รักร้ายยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : นี่หรือ... โรงเรียนใหม่ >o

  บรื้นนนน~ เอี๊ยด~

  “เฮ้!  นังหนู  เดินยังไงเนี๋ย!”

 “เอ่อ....ขอโทษค่า =^=”

เฮ้อ~ นี่วันเสาร์นะ! ทำไมฉันต้องมาเรียนด้วยเนี๋ย  =0= ให้ตายเถอะ! ง่วงจนเกือบได้ไปยมโลกแล้วไหมล่ะฉันเดินอยู่  ริมฟุตบาท ในใจก็พลางคิดไปด้วยว่า ไอโรงเรียนบ้านี่มันอยู่หลังเขารึไงนะ ไกลเป็นบ้า

 สงสัยใช่ม้าว่าฉันเป็นใคร ฉันน่ะหรอ เหอะๆ ^^ แถ่นแทนแท้น!!! (เวอร์ไปนะ=0=) ฉันมีนามอันหอมหวานว่า บราวน์นี่ สุดเซ็กซี่ ที่สุดในฉิมพลี 555 คล้องไหมล่ะ ฉันเก่งภาษาไทยนะจะบอกให้ แล้วฉันก็สวยด้วย เอ้า ฉันสวยจริงๆ นะเออ แบบว่าเขาทักกันทั้งซอยอะไรประมาณนี้อ่ะนะ ส่วนสาเหตุที่ฉันต้องมาเรียนน่ะหรอ ก็เพราะว่าฉันเพิ่งย้ายมา ม.4 ใหม่ที่พ่อแม่หามาให้น่ะสิ แล้วไอ้โรงเรียนบ้านี่ก็เกิดอยากจะอินเตอร์เป็นโรงเรียนชั้นนำ จึงเปิดสอนภาษาอังกฤษฟุดฟิดฟอไฟในวันเสาร์ก่อนเปิดเรียนจริง เฮ้ออออ… ใครกันนะที่คิดให้มนุษย์ต้องเรียนเนี๋ย มันเหนื่อยนะจะบอกให้ ฮึ่ม!

 โม้ไปโม้มาถึงหน้าโรงเรียนซะแล้ว เอ้… ที่นี่ก็สวยดีเหมือนกันนี่นา ค่อยดูน่าอยู่ขึ้นมาหน่อย ที่นี่มีเด็กใหม่เยอะแยะเลยแฮะ แล้วฉันอยู่ห้องไหนกันล่ะเนี๋ย ต้องไปดูที่บอร์ดสินะ ฮึ่ย! คนเยอะยังกะหนอนคนสวยจะโดนเหยียบแบนไหมเนี๋ย

 พลั่ก!!!

นั่นไงว่าแล้วเชียว ใครโดนเหยียบไปแล้วสินะ อาเมน~ =0= 

“ขอโทษนะคะ เอ่อ…. คือฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ TT”   เสียงหวานๆ ของยัยแว่นหน้าเอ๋อ ดูท่าทางเรียบร้อย

“นี่! ยัยงั่ว แกเดินภาษาอะไรย่ะ มีสี่ตายังจะชนอีก ตอนเด็กๆ พ่อแม่ไม่ได้สอนให้เดินดูทางดีๆ หรือไงย่ะ ซื่อบื้อจริงๆ งั่วแล้วไม่เจียม” และนี่ก็คือเสียงของยัยคู่กรณี หน้าบานเป็นจานแดง บานไม่พอ ยังโบ๊ะซะหนาเชียว จะไปเล่นงิ้วใช่ไหมเนี๋ย เชื่อเขาเลย

“ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่ไม่เห็นต้องด่าถึงพ่อแม่กันเลยนิค่ะ?” อ่า ข้อนี้ฉันเห็นด้วยกับยัยแว่นนะ

“ทำไม! ฉันจะพูด! มีอะไรไหมล่ะ พ่อแม่แกดีมาจากไหนฮะ ฉันถึงด่าไม่ได้ แต่ดูจากท่าทางแก พ่อแม่แกก็เป็นพวกคนจนข้างถนนใช่ไหมล่ะ โถ่! จนแล้วไม่เจียม…”

“นี่เจ๊! ด่าแรงไปไหมน่ะ” วายยยย เสียงฉันเองแหละ หาเรื่องใส่ตัวแล้วไง แต่ก็นะ  ฉันล่ะเกรียจมาก ไอ้พวกชอบดูถูกคนอื่นเนี๋ย แหม ดีมาจากไหนกันเนี๋ย!!

“หือ แล้วแกมาเกี่ยวอะไรด้วยย่ะ อ่อ หรือเพื่อนยัยคนจนนี่ ออกตัวแทนกันหรือไง โอ๋ะ! โรงเรียนนี้มันจะมีคนจนเยอะไปไหมเนี๋ย เหม็นจริงๆเลย”

“เหม็นสาบขนตัวเองเหรอเจ๊ หัดซื้อครีมอาบน้ำสัตว์หน้าขนมาใช้บ้างก็ได้นะ เหม็นอ่ะ เหม็นอ่ะ อี๋~” ฉันแกล้งโอนตัวไปทางนั้นที ทางนี้ที เพื่อยั่วประสาทเจ๊นี่ น่าสนุกดีแฮะ

“อ้ายยยย~ นี่แก! แกด่าฉันงั้นเหรอ” เสียงกรี้ดของยังนี่ดังกระแทกโสตประสาทม้ากมาย

“เอ้า! ประสาทป่ะเนี๋ย แค่นี้ยังไม่รู้อีกว่าด่าใคร ใครงั่วกันแน่เนี๋ย”

“แก! แกว่าฉันงั่วเหรอ แกกล้ามากนะ ฉันจะฟ้องพ่อ!”

“เชิญเถอะจ้ะ! ^^ แม่เด็กทารกน้อย น่ารักจริงจริ้ง ต้องกินนมก่อนนอนป่ะเนี๋ย แม่ผู้ดีตีนแดง โถ่! ด่าคนอื่นจน ด่าคนอื่นงั่ว ไอเรารึก็นึกว่าจะแน่ เก่งแต่ปาก เอะอะฟ้องพ่อ อะไรก็พ่อ ประโยคติดปากคนรวยเหรอแม่คู้น~ อ่อ แล้วไอ้ที่ด่าพ่อแม่คนอื่นเค้าน่ะ มองตัวเองก่อนเหอะ คุณพ่อเคยสั่งสอนหรือเปล่าจ๊ะ ว่ามารยาทสังคมเขาเป็นยังไง เวลาจะแต่งหน้าออกจากรั่วบ้าน ต้องแต่งยังไง ไม่ใช่งิ้วมาเชียว จะมาเล่นละครลิงเหรอจ๊ะ ดูหน้าเธอแล้วเหมือนของเสียจะออกเลยอ่ะเจรงงง^^”

เงียบ~

เงียบสิค่ะ 555 เจอฉันหน่อยเป็นไง ฉันปากร้ายมากนะ นี่บอกเลย  ปฏิกิริยาของยัยจานแดงนี่ตลกชะมัด เต้นแร้งเต้นกาอย่างกับเจ้าเข้า      “กรี้ดดดดด! วันนี้ฉันต้องเอาเลือดปากของแกออกมาให้ได้”

พลั่กกก!