FRIENDSHIP [JIMIN x V]

ลำดับตอนที่ #1 : INTRO

INTRO

            ผม.. คิมแทฮยอง หรือที่รู้จักกันในวงการว่า ‘วี’

            ชีวิตในรั้วนักเรียนมัธยมปลายมันจบลงก็เพราะว่าผมเลือกอีกเส้นทางหนึ่งก็คือ.. การมาเป็นนักร้อง การได้มาเป็นเมมเบอร์ในวงบังทัน.. แต่ผมก็ไม่ได้เสียใจหรอกนะ เพราะผมเองนี่แหละที่เป็นคนเลือกทางเดินของผมเอง

            ส่วนมากในชีวิตนักเรียนมัธยมปลายใครหลายๆคน ก็คงจะหมกมุ่นอยู่กับการเรียนให้จบ ติวเสริมเพื่อเตรียมสอบที่จะเข้ามหาลัยชื่อดังของโซลให้ได้ แต่สำหรับผม... เรื่องพวกนั้นมันไม่ได้อยู่ในหัวสมองของผมแม้แต่น้อย

            ผมแค่ไล่ตามความฝันของผมคือการเป็น... นักร้อง

            หลังจากที่ผมไล่ตามความความฝันของตัวเองอย่างกับคนบ้าปิ่น ตามออดิชั่นตามค่ายเพลงต่างๆ แต่ผลที่สุดผมก็ถูกค่าย บิ๊กฮิต ติดต่อกลับมา ได้เข้าร่วมเป็นเด็กเทรนนี่ของค่าย จนได้มาเจอกับเขา..

            ปาร์คจีมิน

            เตี้ย..

            สั้น..

            นั่นคงบอกความเป็นเขาได้มากที่สุดล่ะมั้ง? ไม่หรอกน่า... ผมล้อเล่น

            เขาเองก็ไม่ใช่จะแย่ขนาดนั้น เขาก็แค่เตี้ยเท่านั้นเองแหละ ถึงจะตัวเตี้ยและอวบนิดๆ แต่แก้มป่องๆขาวๆ เวลาพองออกมันกลับดูน่ารักอย่างไม่น่าเชื่อ

            “อะ อันยอง.. อะเอ่อ.. ผมเพิ่งจะมาเป็นเด็กเทรนนี่ที่ค่ายนี้น่ะ ไม่ทราบว่าไปทางไหนหรอครับ?” เขาหันมาสบตา ก่อนจะเดินมาถามผมที่กำลังเดินเข้าตึกอย่างเก้ๆกัง

            “ครับ? ผมก็เป็นเด็กเทรนนี่ เข้าไปพร้อมกันเลยมั๊ย?” ผมส่งยิ้มให้กับคนตัวเล็กกว่าตรงหน้า ก่อนจะเดินไปดึงมือเขาให้เดินไปพร้อมกันไวๆ

            ตัวเล็กอย่างกับเด็ก แต่กลับขนข้าวของรุงรังเกินตัว.. เมื่อมองไปที่เขาแล้วก็อดที่จะยิ้มพร้อมกลับส่ายหน้าให้กับความเปิ่นของเขาไม่ได้..

            “คิมแทฮยอง นายล่ะ?”

            “ปาร์คจีมิน ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”

            นั่นแหละคือจุดเริ่มต้น.. ที่ทำให้ผมรู้จักกับเขาแหละ ถ้าให้เทียบเขาในตอนนั้นกับตอนนี้ หลังจากที่เจอกัน นิสัยเขายังคงเหมือนเดิม

            ใสซื่อ..

            เปิ่นๆ..

            ขี้กลัว..

           มันคือเหตุผลว่าทำไมเมมเบอร์ถึงได้ชอบแกล้งเขากันนักหนา นั่นก็เพราะว่าเขา น่ารักน่าแกล้งไงล่ะ..

นึกถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้วมันก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้.. เมื่อนึกถึง

            ปาร์คจีมิน