คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ในช่วงเวลาปิดเทอมอันแสนสงบของฉัน
ก๊อก ๆ ๆ
“ฮาริน ตื่นได้แล้วนะลูก ไทอั้มเขามาหาแหน่ะ”
“ไทอั้มมาหรอค่ะแม่ เดี๋ยวหนูลงไปคะ บอกไทอั้มรอแปปนึงนะค่ะ”
“จ้า ๆ เร็ว ๆ นะลูก เดี๋ยวไทอั้มเขารอนาน”
“ค่ะ คุณแม่”
จะมาปลุกฉันทำไมแต่เช้าเนี่ยฉันอุตส่าห์จะนอนแบบยาว ๆ ซะหน่อย (เมื่อวานกว่าจะได้นอนตี 3 แหน่ะ T^T) ไทอั้มเนี่ยไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก เขาเป็นเพื่อนของฉันเอง ฉันกับเขารู้จักกันมาตั้งแต่เกิดแล้ว บ้านของเราอยู่ใกล้ ๆ กัน ครอบครัวของเราก็รู้จักกัน (พ่อแม่ของเรารู้จักกันตั้งแต่เรียนที่มหาวิทยาลัยแล้ว) ฉันกับเขาเลยสนิทกันจนเขารู้นิสัยของกันและกันจนหมดแล้ว แต่มีเรื่องบางเรื่องที่ฉันไม่สามารถบอกให้ไทอั้มเขารู้ได้ มันอยู่ในใจของฉันมานานแล้ว เฮ้อ !! เลิกคิด ๆ ๆ กลับมาสู่ความเป็นจริง รีบลงไปหานายไทอั้มดีกว่า เดี๋ยวลงไปช้าหมอนั้นได้บ่นยาวแน่ ว่าแต่นายไทอั้มจะมาหาฉันทำไมเนี่ย เห็นทุกที ๆ ก็ไปเที่ยวกับสาว ๆ นิหว่า เฮ้อ...อดนอนเลย ถ้าฉันลงไป แล้วไม่มีเรื่องอะไรสำคัญนะ เดี๋ยวนายได้เจอดีแน่
“ลงมาได้แล้วหรอ คุณฮาริน” ดู ๆ ปากมัน หาเรื่องแต่เช้าเลย
“เออ ลงมาแล้ว แกมีธุระอะไรมิทราบ ถึงมาหาฉันแต่เช้าเลยเนี่ย”
“นี้แกลงมาหาฉันทั้ง ๆ ชุดนอนเลยหรอ แปรงฟันรึยังเนี่ย อี๊ เหม็นนนน”
“เออน่า มันเรื่องของฉัน แกว่าธุระของแกมาเลย ๆ พอเสร็จแล้วฉันจะได้ไปนอนต่อ”
“นอนต่อ แกจะบ้ารึไง นี้มันเช้าแล้วนะ แกยังจะนอนอีกเนี่ยนะ นอนมาก ๆ มันไม่ดีต่อสุขภาพนะรู้ไหม”
“รู้ แต่ไม่ทำ ทำไมล่ะ ก็ฉันอยากนะนอนแบบยาว ๆ อ่ะ ปิดเทอมทั้งที เดี๋ยวเปิดเทอมก็ต้องตื่นเช้าอยู่ดีแหละ”
“เฮ้อ !! แกเนี่ยนะ พูดอะไรไม่เคยฟังเลย ดื้อ !!”
“ช่างฉันเถอะ ว่าแต่แกเถอะ มาหาฉันแต่เช้าเนี่ยมีธุระอะไร ถ้ามันไม่สำคัญนะ เดี๋ยวได้เจอดี”
“เอ่อ... ก็... แบบ... แบบ...”
“จะอ้ำอึ้งอีกนานไม ถ้าไม่พูดฉันจะไปนอนต่อแล้วนะ”
“เฮ้ย !! นั่งก่อน ๆ ๆ พูดแล้วครับ ๆ ใจเย็น ๆ ดิ”
“เออ !! งั้นก้อบอกมาเร็ว ๆ ฉันง่วงมากกกก”
“แกไปเที่ยวเป็นเพื่อนฉันหน่อยดิ ฉันเหงาอ่ะแก”
“ห๊ะ !! เหงา แกเนี่ยนะเหงา แล้วน้องจีจี้ของแกล่ะ ไปไหนซะแล้ว”
“เอ่อ...ก็เลิกไปแล้วอ่ะ T^T”
“เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะคราวนี้ อย่าบอกนะว่ารถไฟชนกันอีกแล้ว”
“ก็ประมานนั้นแหละ แหะ ๆ - -!”
“เฮ้อ !! แกเนี่ยนะ เมื่อไหร่จะเลิกเจ้าชู้ซะทีนะ”
“ก็เมื่อเจอคนที่ใช่อ่ะ”
“จ้า ๆ พ่อพระเอก พ่อคนหล่อเลือกได้ แต่ฉันไม่ไปเที่ยวด้วยนะ ฉันง่วง แกไปชวนสาว ๆ ในแคตตาล็อกของแกไปเที่ยวไป๊ ”
“ไม่เอา ๆ ฉันอยากไปเที่ยวกับแกมากกว่า ฉันให้แกเลือกที่เที่ยวเองเลย”
“งั้นฉันเลือกเที่ยวที่...บ้านฉันเนี่ยแหละ”
“ยัยบ้า !! ไม่เอาบ้านแกสิ บ้านฉันก็ห้ามด้วย เอาที่อื่น ๆ เข้าใจไหมเนี่ยยย!!”
“ชิ !! แกเลือกเองเลยล่ะกัน ฉันขี้เกียจเลือก”
“ได้ ๆ งั้นไปสวนสนุกนะ ฉันอยากไปเที่ยว ไม่ได้เที่ยวนานแหละ”
“ก็แล้วแต่แกเถอะ ไปขออนุญาตแม่ฉันให้ด้วยก็แล้วกัน อ่อ ! แล้วเลี้ยงฉันตลอดการเดินทางด้วยล่ะ ช่วงนี้เงินยิ่งน้อย ๆ อยู่ 55”
“โอเคครับผม”
เฮ้อ !! สรุปฉันต้องไปจนได้สินะ ถ้าไม่เห็นว่ารู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ นะ อย่าหวังเลยว่าฉันจะไปเที่ยวด้วยเลย อยากนอนต่ออ่ะ แล้วนี้มันกี่โมงแล้วเนี่ย นาฬิกาอยู่ไหนหว่า เอ๊ะ !! เจอแหละ ห๊ะ !! เพิ่งจะหกโมงครึ่ง (6.30 น.) งั้นฉันขอนอนต่ออีกซะหน่อยนะไทอั้มแล้วเจ็ดโมง (7.00 น.) ค่อยตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัว Zzz
ปล.ติ ชม เค้า หน่อย น๊า าาา เค้าอยากรู้ว่าดีไมอ่ะ จะได้ปรับปรุง ><
ความคิดเห็น