รักหมดใจยัยโหดฟิตฟลอบ

ลำดับตอนที่ #1 : > ชีวิตเริ่มตื่นเต้น

ตอนที่ 1 > ชีวิตเริ่มตื่นเต้น

“แม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แว่นของหนูอยู่ไหนอ่ะ?”

เสียงตะโกนออกมาจากห้องของหญิงสาวที่กำลังจะขึ้นมอปลาย ทำไมต้องตะโกนอ่ะหรอ….ก็เพราะเค้าตื่นสายอ่ะสิ วันนี้ก็วันสอบปลายภาคซะด้วยยยยย

“นี่หน่า..ลูกเมาป่ะเนี่ย กะห้อยอยู่ที่คอลูกไง” -0-

“แม่ทำไมไม่ตั้งชื่อหนูให้มันดูไฮโซหน่อยอ่ะ ชื่อหน่า..นี่หนูอายเค้าน๊ะ”

“ไปๆๆๆ ไปโรงเรียนได้ล่ะ จะแปดโมงล่ะ”

“ห๊ะๆ แปดโมงงงงง แม่อ่ะไม่ยอมปลุกหนู ”

“ล่ะทำไมไม่รู้จักนอนนนนนน ห๊ะ..ดูแต่เกาลงเกาหลีนั้นแหละ ดูล่ะมันจะได้เป็นผัวไม๊? ห๊ะๆ ”

“โอ้ยยยยยยยย แม่ๆ เจ็บๆ” (โดนหยิกหูอีก - -‘’)

รักหมดใจยัยโหดฟิตฟลอบ~

เอ่อออออ จริงๆแล้วฉันเป็นคนเรียนเก่งนะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด 5555555 แค่บ้าเกาหลีน๊ะ ^^~ วันๆก็กรี๊สสสแต่อปป้า ไม่อยากจะโม้ 555 ฉันสวยที่สุดในซอยอ่ะนะ ถึงจะใส่แว่นกะเถอะ (แม่นางมั่นมาก) ชีวิตมอต้นของฉันเริ่มจะจบลงและไม่ได้มีอะไรให้ตื่นเต้นเลยจริงๆ จนฉันได้ทุนไปเรียนต่อที่กรุงเทพ

…สอบเสร็จ (ไวไปมั้ย)

“หน่า...นี่แกวางแผนยังว่าจะไปป่าว” เพื่อนสนิทฉันถามอย่างสอดรู้สอดเห็น

“อืม..ไปอ่ะ พ่ออยากให้ไป”

“แกก็เจอผช.หล่อๆรวยๆเยอะเลยสิว่ะ อิจฉาว่ะ (^..^)” เพื่อนฉันอยากกินอาหาร 5555

ฉันได้ทุนไปเรียนต่อในกรุงเทพ เหมือนโกหกเลยจริงๆ แต่ไอ่โรงเรียนนี่มันต้องไปอยู่หอนี่สิ อยากจิครายยยยยย ทำอะไรก็ไม่เป็น ที่จริงก็ทำเป็นนะ แต่ทำไม่ได้เรื่องอ่ะ (TT)

...อีกหนึ่งวันเปิดเทอม

ณ ประตูหน้าโรงเรียนมอปลาย

“เอ่ออออออๆ เราคงจะมาผิดที่แล้วล่ะมั้ง แต่เอ๊ะๆ นี่ก็ชื่อโรงเรียนที่ได้ทุนนี่หว่า” (บ่นพรึมพรำคนเดียว)

 
 

ที่บ่นเพราะนี่โรงเรียนหรือวังอะไรฟะเนี่ยยยยยยย ใหญ่ๆไปไหมมม? (ลักษณะตอนนี้ตูเหมือนพจมานมาก)

“เอ่อ..น้องครัชที่นี่ไม่ใช่ศูนย์พักพิงนะครัช”  หน๋อยยยยอีตายามนี่วอนตีนซะล่ะ แหมๆครัชสะด้วยยย เหมาะกะหน้าจริงๆ (ประชด 555)

“นี่พี่หนูเป็นนักเรียนที่นี่” (ท่าทางภูมิใจมาก)

“เอ่อๆ งั้นหอพักอยู่ตรงหลังตึกขาวนั้นนะครัช เดินไปเลี้ยวซ้าย ตรงไปอีกนิดเลี้ยวขวา ล่ะเลี้ยวซ้ายอีกทีนะครัช”

“ขอบคุณเด้อออ” (ส่อบ้านนอกล่ะตู)

“อ่อๆ น้องๆตึกชายสีเขียว ตึกหญิงสีฟ้านะครัชชช”

อะไรเขียวๆฟ้าๆฟะ? เดินมาไกลล่ะเพิ่งพูด อีตายามบ้าเอ้ยยยย > เห็นขวดโค้กแต๊ะแม้งงงง

โป๊กกกกก!!!!

“โอ้ยยยยย!!”

“ขอโทษๆๆๆที” โฮๆ นางหันมาหน้าตาสวยมากกกอ่ะ

“นี่หล่อนกล้าดีไงห๊ะๆ มารยาทส่อสกุลจริงๆ”

“โหหหห นี่คุณฉันขอโทษล่ะน๊ะ หน้าตาก็สวยดีหรอกแต่ภาษานี่ส่อสัน…” (ตูเดือดดดด!)

“สันไรห๊ะ สันไร..พูดให้จบบบบบ”

นางกำลังง้างมือตบ โอ้ยยย อยู่โรงเรียนเก่าไม่เคยเจอ ใจก็สู้นะแต่ขั้นง้างมือขอหลับตาปี๋ยยยย (>-<) เอ๊ะๆทำไมมันง้างมือนานจัง เอ๊ะๆเหมือนมีเงาอยู่ข้างๆเหลือบตามองลงกับพื้น ค่อยๆเงยหน้ามา เอาล๊ะตูขอมโนแปป..ต้องเป็นสุภาพบุรุษเหมือนในซีรี่เกาหลีที่ดูน่าเลยยยยยยยยแบบว่าเห็นว่าเราสวยเลยมาปกป้องไรงี้ช๊ะ ฮิฮิๆ (^///^) แต่เมื่อมองหน้าเท่านั้น

“อ้าวเฮ้ยยยยย! ลุงที่ไหนฟะ แหมๆ หัวนี่เงาดีจัง 555” บางครั้งฉันก็อุทานดังไป (-0-)

“ลุงที่ไหนล่ะนี่ผ.อ.” หญิงที่ยืนข้างๆเอ่ย เป็นเลขาล่ะมั้ง

“เธอ! ทำร้ายเพื่อนทำไม กลับหอเธอเดี๋ยวนี้” เสียงผ.อ.ดุดันมากกก

“ชิ!!....” นางสะบัดก้นออกไป แถมยังหันกลับมาพูดไม่มีเสียงอีกนะ (เจอ-ดี-แน่) คือฉันก็ไม่ได้โง่นะ ก็รู้อ่ะ 555555

“(:P) ” ไอ่เราก็แลปลิ้นใส่ แบร่ๆ

“ส่วนเธอก็กลับเข้าหอซะ!!” จากนั้นผอ.ก็สปี๊ดดดใส่เกียร์หมาไปทันที

เสียงนี้น่ากลัวชะมัด 555 เกือบโดนยัยนั้นตบเข้าให้ล่ะไงล่ะ รอดตัวไปปปปป แต่เอ๊ะๆ ซ้าย ตรงไป ขวา ซ้ายอีกที ล่ะมันมีสองตกตูจะเข้าตึกไหนดีฟะ? นี่ก็ไกล้มืดล่ะ..ตายามคนนั้นก็บอกอะไรเขียวๆฟ้า มัวแต่ตกใจลุง เอ้ยๆผ.อ. 555

โรงเรียนก็รวยแต่หอพักดันไม่มีป้ายบอก เห้ยยยยตึกอย่างหรูแม้งไม่มีป้าย 5555 เอ๊ะๆนั้นแม่บ้านนิ  ไปถามแม่บ้านดีฟ่า

“ป้าค่ะ ป้า! ตึกหญิงห้อง 334 ไปทางไหนค่ะ…ป้าๆ”

ป้านี่หนูถามเน้อ ไมไม่หันมาอ่ะ ป้าเอาแต่ก้มหน้าก้มตาถูกพื้น สีน่าป้าแกดูเหมือนจะเป็นลมนะ เขียวๆม่วงๆ

“นี่ก็ดึกแล้วน๊ะป้า ยังยืนถูอยู่อีก ป้าๆๆ”

เฮ้ยยยๆ คนที่นี่แปลกทั้งนั้นตั้งแต่ยามล่ะ ถามก็ไม่ตอบ ลุง..เฮ้ยๆผอ.ก็โหดแท้ให้คนแก่มายืนถูพื้นอะไรกลางค่ำกลางคืน สักพักป้าแกก็ชี้ให้เราไปที่ตึกเขียว แต่เอ๊ะ..ทำไมป้าแกชี้แลดูไม่ค่อยมั่นใจเลยอ่ะ ชี้แบบไม่มอง งั้นก็….

“อ่อๆ ตึกนี้ใช่ไหมค่ะ ขอบคุณค่ะ”

เป็นไงเป็นกัน….ตอนดึกที่นี่น่ากลัวชะมัด  ห้องสามมมมสามมมมสี่ๆ อยู่ไหนหว่า…? เอ๊ะๆนี่ห้องอาบน้ำรวมนี่หว่า? อ่อๆ ถ้าอยากรู้ว่าเป็นหอหญิงหรือชายก็ต้องดูที่ห้องนี้ล่ะ (แอบหื่น 5555) พยายามหารู (><’’) แต่เอ๊ะๆเหมือนมีคนสะกิต เฮ้ยยยยๆคิดไปเองล่ะน่า..พยายามหารูไหม่ เอ๊ะๆสะกิตอีก ใครกันฟะ?? ในขณะที่กำลังหันไป โอ้ๆ มายกอตตตตตตแม่จ๋าช่วยด้วยยยยย!!!!

“กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไป๊ๆๆๆๆ”

 
 

ผช.นี่หว่าซวยล่ะตู ป้านะป้าชี้ผิดรึเปล่า ไมชี้ให้มาตึกนี้เนี่ย? ตูกะแล้วป้าต้องตอบมั่วๆ แต่เอ่อๆ ไอ่หน่าเอ้ยไอ่หน่าปากก็ร้องแต่ยังแหกตาดูซะงั้น  (O,,O!!)

“นี่ๆอย่ากรี้สสิ เดี๋ยวคนอื่นเค้าก็แห่กันมาหมดหรอกกก นี่ฉันใส่ผ้าขนหนูท่อนล่างอยู่นะ เธอร้องเวอร์ไปแล้ววววว”

ขณะที่นายนั้นกำลังโพล๊เข้ามาปิดปากเราไม่ให้กรี๊ส ตะปูเจ้าปัญหาก็ดันเกี่ยวผ้าขนหนูนายนั้นหลุด  คิดต่อก็แล้วกันว่าน้องชายของนายนั้นจะขนาดไหน 55555555

ติดตามตอนต่อไปนะฮับ ^^