คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : When it's over::Intro 10%
มันผ่านไปแล้วจริงๆหรือ...ความรักของเรา
ยังคงเห็นคุณอยู่ แม้จะเจ็บปวดเจียนตาย
...ที่รัก ได้โปรด อย่าเลือกที่จะกลับมา
แชะ!
ปลายนิ้วกร้านยกขึ้นกดชัตเตอร์อย่างรวดเร็วจนอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มผิวแทนหันควับมาด่าคนเป็นเพื่อนสนิทที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับการแก้แค้นของตน
"เชี่ยฮุน! เล่นบ้าอะไรของแกว่ะ" จงอินยกหนังสือเล่มหนาฟาดหัวเพื่อนรักไปซักที ก่อนจะยื้อเอากล้องตัวโปรดของเพื่อนตัวแสบมา
"เห้ยๆๆ เอามานะมึง กูแกล้งนิดแกล้งหน่อยทำเป็นงอน โด่ว" คิมจงอินได้ยินเสียงจิ๊ปากแว่วๆจากคนข้าง เขากดลบรูปในเครื่องออก ก่อนจะโยนมันคืนเจ้าของ
"ไอ้หมาตัวไหนว่ะที่เอารูปหลุดกูไปประจาณ ทีกูทำมั่งก็แม่งงอนเป็นตุ๊ดเลย" เพื่อนรักผิวแทนเหยียดยิ้มอย่างผู้ชนะ ก่อนที่สองเพื่อนสนิทต่างสีผิวจะพากันย้ายสมบัติประดามีทั้งหลายเข้าสู่ตึกเรียนสำหรับคาบแรกในเช้านี้
.
.
.
คงจะเป็นเรื่องแปลกไปนิดสำหรับโอเซฮุนที่วันนี้ล็อกเกอร์ของเค้าว่างเปล่า คิดในทางที่ดีพวกแฟนคลับอาจจะเลิกตอแยเขาแล้ว...หรือไม่ก็อาจจะเป็นผลพวงของรูปที่ไอ้จงอินมันปล่อยไปเมื่อวาน....คงงั้น
"วันนี้ตู้มึงว่างดีเนอะ"คนตัวดำว่าพร้อมหัวเราะหึหึในลำคอ
"กูต้องขอบใจมึงงั้นสิ"
คิมจงอินไม่ตอบ มีเพียงเสียงเดาะลิ้นที่ดูท่าว่าจะพึงพอใจ
อีกไม่นานชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยก็กำลังจะหมดไปอย่างช้าๆ โอเซฮุนและคิมจงอินนักศึกษาปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยโซล เพื่อนซี้ต่างขั้วที่ไม่มีใครคิดจะไม่รู้จักพวกเขา หากจะเปรียบเทียบก็คงไม่ต่างอะไรจาก เจ้าชายสองคน เจ้าป่าสองตัว หรือเทพบุตรจอมเอาแต่ใจทั้งสองก็เหมาะไปหมด เพราะกิตติศัพท์ของทั้งคู่เนี่ยแหละที่ทุกคนขยาดกันไปเป็นแถวๆ
...หล่อ รวย ฉลาด และเอาแต่ใจเป็นที่สุด
ประตูห้องที่กำลังจะเริ่มต้นการเรียนการสอนถูกขัดไว้ด้วยสองตัวแสบที่แม้แต่อาจารย์ยังไม่อยากเข้าใกล้ เพราะฉะนั้นเรื่องเพื่อนคุณก็สามารถตัดออกไปได้เลย
...แต่จะยกเว้นปาร์คชานยอลไว้สักคนก็ได้
"พวกมึงสาย" คุณชายตัวสูงส่งสายตาคาดโทษไปให้ทันที พลางยิ้มแหยส่งไปให้อาจารย์หน้าห้องเป็นการขอโทษ
...แอ๊บเหลือเกินนะมึง...
"โทษว่ะ กูแวะกินข้าวก่อนมา" โอเซฮุนตอบส่งๆ มือกร้านแบออกพร้อมกระดิกหยงๆ คนตัวสูงได้แต่กลอกตาไปมาอย่างระอา ก่อนจะล้วงกระเป๋าหยิบรายงานเล่มโตออกมาให้
"พวกมึงแม่งใช้แต่กู มีเชี่ยอะไรก็กูหมดอ่ะ"
"แล้วจะเอาไหม"คิมจงอินพูดเสียงแข็ง พร้อมชูรูปของใครบางคนที่เป็นของตอบแทนการทำงานในทุกๆครั้ง รูปของใครบางคนที่คุณชายตัวโย่งหลงนักหลงหนา ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆ หน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก มีคนเดียวแหละ เดือนคณะไม่ใกล้ไม่ไกลแถวนี้ ...พยอนแบคฮยอนคนสวยนั่นไง
นายแบบชื่อดังคิมจงอิน ช่างภาพเซเลปโอเซฮุน และคุณชายรวยล้นฟ้าปาร์คชานยอล คงจะไม่มีใครที่ไหน ที่จะทำให้อาจารย์หนักใจมากเท่านี้แล้วล่ะ...
ความคิดเห็น