กว่าจะได้ไปญี่ปุ่น (ฉบับโยโย่)

ลำดับตอนที่ #1 : แนะนำตัวกันซักนิด+ที่มาของบันทึกเรื่องสั้น

◊ SQWEEZ

 

 

สวัสดีเพื่อนๆทุกคนนะคะ



ก่อนที่ทุกคนจะอ่านแล้วอินไปกับความเกรียนของอิโยโย่
เรามาทำความรู้จักกันซักนิดก่อนดีกว่าค่ะ


อย่างที่ทราบ
คนเขียนมีชื่อว่าโยโย่นะคะ (แน่นอนว่าชื่อแฝงจ้า)

ตอนนี้กำลังขึ้นชั้นปี1ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ เอกภาษาญี่ปุ่น
เพิ่งรู้ผลสดๆร้อนๆเมื่อวานนี้เลย ฮ่ะๆๆ

ซึ่งที่จริงก็เหมือนกับนังอลิซค่ะ คือตัวเองนั้นสมควรที่จะขึ้นชั้นปี2ได้แระ
แต่ด้วยความอยากเป็นเด็กอีกครั้ง เลยยังคงวนเวียนกลับมาสอบแอดใหม่
อีกรอบดีกว่า
อิอิ (ไม่ใช่แระ)



อิโยโย่กะอลิซพอพูดภาษาญี่ปุ่นได้นิดหน่อยค่ะ ได้แต่หวังว่าในอนาคตอันใกล้นี้เราจะพูดได้คล่องขึ้นจนพอไปเที่ยวและรอดชีวิตกลับมาจากประเทศญี่ปุ่นได้นะ 555


ตัวอิโยโย่เองมีความฝันแต่เด็กว่าเราจะต้องไปใช่ชีวิตแบบเอาชีวิตรอด
ในญี่ปุ่นให้ได้ซักครั้ง

คืออิโยโย่เองไม่ใช่ว่าไม่เคยไปญี่ปุ่นนะคะ แต่เราอยากลองไปใช้ชีวิตแบบพจญภัยในต่างแดนดูซักครั้ง ใช้ชีวิตแบบได้เที่ยวนะ แต่ได้สัมผัสกับคนญี่ปุ่น อะไรงี้
ได้ซื้อของนะ แต่จนมาก ไรงี้

โอ้ยยยย !!ได้มู้ดมากอ่ะ





แต่เรื่องของเรื่องคือเงินไม่มีไงคะ



นับเป็นปัญหาโลกแตกอีกอย่างหนึ่ง
สำหรับนักท่องเที่ยวกระเป๋าแฟบอย่างอิโยโย่และนังอลิซ

เพ้อให้ตาย วางแผนกันให้ตาย
แต่เงินไม่มี...มันก็จบ!!


ดังนั้น!

พวกเราทั้งสองคนจึงตัดสินใจวางแผนว่างั้นเอาเป็นว่าไปซักธันวาปีหน้าแล้วกัน (2558)
และวางแผนเมคมันนี่กันสุดชีวิต โดยหางานพิเศษทำกันไปด้วย ประหยัด(งก)กันไปด้วย

และที่สำคัญควรเขียนบันทึกค่าใช้จ่ายรวมถึงยอดคงเหลือไว้ทุกๆเดือน
เพื่อเตือนใจตนเองรวมถึงอีกคน
จึงอยากร่วมถ่ายทอดและลุ้นไปกับบุคคลที่อาจจะมีความฝัน เฉกเช่นเดียวกับอิโยโย่ผู้นี้


จากนี้ไป ช่วยให้กำลังส่งพวกเราทั้งสองคนถึงฝั่งฝันด้วยนะคะ