ร.รัก

                หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่มีชื่อในย่านชานเมืองคุณมาริสาและคุณวัลลภ สามีภรรยา มีธุรกิจเหมืองแร่อยู่ในจังหวัดชุมพร มีสำนักงานใหญ่อยู่ในกรุงเทพ ส่วน คุณวรรณวิภาและมิสเตอร์ไมเคิลนักธุรกิจชาวอเมริกา ประกอบธุรกิจส่งออกและนำเข้าอุปกรณ์ตกแต่งรถยนต์รายใหญ่ของประเทศ เป็นเพื่อนบ้านที่รักกัน คุณมาริสาและคุณวัลลภ มีลูกน้อยหนึ่งคนชื่อ หนูนิ เด็กหญิงตุ้ยนุ้ย อายุ 3 ขวบ กำลังช่างเจรจา น่ารัก ส่วนคุณวรรณวิภาและมิสเตอร์ไมเคิล มีลูกชาย 2 คน คนโตชื่อ มาร์ค อายุ 6 ขวบ คมเข้ม สุขุม เหมือนคุณพ่อ ส่วนคนที่ 2 ชื่อ มิค อายุ 3 ขวบ หล่อน่ารักจะอะไรก็ได้ออกมาทางคุณวรรณวิภา

                แม่บ้านทั้งสองครอบครัวสนิทสนมกันและจะพาลูก ๆ มาเล่นด้วยกันเสมอ หนูนิจะคอยวิ่งตามเล่นกับพี่มาร์คและมิค ซึ่งเล่นกันแบบเด็กผู้ชาย แปลงร่างเป็นยอดมนุษย์และต่อสู้ มวยปล้ำ ยูโด กันบ่อย ๆ ถึงแม้หนูนิจะไม่ชอบเล่น แต่ไม่มีเพื่อนเล่น เด็กชายทั้ง 2 เล่นอะไร หนูนิก็ต้องเล่นตาม และทุกครั้งเธอจะชอบมองพี่มาร์ค เวลาที่เล่นด้วยกันอยู่เสมอ แต่ก็มีบางครั้งที่เธอก็อยากให้ทั้ง 2 หนุ่มเล่นแบบผู้หญิงอย่างเธอบ้าง
                "มิค มิค พี่มาร์คค่ะ เรามาเล่นขายของกันเถอะค่ะ" หนูนิเบื่อที่จะเล่นแปลงร่าง จึงเอ่ยชวน 2 หนุ่มขึ้น
                "เอาสิ นิ แล้วเธอจะขายอะไรหล่ะ" มิค คนที่อะไรก็ได้ยอมที่จะเล่นกับนิ
                "ไม่หล่ะ พี่ไม่ชอบเล่นแบบเด็กผู้หญิง" มาร์ค กล่าว
                "ทีหนูนิ ยังเล่นแปลงร่างกับพี่มาร์คได้เลย แล้วทำไมพี่มาร์คไม่เล่นตามแบบของหนูนิบางล่ะ" หนูนิ ต่อว่า
                "พี่บอกไม่เล่นก็ไม่เล่นสิ" มาร์คไม่ยอม
                หนูนิ นัยตาเริ่มแดง น้ำตาเริ่มเอ่อที่ขอบตา "วันหลังหนูนิไม่เล่นกับพี่มาร์คแล้ว" หนูนิวิ่งงอนกลับบ้านทั้งน้ำตา ซึ่งพี่มาร์คก็ไม่เคยจะง้อ และหนูนิก็จะเป็นฝ่ายกลับมาง้อเล่นกับที่ 2 หนุ่ม ทุกครั้งไป

                ในวันหนึ่งทั้ง 3 คน แอบไปปีนต้นไม้กัน ตอนปีนขึ้นแข่งกันซึ่งหนูนิเป็นคนไม่ยอมแพ้และไม่ชอบให้ใครมาดูถูก จึงปีนขึ้นได้ แต่ตอนลงหนูนิหมดแรงและลงมาจากต้นไม้ไม่ได้
                "กระโดดลงมาเลย พี่รอรับอยู่ตรงนี้ไงไม่ต้องกลัว" พี่มาร์คซึ่งตัวโตกว่ามิคบอกให้หนูนิกระโดดลงมา
                "ไม่เอา หนูนิกลัว" หนูนิยังกอดกิ่งไม้แน่น
                "ลงมาเหอะไม่ต้องกลัว พี่มาร์คเค้าแข็งแรงนะ" มิคตะโกน ช่วยกันปลอบให้หนูนิกระโดดลงมา
                ในที่สุดหนูนิยอมกระโดด และตอนนี้ตัวหนูนิก็มาทับอยู่บนร่างของพี่มาร์ค
                "โอ้ย" เสียงมาร์คร้อง
                "พี่มาร์คเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ" หนูนิถามด้วยความเป็นห่วง
                "นั่นสิ พี่มาร์คเป็นอะไรครับ" มิคถาม
                มาร์ครับหนูนิ แต่เสียหลักล้ม แขนไปเกี่ยวกิ่งไม้ เลือดซึมออกมา หนูนิเห็นจึงตกใจ
                "พี่มาร์คอย่าเป็นอะไรไปนะคะ" หนูนิร้องไห้ ปานพี่มาร์คจะตาย พร้อมกับหยิบผ้าเช็คหน้าปักอักษรตัว N ไว้มาซับเลือดให้พี่มาร์ค
                มาร์คเอามือปาดน้ำตาให้หนูนิ พร้อมกับปลอบว่า "พี่ไม่เป็นอะไรมากหรอก แค่กิ่งไม้เกี่ยวมีเลือดไหลแค่นั้นเอง"
                "ก็หนูนินึกว่า พี่มาร์คจะเป็นอะไรไปนิ" หนูนิตอบทั้งคราบน้ำตา
                "ร้องเสียตกอกตกใจ" มิคกล่าว
        
                เวลาผ่านไป เด็กหนุ่มทั้ง 2 ถูกพ่อแม่ส่งให้ไปเรียนโรงเรียนประจำที่อเมริกา และกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ให้อา ๆ ญาติฝั่งพ่อดูแล
                "พี่มาร์คกับมิค กลับมา อย่าลืมมาเล่นกับหนูนินะคะ" หนูนิน้ำตาซึม เมื่อจะไม่มีเพื่อนเล่นแล้ว
                "ฉันไปเรียนนะนิ ไม่ได้ไปรบ" มิคกล่าว เมื่อเห็นหนูนิน้ำตาเริ่มจะเอ่อล้นออกมา
                "เรียนจบแล้วพี่จะกลับมานะ" มาร์คกล่าว ยิ้มบาง พร้อมทั้งเอามือลูบหัวหนูนิ