ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [short fic HXH ]ความจริงหรือความฝัน kuroro X Kurapika [yaoi

    ลำดับตอนที่ #1 : เนตรสีเพลิง

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ย. 56


     
    ......................
    คุโรโร่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ตอนนี้เขาอยู่ในบาร์เหล้านอกเมืองโลนิค กำลังรอใครบางคนอยู่ ผู้ชายหน้าตาดีอย่างเขาอดไม่ได้ทีีจะเอือมกับเสน่ห์ของตัวเอง นี่อีกฝ่ายเมื่อไหร่จะมา นิ้วเรียวยาว พลิกหนังสือคัมภีร์อ่านเงียบๆพร้อมกับโบกมือปฏิเสธหญิงสาวที่เข้ามาทักไปอย่างสุภาพ 
          ใครจะไปนึกได้ว่าคนที่ทำให้เขาสูญเสียเน็นไปเช่นนี้ เป็นผลผลิตมาจากชนเผ่าคูลท์ที่มีเนตรสีเพลิง เผ่าคูลท์ในยามที่โกรธดวงตาสีธรรมชาติจะแปรเปลี่ยนเป็นสีแดง งดงามเหมือนไฟ เปล่งประกายราวทับทิมอัญมณีเม็ดงาม คุโรโร่ก็เป็นคนหนึ่งที่หลงไหลไปกับความสวยงามของมัน ไม่น่าประหลาดใจที่เจ้าของดวงตาคู่งามทึ่รอดพ้นจากการสั่งหารหมู่โดยกลุ่มโจรเงามายาจะเคืองแค้นเขานัก ใช่เขามันเหี้ยมโหด เป็นผู้นำในสงครามครัั้งนัั้น แต่โดยที่ไม่ได้บอกให้ใครรู้ว่านั่น ภารกิจครั้งนั้นเป็นงานเดียวทีี่หัวหน้าแก๊งแมงมุมอย่างเขา เสียใจ...และรู้สึกตัดสินใจพลาด 
            มีหลายคนบอกว่าเขาเป็นคนเบื่อง่าย พอได้สิ่งทีี่ปรารถนามาจากการปล้น เพียงชื่นชมอยู่ไม่นานก็จะขายต่อไป แต่กับเนตรสีเพลิง ตัวเขารู้สึกพิเศษมากว่านั้น 
             จริงอยู่ทีี่หลังจากสังหารหมู่ชนเผ่าคูลท์และควักลูกตาทุกคนในหมู่บ้านมา หากในใจเขากลับว่างเปล่า เหมือนกับว่ามันขาดอะไรไป... ความงามนิรันดร์หากไร้ซึ่งชีวิต ตอนนั้นเขาเองก็อธิบายไม่ได้ว่าความรู้สึกนั้นมันคืออะไรกันแน่ จนได้พบกับผู้รอดชีวิตของเผ่าคนสุดท้าย คุราปิก้า... แว่บแรกที่เห็นดวงตาคู่งามนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงเพลิง บนเครื่องหน้าเกลี้ยงเกลาและเยาว์วัยของอีกฝ่าย ใจเขาแทบจะหยุดเต้นด้วยความหลงใหล อยากจะแก้ตัวว่าความรู้สึกนั้นเป็นผลมาจากจัดจ์เมนท์เชน หากยามนี้เขาที่ถูกผู้ขจัดเน็นถอนเอาโซ่ทีี่่แทงเข้าที่หัวใจออกไปแล้ว ทว่ายังคงมีความรู้สึกแน่นในอกเมื่อยามนึกถึงใบหน้าของเจ้าของนัยน์ตาสวยคู่นั้น
           กิ๊...กิ๊...สัตว์เน็นทีี่หัวไหล่ร้องออกมาเบาๆ หลังจากถอนคำสาปเน็นแล้วก็เกิดเป็นสัตว์เน็นรูปร่างคล้ายมังกรสีแดง โดยส่วนมากมันชอบพักที่หัวไหล่เขา สัตว์เน็นนี้จะไม่หลุดหายไปจนกว่าเขาจะเคลียร์เงื่อนไขกับเจ้าของคำสาป
            ถ้าจะว่ากันตามตรงที่เขาเดินทางมาเจรจากับอีกฝ่ายไกลถึงเมืองโลนิค ไม่ใช่เพราะเหนื่อยหน่ายรำคาญกับสัตว์เน็นที่เกาะอยู่บนหลัง ตอนแรกอาจใช่ แต่ตอนหลังก็รู้สึกว่ามันน่ารักดี เวลาเจ้าสัตว์เน็นตัวนี้อารมณ์ดีมันจะว่าง่ายเหมือนแมวเชื่องๆ แต่เวลาโกรธก็จะพ่นไฟออกมาบ้างบางครั้งบางคราว พาลทำให้นึกถึงเจ้าของคำสาปว่าถ้าคุราปิก้ามาซบแนบกับไหล่เขาแบบนี้บ้าง มันจะเป็นเช่นไรกันหนอ ถ้าเขาแหย่อีกฝ่ายเล่นจนโกรธนัยตาคู่นั้นจะเปลี่ยนสีให้เขาได้เห็นหรือเปล่า 
          อดีตหัวหน้าแก๊งแมงมุมเผยรอยยิ้มบางๆ กับอีกฝ่ายที่จงเกลียดจงชังเขาเสียขนาดนั้น คงไม่มีทางยอมรับฟังความรู้สึกเขาเป็นแน่ ทั้งๆที่คราวนี้คุโรโร่ตั้งใจไว้แน่นอนแล้วว่า หากได้เจอเจ้าของนัยน์ตาสีเพลิงคู่งามอันเปี่ยมด้วยพลังชีวิต เขาคงไม่อยากปล่อยให้อีกฝ่ายห่างจากกาย อยากดูแล ทะนุถนอม คอยเอาใจ อาจแหย่เล่นให้โกรธเป็นบางครั้ง ถ้าคุราปิก้ารู้ความในใจของเขาเช่นนี้ จะคลายทิฐิลงในตัวเขาบ้างไหมนะ
           กริ๊งๆๆ เสียงประตูร้านเหล้าเปิด สัตว์เน็นสีทับทิมที่ห่อตัวบนไหล่กระดุกกระดิกเหมือนพลิกตัวตื่นจากนิทรา คุโรโร่ปรายหางตาไปเพียงเล็กน้อย แสงไฟในบาร์ส่องกระทบเรือนผมสีทองของแขกผู้มาใหม่ ....
    ______________________________
    จะรักษาดูแลอย่างดี... ไม่มีวันที่จะทิ้งขว้าง 
    ไว้ข้างกายตราบนานเท่านาน....
     
    tbc?end?

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×