คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ณ บ้านซาวาดะ...
"นานะจ๊ะ นานะ! ยะหู้!! ฉันกลับมาแล้วจ๊ะที่รัก..." ชายวันกลางคนยืนตะโกนอยู่หน้าบ้าน
แกร่ก!! เสียงเปิดประตู..."ฮ๊ะ! กลับมาแล้วหรอค่ะคุณ คิดถึงถึงเลย ^^" วิ่งเข้าไปกอด
"จ๋าจ๊ะ คิดถึงที่รักที่สู้ดเลยจ๊ะ" กอดตอบ
"พ...พ่อ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย..."
"แหมๆ ครอบครัวนี้อบอุ่นกันดีจริงๆเลยนะ รีบอร์น..." ยืนเกาะแขนรีบอร์น มองดูสองคนกอดกัน
"กลับบ้านสองสามเดือนครั้งเนี่ยนะ อบอุ่น..." พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"น้อยใจหรอ เจ้าห่วย" รีบอร์นแสยะยิ้มใส่สึนะ
"ป...เปล่าสักหน่อย! น้อยจง! น้อยใจ! อะไรเล่า!"
"โธ่ๆ น้อยใจพ่อหรอสึนะ" เดินเข้ามากอดคอสึนะ
"บอกว่าไม่ได้ อุ๊บ!!" สึนะโดนพ่อเอามือปิดปาก "แหมๆ ไม่ต้องปากแข็งหรอกนะจ๊ะลูกรัก มานี่สิพ่อมีอะไรจะให้ดู ^^" พาสึนะเข้าบ้าน "หื้อออออ"
"หว้า...อิเอมิสึมาคราวนี้ต้องทำอาหารอร่อยๆไว้ให้ทานเยอะๆแล้วนะสิ ^^" ยิ้มอย่างร่าเริง แล้วเดินเข้าบ้านไป...
"รีบอร์น เมื่อไหร่เราสองคนจะแต่งงานกันสักทีนะ หรือว่าอาทิตย์หน้าเลยดีมั้ย..." จ้องหน้ารีบอร์น แววตาเป็นประกาย เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง
"เอ่อ ฉันลืมไปว่ามีงานต้องทำ ฉันขอตัวก่อนนะ..." เดินออกจากบ้านไปอย่างว่องไว
"ร...รีบอร์น! เห้อ...เป็นแบบนี้ทุกทีเลยนะ..." จากสีหน้าที่ดูเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง ก็กลายมาเป็นสีหน้าที่ดูห่อเหี่ยวแทน...
...เธอดีกับฉัน และคอยดูแลฉันมาตลอดเลยนะเบียงกี้ แต่ฉันกลับไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นนะสิ อาจเป็นเพราะหัวใจของฉันด้านชา ตั้งแต่ตอนนั้น ตอนที่ฉันหลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธออยู่ได้ไม่นานก็จากฉันไปไม่มีวันกลับ...
แกรบ!! เสียงคนเดินเหยียบใบไม้แห้ง "ใครนะ!" ยิบปืนออกมา
ฟุ๊บ! ทันใดนั้นมีชายร่างเล็ก ออกเดินออกมาจากหลังพุ่มไม้ "กระผมเองขอรับ คุณรีบอร์น"
"บาจิล..." เก็บปืน "มีธุระอะไรหรอ ทำไมมาถึงนี้ได้" เอ่ยถามด้วยความสงสัย
"รุ่นที่ 9 ฝากจดหมายมาให้คุณรีบอร์นขอรับ เป็นจดหมายลับ รุ่นที่ 9 จึงให้ผมเอามาให้นะขอรับ" ยื่นชองจดหมายสีน้ำตาลให้รีบอร์น
"อื้ม..." รับจดหมายมา แต่สีหน้ายังดูลังเลไม่หาย
"กระผมต้องขอตัวก่อนนะขอรับ มีงานด่วนต้องรีบไป" ฟุ๊บ! รีบไปอย่าว่องไว
"จดหมายลับหรอ หึ เกิดอะไรขึ้นกันนะ..." ด้วยความสงสัยจึงรีบแกะจดหมายอ่านทันที
...รีบอร์น...ฉันมีเรื่องด่วนที่จะให้นายทำ ฉันได้เบาะแสหลานสาวที่หายตัวไปเมื่อ 8 ปีก่อน ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าคนที่จับตัวหลานฉันไป คือซันซัส! ฉันรู้สึกเสียใจจริงๆ...เห้อ...ป่านี้หลานสาวฉันจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้เลย ลำพังจะให้ฉันไปช่วยพาตัวออกมาคงไม่ไหว...ช่วยพาตัวหลานสาวฉันออกมาด้วยนะ หากนายพาหลานสาวฉันออกมาได้ฉันจะตอบแทนนายเป็นอย่างดี...
...ปล. ฝากบอกพวกสึนะให้ไปช่วยอีกแรงหนึ่งนะ (รุ่นที่ 9)
"ซันซัส...นายต้องการอะไรกันแน่!" >>>>>>รอตอนต่อไปจร้า<<<<<<
ความคิดเห็น