ปากดีนัก ! เดี๋ยวก็ตกหลุมรักหรอก ตอนที่3

มา ถึงตอนที่3กันเเล้วนะคะ ช่วยกันติเตียนด้วยนะ อยากมีกำลังใจอ่ะค่ะ ^O^ ขอบคุนเพื่อนๆทุกคนที่อ่านนิยายของน้ำส้มนะคะ เป็นปลื้มจนน้ำตาไหล T^T

     ฉันกับซีทรูเดินไปที่หน้าโรงเรียนเพื่อจะกลับไปหาที่นอนอันเเสนสบายเเละแอร์ เย็นฉ่ำ เตียงนอนนน น ~ >O<  โอ๊ย!  เจ็บ! โดนหัวอีกแล้วหรอเนี่ย มันซวยอะไรของฉันเนี่ย ย ยย ย! สีหน้าของฉันตอนนี้บอกบุญไม่รับอย่างเเรง เพราะแันดันเดินไปชนเข้ากับแผนหลังของคนที่ฉันไม่เคยรู้จักเเละไม่รู้ว่าหมอ นี่เป็นใคร มาจากไหน เกิดที่ไหน (มากไปเเล้วเฟ้ย - -)

     “ขอโทษค่ะ" เขาคนนั้นค่อยๆหันหน้ามาช้าๆ ว้าว ว ว!! o.O เทพบุตรส่งมาเกิด มีเเม่เป็นนางฟ้า พ่อเป็นเทวดาเเหงๆ คนอะไรจะหล่อได้ขนาดนี้เนี่ย >.< ตีหน้าสวยเข้าไว้ ^^

     “ขอโทษคับ”

     “ฉันมากกว่าที่ผิดอ่ะ  นายไม่ผิดหรอกนะ” กระเเดะหน่อยนึงเพื่อความงามที่เหมาะกับหน้าตาของฉัน

     “มันเป็นมารยาทนะ เพราะฉันเป็นผู้ชาย ”

     อีตานี่มันเป็นใคเนี่ย บังอาจมากเลยนะที่มาพูดกับฉันแบบนี้ มันขายหนานะเฟ้ย! ดีนะที่ตอนนี้เด็กในโรงเรียนเริ่มบางตาลงไปมั้งเเล้ว ไม่งั้นนายตายเเน่ ขอหาทำให้ฉันหน้่าเเตกอ่ะ

     "ฉันรู้ว่ามันเป็นมารยาทนะ เเต่นายก็ควรจะพูดมาจากใจจริงมั้งอยู่เเล้วใช่มั้ย ?" 

     "ไม่สักนิด"

     กรี๊ดดดดด  ด ด   ด ดด !! นายมันบ้าแท้เหลา

     "ส้มแป้นกลับหอเถอะ ฉันเพลียมากเลยตอนนี้ "  น้ำเสียงของซีทรูดูเบื่อโลกมากๆ

     "หึ ซีทรูเธอกับไปก่อนเลยนะ ฉันจะต้องเครียร์กับนายนี่ให้รู้เรื่องก่อน "ฉันเกิดอาการหัวฟัดหัวเหวียงอย่างรุนเเรงขนาดที่คิงคองยังยอมเเพ้เลยอ่ะ 

     "งั้นฉันกลับก่อนนะ เเล้วจะทำข้าวให้กินนะ อย่าทะเลาะกับเค้านะซีทรู "  สีหน้าของซีทรูเหมือนกำลังจะร้องไห้ออกมาให้รุ้เเล้วรู้รอด

     "อย่าทำหน้าแบบนั้นสิสาวน้อย ไม่น่ารักเอาสะเลยนะ"

     "อย่ามายุ่งกับเพื่อนฉันนะเ้ว้ย !"

     หนอยเเน่ะ ! บังอาจมากนะที่มายุ่งกับเพื่อนของฉัน เพื่อนของฉันยังไร้เดียงสาอยู่เลยอ่ะ ไม่ค่อยจะทันคนสักเท่าไรหรอก 

     "ใครยุ่งกับเพื่อนเธอ สาวน้อยคนนั้นคบเธอเป็นเพื่อนด้วยหรอเนี่ย ? "

     "นาย! ไอบ้า ฉันก็ต้องมีเพื่อนสิเว้ย สาวน้อยที่นายเรียกนะชื่อ'ซีทรู'เข้าใจไว้สะด้วยนะ"

     "ฉันไม่อยากคุยกับเธอเเล้ว เธอไปให้พ้นๆฉันดีกว่านะ ยัย?"

     "ฉันชื่อส้มแป้นขอย่ำเลยนะว่า ส้ม-แป้น "

     "โอเค ยัยส้มเช้ง"

     "นายอย่ามาเรียกชื่อที่พ่อเเม่ของฉันตั้งให้ว่าส้มเช้งนะ !! -O- "

     "โอเคๆ ไปละนะ สาวน้อยส้มเช้ง จุ๊บๆ ^3^ " ทำหน้าได้กวนประสาทมาก

     "ขออย่าให้ฉันได้เจอนายอีกเลย เพี้ยง ! (-/|-)"

     ฉันได้เเต่ยกมือขึ้นบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั้งปวงให้สิ่งที่ฉันขอ เป็นจริงดั่งที่ฉันขอด้วยเถอะเพราะสิ่งที่ฉันสามารถพึ่งพาได้ตอนนี้ก็คือ สิ่งที่ฉันเคารพก็เท่านั้นเอง

     "มากไปมั้ยเทอ!! "

     "ไม่มากไปหรอกนะ สำหรับคนเเบบนายนะ  หึ  หวังว่านายกับฉันคงไม่ได้เจอกันอีกสินะ ? "

     "เเล้วเธอว่าำไงล่ะ ? ^O^ "

     นายมันบ้าไปเเล้ว ว่าเเต่หมอนี้ชื่ออะไรนะ ฉันยังไม่รู้จักเค้าเลยนิ เเต่ถ้าจะไปถามชื่อเดี่ยวเค้าก็หาว่าฉันชอบเค้าพอดี ไม่ถามดีกว่า ชิ่งวิ่งหนีไปเลย ฟิ้ว~    ฉันวิ่งมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยุ่ที่หน้าหอของที่แันพักอาสัยอยู่ ฉันใช้เวลาเดินขึ้นหอพักไปนานพอสมควรเพราะฉันอยู่ชั้นที่3 ห้อง 302 ไอบ้าเห็บหมานั้นทำให้ฉันขาอ่อนไปหมดเพราะฉันต้องวิ่งหนีคำกวนประสาทของ เ้ค้า

     ออดดดดด~ ออดๆๆๆๆๆ  =[]= ยัยซีทรุทำอะไรอยู่นะมาเปิดประตูห้องช้าจริงๆ เลย

     "มาเเล้วค่ะ" เสียงใสๆของซีทรุทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นมาก ฉันเป็นคนขี้หงุดหงิดบ่อยนะ เลยอยู่กับคนใจเย็นแบบซีทรูได้

     "ทำไมเปิดช้าจังอ่ะ ทำไรอยู่หรอ?"

     "โทษทีนะ ฉันเข้าห้องน้ำอยู่นะ เธอกลับบ้านช้าจังเลยนะ"

     "มีปันหานิดหน่อยนะ ชั่งเหอะ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"

     "เเล้วมากินข้าวพร้อมกันนะ"

     เวลาผ่านไปสิบห้านาที

     ก๊อกๆๆๆๆๆ

     เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ฉันตกใจสะดุ้งพร้อมกับหันไปมองที่มาของเสียงเคาะที่ดังพอที่จะถล่มตึกใบหยกได้ทั้งตึก

     "ส้มแป้นเธอเป็นอะไรรึเปล่ามันนานมากเลยนะ ส้มแป้นนน !"

     "ฉันไม่ได้เป็นอะไร เเค่เพลอหลับไปนะ น้ำในอ่างที่เธอเตรียมให้มันทำให้ฉันง่วงไปนิดนะ" เเค่นนิดเดียวเท่านั้น >< อิอิ

     "รีบๆหน่อยสิ ฉันหิวเเล้วนะ T^T" เสียงของซีทรูทำให้ฉันรู้ทันทีเลยว่าเธอกำลังหิวจัด

     "ฉันรู้เเล้ว รออีกห้านาทีเท่านั้นนะ แปปเดียว"

     "ฉันรอที่โต๊ะนะ "

     เเต่งตัวๆ รีบๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าท้องน้อยๆที่เเสนน่ารักของฉันกำลังร้องว่า 'หิวๆ ๆ ๆ ๆ ๆ' แันรีบๆเเต่งตัวอย่างลวกๆเพื่อที่จะรีบไปกินอาหารที่ซีทรูทำให้กิน

     "มาเเ้ล้วๆ โอ้ว~ ว้าว ว ว ~ น่ากินทั้งนั้นเลยนะเนี่ย ฝีมือไม่ตกเลยนะ"

     "กินข้าวก่อนเถอะ ฉันหิวเเล้ว ทีหลังอย่าเพลอหลับในห้องน้ำอีกนะ เดี๋ยวก็อืดกันพอดี ฮ่าๆๆๆๆ"

     "น้อยๆหน่อยซีทรู"

     ~ จะมีเพียงเธอ รักเพียงเเต่เธอ โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใย ใจฉันห้เธอมันเป็นของเธอรู้มั้ย ทุกคำมันกลั่นออกมาจากหัวใจ........~ 

     "ใครโทรมาหรอ? "

     "ไม่รู้ดิ เดี๋ยวมานะ ^^"

     ใครโทรมานะฉันไม่เคยให้เบอร์โทรกับใครนิฉันเพิ่งเปลี่ยนเบอร์ใหม่ด้วยนะ มีเเต่เเม่กับพ่อเเล้วก็ซีทรูเท่านั้นเเหละที่มีเบอร์โทรของฉัน

   อ่ านเเล้วช่วยคอมเม้นท์กันด้วยเนอะ  ขอบคุนจากใจดวงน้อยๆของน้ำส้มนะเค๊อะ >___<