ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ปราสาทแสนสวยรายล้อมไปด้วยสวนดอกไม้ มีหญิงสาวคนหนึ่งอาศัยอยู่ในห้องชั้นบนสุดของปราสาท ทุกๆวันเธอจะนั่งเหม่อมองดอกไม้ที่งดงามผ่านทางหน้าต่าง เธอเฝ้ารอวันเวลาที่จะได้ออกไป...วันเวลาช่างผ่านไปช้าเหลือเกิน เมื่อไหร่นะ เมื่อไหร่พวกเขาจะกลับมาหาฉันสักที...
________________________________
"นี่ ยัยริน แกนึกยังไงถึงแต่งแบบนี้เนี่ย? "
"โหยพี่ มันเป็นสไตล์ของแต่ละคนหน่า "
เสียงพูดคุยระหว่างสองพี่น้อง 'มาเรีย' ที่ทำหน้าหงิกเมื่ออ่านบทนำนิยายของ "ริน" นักเขียนนิยายมือสมัครเล่น
"พี่รู้ป่ะ ตอนจบอ่ะนะ รินจะเเต่งให้เหลือแค่นางเอกคนเดียว นอกนั้นตายหมด 555"
"แกนี่มันโรคจิตว่ะ" มาเรียส่ายหน้าให้กับผู้เป็นน้อง
"ออกจะสนุก น่าตื่นเต้นดี "
"เออ แกรู้เรื่องนี้รึยัง" มาเรียยื่นซองจดหมายที่เพิ่งถูกส่งมาตอนเช้าให้
"อะไรอ่ะ?"
"อ่านดูสิ "
รินทำหน้างงก่อนจะเปิดอ่านจดหมายที่พี่สาวยื่นให้ เมื่ออ่านเสร็จก็งงยิ่งกว่าตอนก่อนเปิดอ่านซะอีก
"เรามีบ้านอยู่ที่นั่นด้วยหรอ?"
"ฉันจำไม่ได้ นึกยังไงก็นึกไม่ออก"
"พี่มาเรียจะเอายังไง? จะไปอยู่ที่นั่นจริงๆหรอ"
"..."
หญิงสาวครุ่นคิดอยู่สักพักหนึ่ง แต่ก็นึกภาพไม่ออกอยู่ดี ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า 'เมแกน'เป็นใคร แม้แต่เรื่องราวในวัยเด็กยังจำไม่ได้เลย มาเรียหลับตาลงพยายามทบทวนความทรงจำในวัยเด็กที่พอจะนึกออก จู่ๆ ภาพในหัวก็ปรากฏออกมาเป็นภาพของเด็กผู้หญิงสามคนวิ่งเล่นด้วยกัน แน่นอนว่าต้องมีมาเรียกับรินแต่อีกคนล่ะ ใครกัน??
"พี่มาเรีย...พี่มาเรีย!!"
เสียงของรินปลุกฉันให้ตื่นจากภวังค์
"พี่โอเคไหม?"
"อืม ฉันไม่เป็นไร "
"ตกลงพี่จะเอายังไง?"
"ขอฉันคิดดูก่อนนะ"
ฉันมองจดหมายฉบับนั้นก่อนจะวางทิ้งไว้บนโต๊ะ
.....................................
ถึง คุณมาเรีย และ คุณมาลาริน
จำดิฉันได้ไหมคะ? ดิฉันเคยเลี้ยงคุณหนูทั้งสองตอนเด็กๆ
ซึ่งก็นานมาแล้วคงจะไม่แปลกที่คุณหนูจำไม่ได้ ดิฉันอาศัยอยู่ที่บ้านของคุณหนู ตั้งอยู่บนยอดเขาในเมืองโดว์กลัซ หลังจากคุณท่านเสีย บ้านหลังนี้ก็เงียบเหงาขึ้นมากคุณท่านได้สั่งเสียไว้ว่าอยากให้คุณหนูกลับมาอยู่ที่นี่ค่ะ ได้โปรดกลับมาอยู่ที่นี่ให้ได้นะคะ ดิฉันจะรอคอยการกลับมาของคุณหนูทั้งสองค่ะ
รัก และ คิดถึง
ป้าเมแกน
.....................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น