเพื่อนสนิทหายไปไหนไม่รู้

หาใครอยู่ละครับคุณปุณณ์ เสียงดังมาจากด้านหลังของเด็กหนุ่มทำเอาอีกคนตกใจ และหันหน้ามาหาอีกฝ่ายได้แต่ทำหน้าเขินใส่เพื่อนสนิท

เปล่า...หายไปไหนมา ไม่ได้ดูจนจบเกมส์ใช่ไหม เสียงพูดด้วยอารมณ์น้อยใจที่อีกคนไม่ได้ดูเขาชนะจนจบเกมส์

เปล่าซะหน่อยดูจบเกมส์ดิ กูเลยเดินไปซื้อน้ำมาให้เผื่อแกหิว นี่...เอาไป ยังไม่ทันพูดจบโน่ก็โดนขวดน้ำให้ปุณณ์โดนทันทีจนขวดน้ำเกือบหล่นลงพื้น แต่เขาสามารคว้ามันทันพอดี

เออ ขอบใจมาก อย่าลืมน่ะ กูชนะแล้วต้องมาช่วยงานกูที่ร้านด้วยเข้าใจไหมไอ้โน่ 

เข้าใจครับคุณปุณณ์ ทำเสียงดุเชียว ไม่ลืมหรอกน๊า

ดีมากไอ้หนู มาเป็นขี้ข้าพี่เดือนนึงจะใช้งานให้หนักๆเลยน่ะ

ไอ้บ้า!!! แหม...คนอะไรได้ทีละแกล้งเลยน่ะ เดียวทีกูมั่งจะแกล้งให้หนักๆเลย ชิชิ


แม่...วันนี้ไปปุณณ์แข่งบอลชนะด้วย โน่พนันกับมันถ้ามันชนะต้องไปช่วยงานที่ร้านมันอ่าตอนเลิกเรียน เดือนนึง โน่เลยบอกแม่ก่อน 
จ้า...ดีแล้วโน่จะได้หัดทำงานกับเขามั้ง ไม่ใช่เอาแต่นอนขี้เกรียจและเล่นเกมส์ทั้งวันทั้งคืน หัดทำตัวดีๆแบบปุณณ์มันสิ ตอนเลิกเรียนก็มาช่วยป้าที่ร้านกาแฟ ตอนเย็นก็ไปเตะบอล ส่วนเราน่ะ นอนและหมกตัวอยู่แต่หน้าคอมอยู่ได้
โหย...แม่ ผมมีอะไรดีกับเข้ามั่งไหมเนี้ย ชมแต่ไอ้ปุณณ์ไม่ชมลูกตัวเองมั่งเลย เด็กน้อยขี้แยที่ชอบอ้อนแม่ทีไรโดนแม่บ่นกลับมาทุกทีไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ผมก็จะโดนบ่นตลอด ใช่สิ ใครจะไปเก่งเท่าไอ้ปุณณ์มัน

สวัสดีครับแม่ โน่อยู่บ้านไหม หนุ่มน้อยนักฟุตบอลรีบเข้ามาตามลากเด็กหนุ่มให้มาช่วยงานที่ร้านทันทีที่เอากระเป๋าเข้าไปเก็บในบ้านโดยยังคงชุดเด็กนักเรียนไว้อยู่
อ้าว...ปุณณ์ลูก โน่อยู่ในบ้านนี่แหละ จะไปไหนกันล่ะ
ตามไอ้โน่ไปช่วยงานที่ร้านครับ 
ดีเลยลูก ลากมันไปด้วยดูสิ กินกับนอน จนผุงกางแล้วเนี้ย
ครับแม่ 

เมื่อผมมองไปที่เด็กหนุ่มกำลังนอนอืดอยู่บนโซฟาหน้าทีวีและมีขนมเต็มโต๊ะไปหมด ผมเลยเดินเข้าไปลากเด็กหนุ่มจอมขี้เกรียจออกมาเพื่อไปช่วยงานที่ร้าน
ไอ้โน่ ถึงเวลาต้องไปช่วยงานแล้ว

วันนี้เนี้ยน่ะ พึ่งแข่งเสร็จ ขอพักก่อนไม่ได้หรอ

ไม่ได้ ออกมาเลยเดียวนี้ ผมไม่ฟังคำพูดของเด็กหนุ่มจอมขี้เกรียจแล้ว ผมเลยจับข้อแขนแล้วลากเด็กหนุ่มจอมขี้เกรียจออกมาหน้าบ้านทันที

โอ๊ย...ไอ้ปุณณ์ จะรีบไปไหน กูเจ็บแขนน่ะ 

ผมขอโทษ เดินตามมาเลย

เอ่อเออ เดียวเดินตามไป

ผมให้เวลา 5นาทีเท่านั้น

ใจร้ายซะมัดเลย

 
ตอนนี้ทางองค์กรของได้ส่งอีเมล์แจ้งพลเมืองนักเวทของเราทุกคนแล้วให้เตรียมการรับมือกับพวกนักเวทฝ่ายตรงข้าม มันเกิดเหตุการขึ้นเมื่อ200ปีที่แล้ว นักเวททั้งสองกลุ่มเกิดการขัดแย้งกันเนื่องจากอีกกลุ่มอยากเข้าครอบครองโลกและจะทำการกำจัดมนุษย์ที่ไร้ความสามารถให้หมดไปทั้งโลก ให้เหลือแต่นักเวทเท่านั้น เพื่อจะได้ใช้ชีวิตแบบไม่ปิดบังใครๆอีกต่อไป แต่อีกฝ่ายต้องการจะให้นักเวทและมนุษย์ใช้ชีวิตร่วมกันได้อย่างมีความสุขและยังคงปิดบังความเป็นนักเวทและความลับต่างๆเอาไว้ ตลอด200ปีผ่านมานักเวทได้เข้าครอบครองตำแหน่งใหญ่ทางการเมืองในหลายๆประเทศและได้ปิดบัง ข้อมูลเกี่ยวกับนักเวท จนไม่มีข้อมูลใดๆที่จะสามารถเปิดเผยขึ้นมาได้ มีเพียงแค่ตำนานต่างๆที่เกิดขึ้นจนทำให้มนุษย์บางกลุ่มเกิดการหวาดกลัวกันไปเอง