ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Cupid care ดูแลได้ไหม? หัวใจของผม

    ลำดับตอนที่ #1 : prologue

    • อัปเดตล่าสุด 1 มิ.ย. 57


    prologue

     

     -16.00น.-

          แสงแดดอ่อนๆยามเย็นช่างทำให้จิตใจสงบจริงๆนะ ฉันคิดเช่นนั้นพร้อมกับนั่งลงบนพื้นสะพานไม้ริมน้ำ......ลมเย็นๆค่อยๆพัดมาเป็นระลอกนอกจากจะทำให้รู้สึกสบายตัวแล้วยังทำให้ฉันสบายใจอย่างมากอีกด้วย

    "เฮ้อ...."...ฉันถอนหายใจให้ความคิดต่างๆมันลอยไปกับสายลม.....ยามฤดูร้อนนี้..........
       ขณะเดียวกันบนสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ตะลึงพรึงเพริด-..-*
             "เอ่อ....."
               "คิวปิดหนุ่มเอ๋ยเจ้าคิดว่าการหยิบลูกธนูที่ใช้ปลิดชีพคนแทนที่เจ้าควรจะหยิบลูกธนูที่ทำให้คนรักกันนั้นมันจะเกิดอภิมหาโคระตะ
    ภัยพิบัติขนาดไหนกัน-  -***"
            "ก็แค่มนุยษ์ตาย 2 คนเองนะท่าน"คิวปิดหนุ่มพูดด้วยน้ำสียงไม่ยี่หระสะทกสะท้านอะไรเลย
               "นี่!เจ้าคิดว่ามนุษย์2 คนที่ตายเพราะความสะเพร่าของเจ้าทั้งๆที่จริงๆแล้วเขาจะต้องมาพบรักกันเป็นเรื่องเล่นเหมือนเด็กเล่นหม้อข้าวหม้อแกงหรือไงงงงชีวิตคน
    เลยนะเว้ยยยย"
         "ไม่เชิงขนาดนั้นหรอกครับแต่มันก็ไม่ได้ดูใหญ่โตอะไรอย่างที่ท่านว่านี่นาา-o-"
         "ใหญ่สิฟ่ะมันโครตใหญ่ใหญ่กว่าบ้านเจ้าโดนสึนามิซัดขจัดให้ซิบห*ยวายวอดมอดไหม้อีก"
    "เอ๊ะนี่ท่านแช่งข้าเรอะ+0+"
    "เปล๊าาาด้ายยยแช้งงง"<<เสียงสูงระดับ10
    "เหอะ.....-..-***"
    "ช่างเหอะะเจ้ากำลังทำข้าหลุดประเด็น....ข้าจะบอกว่าเรื่องนี้มันใหญ่มากๆๆๆๆๆเพราะเจ้าทำให้คน2คนตายดังนั้นเขาจึงไม่ได่มารักกันเมื่อไม่ได้รักกันก็ไม่ได้แต่งงานกัน ไม่ได้ซับปะระเห้ยกัน ไม่มีลูกด้วยกัน ส่งผลให้ไม่มีทายาทสืบสกุลไม่มีรุ่นลูกรุ่นหลนวงศาคณาญาติโลโหติกาเป้นวัฐจักรเกิดความไม่สมมดุลขัดแย้งและแตกสลายในที่สุด"
    "เอ่อ........ขออภัยด้วยข้านึกไม่ถึงว่าคน2คนตายจะทำให้โลกแตกได้- -๐"
    "เฮอะ.....งั้นเจ้าจะให้ข้าลงโทษอะไรเจ้าดีละหือ:D"
    "ท่านเอาจริงนะว่าจะให้ข้าบอกท่านเองว่าท่านควรลงโทษข้ายังไง"
    "ลองพูดมาก่อนสิ"
    "ท่านควรจะ........ให้พรข้า3ข้อแล้วปล่อยข้าไป><"
      "-..-***"
     "สรุปท่าน ok ป่ะ "
    "ดูหน้าข้าสิ"
    ( ' ')>>>>>(-..-***)
     "เย้ท่าน OK"
    "ไม่เฟร้ย"
     "ToT"
    "อ้อข้าคิดได้แล้วว่าจะลงโทษเจ้ายังไง"
    "ยังไงอ่า(* *)"
       "ข้าจะให้เจ้าลงไปเกิดเป็นปลากระป๋อง"
    "=O="
     "ดีออกเป็นปลาซาร์ดีนในซอสมะเขือเทศอ่ะ"
    "=0="
    ทำหน้าแบบนั้นคือ??"
     "เงิบไง"
    "-0-"
    "ทำหน้าแบบนั้นคือไรท่านนนน.
    "เงิงไง"
    "เห้ยนั่นมันเฮียคริสว้อย"<<<เรื่มนอกเรื่อง
    "ช่างเถอะ...อืมข้าจะให้เจ้าไปเกิดเป็นไรดีรน้าาาาา"
    "ข้าขอแบบมีชีวิตได้มั้ยท่าน"
    "ข้าว่า......เจ้าลงไปเกิดเป็นเด็กทารกดีกว่า"
      "เพื่อ???"
    "เพื่อให้เจ้าทำให้คน2คนมารักกันไง"
    "ยังไงอ่า(ว่ะ)"
      "ยังไงก็ได้เจ้าต้องทำให้คน2คนมารักกันให้ได้โดยที่เจ้าห้านใช้ลูกธนูแห่งความรักเด็ดขาด.."
    "เอาจริงดิ"
    "ไม่ได้โม้นะ"
    "เออเร็วๆเข้าเถอะยิ่งพูดมากยิ่งเปลืองบรรทัดข้าขี้เกียจพิมพ์"
    "แต่..."
    "ไม่มีแต่ทั้งนั้นไปลงไปเกิดได้แล้ว"พูดจบก็ใช้teenถีบก้นคิวปิดหนุ่มเต็มแรง ด้วยอำนาจเดชาบารมีอันยิ่งใหญ่ล้นฟ้าทำให้คิวปิดหนุ่มหล่นลงไปเกิดทันที่ที่ถูกถีบ



    "กริ้ดดดดดดดดดดด ถีบหนูทามมายอ้าาาาาาาา"<<<เอฟเฟ็กลงไปเกิด


         ฟิ้ววววววววววววว 
    ตุบ
           แอ้กกกกกก
    .....!...!!
    .....!!!!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×