ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : และแล้วคืนนี้ก็มาถึง !!!
 
  @~~    ไออุ่นๆจากทะเลตอนใกล้ค่ำส่งผ่านมายังปราสาทสีอิฐโทรมๆหลังหนึ่งที่ตั้งตะหง่านริมหน้าผาเดนน์
   
        ช่วงเวลาสำคัญของพิธีวิวาห์ระหว่าง  ฟอส สาวนักธุรกิจที่กำลังโดดเด่นในวงการบริหารอสังหาริมทรัพย์ กับ มาร์ค นักชีวเคมีของบริษัท
โอเจอร์เคน คอร์ปเปอร์เรชั่น กำลังจะเริ่มขึ้น....
           
        แขกในงานต่างประดับประดาอาภรณ์พรรณในรูปแบบที่สง่างามให้สมกับงานวิวาห์ของสองคู่สมรสที่โด่งดังจากสองวงการ ปราสาทถูกตกแต่งด้วยโคมไฟระย้าแบบโกธิค เพดานและผนังถูกทาบด้วยผ้าซาตินสีครีมทองขับให้ภายในห้องโถ่งพิธีดูราวกับห้องโถ่งของมหากษัตริย์ฟาโรห์แห่งดินแดนอียิปต์
     
        ฟอส ออกจากหห้องเหนือสุดปลายปราสาทที่ดูคล้ายประภาคารกลางทะเลด้วยชุดสีขาวบริสุทธ์ พร้อมไข่มุกสีดำ ของขวัญชิ้นสุดท้ายของแม่เธอ เธอดูราวกับเทพวีนัสถือดอกกุหลาบสีม่วง ทำให้แขกพากันตะลึงในความสง่างามของฟอส แต่ที่ดูจะสะดุดตาใครๆมากกว่า คือ
สร้อยไข่มุกสีดำ ของขวัญชิ้นสำคัญของฟอส ที่จัดว่าหายากมาก
                    มาร์คยื่นมือเสนอแด่เจ้าสาวแล้วจูงหล่อนขึ้นแท่นพิธี น่าแปลกที่ทั้งสองจัดงานวิวาห์ในยามค่ำคืนแบบนี้ ทั้งๆทีควรจัดเวลากลางวัน ซ้ำยังป็นคืนวันวาเลนไทน์ แต่ใครจะสนเมื่อได้มีเกียรติร่วมพิธีอันโอ่อ่าอย่างนี้
            มาร์คกระซิบด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกกับเจ้าสาวของเขา
                  \"คุณดูสวยพิเศษกว่าทุกวันนะ ฟอส ผมดีใจเหลือเกินที่คุณเป็นเจ้าสาวของผมในคืนทีวิเศษแบบนี้ \"
      ฟอส ยิ้มเพียงมุมปากเท่านั้น และแล้วบาทหลวงก็เริ่มพิธี....
          พิธีเริ่มอย่างเรียบง่าย เจ้าสาว เจ้าบ่าว และ บรรดาแขกทั้งหลาย ต่างดื่มด่ำกับบรรยากาศแสนวิเศษเหลือจะบรรยาย
 
    ทั้งคุ๋ เสมือน The kinng และ The Queen ของวงการสังคมชั้นสูง พิธีเสร็จสิ้นลง ดนตรีบรรเลงเพลงคลอเสียงคลื่น
คู่บ่าวสาวแวะทักทายแขก
    \" คืนนี้คุณทั้งคู่ดูราวกับหลุดออกมาจากภาพวาดเลยค่ะ \" หญิงสูงศักดิ์ท่านหนึ่งกล่าว
    \"ดิฉันขอขอบคุณ สำหรับคืนนี้ด้วยนะคะ\" ฟอส กล่าวขอบคุณแขก ต่อด้วยแขกคนแล้วคนเล่า จนมาจบที่ เซอร์ไลเกอร์สัน เจ้าของธุรกิจ
น้ำมันในซาอุดิอาระเบีย คนสุขุม และดุดันทั้งคำพูดและจิตใจ
 
    \"ถ้าเธอคิดว่าการแต่งงานหลังจากที่แม่ตายไปไม่กี่วัน จะช่วยประคับประคองชีวิตเธอได้ล่ะก็....\" เซอร์ไลเกอร์สันมองฟอสด้วยสายตาที่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก    \"ผีแม่เธอคงไม่สงบสุขนักหรอกนะ\"
    ฟอสไม่เคยใส่ใจกับคำพูดของคนแก่ที่อาจจะรุนแรงไปบ้าง แต่คืนนี้ดูเขาไม่ไว้หน้าเธอเลย  \"ขอโทษค่ะ เซอร์ไลเกอร์สัน ดิฉันไม่ทราบว่าท่านหมายถึงอะไร แต่ขอบคุณสำหรับการมาและวาจาที่หยาบคาย!!\" ฟอสรีบเดินจ่ำอ้าวไปล่ำลาแขก
เธอคิดในใจว่า ทำไมตาลุงแก่ๆคนนี้ถึงได้เข้ามาวุ่นวายในชีวิตของเธอและแม่ซะเหลือเกิน แต่แม่ก็เคยพูดว่า เซอร์ไลเกอร์สันเป็นคนดีที่คอยช่วยเหลือ แม่เธอและตัวเธอมาโดยตลอด.
     
...................................................
หลังจากงานเลี้ยงจบลง มีเพียงเสียงคลื่นและคู่บ่าวสาวบนเตียงในห้องใต้หลังคาของปราสาท มาร์คกระซิบบอกภรรยาว่า
              \"เราจะไปฮันนีมูนที่ไหนกันดีจ้ะ ที่รัก \" 
    ฟอสมองสามีด้วยสายตารักใคร่ \"อียิปต์ค่ะ เราจะไปอียิปต์กันพรุ่งนี้เลย \"
  \"พรุ่งนี้เลยเหรอ\"
  \"ค่ะ\"
  เสียงเทียนเริ่มมอดลงแล้ว ถึงเวลาที่ทั้งสองต้องเข้าสู่นิทรารมณ์แห่งรัตติกาล แสงจันทร์ยังคงเป็นเพื่อนกับสายลม ก่อนที่ ตะวันยามเช้าจะเข้ามาทักทาย...
........................................................
  เสียงนกร้องดั่งนาฬิกาธรรมชาติบอกถึงเวลาหากิน ฟอสขยับตัวไปมาบนเตียงด้วยความเมื่อยขบไปทั้งตัว
เธอพยายามใช้มือค้นตัวสามีบนเตียง แต่สัมผัสนั้นว่างเปล่า มาร์คหายไป !!!!
  เธอตะโกนชื่อเขาดังลั่น \"มาร์ค ...มาร์ค คุณอยู่ที่ไหน\"  คำตอบคือ ความเงียบ เธอรีบวิ่งค้นตัวสามีของหล่อนทั้งตัวปราสาท
  มาร์คหายตัวไป !!!!!!!!
  เธอรู้สึกงงกับเหตุการณ์ของเช้าหลังวันวาเลนไทน์วันนี้มาก  เธอลำดับความคิดของตัวเองไม่ได้ทันทีนัก เธอจึงรีบกลับไปที่ห้องเพื่อแต่งตัว
และค้นหาสามีอันเป็นที่รัก
  บนโต๊ะไม้โบราณสีมะฮอกกานีใกล้หน้าต่าง มีกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่ พร้อมกับข้อความที่ว่า
\"เจอกันที่อียิปต์\"
และอักขระภาษาโบราณ ที่เธอจนปัญญาจะค้นหาคำตอบ
เธอแน่ใจในทันทีว่านั้นไม่ใช่ลายมือของมาร์คอย่างแน่นอน เธอคว้าเสื้อยืดสีเหลือง กับกางเกงยีนส์มาใส่ พร้อมสมบัติติดตัวอย่างรีบเร่ง
เธอรู้สึกสะกิดใจอย่างหนึ่งขึ้นมา
                            \" สร้อยไข่มุกสีดำหายไป !!!\"
                                                                                              ~~@ จบตอน
  @~~    ไออุ่นๆจากทะเลตอนใกล้ค่ำส่งผ่านมายังปราสาทสีอิฐโทรมๆหลังหนึ่งที่ตั้งตะหง่านริมหน้าผาเดนน์
   
        ช่วงเวลาสำคัญของพิธีวิวาห์ระหว่าง  ฟอส สาวนักธุรกิจที่กำลังโดดเด่นในวงการบริหารอสังหาริมทรัพย์ กับ มาร์ค นักชีวเคมีของบริษัท
โอเจอร์เคน คอร์ปเปอร์เรชั่น กำลังจะเริ่มขึ้น....
           
        แขกในงานต่างประดับประดาอาภรณ์พรรณในรูปแบบที่สง่างามให้สมกับงานวิวาห์ของสองคู่สมรสที่โด่งดังจากสองวงการ ปราสาทถูกตกแต่งด้วยโคมไฟระย้าแบบโกธิค เพดานและผนังถูกทาบด้วยผ้าซาตินสีครีมทองขับให้ภายในห้องโถ่งพิธีดูราวกับห้องโถ่งของมหากษัตริย์ฟาโรห์แห่งดินแดนอียิปต์
     
        ฟอส ออกจากหห้องเหนือสุดปลายปราสาทที่ดูคล้ายประภาคารกลางทะเลด้วยชุดสีขาวบริสุทธ์ พร้อมไข่มุกสีดำ ของขวัญชิ้นสุดท้ายของแม่เธอ เธอดูราวกับเทพวีนัสถือดอกกุหลาบสีม่วง ทำให้แขกพากันตะลึงในความสง่างามของฟอส แต่ที่ดูจะสะดุดตาใครๆมากกว่า คือ
สร้อยไข่มุกสีดำ ของขวัญชิ้นสำคัญของฟอส ที่จัดว่าหายากมาก
                    มาร์คยื่นมือเสนอแด่เจ้าสาวแล้วจูงหล่อนขึ้นแท่นพิธี น่าแปลกที่ทั้งสองจัดงานวิวาห์ในยามค่ำคืนแบบนี้ ทั้งๆทีควรจัดเวลากลางวัน ซ้ำยังป็นคืนวันวาเลนไทน์ แต่ใครจะสนเมื่อได้มีเกียรติร่วมพิธีอันโอ่อ่าอย่างนี้
            มาร์คกระซิบด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกกับเจ้าสาวของเขา
                  \"คุณดูสวยพิเศษกว่าทุกวันนะ ฟอส ผมดีใจเหลือเกินที่คุณเป็นเจ้าสาวของผมในคืนทีวิเศษแบบนี้ \"
      ฟอส ยิ้มเพียงมุมปากเท่านั้น และแล้วบาทหลวงก็เริ่มพิธี....
          พิธีเริ่มอย่างเรียบง่าย เจ้าสาว เจ้าบ่าว และ บรรดาแขกทั้งหลาย ต่างดื่มด่ำกับบรรยากาศแสนวิเศษเหลือจะบรรยาย
 
    ทั้งคุ๋ เสมือน The kinng และ The Queen ของวงการสังคมชั้นสูง พิธีเสร็จสิ้นลง ดนตรีบรรเลงเพลงคลอเสียงคลื่น
คู่บ่าวสาวแวะทักทายแขก
    \" คืนนี้คุณทั้งคู่ดูราวกับหลุดออกมาจากภาพวาดเลยค่ะ \" หญิงสูงศักดิ์ท่านหนึ่งกล่าว
    \"ดิฉันขอขอบคุณ สำหรับคืนนี้ด้วยนะคะ\" ฟอส กล่าวขอบคุณแขก ต่อด้วยแขกคนแล้วคนเล่า จนมาจบที่ เซอร์ไลเกอร์สัน เจ้าของธุรกิจ
น้ำมันในซาอุดิอาระเบีย คนสุขุม และดุดันทั้งคำพูดและจิตใจ
 
    \"ถ้าเธอคิดว่าการแต่งงานหลังจากที่แม่ตายไปไม่กี่วัน จะช่วยประคับประคองชีวิตเธอได้ล่ะก็....\" เซอร์ไลเกอร์สันมองฟอสด้วยสายตาที่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก    \"ผีแม่เธอคงไม่สงบสุขนักหรอกนะ\"
    ฟอสไม่เคยใส่ใจกับคำพูดของคนแก่ที่อาจจะรุนแรงไปบ้าง แต่คืนนี้ดูเขาไม่ไว้หน้าเธอเลย  \"ขอโทษค่ะ เซอร์ไลเกอร์สัน ดิฉันไม่ทราบว่าท่านหมายถึงอะไร แต่ขอบคุณสำหรับการมาและวาจาที่หยาบคาย!!\" ฟอสรีบเดินจ่ำอ้าวไปล่ำลาแขก
เธอคิดในใจว่า ทำไมตาลุงแก่ๆคนนี้ถึงได้เข้ามาวุ่นวายในชีวิตของเธอและแม่ซะเหลือเกิน แต่แม่ก็เคยพูดว่า เซอร์ไลเกอร์สันเป็นคนดีที่คอยช่วยเหลือ แม่เธอและตัวเธอมาโดยตลอด.
     
...................................................
หลังจากงานเลี้ยงจบลง มีเพียงเสียงคลื่นและคู่บ่าวสาวบนเตียงในห้องใต้หลังคาของปราสาท มาร์คกระซิบบอกภรรยาว่า
              \"เราจะไปฮันนีมูนที่ไหนกันดีจ้ะ ที่รัก \" 
    ฟอสมองสามีด้วยสายตารักใคร่ \"อียิปต์ค่ะ เราจะไปอียิปต์กันพรุ่งนี้เลย \"
  \"พรุ่งนี้เลยเหรอ\"
  \"ค่ะ\"
  เสียงเทียนเริ่มมอดลงแล้ว ถึงเวลาที่ทั้งสองต้องเข้าสู่นิทรารมณ์แห่งรัตติกาล แสงจันทร์ยังคงเป็นเพื่อนกับสายลม ก่อนที่ ตะวันยามเช้าจะเข้ามาทักทาย...
........................................................
  เสียงนกร้องดั่งนาฬิกาธรรมชาติบอกถึงเวลาหากิน ฟอสขยับตัวไปมาบนเตียงด้วยความเมื่อยขบไปทั้งตัว
เธอพยายามใช้มือค้นตัวสามีบนเตียง แต่สัมผัสนั้นว่างเปล่า มาร์คหายไป !!!!
  เธอตะโกนชื่อเขาดังลั่น \"มาร์ค ...มาร์ค คุณอยู่ที่ไหน\"  คำตอบคือ ความเงียบ เธอรีบวิ่งค้นตัวสามีของหล่อนทั้งตัวปราสาท
  มาร์คหายตัวไป !!!!!!!!
  เธอรู้สึกงงกับเหตุการณ์ของเช้าหลังวันวาเลนไทน์วันนี้มาก  เธอลำดับความคิดของตัวเองไม่ได้ทันทีนัก เธอจึงรีบกลับไปที่ห้องเพื่อแต่งตัว
และค้นหาสามีอันเป็นที่รัก
  บนโต๊ะไม้โบราณสีมะฮอกกานีใกล้หน้าต่าง มีกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่ พร้อมกับข้อความที่ว่า
\"เจอกันที่อียิปต์\"
และอักขระภาษาโบราณ ที่เธอจนปัญญาจะค้นหาคำตอบ
เธอแน่ใจในทันทีว่านั้นไม่ใช่ลายมือของมาร์คอย่างแน่นอน เธอคว้าเสื้อยืดสีเหลือง กับกางเกงยีนส์มาใส่ พร้อมสมบัติติดตัวอย่างรีบเร่ง
เธอรู้สึกสะกิดใจอย่างหนึ่งขึ้นมา
                            \" สร้อยไข่มุกสีดำหายไป !!!\"
                                                                                              ~~@ จบตอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น