ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Unlimited Dimension] มิติไร้ขีดจำกัด

    ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทราชา

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 56


     บนเส้นทางที่เดินไปโรงเรียนเป็นประจำ  การเริ่มต้นเทอม2 ผ่านมาได้1สัปดาห์เเล้ว
     
    ท้องฟ้าสีคราม พระอาทิตย์ที่ส่องสว่าง สายลมที่พัดเบา  ถึงอย่างนั้นผมก็ยังคงใช้ชีวิตเเบบปกติทั่วไป โลกใบนี้น่าจะสงบสุขดี
    เเต่ทว่า
     
    "....เอาอีกเเล้วสินะ"
     
    รอบๆที่ผมยืนอยู่กลายเป็นสีดำ สิ่งที่ผมเห็นนั้นคือ ผู้หญิง2คนกำลังสู้กันอยู่
     
    "พวกเธอสองคนเนี่ยนะ อย่ามาสู้กันในเวลาไปโรงเรียนสิฟระ!!"
     
    ผมโมโห เเบบทุกทีจนไม่รู้เเล้วว่ามันคือโมโหหรือรำคาญกันเเน่ เธอทั้งสองคนนั้นกำลังสู้กันอยู่ คนหนึ่งผมสีดำยาวไปถึงสะโพก ตาสีม่วง รูปร่างของเธอนั้นยังกับเด็กประถม จนไม่น่าเชื่อว่าเธอนั้นอยู่ ม.ปลาย  
    ส่วนอีกคนนั้น ผมสีฟ้าทรงทวินเทล ตาสีฟ้า ถึงสัดส่วนจะดูเป็นสาว ม.ปลายเเต่ว่าขนาดของหน้าอกนั้นเรียกได้ว่าขนาดมหึมา 
    ทั้งสองคนที่กำลังสู้กันอยู่นั้น 
    คนผมสีดำใช่ ปืนคู่ที่มีเเสงสีม่วง เปล่งออกมาจากปืน
    ส่วนคนผมสีฟ้าใช้ ดาบเล่มใหญ่ ที่มีเเสงสีครามเปล่งออกมา
     
    "ตายซะ ยัยโคนม"
     
    "ยัยโลลิ เธอนะต้องตาย"
     
    "ทั้งสองคนหยุดสู้กันได้เเล้ว!!"
     
    ผู้หญิงผมสีฟ้าหันมามอง
     
    "ใครจะหยุดกันละ"
     
    เเต่ว่าผู้หญิงผมสีดำหยุดเเล้วมาตรงหน้าผมในทันที ผู้หญิงผมสีฟ้าที่กำลังจะโจมตี ก็ล้มในทันที
     
    "ทำไมหยุดง่ายหยั่งนี้ ละยะ"
     
    "ก็ เค บอกให้หยุดนิ "
     
    สีหน้าของผู้หญิงผมดำนั้นเเสดงถึงความชื่อฟัง ส่วยผู้หญิงผมสีฟ้านั้นท่าทางโมโห อย่างมาก
    ผมเอามือลูบหัวผู้หญิงผมดำอย่างอ่อนโยน 
     
    "ไปโรงเรียนกันเธอนะ มากิเนะเเละคุมิโกะที่นอนอยู่ตรงนั้นก็ลุกได้เเล้ว"
     
    ผู้หญิงผมดำพยัคหน้าเเล้วก็ยิ้มออกมา ส่วนผู้หญิงผมสีฟ้าลุกขึ้นเเล้วก็เดินมาทางผม
     
    "ไม่ต้องบอกก็ลุกอยู่เเล้วยะ"
     
    เเละนี่คือเรื่องราวหลังจาก1สัปดาห์ก่อนที่ผมได้พบ เธอทั้งสอง
     
    เมื่อ1สัปดาห์ก่อน 
    เป็นวันเปิดภาคเรีบนที่2 บนเส้นทางที่เดินไปโรงเรียนเป็นประจำ  ไฟจารจรสามสี มันเป็นวันที่ดี
    อากาศเเจ่มใส พระอาทิตย์ส่องสว่าง ลมพัดเย็นๆ ทั้งๆ ที่น่าจะเป็นวันที่ดีมากเเท้ๆ
    เเต่ทว่า
     
    "นี่มันเกิดอะไรขึ้น..."
     
    โลกที่สุดเเสนจะปกติ อยู่ดีๆรอบนั้นการเป็นสีดำ ทุกสิ่งกลายเป็นสีดำ ทั้ง ไฟจารจร ร้านขายดอกไม้ เเล้วผู้คนที่อยู่รอบๆก็หายไปหมด
     
    [บิ๊ด บิ๊ด]
     
    เสียงโทรศัพท์เตือนขึ้นมา ว่ามีเมลเข้า เค เปิดเมลนั้นดู มีเมลเข้ามา3เมล
    อันเเรกเมลจากเพื่อนสมัยเด็กของเค 
    [รีบๆมาโรงเรียนนะ วันนีเปิดภาคเรียนที่2เเล้ว]
    อันที่สองผู้ส่ง???
    ยาชิโระ เค คุณได้เข้าร่วม[Unlimiteddimension]เเล้ว
    ตั้งเเต่บัดนี้ท่านคือ[ Unlimited player]
    ด้านล้างเป็นข้อมูลสำคัญจงเก็บรักษาไว้อย่างดีด้วย
    [Player ID]: Twin•King
    [unlimited]: Black&White
    [pass]******
     
    #เกมนี้ถอนตัวไม่ได้นอกจากการOver
    #ถ้าท่านบอกคนอื่นที่ไม่ใช่[ Unlimited Player]ท่านจะOverในทันที
    เกี่ยวกับกฎอย่างระเอียด
    XXX__________________
     
    "นี่มัยอะไรกันเนี่ย Unlimited Dimensionมันคืออะไรกันเนี่ย"
    เคตัดสินใจเดินไปยังสวนสาธารณะ
    เคเดินไปยันที่หมายนั้นคือสวนสาธารณะ สิ่งที่ประจักกับ คือ ผู้หญิงผมสี่ดำ กับผู้หญิงผมสีฟ้ากำลังสู้กันอยู่ 
     
    "จงพัดกระหน่ำ "
     
    ลมที่อยู่รอบๆผู้หญิงผมสีฟ้า นั้นกลายเป็นเคียวสายลม เเล้วพุ่งไปยังผู้หญิงผมสีดำ 
     
    "จงทิ่มเเทง"
     
    มีเงาสีม่วงอยู่รอบๆตัวผู้หญิงผมสีดำ เเล้วผู้หญิงผมสีดำก็บัดการโจมตีของเคียวสายลมออกไป 
     
    "อย่ามายุ่งกับชั้นนะ ยัยโคนม"
     
    ผู้หญิงผมสีดำทำหน้าเบื่อหน่าย เเล้วพยายามจะเดินหนี เเต่พอหันไปก็พบเข้ากับเค 
     
    "เอ๊ะ คุณมาทำอะไรที่นี่นะ"
     
    เคชี้ไปที่ตัวเองเเล้วทำหน้าสงสัย
     
    "ผมเหรอ??"
     
    "ใช้เเล้วละ"
     
    ผู้หญิงผมสีฟ้าใช้เคียวสายลมโจมตีมาอีกที ผู้หญิงผมสีดำจึงรีบวิ่งไปที่เคเเล้วจับไว้ เธอโดนโจมตีเข้าที่คอเเต่เเค่เชียดจึงทำให้เลือดไหลออกมา พอผู้หญิงผมสีดำหันขึ้นไปมองเค สีหน้าของเคก็เปลี่ยนไป 
     
    "หึ มีผู้หญิงน่ารัก มาถูกตัวซะเเล้วสิ"
     
    เคทำกับว่าเมื่อผู้หญิงผมดำโดนตัวเเล้วเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่ง ผู้หญิงผมสีดำทำท่าว่าจะรู้อะไร
     
    "มาเเล้วหรอ คุณอีกคนหนึ่ง"
     
    "หึๆ เธอนะจะน่ารักเกินไปเเล้วนะรู้มั้ย ส่วนเธอที่อยู่ตรงนั้น ผมสีฟ้านั้นช่างมีสเน่อะไรขนาดนี้ เเต่นิสัยไม่ดีเลยนะ ทำล้ายได้เเม้เเต่คนเด็กประถม"
     
    ผู้หญิงผมสีฟ้าหน้าเเดงขึ้นมาเเล้วก็โมโหเค ส่วนผู้หญิงผมสีดำก็โมโหขึ้นมา
     
    "ไม่ได้อยู่ประถมสักหน่อย คุณก็รู้ไม่ใช่หรอ"
     
    "ผมเพิ่งเคยเจอกับคุณเองนะ จะรู้ได้ไง"
     
    ผูหญิงผมสีฟ้าใช้เคียวสายลมโจมตีเค 
     
    "นิสัยไม่ดีอะไรกันยะ นี่คือการชำละเเค้นต่างหาก"
     
    "นั้นเเหละนิสัยไม่ดี
     
    เตหลบการโจมตีของเธอได้หมด เเล้วเคก็วิ่งเข้าไปหาเเล้วอุ้มเธอขึ้น 
     
    "นิสัยอย่างนี้เดี๋ยวก็รักซะเลยนิ"
     
    ผู้หญิงผมสีดำ ทำหน้าโมโห ผู้หญิงผมสีฟ้าอย่างมาก
     
    "นี่แกบังอาจ มาเเย่งคุณคนนั้นหรอ มาหาเรื่องกันเเล้วยังจะมาเเย่ง คุณคยนั้นไปอีก อภัยให้ไม่ได้"
     
    "จงทำลายล้าง"
     
    ผู้หญิงผมสีดำใช้เงาสีม่วงกลายเป็นปืนคู่เเล้วยิงไปที่ผู้หญิงผมสีฟ้า เคจึงวางผู้หญิงผมสีฟ้าลง การโจมตีจึงหยุดเเล้วเคก็เดินไปหาผู้หญิงผมสีดำ
     
    "ที่นี่ที่ไหนนิ บอกชั้นมาหน่อยสิ"
     
    "งั้นตามชั้นมา "
     
    ผู้หญิงผมสีดำจับตัวของเค
     
    "[บังคับกลับมิติไร้ขีดจำกัด]=>[โลกจริง]"
     
    ของทุกสิ่งกลับมาเป็นเหมือนเดิมผู้คนเดินไปมาเช่นเดิม เเต่ผู้หญิงผมสีฟ้าหายไป เคเดินไปผู้หญิงผมสีดำอยู่ข้างๆเค เเล้วก็ปล่อยมือจากเค
    "ไปโรงเรียนต่อเถอะ "
    ผู้หญิงผมดำเดิยนำเคไป เคจึงเดินตามเเล้วพอคิดจะถามเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น เเต่เเล้วผู้หญิงผมดำก็หายไป เคตกใจเเต่ก็ยังเดินไปโรงเรียนต่อพอถึงโรงเรียนเคขึ้นไปยังบนห้องเคถึงก่อนเวลา10นาที
    "เห้ย~กลับเป็นคนเดิมสักที"
    ผมนั้นเป็นคนที่มีสองบุคลิก อีกบุคลิกของผมนั้นไม่ค่อยอยากให้มันออกมาสักเท่าไหร มันจะออกมาตอนที่โดนตัวผู้หญิงเท่านั้น ผมจึงลีกเรี่ยงการโดนตัวผู้หญิงเป็นอย่างมาก 
    ผมคิดขึ้นมาขณะที่นั้งอยู่
    (เธอเป็นใครกันนะ เหมื่อนว่าตะรู้จักเราเเต่เราไม่เคยเจอเธอเลยนิ เเล้วตอนเดินมาเธอหายไปไหนนะ เเล้วไอ้เมลนั้นมันอะไรกันนะ)
     
    "ช่างมันเถอะ"
     
    ในขณะนั้นผู้หญิงผมสีดำที่หายไปนั้นก็ได้กลับสู่มิตินั้นอีกครั้ง
     
    "เธอยังจะมาหาเรื่องชั้นอีกหรอ"
     
    "ก็ยังสู้ไม่จบนิ มาตัดสินกันต่อ ยัยโลลิ"
     
    "งั้นก็ได้ ชั้นจะโค่นเธอภายใน1นาที ยัยโคนม"
     
    "อย่าอวดดีไปเลย ยัยโลลิ"
     
    ทั้งสองคนสู้กันต่อไป 
     
    วันนี้ที่โรงเรียนมีข่าวว่าจะมีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ที่ห้องของเคจึงตื่นเต้นกันใหญ่ ส่วนเคนั้น ก็ไม่ตื่นเต้นอะไร ยั่งเบื่อหน่ายไปเรื่อย
    เสียงกลิ่งโรงเรียนดังขึ้น นักเรียนทุกคนนั้งที่ของตัวเองอาจารเข้ามาโฮมรูม
    "เอ้า ทุกคนมีนักเรียนที่ย้ายเข้ามาใหม่ จะให้รู้จัก"
    ครูเข้าประเด็นอบ่าฉับไว เเล้วประตูห้องก็เปิดออกมา
    "เธอมีชื่อว่า คาวาซากิ คุมิโกะ สนิทกันเอาไว้นะ"
     
    เคกำลังนั่งอยางสบายใจอยู่นั้น ได้ตกใจเเล้วยืนขึ้นในทั้นที สิ่งที่เขาเห็น คือ ผู้หญิงผมสีฟ้าที่เจอกันเมื่อเช้า
     
    "เธอคนที่เจอกันเมื่อเช้า นี่ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่"
     
    "[โลกจริง]=>[มิติไร้ขีดจำกัด]"
     
    ทุกคนหายไป ทุกอย่างกลาบเป็นสีดำอีกครั้ง เคตกใจอย่างมาก ที่มรเพียงผู้หญิงผมสีฟ้ากับเค
     
    ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้นเห็นคุมิโกะหายไปเเต่ก็นึกเเค่ว่าเป็นเเค่ภาพลวงตา
    ส่วนเคที่หายไปนั้นไม่มีใครสังเกตุเพราะเขาอยู่หลังห้องมุมสุดริมหน้าต่าง
     
    "นายนะรู้จักกับยัยโลลินั้นสินะ ถ้าโกหกชั้นฆ่าทิ้งเเน่"
     
    ผมไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีสมองสับสนไปหมด..
    ...........................
    ติดตามตอนต่อไป
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×