คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : at first sight : [1] พุ่งชนเข้าอย่างจัง
Title : at first sight
Chapter : 1
Parring : ?? X Donghyuk
Introduction : ก็มารอลุ้นกันนะคะว่าคู่ไหนดีน้าาา ^^ ,ยังไม่ได้แก้คำผิดเลยเดี๋ยวมาดิทนะคะ
: Chapter 1 :
“พุ่งชนเข้าอย่างจัง”
...คุณเคยตกหลุมรักใครตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอบ้างไหมครับ?
ผมเคยคิดมาตลอดเลยนะว่าก็มีแต่ในละครเท่านั้นแหละ
คนไม่เคยรู้จักไม่เคยเจอกันจะมาตกหลุมรักกันได้ยังไงตลกชะมัดเลย...
คิม ดงฮยอก .
~ ~ Let’s Go DOOM DA DA DIVI DA DA DOOM ~ ~
“ฮัลล..โหล ~ ~ ” เสียงงัวเงียบรับโทรศัพท์อย่างไม่สบอารมณ์เมื่อรู้ว่าปลายสายคือใคร แล้วสิ่งที่เค้าไม่ชอบที่สุดคือการถูกรบกวนเวลานอนน่ะสิ
[ ไอ้คุณน้องดงงี่ครับ มึงคิดว่าครึ่งชั่วโมงมึงจะเหาะจะมาทันประตูปิดไหม ] ปลายสายถามด้วยเสียงที่สดใสสุดๆ แถมยังหัวเราะชอบใจอย่างอารมณ์ดี ฟังแล้วยิ่งทำให้คนถูกกวนใจหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“อะไร...แล้วนี่พี่หัวเราะอะไรของพี่ห๊ะพี่บ๊าบบี้” ถามกลับปลายสายเสียงงัวเงีย ด้วยอารมณ์หงุดหงิดเค้ายังไม่ตื่น สมองของเค้ายังประมวลผลไม่ทัน
[ อีกครึ่งชั่วโมงประตูโรงเรียนจะปิดแล้ว คุณน้องดงงี่คิดว่าจะมาทันไหมครับ แต่พี่คิมบ๊อบบี้บอกเลยว่าไม่ทันแน่นอน วันนี้มึงเจอด้าแน่! ฮ่าๆๆๆ พี่ทำแซนวิชไว้ให้อย่าลืมกินนะดงงี่ไม่งั้นเจอหนักกว่านี้แน่!! เจอกันที่แคนทีนตอนพักกลางวันนะครับน้องรักของพี่ พี่ถึงละนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตรู๊ดด ~ ตรู๊ดด ~ ] เสียงปลายสายแร็พรัวเป็นชุดแล้ววางสายไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้คนยังไม่ตื่นดีค่อยๆประมวลผลคำพูดของตัวเองตามลำพัง
“เอ่าเห้ยยย! พี่บ๊าบบี้! เดี๋ยวสิ!....อ่า...อะไรอะไรครึ่งชั่วโมง...ประตูโรงเรียนจะปิด....ด้า..อย่าลืมกินแซนวิช....เออๆไม่แซนวิชไม่ลืมกิน” เมื่อทวนคำพูดของปลายสายเสร็จ มือเรียวก็วางโทรไว้ข้างหมอนแล้วทิ้งตัวลงนอนหลับต่อ
“อืมม ครึ่งชั่วโมง!!!! บ้าแล้ว!!! ไอ่พี่บ๊าบบี้หน้าตุ่นฟันเหยิน!!!!” เมื่อประมวลผลได้ ก็รีบกุลีกุจออาบน้ำแต่งตัวด้วยความเร็วแสง แล้วก็ไม่ลืมกินเรียกว่าแซนวิชที่ลูกพี่ลูกน้องทำไว้ให้ เพราะกลัวโดนงอน ตามที่บอกก่อนจะวิ่งสี่คูณร้อยออกจากบ้านทันที
ผมวิ่งสุดชีวิตทั้งที่ผมก็รู้วิ่งให้ตายยังไงผมก็ไปไม่ทันประตูโรงเรียนปิด ถึงบ้านของผมมันจะไม่ไกลจากโรงเรียนมากแต่มันก็ไม่ใกล้เหมือนกันนะ ไอ่พี่บ๊อบบี้ไอ่พี่บ้า แค่เมื่อวานผมลืมสัญญาว่าจะไปกินเค้กด้วยแค่นี้มันเอาคืนผมแบบนี้เลยหรอเนี่ย โหดร้ายเกินไปแล้วนะ
แล้วผมก็พาขากันแสนล้ากับร่างกายที่แสนจะเหนื่อยหอบของผมมาถึงหน้าโรงเรียนจนได้ ใช่ครับประตูมันปิดต่อหน้าต่อตาผมเลย โอ้ยยย! ไม่นะไม่! โอ๊ะ!นั่นอาจารย์ซึงรีอยู่หน้าประตูด้วย ผมจึงรีบหาที่หลบก่อนที่อาจารย์ด้าจะเห็นผมแล้วเอาผมไปทำโทษ อาจาร์ยยุนดูจุน หรือA.K.Aที่นักเรียนทุกคนเรียกกันว่า ‘ด้า’ ฝ่ายปกครองที่ใจมากๆแล้วก็โหดมากๆด้วยเหมือนกัน การทำโทษของอาจารย์ก็พิสดารขึ้นชื่อเลย
ผมยังจำได้อยู่เลยครั้งที่ผมกับเพื่อนโดนอาจารย์ด้าทำโทษครั้งนั้น... เค้าให้ผมสวมกางเกงอาจุมม่าขายปลาเต้น จาราปาปากลางสนามฟุตบอล บรื๋อออ ผมล่ะอายมากๆเลยครับ มันจะไม่อายเท่าไหร่ครับถ้าพี่ๆนักข่าวของ โรงเรียนไม่ชักภาพผมไปติดบอร์ดแล้วพาดหัวข่าวซะอลังเลย “ดงฮยอกกี้ยังไม่รอด ด้าสั่งแด๊นซ์” พร้อมรูปตอนพีคเลยน่ะ เอาซะหือฮากันเลย ผมนี่โดนเพื่อนล้อไปเป็นอาทิตย์ เพราะงั้นคิมดงฮยอกคนนี้จะไม่ยอมให้เกิดซ้ำสองเด็ดขาด
[짜라빠빠...Dance http://youtu.be/w0SlHVmXqnI]
ผมเดินอ้อมไปด้านข้างของโรงเรียนเพื่อจะปีนเข้าไปในส่วนของสวนหลังโรงเรียน จุดนี้เป็นจุดที่เหมาะแกการปีนมากครับเพราะด้านในเป็นสวนที่ต้นไม้เยอะพอสมควร คนก็ไม่ค่อยมี ผมรอดอาจาร์ยด้าแน่ๆล่ะครับวันนี้ ไม่เสียเวลาดีกว่าผมรีบปีนอย่างคล่องแคล่วแล้วก็โดดจากกำแพงลงไปทันที แต่... เห้ยยยย ใครมันดันมายืนอยู่ตรงนี้เนี่ยยยย!!
“เห้ยยยยยยย!!”
"처음인걸 시간이 멈춘 느낌
Ain't no reason 사랑에 빠졌나봐
เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่ฉันรู้สึกว่าเวลามันหยุดเดิน
และโดยไม่มีเหตุผล ดูเหมือนว่าฉันจะตกหลุมรักล่ะ"
ผมได้แต่หลับตาปี๋ ผมกับเค้าต้องได้โบ๊มมมม แล้วก็กลายเป็นโกโกครันช์ ก็ใครจะไปคิดกันเล่าว่าจะมีคนมาอยู่ตรงนี้เวลาแบบ ผมก็เลยโดดโดยไม่ส่องข้างล่างก่อนน่ะสิ รู้ตัวอีกทีผมก็ล้มทับอีกคนอย่างจัง ผมค่อยๆลืมตา โพสิชั่นของผมกับเขาตอนนี้... ซีรีย์เกาหลีมากครับ หน้าของผมซบอยู่บนอกเค้าแล้วเค้าก็กอดผมไว้ ตาย ตายครับตาย ผมรีบดันตัวขึ้นแต่พอผมเห็นหน้าผู้โชคร้ายคนนั้น ผมก็ไม่รู้เป็นอะไรไปใจของผมมันเต้นแรงจนผมคิดว่ามันจะหลุดออกมาเลยล่ะครับ ไม่รู้ว่าเค้าจะได้ยินมันรึเปล่า แถมหน้าของผมอยู่ก็ร้อนฉ่าขึ้นมาเฉยเลยหรือผมจะไม่สะบายกันครับ ผมรู้สึกว่าหน้าตาเค้าน่ามองมากเลยครับผมหยุดมองเค้าไม่ได้เลย
“เป็นไรไหม? เจ็บตรงไหนรึเปล่า?” เสียงของเค้าซึ่งดูจากแถบที่ปกเสื้อสองแถบเค้าต้องอยู่ปีสองแน่ๆ เรียกสติผม เค้าถามผมทั้งที่เค้านั่นแหละ น่าจะเป็นฝ่ายเจ็บตัวมากกว่าผมซะอีก นอกจากผมจะหงายหลังล้มลงไปวัดพื้น ไม่พอยังมีผมที่หล่นลงไปทับเค้าด้วย
“เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ ผมต่างหากที่ควรถามรุ่นพี่ว่าเจ็บรึเปล่า แล้วก็...เอ่อ..เลิกกอดผมได้แล้วครับ” คนตัวใหญ่ส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะปล่อยผมจากอ้อมกอดของเค้า เราทั้งสองคนลุกขึ้นมาแล้วต่างปัดเสื้อของตัวเอง
“ทำแบบนี้มันอันตรายรู้ไหม เกิดตกมาแขนขาหักจะทำยังไง” เสียงทุ้มดุคนตรงหน้า กับเหตุการณ์เมื่อครู่ ถ้าเค้าไม่อยู่ตรงนี้ล่ะ ถ้าไม่เค้ารับไว้ล่ะจะทำยังไง
“เอ่อ..คือ..” รุ่นพี่เค้าดุผมซะผมตอบไม่ถูกเลย เสียงของเค้ามันน่าฟังมากเลยครับ พอชอบฟังจัง เอ๊ะ! นี่ผมโรคจิตรึเปล่าเนี่ยยยย
“นายมาสายใช่ไหม”
“ห๊ะ!!”
“ปีนเข้ามาแบบนี้ถ้านายไม่ได้มาสาย นายจะบอกพี่ว่านายมาปีนกำแพงเล่นหรอ” ถ้าพี่เค้าพูดซะขนาดนี้ผมปฏิเสธไม่ได้สินะครับแบบนี้..
“ครับ...ก็ผมไม่อยากถูกด้าทำโทษ...น่ะครับ..” ผมตอบเสียงหง๋อย เฮ้ออ...นี่คิมดงฮยอกทำเลวไม่ขึ้นหรอครับ?
“ป่ะ” รุ่นพี่พูดพร้อมกับคว้าข้อมือของผมไว้
“ไปไหนครับ???”
“ไปหาอาจาร์ยซึงรี”
“ห๊ะ!! ใครจะไปกับพี่กันเล่า ผมอุตส่าห์หนีพ้นมาแล้วจะให้กลับไปอีกเนี่ยนะ พี่จะบ้าหรอ” บ้าแล้วววว เอ้อ..หนีรอดมาแล้วเรื่องอะไรจะกลับไปเล่า รุ่นพี่นี่บ้ารึเปล่า จะให้ผมกลับไปหาอาจารย์ซึงรี ใครจะไปให้โง่เล่า
“แน่ใจหรอว่าหนีพ้นน่ะ ก็พี่นี่ไงจะพานายไปหาอาจาร์ยซึงรี” รุ่นพี่พูดแบบนี้พาผมใจเสียเล็กๆครับ
“ก็ถ้าถ้ารุ่นพี่ไม่พูด ผมไม่พูดก็ไม่มีใครรู้นี่ครับ ผมไปล่ะ ขอบคุณนะครับที่ช่วยรับผมไว้” ผมพูดพร้อมกับโค้งให้ก่อนหันหลังเพื่อจะเดินไปห้องเรียนของผม
“แต่โชคนายคงไม่ดีนะที่นายโดดลงมาใส่กรรมการนักเรียนน่ะ” พูดจบเค้าก็จับมือผมพร้อมกับจูงมือเรียกว่าลากจะเหมาะกว่า ให้ผมเดินตามเค้าไป โดยที่เค้าไม่พูดอะไรต่อ โห..ชีวิต
ผมก็ได้แต่เดินตามคุณกรรมการนักเรียนคนนี้ไปเพราะผมยิ่งพยายามแกะมือเค้าเท่าไหร่เค้ายิ่งจับมือผมแน่นขึ้นเท่านั้น มันน่าโมโห๋ชะมัดเลย ผมคงทำได้แค่รอรับชะตากรรมเท่านั้นล่ะครับ ฮืออออ วันนี้มันไม่ใช่วันของคิมดงฮยอก จริงๆ โอ้ยยย แล้วนี่ใจผมนี่ก็จะเต้นแรงไปไหน มันจะหลุดออกจากอกผมไหมครับเนี่ย จะตื่นเต้นอะไรนักแค่ไปรับโทษกับอาจาร์ยด้าเนี่ย
...นี่มันวันโชคร้ายอะไรของคิมดงฮยอกครับเนี่ย...
------------------------------------------------------------------
=ช่วงมาคุยกันเถอะ=
สวัสดีค่าทั้งที่พึ่งลงมหากาพย์ไปแท้ๆ
ยังจะมาแต่งSFอีก คือแบบว่าพล็อตมันมาค่ะ
เลยอดไม่ได้จริงๆ รอบนี้มาเปิดตัวนางเอก
เดี๋ยวตอนหน้ามาเฉลยพระเอกให้นะคะ
ความคิดเห็น