ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Memorise 1
............................................................................................................................................................................
"พี่อาเคมิ!!!" หญิงสาวตะโกนเสียงดังลั่นพร้อมน้ำตาที่ไหลพลากออกมา ภาพตรงหน้าคือภาพที่พี่สาวของเธอซึ่งเป็นครอบครัวเพียงคน
เดียวของเธอโดนยิง หญิงสาววิ่งเข้าไปประคองศีรษะของพี่สาวเธอให้อยู่บนตัก ในสภาพที่มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด
"พี่อาเคมิ พี่อาเคมิ พี่ค่ะ พี่อย่าเป็นอะไรไปนะ"หญิงสาวพูดกับพี่สาวของตนทั้งน้ำตา
"ชิ...โฮะ ธะ...เธอต้องอยู่คนเดียว หะ...ให้ได้นะ ธะ...เธอต้องอยู่ให้ได้นะ อย่าให้ พะ..พี่ ต้องห่วงเธอนะ"อาเคมิพูดด้วยเสียงที่ขาดเป็นห้วงๆทั้งน้ำตาเช่นเดียวกับน้องสาวของเธอ
"ไม่ค่ะ หนูจะเรียกรถพยาบาลให้นะค่ะ พี่ต้องอดทนนะ ต้องอยู่กับหนูนะค่ะ" เธอพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมาหวังจะโทรเรียกรถพยาบาล แต่ไม่ทันที่เธอจะได้ต่อสาย เธอสังเกตว่าพี่สาวของเธอนั้นได้หมดลมหายใจไปภายในอ้อมกอดของเธอซะแล้ว เธอตาย...
"พี่อาคามิ!!!"หญิงสาวตะโกนอีกครั้งทั่วบริเวณ เสียงกรีดร้องที่ปนความเศร้าและทุกข์ทรมาร รวมทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด เพราะเห็นพี่สาวที่เธอรักต้องตายไปต่อหน้าต่อตา เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาของเธอได้อีกแล้ว พี่สาวของเธอ ครอบครัวเพียงคนเดียวของเธอจากเธอไปอย่างที่ไม่มีวันหวนคืนมาได้อีก
"พี่อาเคมิ! พี่อาเคมิ!"เธอร้องเรียกชื่อพี่สาวของเธอซ้ำไปซ้ำมา
"พี่อาเคมิ พี่อาเคมิ!!
"พี่อาเคมิ!!!" พรึบ! หญิงสาวสะดุ้งตื่นจากความฝันด้วยสภาพที่มีเหงื่อท่วมใบหน้า และคราบน้ำตา
"ฝันหรอ? อีกแล้ว อาทิตย์นี้ 3 ครั้งแล้วนะ"เธอพึมพำกับตนเองเบาๆ เธอมองออกไปนอกหน้าต่างแสงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามาทำให้เธอตื่นจากภวังค์
หญิงสาวผมสีน้ำตาลจนออกแดง แต่หน้าตาแบบเอเชีย บ่งบอกได้ชัดเจนว่าเธอเป็นลูกครึ่ง
เธอเดินไปที่โต๊ะวางของแล้วหยิบรูปที่ถ่ายกับพี่สาวขึ้นมาตอนที่มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน
"หนูคิดถึงพี่จังเลยค่ะ"เธอพูดแล้วกอดรูปนั้นไว้แนบอกพร้อมน้ำตาที่ไหลมาอีกครั้ง แม้เวลาจะผ่านมาหลายปีแล้วแต่ภาพแห่งความทุกข์ทรมารก็ยังคอยวนเวียนสร้างความทุกข์และความโศกเศร้าให้เธอเสมอ
วันนี้เธอนัดกับพวกรันเอาไว้ว่าจะไปสวนสนุกด้วยกัน(แปลกใช่ไหมล่ะ คนเย็นชาอย่างชิโฮะจะไปสวนสนุก)
"นี่ก็ 9 โมงกว่าแล้ว รันบอกจะเอารถมารับ 11 โมง"เธอคิดแล้ววางรูปลงไว้ที่เดิมแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ผ่านไป 20 นาทีเธอก็ออกมาจากห้องน้ำ ผมสีน้ำตาลจนออกแดงเรียบลงกับใบหน้าสวยเรียวได้รูปของเธอ จากน้ำที่ชะโลมลงศีรษะของเธอ
เธอจัดการแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่สบายๆ และแต่งหน้าอ่อนๆ แต่ถึงจะแต่งแค่เพียงเล็กน้อย เธอก็ยังดูสวยอยู่ดี//ไรท์ : ไม่ต้องแต่งนางก็สวย -//-
"อีก 5 นาทีก็จะ 11 โมงแล้ว" แล้วเธอก็เดินไปที่หน้าบ้าน "ดร. หนูไปแล้วนะ" เธอบอก ดร. ที่ให้ที่อยู่อาศัยกับเธอ ดร. กำลังเล่นอินเตอร์เน็ตอยู่ที่โต๊ะคอมพิวเตอร์
"จ้าา ของให้สนุกนะ" ดร. ตอบกลับมา
หลังจากเรื่องในองค์กรจบลงเธอก็ใช้ชีวิตแบบธรรมดาเหมือนคนทั่วไป ตอนแรกเธอจะไปอยู่คอนโด แต่ ดร. บอกว่าให้เธออยู่ที่นี้ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียวให้อันตราย(ความจริง ดร. คงจะเหงามากกว่า)
"ไอจัง เอ้ย! ชิโฮะซัง" รันเรียกชิโฮะที่มายืนรออยู่หน้าบ้านเมื่อรถจอดเทียบหน้าประตู
"เรียกชิโฮะเฉยๆ ก็ได้ ^^"เธอพูดพร้อมส่งยิ้มเพื่อปกปิดความเศร้าที่มีอยู่
ใช่...เธอปิดทุกคนได้ ยกเว้นเหล่านักสืบทั้ง 2 และเขาคนนั้น อากาอิ ชูอิจิ เขามองเธอจนเธอต้องหลบหน้าหนีแล้วขึ้นไปบนรถ รันนั่งกับชินอิจิ คาซึฮะนั่งกับฮัตโตริ และโซโนโกะนั่งกับมาโคโตะ แล้วชิโฮะก็เลยได้นั่งกับอากาอิซึ่งเป็นที่นั่งที่ยังเหลืออยู่ งานนี้โคโกโร่รับหน้าที่เป็นคนขับรถซึ่งเป็นหน้าที่ที่โดนบังคับมา
= = << สีหน้าโคโกโร่ที่นั้งอยู่ตรงที่นั่งคนขับ
เมื่อรถเคลื่อนตัวออก ตลอดทางทุกคนนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ยกเว้น ชิโฮะ กับ อากาอิ ที่นั่งเงียบ
"เมื่อเช้าร้องไห้หรือไง?"อากาอิถามเมื่อสังเกตเห็นตาที่แดงกล่ำของเธอรวมทั้งยังถามเพื่อทำลายความเงียบระหว่างพวกเขาทั้งสอง
"ปะ..เปล่า"เธอพูดปฏิเสธเสียงตระกรุกตระกรัก อากาอิเลยจับไต๋ได้สบายๆๆ
"เธอยังไม่ลืมเรื่องพวกนั้นอีกหรอ"อากาอิถามออกไป เพราะความเป็นห่วง
"..."
"ช่างเถอะ เธอไม่ตอบก็ไม่เป็นไร แต่วันนี้พวกเรามาเที่ยวกัน อย่าทำให้คนอื่นเป็นห่วงล่ะ"
"อืม"เธอตอบรับยืนยันสั้นๆ
"แต่ว่าแปลกมากเลยนะ ที่เธอมาเที่ยวด้วย"อากาอิชวนคุย เพื่อไม่ให้ความเงียบเข้าครอบงำอีก
"ฉันก็แค่อยากเข้าสังคมกับเพื่อนๆ แปลกงั้นหรอ? นายก็เหมือนกันแหละ ว่างมากหรอไม่มีงานหรือไง เลยมาเที่ยวด้วย"เธอถามกลับ
"ก็นี่ไง ฉันทำงานอยู่"ชิโฮะงงกับคำตอบของอากาอิ
"ทำงาน ยังไง?"ชิโฮะถามออกไป
"ช่างเถอะ"อากาอิเลี่ยงที่จะตอบคำถาม แล้วเบื่อนหน้าออกไปมองถนนนอกหน้าต่างรถ ความจริงงานของเขา คือต้องคอยปกป้องชิโฮะ ถึงเรื่ององค์กรจะจบไปแล้ว แต่เขาก็ยังต้องการปกป้องชิโฮะอยู่ มันมากกว่าสิ่งที่จำเป็นต้องทำ แต่มันคือความรู้สึกที่อากาอิมีให้ชิโฮะ ที่มากกว่าน้องสาวของแฟนที่ตายไปแล้ว
................................................................................................................................................................................
-ติดตามตอนต่อไปนะค้ะ-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น