คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Special Birthday {05.01.14}
วันเกิดหรอ ?
แล้วยังไงละไม่มีใครสนใจอยู่แล้วนี่ !!
5-1-14 เวลา 00.00 น.
ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนเป๊ะ ! ตามเวลาของเกาหลี ร่างเล็กๆทำหน้ายู่อย่างไม่พอใจ วันนี้วันเกิดยังโยซอบนะ !! ทำไมไม่มีใครสนใจเลย โยซอบเลื่อนมือถือตัวเองเล่นข้อความอวยพรวันเกิดมากมายจากบิวตี้ทำเอาโยซอบอมยิ้มอย่างน้อยบิวตี้ก็ไม่ลืมวันเกิดเขา
ข้อความในคาทกเด้งขึ้น ข้อความอายพรวันเกิดของไอดอลวงอื่นอวยพรวันเกิดให้โยซอบ อ่า...ขนาดคนต่างวงยังไม่ลืมวันเกิดเขาเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูห้องดังขึ้น โยซอบยกร่างเล็กๆของตัวเองไปเปิดประตูแล้วก็ต้องอมยิ้ม กีกวัง ฮยอซึง จุนฮยอง ดงอุน ยืนถือเค้กจุดเทียนเรียบร้อยอยู่หน้าห้อง
“สุขสันต์วันเกิดนะโยซอบอ่า” กีกวังพูดพร้อมกับเข้ามากอดโยซอบแล้วโยกไปโยกมาอย่างน่ารัก ดงอุนที่ถือเค้กอยู่ก็เดินเข้ามาใกล้ๆกับโยซอบ
“เป่าสิฮยองเดี๋ยวเทียนละลาย” โยซอบหันมาหาเค้กหลับตาขอพรแล้วเป่าเทียนวันเกิด
“ว้าว ซอบบี้ของเราแก่ขึ้นแล้วสินะ” จุนฮยองยิ้มเล็กๆ
“นายแก่กว่าโยซอบอีกนะ” ฮยอนซึงหันไปแขวะจุนฮยองทำเอาโยซอบหัวเราะ
“โถ่ อย่าพูดความจริงสิ” จุนฮยองยู่ปากเล็กๆ ฮยอนซึงเมินแล้วหันมาหาโยซอบ
“เจ้าของวันเกิด..” ฮยอนซึงพูดค้างแล้วเดินมาใกล้โยซอบก่อนจะ..
“ย๊าห์!” ป้ายเค้กลงบนหน้าของโยซอบจนเลอะ คนอื่นๆเองก็แกล้งโยซอบ โยซอบก็หัวเราะอย่างมีความสุขที่ได้อยู่กับเพื่อนร่วมวงในวันเกิด แต่ว่ามันหายไปคนนึง ...
5-1-14 เวลา 02.00 น.
“อ่า..โยซอบมีความสุขมากๆนะพวกเราง่วงแล้วล่ะ” จุนฮยองบอกพลางอ้าปากหาว ก็เล่นฉลองวันเกิดแล้วก็ดื่มกันเพลินไปหน่อยก็เลยเลิกกันเร็ว
“อือออ เจอกันพรุ่งนี้นะ” โยซอบเองแม้จะดื่มไม่ค่อยได้แต่ก็ผลอดื่มเข้าไป ก็แอบมึนๆอยู่บ้าง
พอส่งทุกคนเสร็จโยซอบก็เห็นโซจูที่ยังไม่ได้เปิดอีกขวดนึง ร่างเล็กยู่ปากแล้วหยิงโซจูขวดนั้นมา ยิ่งคิดถึงคนคนนั้นแล้วก็ยิ่งอารมณ์เสีย วันเกิดเขาทั้งทีไม่คิดจะสนใจกันเลยหรือไง !
“ยุนดูจุนคนนิสัยไม่ดี อึก !” โซจูอึกแรกเข้าไปในปากโยซอบ ความรู้สึกร้อนๆที่แผ่กระจายนี่โยซอบก็ไม่สน ตอนนี้มันน้อยใจยุนดูจุนยิ่งกว่าอะไรเสียอีก ต้องรอให้เลยวันเกิดเขาหรือไงถึงจะมาหา
แก้วแล้ว...แก้วเล่าผ่านไป ตอนนี้สติของยังโยซอบแทบไม่เหลือแล้ว ขวดโซจูที่กลิ้งอยู่บนพื้นนั่นเป็นหลักฐานบ่งบอกได้ดีว่าทำไมโยซอบถึงเมามายแบบนี้
แอดด
เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา ทำเอาโยซอบขมวดคิ้ว ใครกันนะที่มาตอนนี้ ดึกแล้วนะ แถมยงเปิดประตูหองเข้ามาแบบนี้ ไม่มีมารยาทเลย !
“โยซอบ” เสียงเรียกที่คุ้นเคยทำเอาโยซอบเบะปาก
“ทำไมถึงเมาแบบนี้ล่ะหื้ม” ดูจุนขยับเข้ามาใกล้ๆโยซอบที่นั่งพิงโซฟาอยู่
“ฮึก” โยซอบกัดปากแน่น จนดูจุนอดเป็นห่วงไม่ได้
“โกรธหรอครับคนดี” น้ำเสียงอ่อนโยนแบบนี้ หากเป็นในเวลาโยซอบไม่เมาละก็คงจะใช้ได้ไปแล้วแต่ไม่ใช่กับตอนนี้ตอนที่โยซอบเมาอย่างไม่ได้สติ
“ไม่ต้องมายุ่งเลย ฮึก” น้ำตาที่ไหลออกมาจากตาข้างขวานั้นทำเอาดูจุนตกใจ ดูจุนเข้าไปประชิดตัวโยซอบพร้อมกับจับหน้าโยซอบไว้ น้ำตาใสๆที่เอ่อล้นอยู่ที่ตาทั้งสองข้างทำเอาดูจุนใจไม่ดี
“อย่าร้องเลยนะ” ดูจุนใช้นิ้วโป้งเกลี่ยน้ำตาของโยซอบออก
“ฮึก ฮือออ” โยซอบร้องไห้เหมือนเด็ก แขนเล็กๆอ้าออกราวกับเด็กน้อยที่ติดแม่ ดูจุนกอดโยซอบไว้แน่น แรงสะอื้นเบาๆของโยซอบทำเอารู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย นี่ถ้าเขาตั้งใจถ่ายละครให้เสร็จไวกว่านี้โยซอบก็คงไม่ร้องไห้แบบนี้หรอก
“ขอโทษนะครับ ดูจุนขอโทษนะครับคนดี” ดูจุนกอดโยซอบแน่นขึ้นไปอีก
“ฮือออ ดูจุนคนใจร้าย ฮึก ลืมวันเกิดซอบได้ไง ฮืออ ไม่รักดูจุนแล้ว ฮึก ฮืออ” โยซอบพร่ำเพ้อออกมาไม่หยุด แถมยังร้องไห้มากขึ้นอีกด้วย
“ไม่ได้ลืมนะครับ ใครจะไปลืมวันเกิดแฟนตัวเองลงหื้ม?” คำตอบของดูจุนทำให้โยซอบนิ่งเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆผละออกมา แล้วมองหน้าดูจุน มือเล็กๆปาดน้ำตาออกจากหน้าแบบลวกๆ
“ไม่ลืมจริงๆนะ” ดวงตากลมโตมองมาที่ดูจุนอย่างต้องการคำตอบ แต่โยซอบจะรู้มั้ยว่าท่าทางแบบนี้มันทำเอาดูจุนใส่เต้นไม่เป็นจังหวะกับคนตรงหน้า
“อยากได้ของขวัญหรือเปล่าล่ะ” ดูจุนถาม โยซอบพยักหน้ารัวๆอย่างตื่นเต้น น้ำตาที่ไหลออกมากลับแห้งเหือดออกไปหมด
“หลับตาก่อนสิครับ” ดูจุนบอกซึ่งโยซอบก็ทำตามแต่โดยดี ดูจุนล้วงกล่องกำมะหยี่ที่ดูแว๊บเดียวก็รู้ว่าคือกล่องใส่แหวน ดูจุนเปิดออกแหวนทองคำขาวที่สลักอักษร DOOSEOB ไว้ ถึงจะเรียบๆแต่ก็ดูหรูหราอย่างบอกไม่ถูก
“ยื่นมือมาสิ” ดูจุนกระซิบบอกข้างหูโยซอบ โยซอบยื่นมือให้ดูจุนอย่างว่าง่าย
“ดูจุนคนนี้รักโยซอบมากรู้มั้ย” ดูจุนบอกคำรัก ก่อนจะค่อยๆบรรจงสวมแหวนที่มีมูลค่าทางจิตใจอย่างมหาศาลนี้ลงไปที่นิ้วนางข้างซ้ายของโยซอบ
“ลืมตาได้แล้ว” ดูจุนพูดพร้อมกับจุมพิตที่มือโยซอบเบาๆ ใบหน้าของโยซอบที่แดงเทือกลามไปถึงใบหูนั้นเป็นเครื่องบ่งบอกได้ดีว่าเขินแค่ไหน
“ดูจุนอ่า..” โยซอบพูดชื่อดูจุนเบาๆพลางมองไปที่แหวนแล้วยิ้ม
“ขอบคุณนะที่เกิดมา” ดูจุนขยับตัวเข้าไปใกล้โยซอบ ระยะห่างของดูจุนและโยซอบนั่นอยู่ห่างกันไม่มาก แต่นั่นก็ใกล้พอที่จะทำให้เสียงหังใจสองดวงเต้นระรัวแข่งกัน
“สุขสันต์วันเกิดนะครับ” ดูจุนยิ้ม เคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้กับโยซอบ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน โยซอบหลับตาพริ้มกับสัมผัสที่คุ้นเคยที่ริมฝีปากเอียงใบหน้าเพื่อให้จูบกันได้ถนัดมากขึ้น
ดูจุนจูบโยซอบเพียงแค่ปากแตะปากไม่มีการล่วงล้ำ มือของดูจุนนั้นจับอยู่ที่เอวเล็กๆของโยซอบ ส่วนมือของโยซอบนั้นก็คล้องคอดูจุนไว้ราวกับเป็นที่ยึดเหนี่ยว แหวนที่นิ้วนางของโยซอบสะท้อนแสงเล็กๆจนมองเห็นข้อความที่สลักไว้ชัดขึ้น
DOOSEOB
ขอบคุณนะดูจุนอ่า...ที่ทำให้วันเกิดในปีนี้พิเศษกว่าทุกปี
ขอบคุณนะโยซอบอ่า..ที่เกิดมาทำให้ฉันได้รักนาย
- F I N -
ความคิดเห็น