เล่ห์อสูร (งดการอัพชั่วคราวค่ะ)

หนึ่งรู้ว่ารัก เพราะเวลาและความโหยหา ที่ค่อยๆ เกิดขึ้น จนยากที่จะลบเธออกจากใจ

หนึ่งรู้ว่ารัก แต่เพราะความกลัวที่จะเสียเขาไป เพราะคำว่า “รัก” เธอจึงเลือกที่จะเก็บคำๆ นั้น เลือกที่จะกล้ำกลืนความรู้สึก เลือกที่จะเก็บคำๆ นั้นเอาไว้ เพราะรู้ว่าเขามีเจ้าของหัวใจอยู่แล้วและเขาเองก็ไม่เคยมองเธอในฐานะของ ผู้หญิงคนหนึ่ง

หนึ่งรู้ว่ารัก เมื่อรู้ว่าหัวใจของเธอกำลังจะเป็นของคนอื่น  และเขายังเป็นต้นเหตุของรอยแผลและรอยมลทินที่ยากจะลบล้าง

“ความเจ็บปวดและบาดเเผลที่ต้องใช้หัวใจในการเยียวยา ใช้ความเสี่ยงและหัวใจเป็นเดิมพัน”


 

“พอเถอะค่ะคุณอัฐ ฉันขอร้อง” เสียงหวานพูดเเทรกระหว่างสงครามน้ำลายของผู้ชายสองคน “คุณมาที่นี้คุณต้องการอะไรกันเเน่” ดวงหน้าหวานเงยขึ้นมองสบตากับดวงตาคู่สวยราวกับอัญมณีล้ำค่าแต่เเข็งกระดางดุจเหล็กกล้าของอติเทพ

“ถ้าเรื่องหย่า ฉันเซ็นชื่อลงไปเรียบร้อยเเล้ว” เสียงหวานเจือเเววเศร้าเอ่ยขึ้น “เราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ฉันทำตามทุกอย่างที่คุณต้องการเเล้วเชิญคุณกลับไปได้เเล้วค่ะ”

อติเทพมองดวงหน้าหวานที่ดูเเปลกไปจากครั้งสุดท้ายที่เขาเจออเธอ อาจจะด้วยเพราะการเเต่งหน้าอย่างประณีตซึ่งส่งให้ใบหน้าหวานของเธอดูเย้ายวนเเฝงเสน่ห์ลึกลับบางอย่างที่ทำให้ยากจะถอนสายตา รวมถึงเเววตามุ่งมั่นเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเเละท่าทางที่ดูสุขุมน่าค้นหามากกว่าเดิมต่างกับเจ้าของใบหน้าหวานเศร้าที่เเถบจะไร้เครื่องสำอางเวลาที่เธอใส่ชุดนักศึกษาเมื่อสามปีก่อน ยิ่งชุดอยู่บ้านเเสนเชยสุดจืดชืดที่เธอเคยสวมใส่ยิ่งเเล้วใหญ่ ตอนนั้นมิลินเเถบจะไม่สนใจดูเเลตัวเอง พอเขาเห็นเธอในลุคใหม่เเบบนี้ต้องยอมรับว่าอดเเปลกใจไม่ได้  เเต่นั้นไม่ใช่ประเด็น เพราะไม่ว่าเธอจะเปลี่ยนไปยังไง เเต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอยังเหมือนเดิม นั้นคือเธอเป็นเมียของเขา

“เดี๋ยวนี้เธอกล้าขึ้นเยอะนะ ปกติเห็นเอาเเต่ก้มหน้าหลบตา ทำท่ากลัวฉันยังกับว่าฉันเป็นปิศาจ” อติเทพเอ่ยขึ้นเมื่อมองสำรวจดวงหน้าของเธอจนละเอียด “เเถมยังสวยกว่าเดิมซะด้วย” ไม่พูดเปล่าเเต่เขาค่อยๆ ใช้ปลายนิ้วเกลี้ยเบาๆ ที่เเก้มของเธอ

“อย่ามาเเตะต้องตัวฉัน” เสียงหวานตวาดใส่ พร้อมกับปัดมือของเขาออก

ดวงตางดงามดุจอัญมณีวาวโรจน์ขึ้น เมื่อเห็นปฏิกริยาของเธอ เเต่เพราะดวงตาของเขาถูกบดบังด้วยเเว่นกันเเดดสีเข้ม ทำให้ไม่มีใครเห็นเเววอำมหิตที่ฉายขึ้น

“มากกว่าเเตะก็เคยทำมาเเล้ว หรือว่าลืม” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น “ถ้าทูลหัวของผัวลืมเดี๋ยวผัวจะช่วยเตือนความจำให้ใหม่ก็เเล้วกันนะครับ” พูดจบก็ย่อตัวลงรวบร่างบางขึ้นมาพาดเอาไว้บนบ่า