Battle Royale Thailand เกมหฤโหด (Fic)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ (Prologue)

BATTLE ROYALE THAILAND

เกมหฤโหด

บทนำ (Prologue)

ท้องฟ้าด้านบนเริ่มส่งเสียงร้องระงม ก้อนเมฆหลายต่อหลายกลุ่มเริ่มจับตัวกันเป็นสีเทาขมุกขมัว ไม่นานนัก พวกมันต่างหยดตัวลงมาเป็นเม็ดฝนสีขาวสะอาดตกลงมาสู่พื้นหญ้า รองเท้าผ้าใบของเด็กหนุ่มอายุราว ๆ 16 ปีย่ำลงบนพื้นหญ้าที่ชุ่มน้ำในลักษณะกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ผมสีน้ำตาลธรรมชาติของเขาสะบัดไปตามแรงโน้มถ่วงโลกและพวกมันต่างทิ้งน้ำหนักลงมาปรกหน้าผากของเขาทันทีที่สัมผัสกับน้ำฝน เขาวิ่งมาจนถึงต้นไม้ต้นหนึ่ง สายตามองซ้ายขวาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครตามมาก่อนจะตัดสินใจนั่งลงเพื่อสงบสติอารมณ์

เขาลอบหอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้าหลังจากที่วิ่งมาเกือบจะสิบนาที จำได้ว่าตั้งแต่ที่ออกมาจากโรงเรียน เขาเห็นศพของเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เขาเองจำได้ว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องของเขาเอง เพียงแต่ไม่สนิทสนมด้วยเพียงเท่านั้น ร่างของเพื่อนถูกฟันด้วยมีดขนาดใหญ่จะเกือบจะหลุดออกมาจากบ่า ไม่มีการบอกลากันเกิดขึ้น หลังจากที่พวกเขาถูกจับมาที่นี่ ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว

“ฉันเห็นมันวิ่งมาทางนี้!” เสียงหนึ่งดังขึ้นไม่ไกลมากนัก แต่ด้วยความเงียบสงัดของผืนป่าทำให้เขาได้ยินเสียงนั้นได้อย่างชัดเจน เด็กหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลชะงักก่อนจะพยายามใช้ต้นไม่ใหญ่เป็นฉากหลบซ่อนตัว

เขาถูกสะกดรอย!

“มึงแน่ใจนะว่าไอ้ธันย์วิ่งมาทางนี้” อีกเสียงดังขึ้นพร้อมกับเดินขนาบข้างมากับเจ้าของเสียงแรก ในมือของเขามีหน้าไม้ซึ่งใช้ในการไล่ล่าในครั้งนี้อยู่ด้วย

ธันย์กลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อรู้ว่าตัวเองคือเป้าหมายของคนทั้งสอง ที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือเอกและป๊อป เขาจำได้ว่าสองคนนี้ไม่ค่อยจะถูกกันเท่าไรนัก ป๊อปเป็นเด็กเรียนประเภทพวกหวงวิชาความรู้กลัวคนอื่นจะเก่งกว่าตนในขณะที่เอกเป็นนักกีฬารูปร่างดีแต่ไม่ฉลาดเท่า ในห้องเรียน ป๊อปมักจะถูกพวกเอกรังแกอยู่เสมอ ๆ บ้างก็โดนขโมยหนังสือการบ้าน บ้างก็โดนไถเงิน เป็นเรื่องธรรมดาของคนในห้องที่เห็นเหตุการณ์แบบนี้ไปแล้ว ในมือของป๊อปเองก็มีอาวุธร้ายแรงอย่างมีดหั่นหมูขนาดใหญ่ที่เลือดยังเปื้อนติดมาอยู่เลย หรือว่า .... เขาคือคนที่เล่นงานเพื่อนคนนั้นจนคอเกือบจะหลุด

เด็กเรียนอย่างป๊อปเนี่ยนะจะฆ่าคนตาย!

เขาไม่มีเวลามาคิดหาเหตุผลหรืออะไรก็ตามแต่ในตอนนี้ สิ่งที่เขาต้องทำคือพยายามซ่อนตัวและไม่ให้สองคนนั้นจับได้ ทั้งสองเดินวนไปวนมาสักพักก่อนที่จะมุ่งหน้าไปทางเหนือซึ่งในแผนที่ ทิศเหนือของเกาะคือร้านอาหาร เมื่อสังเกตเห็นว่าพวกเขาไปไกลแล้ว ธันย์จึงออกมาจากที่ซ่อนและพยายามเปิดหาอาวุธที่อยู่ในกระเป๋า เขาเองยังไม่เคยเห็นอาวุธที่ใช้ป้องกันตัวเลยสักครั้ง

ซิบเริ่มรูดออก มีน้ำสามขวด ขนมปังก้อนเล็กหนึ่งก่อน เข็มทิศ แผนที่ ปากกาเมจิคสีแดง และอาวุธที่เขามองหา

กรรไกรตัดหญ้าคืออาวุธของเขาในศึกครั้งนี้

เขาถอนหายใจ ยังดีกว่าหลายคนที่ได้พวกกล้องส่องทางไกลหรือกล่องพยาบาลง่อย ๆ นั่นแหละนะ เขาพยายามคิดในแง่บวกก่อนที่จะหยิบมันขึ้นมา ในตอนนั้นเองที่มีเสียงบางอย่างดังขึ้นจากด้านหลังของเขาจนเขาถึงกับขนลุกซู่

“เจอตัวแล้ว....” เสียงนั้นดังในระยะทีใกล้มาก ชายหนุ่มชะงักก่อนที่จะค่อย ๆ หันมามองเจ้าของเสียงเย็นยะเยือกนั้น

ในตอนนั้นเองที่เขาถึงกับตกใจสุดขีดเมื่อเห็นว่าอาวุธในมือของเจ้าของเสียงนั้นคือ Claymore ดาบยาวที่เพียงตวัดนิดเดียว คอเขาคงหลุดเหมือนกับผู้ชายคนนั้นอย่างแน่นอน!

TO BE CONTINUED ……  

the. kitta