คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : House 1 Prologue
N E I G H B O U R
House1
Prologue
วันนี้เพิ่งเปิดเรียนวันแรกและก็เป็นวันห่านอะไรสักอย่างที่พวกรุ่นพี่แม่มจัดพวกกูซะช้ำไปหมด ตอนนี้ผมกำลังยืนงมหากุญแจบ้าน จนแล้วจนรอดกูก็เจอกุญแจบ้านจากเป้หลุมดำกูได้ อะฮ้า -.,-
แกร๊ก
ทันทีที่ผมก้าวขาย่างเยื้องเข้าไปในบ้าน ผมก็เริ่มสังเกตุเห็นความผิดปกติอย่างใดอย่างนึงภายในบ้าน คือ บ้านกูไม่ได้เปิดไฟจ้า ( เอิ่ม มึงไขบ้านเข้ามานี่มึงไม่รู้เลยหรออีเลิฟ: ไรท์ )
“ฮัลโหล ไอเลิฟหน้าหล่อกลับบ้านมาแล้วครับบบบ”
ผมแหกปากเสียงดังลั่นก่อนจะเดินคลำๆไปเปิดไฟ กูแม่งทั้งบ้านนี่แหละ ไม่เป็นใร ป๊ากูรวยมีปัญญาจ่ายค่าไฟ คุคิ
“คือบับว่าทุกคนไม่อยู่?”
ผมพึมพำกับตัวเอง คือภาษาบ้านมันก็คือบ่นอะแหละครับ แบบว่ากูเดินเข้าห้องครัวปุ้ป สายตากูก็เจอโพสต์อิทสีชมพูแรดฟอร์มแม่กับป๊า
ถึงเลิฟเลิฟ
วันนี้เป็นวันครบรอบที่แม่กับป๊าไปเดทด้วยกัน แม่กับป๊าก็เลยมีแพลนจะไปเที่ยวเนื่องในโอกาสครบรอบอีกสักที รักลูกมาก
ปล.ไปเที่ยวรอบนี้ไม่มีกำหนดกลับ ช่วงนี้อาศัยข้าวกล่องเซเว่นกับกับข้าวฝีมือพี่แคร์กับพี่วอร์รี่ไปก่อนนะลูกรัก
จุ้บจุ้บ
รักลูกมาก
ภรรยาพ่อ ><
แค่นั้นแหละครับพออ่านปุ้ป กูแทบทรุดลงไปกองกับพื้น คือ แม่ฮะป๊าฮะ ครบรอบนี่แม่มครบมันทุกเดือน กูเห็นคู่อื่นเค้ามีครบรอบปีละครั้ง พ่อกับแม่กูอะไรเนี่ยยย T^T ว่างเป็นไม่ได้ครบรอบกันอีกแล้วว ไปถี่ขนาดนี้หาน้องมาให้อีเลิฟเลยเถอะครับ ฮึกฮึก ชีวิตอีเลิฟช่างเศร้า
แต่ชีวิตกูยังอยู่ได้ถ้ามีพี่วอร์กับพี่แคร์ (ใช่ป่ะวะ) พอพูดถึงผมก็กวาดสายตาไปมองที่ตู้เย็นอีกครั้งเผื่อจะเจอโพทตฺอิทของอิพี่ชายทั้งสองแปะอยู่
ตะดึ๊งงง
โอ๊ะนิวเมสเสจฮะ ว่าแล้วผมก็จัดการสไลด์ปลดล็อคน้องโฟนห้าแล้วเปิดดูเมสเสจด้วยความเร็วสูง แล้วใจผมก็ต้องรวดร้าวอีกครั้ง เมื่อเบิ่งตาดูข้อความที่มาจากเบอร์พี่ชายคนโต
“ เย็นนี้ไม่กลับบ้าน ไม่ต้องห่วง กูสบายดี ”
เชอะเชอะ พี่เชรี้ยยยยยย มึงทิ้งกูอยู่กับความเดียวดายได้ยังไงมิทราบบ คอยดูกูจะฟ้องแม่ว่ามึงไปกกสาวไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง
แล้วพิมพ์มาได้มึงมั่นหน้ามากกก ไม่ต้องห่วง กูสบายดี อุแหม่ ใครเค้าห่วงมึงไม่ทราบ คนเค้ารู้กันทั้งโลกละว่าหน้าตาอย่างมึงดุปานหมาล็อตไวเลอร์ หุ่นเหมือนหมีควายตกมัน (?) อย่างมึงไม่มีใครเค้าสู้มึงได้หรอก สรุปง่ายๆคือ คนอย่างมึงไม่มีอะไรให้น่าห่วงเลยสักนิด ^^
เหอะ ถึงไม่มีมึงกูก็ยังอยู่ได้โว้ยยย ตราบใดที่กูยังมีพี่แคร์ของกูอยู่ ฮ่าๆ ชาตินี้กูไม่อดตายหรอก -.,-
ตะดึ๊งงง
ไปๆมาๆกูชักเริ่มหลอนเสียงข้อความตัวเองแล้วนะ ไอเป็ดดด T^T ไม่ใช่พี่แคร์ส่งมาบอกกูอีกคนละว่ามันไม่กลับบ้าน คราวนี้แหละครับ กูอาจจะได้ขึ้นข่าวหน้าหนึ่ง ‘ชีวิตน่าสงสาร เด็กหนุ่มน่าตาดีนอนเกาพุงตายอนาถเหตุถุกทอดทิ้งไม่มีอะไรกิน’
เบอร์ของคุณได้รับสิทธิ์ลุ้นรับทองคำพร้อมบ้านเดี่ยว เพียงพิมพ์ JubuJubu ส่งมา 191
กูอยากจะร้องไห้เป็นภาษาอิตาเลี่ยนผสมรัสเซียแบบสะบ้าฮาเฮ้ ชีวิตกูนี่มันอะไรนี่ กรี้ดดดดด (?) ทุเรสตัวเองที่ฉุดเบยยยย Y.Y
Rrrrrr
ยังไม่ทันที่ผมจะเพ้อเจ้อและเวิ่นเว้อ เสียงเสียงเข้าตามสไตล์ไอโฟนอุคุอุคริของผมก็ดังขึ้น
“ฮัลโหล พี่แคร์ วันนี้กลับบ้านป่ะ”
ผมรีบตะโกนถามพี่แคร์ด้วยรวดเร็ว คือ กูกลัวไง กูกลัวโดนทิ้งงง กระซิกกระซิก
“ฮ่ะฮะ พี่โทรมาบอกว่าวันนี้พี่ไม่กลับนะ ไม่ต้องห่วงพี่นะ พี่สบายดี รอบกายล้อมไปด้วยบุรุษหน้าตาดี แอร้ยยย แค่นี้นะน้องเลิฟที่รัก”
มันมาเป็นประโยคบอกเล่าที่เสริมบุพบท ขยายกริยา ขยายนาม ขยายห่าน ขยายเป็ด โถ่วววว บ้านบึ้มที่สุดเลยย ทำไมกูต้องโดนทิ้งด้วย อิเลิฟบ่เข้าจ้ายยยยย T.T
นี่ละหนาชีวิตของอิเลิฟ มีแม่กับพ่อที่สวีทกันจนบ้านแทบจะเป็นน้ำตาลทั้งบ้าน มีพี่ชายคนโตก็วันไม่เค๊ยไม่เคยช่วยอะไรกูเลย วันๆมีแต่ทับถม ดีไม่ดีหางานมาให้กูทำอีก พอมีพี่ชายคนรองคนนี้ยังดีหน่อยที่ทำหน้าที่เป็นพ่อครัว คอยประเคนข้าวปลาอาหารให้ลูกพยาธิน้อยๆในท้องกูได้กระซวกกันแต่...มันบ้าปู้จาย มันเห็นผู้ชายดีกว่าน้องประจำ ยิ่งมีซิกแพ็ค มันถีบหัวกูส่งเลยจ้า T^T โฮกก ขอดราม่าแปป
ตอนนี้ผมทำใจให้ชินกับการอยู่คนเดียวแล้วครับ ฮึกฮึก T^T ดราม่า กูต้องดราม่าไว้ก่อนน
โครกก
แต่กูนั่งกอดเข่าดราม่าบ้าอยู่คนเดียวสักพัก ลูกพยาธิในท้องของผมก็เริ่มส่งเสียงประท้วงครับ แล้ววันนี้กูจะแด๊กอะไรดีละครับ ทำเหวอะไรไม่เป็นสักอย่าง5555
งั้นก็กินอาหารญี่ปุ่นแล้วกัน เย้ ^^ ผมเดินลั้ลล้าเต้นหมุนไปเดินไปที่ห้องครัวก่อนจะเอื้อมมือและกระโดดหมุนตัวเปิดประตูชั้นเก็บของแห้งครับ
ว่าแต่ดินเนอร์มื้อนี้ผมกินอาหารญี่ปุ่นรสอะไรดีเนี่ยย ต้มยำกุ้งน้ำข้น เย็นตาโฟต้มยำ หมูสับต้มยำ ต้มแซ่บ อ๋อย ตาลาย อิเลิฟเลือกไม่ถูกก (เรื่องมากคะอินี่:ไรเตอร์) ผมยืนเอ๋ออยู่หน้าตู้ก่อนจะเอื้อมไปหยิบมาม่ารสเย็นตาโฟ ซองสีชมพูเปรี้ยวแรดสะจรายสสส์(?)
ผมยืนร้องเพลงหรรษาอยู่หน้าเตาแก๊ส ร้องไปกูก็เต้นไป ฮุฮุ อนาคตกูนี่ลี ฮยอกแจคนต่อไป ได้เป็นเมียพี่ฮันด้วยอะ อร้ายยย คนอะไรหน้าผากราวกับลานจอดเครื่องบินแต่ก็เท่ปานใจจะขาด ><
เพ้อไปเพ้อมามาม่ากูอืดแล้วครับ - - แต่ช่างมันเถอะ ผมกินได้ กูเป็นคนง่ายๆสบายๆ 555
“ซู้ดดดดดดด” ผมดูดเส้นมาม่ามาเคี้ยวแจ่บๆตามประสาคนหน้าตาดี ทำอะไรไม่ผิด ^^
“พยากรณ์อากาศวันนี้มีฝนฟ้าคึกคะนองอีรุงตุงนังชะบึมชะบั้ม ร้อยละ 50 ของกรุงเทพ เนื่องจากมีพายุเทอร์ปิโดมโหฬารพัดผ่าน....”
ทันทีที่ผมเปิดทีวีมาปุ้ป ก็เจอช่วงฝนฟ้าอากาศทันที แหมม กูช่างดูมีสาระ ฟังพยากรณ์อากาศ
แต่เดี๋ยวนะวันนี้มีฝนฟ้าคะนองอีรุตุงนัง กรี้ดดดดด นังเลิฟกลัวเสียงฟ้าผ่า ตายแห่ตายแหน่ ผู้ใดอยู่แถวนี้หอบข่อยไปนอนด้วยเด้ออออ T^T
ไม่ได้การแล้วถ้าผมยังปล่อยให้ตัวเองหมกหมมโสโครกอยู่แล้วฝนตก ไฟก็อาจจะดับ กูก็จะอาบน้ำไม่ได้ แล้วกูก็จะร้อนเพราะแอร์ก็ดับไปด้วย เพราะฉะนั้นกูควรไปอาบน้ำ กูควรเตรียมเทียน ไฟฉาย ไฟแช็ค น้ำมัน เฮ้ยย ไม่ใช่ กูควรเตรียมพัดลมมือใบสานของคุณย่าจุกกรู้สุดรัก อ่อ แล้วกูก็ควรเตรียมแป้งเย็นตรางู ผมรู้คุณก็ใช้
แอ๊ดดด
ตอนนี้ผมอาบน้ำเสร็จแล้วครับ สบายตัวมว้ากกก แบบว่าอิเลิฟเปิดแต่น้ำเย็นฮะ กูกลัวร้อน55555 พออาบน้ำเสร็จผมก็จัดการหาชุดหวาบหวิวมาใส่ทันที อิอิ เพื่อฟลุ้คได้ผอสระอัวสาวข้างบ้าน... แค่เลิฟคิดเลิฟก็ฟินแล้วฮ้าบบ >.,<
เอิ่ม แต่เดี๋ยวนะที่กูบอกจะเป็นสามีคนข้างบ้านนี่กูเห็นหน้าเพื่อนบ้านคนใหม่แล้วหรอวะ เอาเถอะ แม่บอกว่ามันแจ่มมาก งั้นมันก็ต้องแจ่มจริงๆอะแหละจากน้ำเสียงคอนเฟริม์ฟันธงฉับๆของแม่และพี่แคร์ กูเชื่อว่าแจ่มเจรงงง อาจจะเป็นสาวเปรี้ยวนอนมบึ้มประหนึ่งลูกแตงโม หรือจะเป็นสาวคิกขุโนะเน๊ะจุบุหว่า พรุ่งนี้อิเลิฟต้องไปรีบเข้าไปสานสัมพันธ์ ><
ผมนั่งมโนหน้าตาคนข้างบ้านด้วยความฟินอันยิ่งยวดสักพักก่อนจะรีบลุกขึ้นไปนอนบนห้อง ฮ้าววว ตากูจะปิดล้า -.,-
แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด
แหม แม่คุณบันไดบ้านกูนี่แฟนคลับคาราบาวเหลือเกิ้นน เดินขึ้นทีดังเอี๊ยดอ๊าดอ๊อดแอดทุกที มึงกำลังตอกย้ำว่ากูอ้วนชิ้ม้อยยย T^T
Rrrrrr
ใครโทรมาอีกละ คงไม่ใช่อี *399 ใช่ปะ กูหละเพลียกะอีเบอร์นี้ = =
“ฮัลโหล เลิฟเลิฟฮะ”
นั่นแหน่ เบอร์แปลกก เดี๋ยวผมแอ๊บเสียงให้น่ารักสุดตีนก็บับว่าเผื่อสาวๆหลงโทรผิดเบอร์แล้ววเค้าได้ยินเสียงกู ก็เลยเกิดอาการหลงรักเสียงแต่แรกได้ยิน ฮี่ฮี่ ^^ กูจะได้มีสาวไปควงเย้ยพี่วอร์ซะที
“ไม่ต้องแอ๊บเสียงแรด กูป๊อป เพื่อนมึงครับ”
เสียงแจ๋นๆของไอป๊อปมันดังขึ้นมาที่ปลายสายครับ อิเพื่อนเลววว มึงด่าเสียงน่ารักสาวหลงว่าเป็นเสียงแรดหรา เดี๋ยวพ่อก็เอานอขวิดคว่ำอะ (?)
“เออๆ มีไรมึง? ”
“พรุ่งนี้กูกับวินโดด แค่นี้ละนอนละ”
มันบอกผมมาประโยคสั้นๆ ซึ่งผมก็จับใจความได้ว่า พรุ่งนี้อิป๊อปกะไอวินจะไม่มาเรียนแล้วถ้ากูยังจะสล่อนหน้าไป พรุ่งนี้กูก็ต้องแดกข้าวคนเดียว เดินคนเดียว เอาง่ายถ้ากูเสล่อไปกูก็ต้องต่อสู้กับความอโลนนั่นเอง
แต่ถ้ากูโดดแล้วแม่รู้ แหม่มม อิเลิฟก็น่าจะโดนบ่นหูชาหู = = แต่ยังไงกูก็จะโดดเพราะพ่อกับแม่ยังไม่กลับพรุ่งนี้หรอก กูเชื่อยังไงก็ไม่กลับพรุ่งนี้เพราะคู่นี้เที่ยวทีเกือบเดือน ทิ้งลูกให้โดดเดี่ยวและเดียวดาย ใจร้ายที่ซู้ดดด T^T
ครืน ครืน
นั่นๆเสียงมันมาแล้วครับ ผมเลยเดินออกชะแง้มม่านซะหน่อย อะหู้ว ห้องของบ้านตรงข้ามยังเปิดไฟอยู่เลย แอร้ยย เปิดม่านสิครับเปิดม่านนน อิเลิฟอยากเห็นหน้าคนสวย
เปรี้ยงงง
“แหกกกกก”
กูมัวแต่เพ้อเจ้อเพลิน ลืมไปว่ากูจะมาดูท้องฟ้าไม่ได้มาส่องห้องตรงข้ามนี่หว่า เมฆดำตั้งเค้าทะมึนแล้วครับ เพราะฉะนั้นผมควรนอนได้แล้ว
“อ้าวชิหาย แล้วที่ปิดตากูไปหนายยยย”
ผมโวยวายลั่นครับ ผ้าปิดตาลายเอสเจของกูมันหายย กรี้ดดด สามีอิเลิฟหายยย T^T
ตุบ
“อ่ออยู่นี้”ผมเลิกโวยวายทันทีเมื่อผ้าปิดตามันเคลื่นหล่นลงมาปิดตาผม -.,0 สรุปคือโง่ชิมิชิมิ
โอเคบางทีกูก็ควรนอนได้แล้วนะอิเลิฟ ผมหลับตาแน่นแต่ไม่ทันไรผมก็พลิกตัวไปมาก่อนจะคว้าน้องไอโฟนมาสไลด์หน้าจอพรื่ดด แล้วเค้าเข้าแอปพลิเคร์ชั่นชรึ ( อ่านสำเนียงไฮโซเพื่ออรรสรถในการอ่านฮะทุกท่าน) ไลน์ทันที
ตื๋อดึ๋ง
นั่นมาแล้วครับ จับมือถือปุ้ปไลน์ก็เด้งมาปัปกูช่างฮอตอะไรแบบนี้ >< ปริ่มมมม
Caree : ข้างบ้านมึงเด็ดมาก มีโอกาสไปอ่อยซะไอน้อง พี่กับแม่อยากได้คนนี้มาเป็นเขยยยย
อร้ายยย พี่แคร์มึงมาเวิ่นเว้ออะไรเรื่องข้างบ้านเนี่ย กูเพิ่งหายเพ้อเองนะ แต่มันทะแม่งๆนะ คือข้างบ้านเค้าเป็นผู้หญิงนี่ แล้วทำไมเค้าจะมาเป็นเขยบ้านกุวะ มันต้องสะใภ้สิ ถ้าให้กูไปสานสัมพันธ์หน่ะ แต่ถ้าได้เขยอะต้องมึงแล้วอิพี่แคร์ พี่แรดดดดดด
Lovelove : ถ้าไม่เด็ดจริงนะ ผมงอนพี่เลยอะ
แล้วผมก็เวิ่นเว่อเกรียนใส่คนนั้นทีคนนี้ทีก่อนจะขยี้ตาเบาๆแล้วจัดการเสียบน้องไอโฟน (?) แหม่ะ เสีบชารจ์เจอร์ฮะ คิดอะไรกันหน่ะ -.,-
“กู๊ดไนท์นะฮะ คนสวยข้างบ้าน จุ้บุ้”
ว่าแล้วผมก็ส่งจูบม้วบๆไปที่หน้าต่างห้องนอนกูครับ เผื่อบับว่านางฟ้าห้องตรงข้ามจะรับมันมาเต็มๆ >< โอ้ยยยย แค่คิดกูก็ปริ่มแล้ววว อิเลิฟตื่นเต้ลลลลล
วันพรุ่งนี้จ๋าาา....เมื่อไหร่จะถึงเน้อออ พี่เลิฟรออยู่ <3
ความคิดเห็น