Dragoon นักล่ามังกรสะท้านโลก

      ณ ท้องฟ้าที่มืดครึ้ม
  "เฮ้ย อย่าปล่อยใบเรือเหาะนะ โถ่ไอ้พายุบ้านี่"ผมอุทานออกมาหลังจากที่เจอกับพายุกรรโชคอย่างรุนแรง มีเสียงท้องฟ้าคำรามและฟ้าผ่าลงมาเป็นระยะและผมยังคงได้ยินเสียงประหลาดออกมาดังเป็นระยะ ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไรแต่ผมจะต้องไปให้ถึงเมืองหลวงให้ได้ "เฮ้ย นั่นเมืองหลวงอยู่ห่าง จากเราไม่ถึง 120 แบลม(1 แบลมเท่ากับ 8.2 เมตร) จะถึงแล้วโว้ย เพื่อน" พอผมพูดจบ ผมก็เห็นแสงวาบผ่านเรือของผม ภาพสุดท้ายที่ผมเห็น มันเจ้าของเสียงประหลาดนั้น รูปร่างประหลาดแต่กลับดูสง่างาม หลังจากนั้นผมก็สลบลงไป ผมตื่นขึ้นมาในหมู่บ้าน หนึ่ง เจ้าของบ้านหลังนี้(ถ้าให้ผมคิด คงใช่นะ)  
"เป็นไงบ้างคะ คุณสลบไปถึง 5 วัน ตอนนี้คุณพักผ่อนไปก่อนนะ" เจ้าของบ้านบอก
"ที่นี่ที่ไหน แม่หญิง??" ผมถามด้วยความสงสัย "หมู่บ้านเล็กๆในเชิงเขา Earth townค่ะ"หล่อนบอกมา
"แล้วเพื่อนๆของผมอีก 3 คนเอ่อ หายไปไหนครับ อยู่ที่เดียวกับผมหรือเปล่า" "เกรงว่าจะไม่อยุ่ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ แล้วถ้าคุณจะไปเอาสัมภาระของคุณไปเอาที่ Elder shop นะคะ อ้อแล้วดิฉันว่า คุณคงไม่มีที่พักสินะ พักอยู่กับดิฉันก่อนได้นะ^^" หล่อนตอบผมและยังมีน้ำใจช่วยผมอีกด้วย อ๊ะจริงสิ คุณผู้อ่านยังไม่รู้สินะว่าผมคือ ใคร เดี๋ยว คุณก็รู้เองล่ะ แต่ตอนนี้ ผมขอไปเอาสัมภาระที่ยังคงอยู่(ถ้าเหลือนะ)ก่อน
ณ ร้าน Elder shop "ขอโทษด้วย มีใครอยู่มั๊ย ผมมาเอาสัมภาระของผมที่ตกอยู่"หลังจากที่พูดจบ ผมก็ได้ยินเสียงตอบว่าอยู่แต่กลับมองไม่เห็นใคร ชักทำให้หวั่นแล้วสิเนี่ย ขนาดในร้านยังวังเวงเลย มืดๆสลัวๆมีแสงไฟอยู่แค่เตาไฟ ที่ใช้ตีดาบ "อยู่นี่ตรงนี้ ข้างล่างนายไง"เสียงเดิมตอบออกมา ผมมองไปข้างล่าง
เจอคนแก่ๆ คนหนึ่งหน้าตาดูซอมซ่อ แต่บึกบึน "ไอ้หนุ่มมาเอาสัมภาระของเจ้าใช่มั๊ย อยู่ตรงโน้นแหล่ะ และไปที่หอตรงกลางหมู่บ้านซะ เขาเรียกนายน่ะ  อ๊ะและเรียกฉันว่า ซิดละกัน" "ขอบคุณครับผมไปก่อนนะ"ผมกล่าวขอบคุณแล้วรีบไปที่หอกลางหมู่บ้านตามที่ ซิดบอกไว้ มันเป็นหอที่ไม่สูงมากมายแต่กลับดูเหมือนว่ามีประวัติอันแสนยาวนาน ผมเดินเข้าไป ก็มีทหารคนหนึ่งมาลากตัวผมไป(จะพาไปไหนเนี่ย= =) แล้วนำตัวผมไปวางไว้หน้าบุคคล 3 คน ที่ปิดบังใบหน้าตัวเองทั้งหมด และหลังจากไม่มีใครพูดอะไรเลย 5 นาที คนแรกทางซ้ายของ 3 คนนั้นก็พูดขึ้นมา"แนะนำตัวซะไอ้หนุ่ม" "ครับ..."ผมตกใจอย่างมาก
แต่ก็ยังคงแนะนำตัวไป"ผมมีชื่อว่า Kain RainSix อายุ 18 ปี มีอาชีพเป็นนักล่าสัตว์ครับ" "เมื่อ5วันก่อน เจ้าสลบไป ก่อนหน้านั้นเห็นอะไรบ้าง" "เอ่อ เห็นพายุ เห็นตัวประหลาดบิน ผ่านหน้าผมไป....." "พอก่อน"3 คนนั้นขัดจังหวะ "มันคงใกล้ถึงเวลาแล้วล่ะ""เกิดอะไรขึ้นทำไม มีอะไรงั้นเหรอ บอกผมหน่อยสิ" "พวกเราไม่ได้มีหน้าที่บอกเรื่องนี้ให้เจ้ารู้ แต่มีหน้าที่แค่ให้งานเจ้าทำเท่านั้น" "งานอะไรเหรอ" ผมถามด้วยความสงสัย "การล่าไงล่ะ" "ห๊ะ.."ผมนิ่งไปสักพัก นึกไตร่ตรองก่อนแล้วจึงพูดมาว่า "ล่าไอ้ตัวคล้ายๆตัวประหลาดนั่นรึปล่าวครับ" "เกรงว่า....ใช่และยังมีอีกหลายตัวด้วย" 3คนนั้นยังคงพูดต่อไปว่า "ไม่ต้องห่วงหรอก ไอ้หนุ่มน่อย ทางเรายังมีเงินรางวัลให้และนี่ยังเป็นเบาะแสให้เจ้าตามหาเพื่อนด้วย"หลังจากจบประโยคนี้ ทำให้ผมนึกสงสัยทันทีเลยว่ารู้ได้ยังไงว่าเรากำลังตามหาเพื่อน แต่ผมจะไม่ถามพวกเขาตอนนี้หรอกค่อยสืบเสาะหาเบาะแส เพราะพวกเขายังน่าสงสัย"ตกลงจะเอาไม่เอา หืมไอ้หนุ่ม" "เอาครับ แล้วผมจะต้องทำยังไงบ้าง""แค่เจ้ารับใบทำงานนี้ไปแค่นี้ก็พอแล้วล่ะ แล้วทางเรายังคงมีรถไปส่งถึงถิ่นไอ้เจ้าตัวประหลาดนี้อยู่ด้วย...นี่งานแรกของเจ้ารับไปสิ" "ครับงั้นผมขอไปเตรียมตัวก่อนนะ"พอพูดจบผมก็เดิน ออกไป และ ไปที่บ้านของหญิงสาวที่ช่วยผมไว้ ไปเก็บของนำชุดที่ใช้ล่าสัตว์เป็นประจำมาใส่ หญิงสาวเจ้าของบ้านเดินมาหาผมแล้วบอกว่า"จะไปทำงานเหรอ ก่อนจะไปซิดเรียกหาน่ะ" "อ๊ะขอบคุณครับ คุณ....เอ่อ" "มีอาค่ะ" "ครับขอบคุณนะครับคุณมีอา" ผมเดินออกจากบ้านไป แต่ก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อผมดังมาจากที่ไกลๆ เหมือนกับเรียกผมให้ไปหา ผมเดินไปหาซิดที่อยู่ตรงข้ามบ้าน ซิดตะโกนใส่ผมดังๆว่า"เฮ้ย แกจะเอา หอกไม้นี้ไปทำไรน่ะ เอาไปแคะฟันเล่นรึไง เอามานี่"ผมตกใจ ลนลานมาก เพราะซิดเสียงดุมาก พอหายตกใจก็ยื่นหอกไม้ไปให้เขา ซิดหักทิ้งหน้าตาเฉย แล้วก็หยิบหอกใหม่มาให้  "หอกนี้มีชื่อว่า กุงเนียร์ เป็นหอกที่ฉันทำขึ้นมาให้เจ้า และตั้งชื่อตาม หอกของเทพแห่งความของพวกโรมัน เทพโอดีน เอามันไปใช้ซะ" "ขอบคุณ มากๆปู่ เอ้ย คุณซิด" "จะเรียกยังไงก็เรียกเถอะไปได้แล้ว รถม้ารอเจ้าอยู่"
หลังจากคุยกับซิดจบผมก็ไปนั่งรถม้า แล้วคนขับก็พาไปถึง ที่หมาย เป็นสถานที่ที่ล้อมรอบไปด้วยหุบเขามีป่าไม้และลำธาร ผมดูจากแผนที่ มีเขียนชื่อสถานที่นี้ว่า{Liver Hill} คนขับรถบอกผมว่า อีก 50 นาทีจะมารับ แล้วเขาก็กลับไปที่หมู่บ้าน ผมเดินลงจากที่ยืนตอนแรก เดินฝ่าดงไพร ไปเจอถ้ำ ถ้ำนี้มีแสงลอดผ่านเลยทำให้ไม่มืดมาก อากาศชื้นๆ ผมเดินเข้าไปได้ซักพัก ผมยืนอยู่ดูแผนที่ ก็เจอลมร้อนๆพัดผ่านตัวผมไป มีกลิ่นเหมือนซากสัตว์เน่า ผมหันกลับไปมอง ก็เจอเป้าหมายของผมซะแล้ว(ว้าวเจอไวดีจัง) มันเหมือนสัตว์เลื้อยคลาน ขนาดใหญ่ นั่นไม่แปลกเท่าไหร่ แต่นั่นมันคือ มังกร เพราะมันมีปีกด้วย [= =；ขอโทษที่มารบกวน] ผมพยายามที่จะแอบย่องตอดไป เพื่ออกจากถ้ำ แต่กลับไปเหยียบกิ่งไม้ ทำให้มันตื่นมาทันที แล้วก็คำรามใส่หน้าผมทันทีที่เห็น "เฮ้ย แกจะรีบมาทำไม กลับไปนอนซะ"ผมพูดพร้อมชักหอกออกมาหมายทิ่มแทงมัน ผมวิ่งเข้าไปแทงมันแต่กลับ หืม อ้าวเฮ้ย แทงไม่เข้า แล้วเอาไงล่ะทีนี้ วิ่งสิคร้าบบบบบบบบบ ผมวิ่งหนีออกมานอกถ้ำ นึกว่าจะรอด มันบินมาดักหน้าผมซะอีก(จะเอาไงกะเรานักหนาฟะ ไอ้กิ้งก่าเอ๊ย) "เออ.... ก็ได้อยากสู้นักมาสิ" ผมชักหอกออกมาอีกทีนึงมีกระดาษหล่นลงมาผมรีบหยิบแล้วรีบอ่านทันที "มันไม่คมมากนัก นายต้องไปหาหินลับมีดมาลับมันซะ จากซิด ปล. ลืมให้มาด้วย ไปหาเอาเอง" พออ่านจบ ผมฉีกกระดาษทิ้งทันที แล้วนึกในใจว่า งั้นไม่ต้องเขียนมาสิวะ  แล้วรีบวิ่งเข้าใส่มัน กระโดดขึ้นไปอยู่บนหลังมันซะ แล้วเอาหอกนี่ทิ่มตามันเลย 1 ที ฉัวะ มันสะบัดผมให้หล่นทันทีแล้วพร้อมกับคำรามด้วยความโกรธเนื่องจากผมไปทิ่มตามันบอด ผมก็จัดแจงนำเนื้อผสมยานอนหลับที่เตรียมมามาวางไว้ ล่อมันมากิน แล้วผมก็ไปแอบซ่อนตัว รอเวลาที่มันจะกิน .......... "นั่นไงล่ะมันกินแล้ว หลับไปซะ" หลังจากที่มันกินเสร็จมันก็หลับลงไป ผมนำระเบิด ไปวางไว้รอบตัวมัน แล้วถอยออกมาไกลๆ กดระเบิดซะ ตูมมมมมมมมมมมม
เสียงระเบิดดังมาก แต่ที่น่าแปลกใจเจ้ามังกรตัวนี้ กลับไม่ตายเพียงแค่บาดเจ็บสาหัสเท่านั้น ผมคงต้องสู้กับมันต่อไปจนกว่ามันจะตายสินะ เจ้ามังกรตัวนี้วิ่งมาแต่กลับล้มลงดังตึง อาจจะมาจากบาดแผลระเบิดนี้ก็ได้ ผมเดินเข้าไปหมายจะสังหารเจ้ามังกรตัวนี้ก่อนที่ผมจะเอาหอกทิ่มเข้าไปที่คอหอยมัน ที่มีปากแผลอยู่มันก็ตวัดหางที่มีหนามแหลมคมอย่างมากมายและซ้ำร้าย มันมีพิษอีกมาโดนผม ผมกระเด็นออกไป มันทำให้ผมตาเริ่มเลือนลาง แต่ยังพอเดาได้ว่ามันจะทำอะไรต่อไป อ้าวเฮ้ยมันกำลังจะพ่นไฟ ใส่ผมนี่หว่า มันจะฆ่าผมแล้ว ก่อนที่มันจะพ่นไฟอแอกมา ผมชิงปาหอกเข้าไปที่ปากมันก่อนโชคดีที่ปาแม่น 555+ เสียบคอหอยมัน มันล้มลงแล้วชักอยู่ซักพักจึงแน่นิ่งลงไป  สติของผมเมเลือนลางแล้วก่อนที่จะสลบลงไป เห็นเงาคน ไม่รู้จำนวนเดินเข้ามาแล้วพูดว่า"ทำงานได้ดีมาก แต่ข้ายังให้เจ้าตายไม่ได้หรอกเพราะเจ้ายังทำงานให้ข้าไม่เสร็จ" หลังจากนั้นผมก็หมดสติทันที....