Memory ` Song

ลำดับตอนที่ #1 : • No1 / คนอ่อนไหว - มีน

เรี่ยวแรงเหือดแห้งไป เพราะหัวใจล้าเต็มทน

เฝ้าคอยอย่างมืดมน รอคำคนไม่จริงใจ

คำที่เคยอ่อนหวาน อยู่ในใจของคนอ่อนไหว

กลับกลายเป็นถ้อยคำห่างไกล และเย็นชา
 

สองมือโอบรอบกาย คราวที่ใจฉันหนาวสั่น

นุ่มนวลและเนิ่นนาน นานจนความหนาวจางไป

มือที่เคยอุ่นไอ กอดประคองหัวใจอ่อนไหว กลับกลายเป็นหนามคมกรีดใจ และวิญญาณ
 

โอบกอดฉันสักครั้ง ประทังวันตาย เมื่อใจมันยังไม่ยอมข่ม

ปลอบใจฉันสักครั้งด้วยคำเย็นชา ด้วยมือที่มีแต่หนามคม

ย้ำให้จมเจ็บลึกลงไปกว่าเดิม...
 

เอื้อมมือไขว่คว้างเงา เงาของเธอยิ่งลางเลือน

ร่องรอยที่ย้ำเตือน มีเพียงรอยแผลในใจ

ลมหายใจสุดท้าย ฝากคำวอนถึงคนห่างไกล

กลับมาทำร้ายคนอ่อนไหว ...ที่ยังคอย

 

M