น้องชายนายสุดที่รัก

ลำดับตอนที่ #1 : จุดจบของรัก

       ท่ามกลางความหนาวเย็นของฤดูหนาว  ในเวลาที่ท้องฟ้าเริ่มหรี่แสงลง  ความมืดเริ่มย่างกายเข้ามา
แทนที่  พื้นขาวโพลนด้วยหิมะที่ตกลงมาปกคลุมรวามกับต้องการจะแต่งแต้มสีขาว
เสียงดังเจียวจ้าวเริ่มเงียบสงบลงจนแทบจะไม่มีเสียงใด ๆ ไอเย็นและลมพัดเบา ๆ มาประทะกับร่างของเด็ก
หนุ่มสาวสองคนที่ยืนอยู่ใต้ต้นซากุระ  แม้จะมีเสื้อโค้ตตัวใหญ่แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เด็กสาวรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเลยสักนิดเดียว
      "ขอโทษนะ  ซากิจังเราเลิกกันเถอะ"
 เสียงเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มรูปร่างสูงโปร่งดังขึ้นพร้อมกับหน้าที่ก้มลงบ
เล็กน้อย  เพราะเขาไม่กล้าแม้จะสลตากับเด็กสาวที่ดวงตากลมโตเริ่มแดงก่ำ  พูดจบไม่นานเขาก็หันหลังแล้วเดินจากไป
โดยไม่บอกเหตุผลเลยแม้แต่น้อย  เด็กสาวมองตามแผ่นหลังที่กำลังห่างออกไปเรื่อย ๆ 
น้ำตาเริ่มเอ่อล้นด้วงตากลมคู่สวยจนกระทั้งไหลออกมาเป็นสาย  เธอทรุดลงกับพื้นเหมือนกับหมดแรงที่จะยืนต่อ
ถึงแม้พื้นจะเย็นเฉียบเพราะหิมะแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ร่างกายของเธอสะดุ้งเลยไม้แต่น้อย
นี่ก็เป็นวันที่สามแล้วสินะที่รุ่นพี่บอกเลิกกับฉันโดยที่ฉันเองก็ไม่รู้กระทั้งสาเหตุ
เพียงคำพูดไม่กี่คำของเขากลับเหมือนเข็มนับพันที่คอยทิ่มแทงหัวใจ  ฉันยังคงไม่สามารพห้ามน้ำตาของตัวเอง
ได้เลยถึงแม้ทุกวันฉันจะพยายามทำตัวให้สดใสร่าเริงเหมือนเดิม  แต่ในใจของฉันกลับร้องไห้ไม่หยุด
อาจเพราะนั้นเป็นรักแรกของฉัน  แต่มันก็จบลงพร้อมกับหน้าหนาวที่กำลังจะจากไป  ตอนนี้ฉันไม่กล้าแม้จะเปิดใจ
รับความรักครั้งใหม่!!!!
เพราะฉันกลัว!!!!  กลัวเหลือเกินว่ามันจะเป็นเหมือนเดิมและต้องมาเจอกับความเสียใจแบบนี้อีก!!
ชื่อของฉันคือ  ยูกิฮาระ  ซากิ  อายุ 16
ในเวลาปิดเทอมแบบนี้ทำให้ฉันแสนจะว่างไม่มีอะไรทำ  แต่ฉันก็ไม่อยากอยู่ในห้อง
แล้วทำให้สมองคอยคิดแต่เรื่องเก่า ๆ ตอนที่ฉันยังมีรุ่นพี่อยู่ข้างกาย
แต่เท้าของฉันก็ยังพาฉันมายังสถานที่ที่ฉันกับรุ่นพี่เคยมาด้วยกัน
มันทำให้ฉันหวนคิดถึงวันที่แสนจะมีความสุขไม่ได้
ฉันเดินไปเรื่อย ๆ พร้อมกับมองตามทางไปอย่างเลื่อนลอย  ทุกอย่างดูสวยเหมือนเดิม
มีแค่ชีวิตของฉันสินะที่ไม่เหมือนเดิม  น้ำตาของฉันค่อย ๆ เอ่อขึ้นมาบนดวงอีกครั้ง
ก่อนที่จะไหลออกมาเป็นทาง  เหตุการณ์นั้นก็ผ่านมาแล้วทำไมฉัีนถึงยังไม่ลืมอีกนะ
ทำไมฉันยังคิดถึงเขาด้วยละ  ฉันใช้มือเช็ดน้ำตาออกมาโดยไม่มองข้างหน้าเลย  ส่วนเท้าก็ยังคงก้าวไปเรื่อย ๆ 
จนกระทั้ง
ฮ่าฮ่า^O^จบแค่่นี้ก่อนแล้วกันนะจ๊ะ
ไว้อ่านต่อนะ
ตอนนี้ยังคิดไม่ออก
ยังไงก็คอมเม้นต์ให้ด้วยแล้วกัน
ไว้เจอกัน>_o