Mafia love story!

1

“ลินกลับบ้านไหวไหม”เสียงเพื่อนในกลุ่มเรียกชื่อฉันแต่เริ่มมึนนิดๆเพราะดื่มหนัก

“ว่าไงนะ”

“ถามว่ากลับบ้านได้ไหม”

“ไหวดิๆฉันกลับเองได้อยู่แล้ว”ฉันบอกเพื่อให้สบายใจแล้วฉันก็ขึ้นไปนั่งบนรถขับออกไปถนนใหญ่รู้สึกมันเงียบผิดปกติด้วยสิ

ผ๊วะ!!ปัง!!ผ๊วะ!!ปัง!!ผ๊วะ!!ปัง!!

ฉันได้ยินเสียงคนต่อยกันรึเปล่าไม่แน่ใจมึนหัวฉันเปิดประตูลงไปโดยไม่รู้ตัว

“เฮ้!!พวกนายทำไรกันอะ!!!”ปากเวร!!!พาซวยคนที่ตะลุมบอลกันมองมาทางฉันอย่าง งงๆแล้วอาการมึนหัวก็แล่นมาอย่างเร็วอะแล้วที่ฉันเห็นก็มืดไปเฉยเลย

.....................................................

(ไซโคน)

ไม่กี่ชั่วโมงมานี้แก๊งมาเฟียที่ผมเป็นหัวหน้าอยู่มีเรื่องทะเลาะกันระหว่างแก๊งผมกับแก๊งหนึ่งซึ่งจำไม่ได้ว่าชื่ออะไรและผู้หญิงคนนี้ก็ปรากฏตัวพร้อมถามพวกผมว่า        ทำอะไรกันอะ  ตอนนั้นผมงงไปเลยครับแต่ตอนเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ครั้งแรกอย่าง

ฮาครับแต่พอมาดูใกล้ๆก็สวยไม่เบาผมยาวดัดเป็นลอนผิวขาวเนียนปากสีชมพูบางๆบวกกับจมูกสันเข้ารูป เฮ้ย!ผมคิดไรเนี่ยชีวิตนี้เกิดมาผมไม่เคยชมผู้หญิงคนไหนเลยและมีแต่ผู้หญิงวิ่งหาผมทั้งนั้น

“โอ๊ย!!ปวดหัวอะ...กี่โมงแล้วเนี่ย!”แล้วผู้หญิงที่เพิ่งตื่นนอนกันซ้ายหันขวาไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำน่าจะหานาฬิกาผมหยิบนาฬิกาข้างเยให้ดูเธอหันมามองหน้าผมแล้วก็ทำนาตกใจสุดๆ

“นะ...นายเป็นใครเนี่ย!ใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันเนี่ย!!!”ผมมองหน้าเธออย่างงๆก่อนจะตอบว่า

“ฉันเอง”ผมแกล้งเล่นที่จริงแม่บ้าน

“กรี๊ดๆๆๆ!!!!!!ไอ้ลามกโอ๊ยไม่มีเวลาคิดแล้วโว้ยกี่โมงแล้วเนี่ย”เธอมองนาฬิกาแล้วก็ตกใจสุดขีด

“เฮ้ย!!!9โมงครึ่งแล้วจะบ้าตาย!!!”เธอมองหาโทรศัพท์ผมก็หยิบมาให้ทำไมผมถึงต้องทำให้ด้วยวะแล้วเธอก็โทรหาใครไม่รู้

“รู้แล้วๆขอโทษที่เข้าบริษัทช้า...น้าขอโทษวันหลังจะไม่ดื่มแล้วน้า...จะไปอยู่แล้วเนี่ยปอเช่นายอย่าเพิ่งบ่นสิ...อย่า!!...บอกป๋าเลยนะ...นะๆๆๆๆๆ...ก็ขอโทษแล้วไง...เช่อย่าฟ้องป๋านะนะนะถือว่าเค้าขอร้องนะตัวเองเค้าไม่อยากให้มีคนคอยตาม...ว่าไงน่ะ30นาทีต้องถึง!!!...เช่ๆๆๆๆเดี๋ยวก่อน!!”รู้สึกบทสนทนามันทำให้ผมหงุดหงิดนิดหน่อยแล้วเธอก็กระโดดลงจากเตียงทันที

“เดี๋ยวจะไปไหนเนี่ย”ผมดึงมือเธอไว้แล้วถาม

“โอ๊ย!!ฉันต้องไปแล้วไม่ว่างอย่ามายุ่งดิถ้ามีโอกาสฉันจะสะสางแน่บาย”แล้วเธอก็วิ่งออกไปทันทีไม่ต้องโอกาสหรอกเราจะได้เจอกันอีกแน่นอน