ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Short Fic BTS [Bangtan Boy]

    ลำดับตอนที่ #1 : Short Fic BTS [JINKOOK] -การบ้าน-

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ย. 56


    Totle: การบ้าน

    Paring: JinKook

    Writer: T.O.M+

    Rate : PG

    Note: ต้องขอบอกไว้ก่อนนะคะว่า ในฟิคเรื่องนี้การกระทำของตัวละครไม่ได้มีอยู่จริงเป็นแค่จินตนาการเพี้ยนๆที่คนแต่งแต่งสนองความต้องการของตัวเองก็เท่านั้น เพราะฉะนั้นเรื่องบางเรื่อง(ทุกเรื่อง)อาจจะไม่ดูสมจริงตามหลักความเป็นจริงแต่อย่างได

                เป็นฟิคที่แต่งในเวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ

     

     

     

    .........................................

     

    “จินฮยอง!!!!!!!!!!!!!” เสียงใสๆดังมาแต่ไกล

     

    ซึ่งคนที่อยู่ในบ้านนั้นสามารถรู้ได้ทันทีว่าใคร เพราะเสียงนี้และกล้าตะโกนลั่นบ้านขนาดนี้ไม่ใช่ใครนอกจาก จง จองกุก น้องชายคนเดียวที่ คิม ซอกจิน ไม่ค่อยอยากจะยุ่งด้วยซะเท่าไหร่

     

    เพราะอะไรน่ะหรอ?...

     

     มีกลายเหตุผลมาก ทั้งชอบวุ่นวายบ้างล่ะ แถมยังเอาแต่ตัวเองเป็นที่หนึ่งล่ะ ที่สำคัญไม่อยากจะอยู่ใกล้ไอ้เด็กนี่เลย ถึงบอกว่าเป็นน้องแต่ไม่ใช่น้องจริงๆซะทีเดียว จองกุก นั้นเป็นลูกชายของน้องสาวแม่ของซอกจิน ซึ่งเอาฝากเลี้ยงตั้งแต่ยังเด็ก แม่ทั้งรักและโอ๋ยิ่งกว่าลูกจริงๆอย่างเขาซะอีก บางทีนึกแล้วมันก็น่าน้อยเหมือนกัน

     

    แต่ถามว่าเกียดจองกุกไหม๊?..ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องชาย ยังไงก็คือน้องน้อง จะให้เกลียดน้องตัวเองได้ยังไง?

     

    “นี่..บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าวิ่งในบ้าน!” ผู้เป็นพี่เอ็ดน้องชายที่วิ่งเข้าบ้านพร้อมกับตะโกนเรียกชื่อตน

     

    “ก็วิ่งไปแล้วหนิ..เน่ๆจินฮยองวันนี้สอนการบ้านหน่อยสิ” ซอกจินได้แต่ส่ายหายให้กับความรั้นของของน้องชายตน

     

    “ไม่ว่าง” ซอกจินตอบเสียงห้วนทำเอาจองกุกหน้ายู่ลงทันที

     

    “ยุ่งอะไรนักหนาแค่สอนการบ้านเค้าแปปเดียวก็ทำไม่ได้งั้นหรอ?” จองกุกบ่นอุบอิบแต่ก็เสียงดังพอที่อีกฝ่ายจะได้ยินอย่างชัดเจน

     

    “ก็ได้ๆเลิกบ่นได้แล้ว ได้ยินนะ” สุดท้ายก็ใจอ่อนให้ทุกที

     

    “เย้!...เค้ารักจินฮยองที่สุดเลย” ไม่ว่าเปล่ายังเข้าไปกอดรัดพี่ชายเอากัวซุกไซร้จนทำให้อีกฝ้ายต้องดันออก

     

    “พอได้แล้ว จะให้สอนไหม๊การบ้านน่ะ”

     

    “สอนสิ..สอนบนห้องจินฮยองนะ” พูดจบก็วิ่งเข้าห้องซองจินโดนไม่ทันที่ซอกจินจะได้ตอบอะไร

     

    “ตามมาเร็วๆสิ”

     

    “รู้แล้วน่าๆ..”

     

    .............................

     

     

    “วิชาอะไรบ้าง..เร็วนะๆไม่ได้ว่างทั้งวันแบบนาย” ซอกจินถามน้องชายที่วิ่งมาก่อนแต่ไม่ยอมเอาหนังสือหรืออะไรมาทั้งๆที่บอกว่าจะให้สอนการบ้านให้แท้ๆ กลับมานอนเปิดทีวีดูในห้องเขาหน้าตาเฉย

     

    “ที่บอกว่าไม่ว่าจินฮยองจะไปไหนหรอ?เค้าไปด้วยได้ไหม๊?” จองกุกเอียงคอถามอย่างสงสัย

     

    “ไม่ได้! ไม่ใช่เรื่องของเด็ก..ไม่ต้องรู้หรอก เอาการบ้านออกมาสิ”

     

    “ผมโตแล้วนะผมอายุ 17 แล้วด้วย ไม่ใช่เด็กแล้ว” อีกฝ่ายเถียง

     

    “นี่จองกุก ถ้านายยังเอาแต่นอนดูทีไม่ยอมเอาการบ้านมาทำพี่จะไปข้างนอกแล้วนะ” ซอกจินยื่นคำขาด ทุกทีก็เป็นแบบนี้บอกว่าจะให้สอนการบ้านๆ แต่สุดท้ายก็เข้ามานอนดูทีวีในห้องเขามากวนประสาทเล่นแล้วก็ออกไปเหมือนทุกที

     

    “งั้นเค้าไปกับจินฮยองด้วย”

     

    “ก็บอกว่าไปไม่ได้ไง”

     

    “ไม่รู้ล่ะก็เค้าจะไปกับจินฮยองหนิ” เขาทำท่าทางโกรธ กอดอกหน้ายู่มองพี่ชายด้วยสายตาไม่พอใจนัก

     

    “นี่..นับวันนายจะเอาแต่ใจขึ้นทุกวันแล้วนะจองกุก”

     

    “รู้หรอก..ที่ไม่อยากให้เค้าไปด้วยเพราะจินฮยองนัดผู้หญิงสินะ ใช่สิจินฮยองไม่รักเค้าเหมือนแต่ก่อนแล้วหนิ เพราะเค้ามันทำตัวไม่น่ารัก เค้าชอบเถียง ชอบบังคับจินฮยอง และเค้ายังชอบเอาแต่ใจตัวเอง” จองกุกพูดด้วยความน้อยใจ ที่พอพี่ชายมีแฟนก็ไม่สนใจเขาเหมือนแต่ก่อน ไปไหนก็ไม่อยากให้เขาไปด้วย

     

    “ถ้ารู้ว่าทำตัวไม่น่ารัก..ก็เลิกทำแบบนี้ซะสิ” ซอกจินบอกน้องชาย

     

    จองกุกเริ่มเงียบก้มหน้านิ่ง ไม่พูด ไม่ถียงเหมือนอย่างที่เคยเป็น จนรู้สึกผิดปกติ

     

    “ฮึก..ฮือออ....ก็เค้า เค้าอยากอยู่ใกล้ๆจินฮยอง อยากให้จินฮยองสนใจ ตามใจเค้าทุกอย่าง ไม่อยากให้จินฮยองสนใจคนอื่น ไม่อยากให้จินฮยองแม้กระทั่งมองคนอื่นนอกจากเค้าคนเดียวหนิ..ฮืออ” จองกุกพูดทุกอย่างออกมาทั้งน้ำตา ใช่เขาหวงซอกจิน หวงพี่ชายของตัวเอง กลัวคนอื่นจะมาแย่งไป เขาไม่อยากให้ซอกจินสนใจคนอื่นมากกว่าเขา อยากให้ซอกจินเอาใจ สนใจเขาแค่คนเดียว คนเดียวเท่านั้น

     

    “เจ้าเด็กดื้อเอ้ย....” ซอกจินเข้าไปสวมกอดน้องชายตัวเองก่อนใช้มือช้อนใบหน้าหวานที่ตอนเต็มไปด้วยน้ำตาขึ้นมาแล้วกดจูบลงไปหนักๆที่ริบฝีปากบางนั่นแค่แปปเดียวแล้วละออก

     

    จองกุกเองได้นั่งตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก ปล่อยให้อีกฝ่ายได้ทำอะไรตามใจชอบ

     

    “พี่ไม่ไปไหนแล้ว..วันนี้จะอยู่สอนการบ้านนายทั้งคืนเลย แล้วห้ามมาบ่นทีหลังนะ” ว่าจบก็ก้มลงจูบคนในอ้อมอีกครั้ง คราวนี้เขาไม่ได้แค่จูบธรรมดา หรือแค่จูบอย่างเดียว....

     

    “อื้อ...ย่ะ..อย่ารุ่นแรงกับเค้านะ..อืมมม”

     

    นักรักขนาดนี้เป็นใครก็ห้ามใจไม่ได้หรอก

     

    ที่ไม่อยากอยู่ใกล้ ไม่อยากยุ่งด้วย ก็เพราะกลัวว่าจะผิดศิลธรรมนี่ล่ะ แต่สุดท้ายมันห้ามใจตัวเองไม่ได้ ก็เด็กมันมันรักขนาดนั้น

    ….END….

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .......................

     

    “จองกุกวันนี้ไม่มีการบ้านให้ฮยองช่วยสอนหรอ?”

    “จินฮยองบ้า -///-

     

    ----------------------------O----------------------------

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×