รักโหดร้ายของยัยเปิ่น

ลำดับตอนที่ #1 : #.ฉากเปิดเรื่อง

ทำไมรถมันติดแบบนี้นะ -.-
เสียงบ่นจากสาวน้อยฉันเองแหล่ะมีนามว่า "แป้งฟู"

"นี่มันเปิดเทอมวันแรกนะฉันไม่อยากไปโรงเรียนสายยยยย" ประโยคแรกหลังจาก "จัสมิน"นังเพื่อนรักตัวแสบของฉันนั่งหน้าหงิกหน้างอ
"ฉันเตือนแกแล้วนะ แกออกสายเอง"
"อะไรไอฟูแกอย่ามาโบ้ยความผิดให้ฉันคนเดียวเดะ แกก็พาฉันสายเหมือนกันแหล่ะ" จัสมินทำทีโมโห
"โอเคๆ ฉันผิดก็ฉันผิดคราวนี้ฉันจะยอมแกก็แล้วกัน"
"ดีมากฟูเพื่อนร๊ากกกกกกกกก ^3^ "

[ 15 นาทีต่อมาาาาาา ]

"แม่จ๋าาา ! สายแล้วแกวิ่งเร็วๆดิไอฟูแกจะรอครูมาอุ้มเข้าโรงเรียนไงห๊ะ"
"รู้แล้วน่าบ่นเป็นหมีกินผึ้งไปได้ฉันก็วิ่งอยู่เนี่ย"

[เสียงอ๊อดของโรงเรียนดังขึ้นในขณะที่ฉันกับจัสมินวิ่งผ่านประตูพอดีแบบเส้นยาแดงผ่าแปด]

"เกือบตายแล้วมั้ยหล่ะไอฟูดีนะเนี่ยที่ฉันเป็นนักวิ่งเก่าไม่งั้นได้วิ่งรอบสนามไปแล้ว"
"โม้ให้มันน้อยหน่อยแก แค่นี้ทำเป็นคุย" ฉันทำปากเบ้ไปทางจัสมิน
"จ๊ะ แม่นางงามไม่เคยโม้เลยหรอกเธออ่ะ 5555" จบประโยคจัสมินก็วิ่งหนีแป้งฟูด้วยความเร็ว
"เดี๋ยวก่อนเถอะไอมินแกประชดฉันหรอแกกลับมานี่นะ" แป้งฟูวิ่งตามไปติดๆ
"จะอยู่ให้แกตีฉันหรอไอแป้งฟูบูด แบร่ๆ"

*** เรื่องทั้งหมดมันพึ่งเริ่มขึ้นนะ หุๆ ***