ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Begin
ตู้มมมม!!!! เสียงระเบิดที่ดังสนั่น ดังมาจากอาคารร้างแห่งหนึ่ง ผู้คนในระแวกนั้นเมื่อได้ยินเสียงระเบิด จึงรีบวิ่งออกจากบริเวณนั้น
ภายในตึก
ควันจากระเบิดตลบอบอวลเต็มชั้นที่ 5 ของตึก มีเสียงคน 2 คนดังอยู่ในกลุ่มควันระเบิดนี้
"เน้! ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะเฟ้ย!" เด็กหนุ่มที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเขม่าควันและบาดแผลเต็มตัว
"อย่ามาทำเป็นไขสือ เจ้าคือผู้มีพลังแห่งไฟ และข้า ต้องกำจัดเจ้า!!" บุรุษใส่ผ้าคลุมสีแดงเลือดหมู ได้พูดและชี้หน้าของเด็กหนุ่ม
"ทำไมใช้คำพูดที่มันฟังยากจังฟร่ะ! ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ใช่คนที่มีพลังแห่งไฟ แกเมากาวบ่หนิ?" บุรุษคนนั้นไม่ตอบ แต่กลับยกมือขวาขึ้นมา ทันใดนั้น ก็มีแสงสีดำโผล่ขึ้นมาที่มือของเขา และ เขาก็ซัดใส่เด็กหนุ่มทันที เด็กหนุ่มรีบกระโดดออกไปทางด้านข้าง และจุดที่ลูกบอลสีดำนั้นตกลงไป ได้เกิดระเบิดขึ้น
"ชิ!" เด็กหนุ่มวิ่งไปที่บันไดหวังที่จะลงไปชั้นล่างสุด แต่พอไปถึงบันได บุรุษคนนั้นกลับกระโดดมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเด็กหนุ่ม และเขา ก็จับคอของเด็กหนุ่มและยกขึ้น
"อั่ก!!" บุรุษคนนี้เพิ่มกำลังในการบีบคอของเด็กหนุ่ม จนสติของเด็กหนุ่มกำลังจะหายไป แต่ฉับพลัน บุรุษคนนั้นก็ถูกแสงสีเหลืองรูปร่างคล้ายสายฟ้าพุ่งมาใส่และกระเด็นไปติดกำแพง เด็กหนุ่มจึงรอดตายมาอย่างหวุดหวิด
"แค่ก! แค่ก! แค่ก!"
"ถ้ามาช้าอีกนิดนายคงจะตายแน่ๆ ไอ้บ้าเรกะ" เสียงหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้น และพยุงตัวเด็กหนุ่มที่มีชื่อว่า 'เรกะ' ให้ยืนขึ้น
"นี้เธอ...เป็นใคร?" เรกะถาม
"เฮ้อ.....ค่อยว่ากัน เอาเป็นว่า เราหนีไปจากที่นี้กันก่อน"
"พวก...แก...ต้อง...ตาย!!!!"บุรุษคนนั้นลุกขึ้นมาและถอดเสื้อคลุมออก ร่างกายเขาเต็มไปด้วยแผลเป็น และเขาก็หยิบเข็มฉีดยาที่มีสารสีเขียวอยู่ในนั้นออกมาจากกระเป๋ากางเกง
"เพื่อท่านคาร์ล ถึงข้าจะตาย ก็ต้องฆ่าพวกแกให้ได้!!!" บุรุษคนนั้นพูด และเขาก็ฉีดสารสีเขียวนั้นไปที่คอของเขา ทันใดนั้น ก็มีออร่าสีดำมารวมกันที่ร่างกายของบุรุษคนนั้นพร้อมกับกล้ามเนื้อที่เพิ่มขึ้นมาแบบฉับพลัน แต่ทว่า...
"มะ...ไม่ไหว...แข็งแกร่ง....เกินไป.....อะ.....อ้าก!!!!!!"ร่างกายของบุรุษคนนัันเริ่มมีเลือดพุ่งออกมาตามเส้นเลือด และต่อมาร่างกายของเขาก็ระเบิดออก
เรกะ และ หญิงสาว ได้มองศพของบุรษคนนั้นด้วยความเวทนา
"ไปกันเถอะ" หญิงสาวพยุงตัวเรกะและพาเขาไปที่ที่ปลอดภัย
"ล้มเหลว...อีกแล้วงั้นหรอ.." บุรุษลึกลับอีกคนที่ซ่อนตัวอยู่ได้ปรากฎตัวออกมา และเขาก็เดินไปที่ศพของบุรุษผ้าคลุมสีแดง
"เรกะ.....ยังไงก็ตาม.....ผมจะต้อง....นำคุณมา...เป็นคอลเลคชั่นของผมให้ได้ หึๆๆๆๆ" สิ้นสุดประโยคพูด บุรุษลึกลับก็หัวเราะอย่างโรคจิต
ภายในตึก
ควันจากระเบิดตลบอบอวลเต็มชั้นที่ 5 ของตึก มีเสียงคน 2 คนดังอยู่ในกลุ่มควันระเบิดนี้
"เน้! ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะเฟ้ย!" เด็กหนุ่มที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเขม่าควันและบาดแผลเต็มตัว
"อย่ามาทำเป็นไขสือ เจ้าคือผู้มีพลังแห่งไฟ และข้า ต้องกำจัดเจ้า!!" บุรุษใส่ผ้าคลุมสีแดงเลือดหมู ได้พูดและชี้หน้าของเด็กหนุ่ม
"ทำไมใช้คำพูดที่มันฟังยากจังฟร่ะ! ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ใช่คนที่มีพลังแห่งไฟ แกเมากาวบ่หนิ?" บุรุษคนนั้นไม่ตอบ แต่กลับยกมือขวาขึ้นมา ทันใดนั้น ก็มีแสงสีดำโผล่ขึ้นมาที่มือของเขา และ เขาก็ซัดใส่เด็กหนุ่มทันที เด็กหนุ่มรีบกระโดดออกไปทางด้านข้าง และจุดที่ลูกบอลสีดำนั้นตกลงไป ได้เกิดระเบิดขึ้น
"ชิ!" เด็กหนุ่มวิ่งไปที่บันไดหวังที่จะลงไปชั้นล่างสุด แต่พอไปถึงบันได บุรุษคนนั้นกลับกระโดดมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเด็กหนุ่ม และเขา ก็จับคอของเด็กหนุ่มและยกขึ้น
"อั่ก!!" บุรุษคนนี้เพิ่มกำลังในการบีบคอของเด็กหนุ่ม จนสติของเด็กหนุ่มกำลังจะหายไป แต่ฉับพลัน บุรุษคนนั้นก็ถูกแสงสีเหลืองรูปร่างคล้ายสายฟ้าพุ่งมาใส่และกระเด็นไปติดกำแพง เด็กหนุ่มจึงรอดตายมาอย่างหวุดหวิด
"แค่ก! แค่ก! แค่ก!"
"ถ้ามาช้าอีกนิดนายคงจะตายแน่ๆ ไอ้บ้าเรกะ" เสียงหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้น และพยุงตัวเด็กหนุ่มที่มีชื่อว่า 'เรกะ' ให้ยืนขึ้น
"นี้เธอ...เป็นใคร?" เรกะถาม
"เฮ้อ.....ค่อยว่ากัน เอาเป็นว่า เราหนีไปจากที่นี้กันก่อน"
"พวก...แก...ต้อง...ตาย!!!!"บุรุษคนนั้นลุกขึ้นมาและถอดเสื้อคลุมออก ร่างกายเขาเต็มไปด้วยแผลเป็น และเขาก็หยิบเข็มฉีดยาที่มีสารสีเขียวอยู่ในนั้นออกมาจากกระเป๋ากางเกง
"เพื่อท่านคาร์ล ถึงข้าจะตาย ก็ต้องฆ่าพวกแกให้ได้!!!" บุรุษคนนั้นพูด และเขาก็ฉีดสารสีเขียวนั้นไปที่คอของเขา ทันใดนั้น ก็มีออร่าสีดำมารวมกันที่ร่างกายของบุรุษคนนั้นพร้อมกับกล้ามเนื้อที่เพิ่มขึ้นมาแบบฉับพลัน แต่ทว่า...
"มะ...ไม่ไหว...แข็งแกร่ง....เกินไป.....อะ.....อ้าก!!!!!!"ร่างกายของบุรุษคนนัันเริ่มมีเลือดพุ่งออกมาตามเส้นเลือด และต่อมาร่างกายของเขาก็ระเบิดออก
เรกะ และ หญิงสาว ได้มองศพของบุรษคนนั้นด้วยความเวทนา
"ไปกันเถอะ" หญิงสาวพยุงตัวเรกะและพาเขาไปที่ที่ปลอดภัย
"ล้มเหลว...อีกแล้วงั้นหรอ.." บุรุษลึกลับอีกคนที่ซ่อนตัวอยู่ได้ปรากฎตัวออกมา และเขาก็เดินไปที่ศพของบุรุษผ้าคลุมสีแดง
"เรกะ.....ยังไงก็ตาม.....ผมจะต้อง....นำคุณมา...เป็นคอลเลคชั่นของผมให้ได้ หึๆๆๆๆ" สิ้นสุดประโยคพูด บุรุษลึกลับก็หัวเราะอย่างโรคจิต
ตอนที่ 1 : Begin
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น