ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : หนีออกจากวัง
              เอาล่ะค่าพอดีคือ
              ไม่อยากแต่งเรื่องเก่าเลยขอเรื่อง
              นี้ก่อนน๊าค่า
           
                                                                  .................................................
              หิมะตกมาเรื่อยๆ ในขณะที่อากาศเย็นลง  แต่อารมณ์ของใครบางคนกลับไม่ตรงตามสภาพอากาศ  ทำให้ ที่แคว้นโซเฟีย  ในพระราชวังกิโนเวีย  มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
              \"ออกไป๊!ออกไป๊ให้หมดทุกคน!ข้าไม่แต่ง\"
ซึ่งเสียงนี้ทำให้ผู้เป็นใหญ่ในวังสำลักออกมา   
              \"เกิดอะไรขึ้น!เสียงใคร! แคกๆๆ คล็อท แคกๆๆ มานี่สิ\"
คนถูกเรียกมาอยู่ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว  ซึ่งเมื่อผู้เป็นใหญ่ที่สุดในวังเห็นลักษณะขององค์รักษ์หนุ่มแล้วก็รู้ว่าเป็นฝีมือของผู้เป็น พระธิดา องค์เดียวที่มีนามว่า  \'ซาลูน่า\'  แล้วจึงถามองค์รักษ์ ข้างหูเบาๆว่า
                \"ลูกข้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาถึงทไห้เจ้าเป็นอย่างนี้\"
                \"เอ่อ...ท่านชาหลับพะย่ะค่ะ  ข้าพเจ้าบอกมิได้พะย่ะค่ะ\"
ราชองค์รักษ์หนุ่มตอบเสียงอ๋อย  พร้อมกับก้มหน้าลงไปที่พื้น
                \"เจ้าบอกข้ามาไม่ต้องกลัว ธิดา ของเจ้าหรอก\"
องค์ราชัน \'ชาหลัก\' ยังไม่ยอมเลิกที่จะถาม องค์รักษ์หนุ่ม
                \"คือว่า....องค์หญิงซาลูน่าทรงอาละวาดอีกแล้วพะย่ะค่ะ\"
องค์รักษ์หนุ่มตอบเสียงเหนื่อย  เมื่อพูดจบความเงียบก็เริ่มก่อตัว  พ้อมกับมีเสียงหนึ่งพูดขึ้น
                \"นั้น!....ข้าจะไปดูลูกข้าเอง\"
พอพูดจบองค์ราชัน \'ชาหลับ\' ก็ดุ่มๆไปที่ห้องของลูกสาวสุดที่รักพลางคิดในใจไปต่างๆนานา
                                                                              ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก
                \"ข้าบอกให้ไปแล้วไง\"
หญิงสาวผมสีเงิน (เป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์) ตาคม ริมฝีปากที่ถูกทาด้วยสีดอกกุหลาบ ใบหน้ารูปไข่ ตะโกนบอกผู้ที่เข้ามา พร้อมกับโยนหมอนใบใหญ่ไปที่ผู้นั้น
//โอ๊ย!//
ทำให้ผู้ที่โยนหมอนไปหันมาดูคนตรงหน้าประตูช้าๆๆๆ  แล้วก็เห็นร่างสูงใหญ่  ผม...งอก  คิ้วผูกเข้าหากัน แล้วพูดออกมาดังๆอย่างตกใจ
                \"ทะ...ท่านพ่อ! คือหนูขอโทษค่า.......\"
องค์หญิงจอมแก่นนามว่า  \'ซาลูน่า\'  พูดขึ้นเสียงอ๋อยพร้อมกับพูดต่อ
                \"คะ...คือหนูคิดว่าพวกว่าพวกนางกำนัลที่จะเข้ามาวัดตัวหนูน่ะค่า  ท่านพ่ออย่าโกรธเลยน๊าค่า...\"
ซาลูน่าอ้อนผู้เป็นพ่อเสียงหวาน
                \"ได้พ่อจะไม่โกรธ..\"
ยังไม่ทันที่องค์ราชันชาหลับ จะพดต่อ  องค์หญิงก็ร้องลั่นพระราชวัง
                \"เย้!ท่านพ่อยกโทษให้แล้ว\"
เมื่อผู้เป็นพ่อได้ยินดังนั้นจึงพูดเสียงดังแข็งว่า
                \"มีข้อแม้ว่าถ้าเจ้าจะให้พ่อหายโกรธ  จงวัดตัว แล้ว อาทิตย์หน้าเจ้าจะต้องไปดูตัว!\"
เมื่อพูดจบแล้ว  ก็รีบปิดประตู
//ปัง!//
                \"โธ่!ท่านพ่อ\"
                \"เราจะได้เห็นดีกัน\"
หญิงสาวเจ้าของผมเงินตะโกนตามหลังไป  เมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อไม่สนใจจึงรีบรื้อข้าวของในตู้  เลือกเอาของสำคัญยัดใส่ในเป้ใบโปรด  เตรียมเวลาที่จะไป!
                                                              ....................................................
                  เมื่อตะวันเริ่มคล้อยลง  องค์หญิงจอมแก่นก็นำมีดสั้นซ่อนไว้ในถุงเท้า  แล้วปล่อยเชือกลงจากหน้าต่าง  พร้อมกับค่อยๆย่อนตัวเองลงไปจนถึงพื้น  แต่ก็ไม่วายทิ้งจดหมายไว้  แล้วรีบวิ่งตรงไปที่คอกม้า  พร้อมกับหาม้าตัวโปรด  แล้วกระซิบข้างหูมัน
                  \"ลูล่า  วันนี้เราไปกันเถอะ  แล้วอย่าส่งเสียงล่ะ\"
แล้วจึงลูบขนสีขาวเบาๆ  และเหมอนว่ามันจะเข้าใจเพราะมันพยักหน้า
                  \"งั้นเราไปกันเลย\"
หณิงสาวพูดจบก็กระโดดขึ้นไปนั่งบนอานม้าตัวโปรดอย่าคล่องแคล่ว  แล้วควบม้ามุ่งหน้าไปยัง  \'แคว้นโคนซอน\'  โดยไม่หันกลับมามองที่    พระราชวังกิโนเวีย  พร้อมกับพูดว่า
                  \"ลาก่อน...แต่ข้าจะกลับมาอีกแน่ ท่านพ่อ ท่านแม่ ไม่ต้องห่วง\"
                                                              ...................................................
                  เป็นไงบ้างค่า
                  ยังไงช่วยเม้น
                  และโหวตให้ด้วย
                  น๊าค่า
                  ยังไงช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยล่ะกันน๊าค่า
                  #_#
              ไม่อยากแต่งเรื่องเก่าเลยขอเรื่อง
              นี้ก่อนน๊าค่า
           
                                                                  .................................................
              หิมะตกมาเรื่อยๆ ในขณะที่อากาศเย็นลง  แต่อารมณ์ของใครบางคนกลับไม่ตรงตามสภาพอากาศ  ทำให้ ที่แคว้นโซเฟีย  ในพระราชวังกิโนเวีย  มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
              \"ออกไป๊!ออกไป๊ให้หมดทุกคน!ข้าไม่แต่ง\"
ซึ่งเสียงนี้ทำให้ผู้เป็นใหญ่ในวังสำลักออกมา   
              \"เกิดอะไรขึ้น!เสียงใคร! แคกๆๆ คล็อท แคกๆๆ มานี่สิ\"
คนถูกเรียกมาอยู่ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว  ซึ่งเมื่อผู้เป็นใหญ่ที่สุดในวังเห็นลักษณะขององค์รักษ์หนุ่มแล้วก็รู้ว่าเป็นฝีมือของผู้เป็น พระธิดา องค์เดียวที่มีนามว่า  \'ซาลูน่า\'  แล้วจึงถามองค์รักษ์ ข้างหูเบาๆว่า
                \"ลูกข้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาถึงทไห้เจ้าเป็นอย่างนี้\"
                \"เอ่อ...ท่านชาหลับพะย่ะค่ะ  ข้าพเจ้าบอกมิได้พะย่ะค่ะ\"
ราชองค์รักษ์หนุ่มตอบเสียงอ๋อย  พร้อมกับก้มหน้าลงไปที่พื้น
                \"เจ้าบอกข้ามาไม่ต้องกลัว ธิดา ของเจ้าหรอก\"
องค์ราชัน \'ชาหลัก\' ยังไม่ยอมเลิกที่จะถาม องค์รักษ์หนุ่ม
                \"คือว่า....องค์หญิงซาลูน่าทรงอาละวาดอีกแล้วพะย่ะค่ะ\"
องค์รักษ์หนุ่มตอบเสียงเหนื่อย  เมื่อพูดจบความเงียบก็เริ่มก่อตัว  พ้อมกับมีเสียงหนึ่งพูดขึ้น
                \"นั้น!....ข้าจะไปดูลูกข้าเอง\"
พอพูดจบองค์ราชัน \'ชาหลับ\' ก็ดุ่มๆไปที่ห้องของลูกสาวสุดที่รักพลางคิดในใจไปต่างๆนานา
                                                                              ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก
                \"ข้าบอกให้ไปแล้วไง\"
หญิงสาวผมสีเงิน (เป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์) ตาคม ริมฝีปากที่ถูกทาด้วยสีดอกกุหลาบ ใบหน้ารูปไข่ ตะโกนบอกผู้ที่เข้ามา พร้อมกับโยนหมอนใบใหญ่ไปที่ผู้นั้น
//โอ๊ย!//
ทำให้ผู้ที่โยนหมอนไปหันมาดูคนตรงหน้าประตูช้าๆๆๆ  แล้วก็เห็นร่างสูงใหญ่  ผม...งอก  คิ้วผูกเข้าหากัน แล้วพูดออกมาดังๆอย่างตกใจ
                \"ทะ...ท่านพ่อ! คือหนูขอโทษค่า.......\"
องค์หญิงจอมแก่นนามว่า  \'ซาลูน่า\'  พูดขึ้นเสียงอ๋อยพร้อมกับพูดต่อ
                \"คะ...คือหนูคิดว่าพวกว่าพวกนางกำนัลที่จะเข้ามาวัดตัวหนูน่ะค่า  ท่านพ่ออย่าโกรธเลยน๊าค่า...\"
ซาลูน่าอ้อนผู้เป็นพ่อเสียงหวาน
                \"ได้พ่อจะไม่โกรธ..\"
ยังไม่ทันที่องค์ราชันชาหลับ จะพดต่อ  องค์หญิงก็ร้องลั่นพระราชวัง
                \"เย้!ท่านพ่อยกโทษให้แล้ว\"
เมื่อผู้เป็นพ่อได้ยินดังนั้นจึงพูดเสียงดังแข็งว่า
                \"มีข้อแม้ว่าถ้าเจ้าจะให้พ่อหายโกรธ  จงวัดตัว แล้ว อาทิตย์หน้าเจ้าจะต้องไปดูตัว!\"
เมื่อพูดจบแล้ว  ก็รีบปิดประตู
//ปัง!//
                \"โธ่!ท่านพ่อ\"
                \"เราจะได้เห็นดีกัน\"
หญิงสาวเจ้าของผมเงินตะโกนตามหลังไป  เมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อไม่สนใจจึงรีบรื้อข้าวของในตู้  เลือกเอาของสำคัญยัดใส่ในเป้ใบโปรด  เตรียมเวลาที่จะไป!
                                                              ....................................................
                  เมื่อตะวันเริ่มคล้อยลง  องค์หญิงจอมแก่นก็นำมีดสั้นซ่อนไว้ในถุงเท้า  แล้วปล่อยเชือกลงจากหน้าต่าง  พร้อมกับค่อยๆย่อนตัวเองลงไปจนถึงพื้น  แต่ก็ไม่วายทิ้งจดหมายไว้  แล้วรีบวิ่งตรงไปที่คอกม้า  พร้อมกับหาม้าตัวโปรด  แล้วกระซิบข้างหูมัน
                  \"ลูล่า  วันนี้เราไปกันเถอะ  แล้วอย่าส่งเสียงล่ะ\"
แล้วจึงลูบขนสีขาวเบาๆ  และเหมอนว่ามันจะเข้าใจเพราะมันพยักหน้า
                  \"งั้นเราไปกันเลย\"
หณิงสาวพูดจบก็กระโดดขึ้นไปนั่งบนอานม้าตัวโปรดอย่าคล่องแคล่ว  แล้วควบม้ามุ่งหน้าไปยัง  \'แคว้นโคนซอน\'  โดยไม่หันกลับมามองที่    พระราชวังกิโนเวีย  พร้อมกับพูดว่า
                  \"ลาก่อน...แต่ข้าจะกลับมาอีกแน่ ท่านพ่อ ท่านแม่ ไม่ต้องห่วง\"
                                                              ...................................................
                  เป็นไงบ้างค่า
                  ยังไงช่วยเม้น
                  และโหวตให้ด้วย
                  น๊าค่า
                  ยังไงช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยล่ะกันน๊าค่า
                  #_#
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น