{ Fic LeadNum ft. Infinite } รักนี้มีแต่เรื่อง

ลำดับตอนที่ #1 : {∞ Fic LeadNum ft. Infinite } I N T R O

เสียงใสของเด็กหนุ่มบนเตียงดังขึ้น ก่อนจะเด้งตัวขึ้นจากเตียงนอนสุดที่รัก ร่างบางเดินไปหยิบผ้าขนหนูพาดใหล่ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป


                สักพัก ร่างบางร่างเดิมก็ลงไปปรากฎตัวอยู่ชั้นล่างของบ้านด้วยท่าทีร่าเริงเหมือนปกติ


                "พ่อ~ วันนี้มีไรกินอ่ะ"


                ผู้เป็นพ่อเพียงชำเลืองหางตามองก่อนจะถอนหายใจ 


                "นัม รถคันเมื่อวานแกยังซ่อมคัทเอาท์ไม่เสร็จ ไปซ่อมเดี๋ยวนี้ ลูกค้าจะมาเอารถแล้ว"


                จานข้าวผัดร้อนๆถูกเทให้เจ้ากิมจิ...น้องหมาสุดที่รัก


                "พ่อออออออออออออออออ ทำไมพ่อทำอย่างนี้!"


                "ทำโทษแกซะบ้าง ชอบทำงานค้างคานัก"


                "โห่พ่ออ้ะ!!!!!"


                ร่างบางเดินสะบัดสะบิ้งไปยังรถมอไซค์เวรคันนั้น 


[Namwoo]

                "มึงจะพังทำไมวะ!!!!! ใช่หน้าที่กูไหม!!!! โว๊ะ!!!!!"


                 ผมบ่นเล็กน้อยก่อนจะจัดการละเลงซ่อมช่วงล่างแม่งให้เสร็จๆไป โอ๊ยยยยยย วันหยุดทั้งที แทนที่จะได้นอนตื่นสายๆ ตื่นขึ้นมากินข้าวร้อนๆ นั่งดูทีวีสบายใจ แม่งกลับลูกค้าเยอะกว่าวันธรรมดาอีกครับ =_= เห้อ คำเดียว เหนื่อย


                 น้ำมันเครื่องเลอะมือจนเหมือนขี้ ล้างก็ล้างยากนะสัส 


                 ผมเดินไปล้างมือตรงก๊อกหลังบ้าน ก่อนจะ...


                 "กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!! ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยย!!!!!!"


                  น้องแมลงสาปไต่ขาผมอย่างกะเล่นกายกรรม กูไม่ใช่เมียมึง!!! อย่ามายุ่งกะกู๊วววววววววววววว


                   ผมสะบัดแม่งออก อี๋ แม่งงงงงงงงง T____T 


                   ซวยซวยซวยซวยๆๆๆๆ วันนี้แม่งโคตรซวยเลยสัสสสสส 


                   ผมเดินหน้าหงิกออกมา อย่ามองผมอย่างนั้น จะให้ผมยิ้มเรอะ? 


                   "เห้ยๆๆๆ หน้าหงิกอ่ะ เสียซิงอ่อ กร๊ากกกกกกกกกกกกก"


                   เสียซิง...พ่อง


                  "มึงเงียบไปเลยนะกยู กูอารมณ์ไม่ดี!! อย่ามากวนกูนะวันนี้"


                   "หรอ กูก็เคยอารมณ์ไม่ดี มึงก็กวนกูหนิ"


                   "มันใช่เวลามาย้อนกูไหม =_="


                   "งั้นกูย้อนมึงได้ตอนกี่โมงอ่ะ?"


                   "โอ๊ยยยยยย มึงไปเฝ้าร้านมึงไป๊"


                   "ไม่อ่ะ วันนี้ไม่เปิดร้าน"


                   "ทำไมวะ"


                   "กูขี้เกียจ มีงมีปัญหามะ"


                   ขอสารภาพว่าตอนนี้ผมเริ่มขึ้นละ =_= ผมต้องเอาคืนมัน


                   "เออ แล้วมึงเข้ามาบ้านกูทำไม"


                   "ก็กูอยากเข้า"


                   "หรอ"


                   ผมหันหลังและหยิบน้ำมันเครื่องที่วางไว้ข้างๆพอดีขึ้นมา ใช้เวลาอันรวดเร็วหยิบแก้วที่มีน้ำอยู่เกือบเต็มขึ้นมา เทน้ำมันเครื่องผสมไปเล็กน้อย...มึงกวนตีนกูมากใช่ไหม?


                   "อ่ะกยู...กูกลัวมึงหิวอ่ะ"


                   แดกสิ...แดกเลย


                   "เออ กำลังหิว"


                   แม่งกระดกแบบไม่ลังเลเลยครับ =_=


                   "แค่กกๆ ไอ้....อี๋!! มึง!!! มึงเอาอะไรให้กูแดก!!!!"


                   "กูปรุงด้วยใจเลยนะ"


                   และแล้วสงครามขนาดย่อมก็เกิดขึ้น แบบว่าไม่มีใครรู้ว่าจะจบลงเมื่อไหร่...


                   


                   
                   



                


พุยพุย themy  butter