ยัยแสบมหาปลัยกับคุณชายแสนหวาน

"ย๊ากกกก..โดนซะหน่อยเปนงัยมั้งล่ะ"
"แก ยัยแสบ ระระระวังตัวไว้เถอะ ชะชะ"
"แกยืนหั้ยไหวก่อนเถอะน่ะ โดนแค่กี่ตีนเอง" ชั้นพูดตัดบทก่อนที่มันจาพูดจบ
"ชิ น่าสมเพชว่ะ ยิปโซ"ไซเรนพูดขึ้นแร้วก้อลากตัวช้านออกไป
ช้านยิปโย นักเรียนมัธยมปลาย ม.5 สายศิลป์ภาษา สูง 159 หนัก 50 มีน้องสาว1คน พี่ชาย1คน พ่อแม่แยกทางกัน แต่ตัวช้านก้อม่ายสนจัย เวลาเรียนมาทีหลังสุด เวลาหมดคาบออกคนแรก เพื่อนๆเรียกช้านว่ายัยแสบมหาปลัย
ช้านมีเพื่อนชื่อ ไซเรนหนุ่มหล่อที่คัยๆก้อหลงรัก ปานเวทย์ สาวน่ารักกุ๊กกิ๊กไม่รุ้มาอยู่ก่ะช้านได้งัยแระสุดท้าย คฑาหนุ่มหน้าโหด หน้าตาดีรองลงมาจากไซเรน นั้นเอง
"นี้ๆๆยิปโซ ปล่อยรุ่นพี่คนนั้นไว้ยังงั้นจะดีหรอ"
"ช่างมันดิปาน จาไปสนจัยไรก่ะคนปากขี้ๆแบบนั้นน่ะ"
"หึหึ ปากขี้ๆคิดได้นะยิป"
"นิ ไอ้ฑาถ้านายไม่อยากเรียกช้านเต็มก้อช่วยเรียกแค่โซได้ม่ะ"
"จ๊ะๆๆๆ ยัยยิปโซ"
ว๊ายยยยยย ดูดิ หล่อง่ะ หน้าหวานมากเลย คนไรอ่ะ ดูดิเทอ เทอๆๆๆ
"อะไร!!!!!"ช้านหันไปตวาดใส่คัยก้อม่ายรุ้มายืนกรี๊ดกันยุแร้วก้อสะกิดช้านหั้ยดูอารายก้อม่ายรุ้
"เฮือก ขอโทดค่ะพี่ยิปโซ"
"ช่างมันเถอะ เเร้วมามุ่งอะไรกัน"
"ยิปโซดูดิคนไรไม่รุ้หน้าหวานกว่าผู้หญิงอีกง่ะ"
".........." โห่ น่ารักกว่าไซเรนอีกกก  โอ้เย้ แหมถ้า รร.เรามีคนหน้าหวานยังงี้ช้านคงดีจัยตาย
"เชอะ ก้องั้นๆล่ะว๊า ช้านก่ะไซเราหล่อกว่าขาดรอย"
"มั้นจัยน่ะ คฑา...แหมๆๆๆ ปานว่าน่ะยังไงๆไซเรนก้อที่1อยู่แร้ว"
"หึ ก้อแหงอยู่แร้วแระปาน"
"เห้ยยเรนแร้วมันเปนคัยว่ะ"
"ถามกูแร้วกูจารุ้มั้ย ก้ออยู่ด้วยกันเนี๊ยยย มึงนิบ้าได้อีก"
"หยาบคายที่สุดพูดมึงกูกานทามไมปานม่ายชอบเลยนะ"
"กูๆๆๆๆๆๆๆ เปนไรมิทราบ มึงๆๆๆๆๆ" เพรี๊ยยยยยย
"ล้อเลียนผู้หญิงต้องโดนแบบนี้"
"555+"
"ตลกงัยไอ้เรน"
....................."ยิปโซ!!!" มัน3คนเรียกช้านอย่างดังจนช้านสะดุ้ง
"เหวอ..." ..
"ไปกินข้าวกันน่ะ"
"เออ...จาตะโกนทามไมว้า" ตกจัยหมด
.............................................................................................

ถ้าหากยังทำตัวเสเพลกันแบบนี้อยู่ พวกแกเจอดีแน่
"ฮึ! เสเพลหรอ ทุเรศ" ช้านนึกอารายบางอย่างที่พึ่งจาโดนด่ามาแล้วนึกแค้นเพราะคนที่ช้านมีเรื่องด้วยนั้นมันเปนลูกผอ. รร.  ฟู่~~~~~ ช้านถอนหายใจยาววๆ
"เปนอารายไปยิปโซ"
"ไม่มีไร..เรน ผอ.เค้ามา"
"รุ้แล้ว...เหนว่าจาเข้าไปหาแต่ครูธีเค้าม่ายหั้ยไป"
"อืม...เห้ยไอ้ฑาแม่งตั้งใจเรียนว่ะ เงียบเชียบ"
"เออ...ฝนตกแน่"
ตุบ!! "...." เสียงไรว่ะ..ช้านค่อยๆหั้นไปมอง +O+ ไอ้บ้านั้งหลับตกเก้าอี้หรอนั้นน่ะ ทุเรศจิงๆ..หลงนึกว่าตั้งใจเรียนอยู่ตั้งนาน
ดูยังนอนเฉยอีก วู้ๆๆๆ
"เรน..พามันขึ้นมาดิ ทุเรศ"
"ช่ายเรนเร็วเหอะเด๋ว อ. เหน"
"จ๊ะ ปานใจเย็น"  เรนรีบลุกไปพอเหนท่าทางลุกลี้ลุกลนของปานผู้อ่อนหวาน พวกเราค่อยดึงมันขึ้นอย่างทุลักทุเลเพราะไอ้ฑามันเล่นกล้าม เลยหนัก
" ทำไรกันหลังห้องอ่ะ!!!!" 
"ป่าวนิ้ค่ะ" ช้านรีบพูดออกไป"
"ก้อเหนอยู่ยังจะ"
"ไม่ได้โกหกคับเราก้อแค่"
"หุบปาก...เลยนะครูคงต้องง" ครูเงียบไปแล้วก้อเดินกลับไปหน้าห้องวางมาดแล้วก้อพูดสอนต่อ
"งงเต็กเลย..อารายว้าเรน"
"เม้นไม่มามั้ง"
"ดีแล้วแระ...ปานตกจัยหมดเลย"
.......หลังจบคาบเรียน....................

"ไปกินไอ้ติมกานเถอะ" ไอ้ฑาชวนอย่างครึกครื้น สงสัยจาหลับเต็มอิ่ม

"ไปไม่ได้" อ.หั้นมาพูดใส่พวกเราที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าอยู่

"ใครสนคำพูดของครูล่ะครับ...ผมจาไป"

"คฑา..ครูจะ"
"จาทำไรผม...พี่กิตครูก้อทำไรม่ายได้ผมก้อเปนน้องพี่กิตครูมีปัญญาหรอครับ"
ครูมลกับไอ้ฑาไม่ถูกกันอย่างแรง เพราะนอก รร.เค้าป้าหลานกัน ป้าที่ม่ายเคยสนใจใยดีมัน มันไม่มีพ่อและแม่นอกจากยายแล้วไม่มีคัยสนใจพี่กิตและไอ้ฑาสักคน ฑาตั้งใจเรียนตั้งแต่ประถม จนมา ม.ต้น มันเรียนไปทำงานไปแต่เพราะมีนมาเรียนตอนเช้า กลางคืนมันก้อไปทำงาน แต่ป้ามันกลับมาด่าหาว่าเที่ยวกลางคืน แล้วมันก้อเรื่มเปลี่ยนไป ทั้งเที่ยวทำงานควบกานไม่มีคัยเข้าจัยมัน แม้แต่ช้านบ้างครั้งยังไม่เข้าใจเลย 
"พวกเธอนี้มันเสเพลกานทั้งกลุ่ม ทั้งพี่ทั้งน้องจิงๆ"
"เสเพล ทามไมหรอค่ะ...อ.เปนแม่หนูหรอ"
"ยิปโซเธอน่ะตัวดีเลย"
"คุณป้าครับถ้าจะมาบ่นๆๆๆๆก้อขอร้องเถอะครับออกไปที"
"กลับบ้านเจอดีแน่คฑา"
"คิดว่าผมจากลับหรอครับ"
"กลับซิ แกจาไม่กลับไปดูยายแกรึงัยครูน่ะไม่ว่างหาข้าวหั้ยแกกินหรอกน่ะ"
...........พูดได้งัยอ่ะไม่ว่างยายของคฑาก้อเท่าก่ะว่าเปนแม่ของครูเค้าม่ายช่ายหรอก น่าเกลียดที่สุด
"......."  ประโยคนี้เล่นเอาคฑาพูดไม่ออกไปเลย
"คฑาแกไม่ต้องกลับหรอกเด๋วพี่กลับไปเอง"
"พี่กิต "
"เด็กเสเพลบางคนมันก้อคิดถึงพ่อก่ะแม่มันน่ะ ครูครับ"
Yes!!! อย่างนั้นเลยพี่กิต นายยอดมาก 555+ ประโยคเดียวทามเอาครูนั้นสบัดก้นเดินออกจากห้องไปเลย...
"5555555+" ทุกคนระเบิดหัวเราะออกมาอย่างดัง
"ไปไปกินติมกานเถอะ"
"ฑาระวังอย่าไปอารายก่ะเค้ามากนักน่ะ...พี่เปนห่วง"
"ครับพี่ บอกยายด้วยผมคิดถึง"
บายคร๊าบบบ!!!!

........................................................................................
"กลับมาแล้วคร๊า"
"วันนี้ไปมีเรื่องมาอีกแร้วช่ายมั้ย"
".........."
"ตอบแม่ซิลูก"
"ค่ะ...ก้อมันมา"
"อืมจ๊ะไม่ต้องพูดหรอก เพราะถ้าแม่โดนผู้ชายดูถูกขนาดนั้นแม่ก้งคงไม่ไหวเหมือนกัน"
"ขอบคุณน่ะแม่ที่แม่ไม่โกรธหนู่"
"อืมจ๊ะ...แม่เข้าใจ"
เด็กเสเพล...ทำไมคำๆนี้มันก้องอยู่ในหูประจำเลย เห้อออออ "นอนไม่หลับหรอ"
"เออ...นอนไม่หลับ...โซเหมือนเด็กเสเพลช่ายม่ะ"
"ไม่เหมือน"
"^.^ จิงง่ะ รักพี่ที่สุดเลย"
"แต่"
"ห๊ะ..ไร"
"ไม่เหมือน แต่ ช่ายเลยล่ะ"
แง่ว...คิดผิดที่ปรึกษาพี่เวรคนนี้จิงๆ วู้ๆ เห้อออ ช่ายเรามันก้อแค่เด็กเสเพล 

"พี่ตั้มโซชอบพี่อ่ะค่ะ"
"โซ...เราคงคบกันไม่ได้หรอกน่ะ...เราต่างกันมากเลย"
"ต่างหรอ"
"อืม"
"ยังงัย"
"ลืมพี่เถอะนะ"
...................ซุบซิบๆๆๆๆๆ~~~~เอ๋..."รุ้ป่ะว่าทามไมตั้มไม่คบกับโซ"
"........" นั้นซิ ทำไมอ่ะ ทำไม อุส่ามาบอกตรงๆ ทำไมอ่ะเราหน้าตาไม่ดีหรอ บ้าน่ะ ทำไมน่ะ
"ตั้มบอกว่า..โซอ่ะต่างกับเข้างัย"
"หรอๆๆๆ ต่างงัยอ่ะโซออกจาน่ารัก"
....ช่ายนั้นซิต่างอย่างงัย เราน่ารักจาตาย ทำไมๆ
"ต่างตรงที่โซอ่ะก้อแค่เด็กเสเพล เด็กเหลวไหลก้อแค่นั้นงัย"
....... "อารายน่ะ"
..................................................................................
"ช่ายเรามันก้อแค่เด็กเสเพล" พอคิดกลับไปเรื่องของตอนม.ต้น ที่ไปสารภาพกับพี่ตั้มแล้วพี่ตั้มบอกปัดมานึกถึงที่ไรร้องไห้ทุกที ไม่ไหวจิงๆยิปโซเอ๋ย เพราะเราเสเพล เสเพลจิงๆงั้นหรอ
"ยิปโซ..พี่พูดหั้ยฮาน่ะ เสเพล คืออาราย"
"เด็กเลวงัย"
"แล้วพี่เคยสอนจนเราเลว  รึ พี่สอนหั้ยเลว"
"............"
"พี่สอนหั้ยเราเลวหั้ยเปนแม่จาได้ไม่ห่วง จะได้ทันคนอื่นในมุมมองของคนมองโลกแคบเค้าก้อต้องว่าเราเสเพลแต่มันดีเพราะอย่างน้อยก้อไม่มีคัยเค้ากล้าเข้ามาทำรายเรางัย"
"พี่ฟรีส"
"สบายใจแล้วไปนอนซะ"
"จ๊ะ"
........................................................

เห้ออ...แฮ่กๆๆๆ โห่เหนื่อยทำไม รร. มันตั้งอยู่หน้าซอยหน่อยว้า อยากจาบ้าตาย โอ๊ยเหนื่อยๆๆๆๆ

ซู่~~~~เหวอ ย๊ากกก!!! เปียกเลยๆๆๆๆทำไง คัยๆหน้าสาดน้ำใส่กู แงเด๋วปั๊ด
"ห๊า!!! เออ"
"ขอโทดครับคือบนถนนมันมีน้ำแล้วก้อ"
"ช้านก้อรุ้ว่ามันมีน้ำ ที่สำคุญน่ะน่าส์ คนขับรถประสาทเสียตาเหล่ รึงัยถึงม่ายเหนน่ะ"
"ใจเย็นได้มั้ยครับ"
โห่ๆๆๆเก๊กหน้าหล่อเด๋วปั๊ดจับทำแฟนเลยนิ ถึงหล่อก้อไม่เว้นหรอกน่ะวุ้ย หน่อยๆๆ
"ใจเย็นแล้วใช่มั้ยครับ"
"No นายน่ะมาใหม่ซิน่ะช้านไม่เว้นคัยทั้งนั้นน่ะ"
"จะเอาเงินช่ายมั้ยถึงจะยอมจบ"
แหม!!! เวรหน้าตาก้อดีตั้งสินคนด้วยเงินหรอ ถึงช้านจาจนช้านก้อไม่รวยนะวุ้ย "ช้านไม่รับ"
"ทัมม่ะ จาได้จบๆงัย"
"ป๋าตายงัยบอกไม่เอาๆ"
"คุณชายครับยัดใส่กระเป๋าเข้าไปเลยก้อจบเพราะเด็กเสเพลพวกนี้มักจะทำเปนหยิ่งก่อนแล้วถึงจารับยัดๆไปเถอะครับ"
ย๊ากกกก พลั่ว!!!! ...โครมมมม
"เห้ย เธอ"
"หมัดหนักช่ายมั้ยล่ะ"
"ชะชะช่าย"
"จำไว้ช้านไม่มช่เด็กเสเพล ถึง ช่ายก้อจำไว้ว่าไม่ใช่เด็กเสเพลธรรมดาๆ"
"......"
.............................................................
"......" มันมองอารายกันว่ะเนี๊ย  อ๋อลืมไปก้อช้านตอนนี้ก้อไม่ต่างอารายจากลูกมู่ตกน้ำนิหว่า โอ๊ย เซงๆๆๆ
"ยิปโซคร๊าบบบ ไปเล่นน้ำที่ไหนมาหรอ"
"อย่ามาหาเรื่องน่ะ ช้านไม่มีอารมณ์"
"จุ๊ๆๆๆไม่ต่างอารายจากลูกมู๋ตกน้ำเลยอ่ะ"
"แล้วมั้ย"
"แต่ยั้งไงก้อยังคงน่ารักเหมือนเดิม"
"แน่นอน...ไปนะ"
"ผู้หญิงบ้าไรว่ะไม่มีความเปนผู้หญิงเลย"
.................................."รุ้ก้อดีแล้ว....ฟายยยยยยยยย"..หลังจากช้านเดิมมาไม่นานมันก้อนินทาช้านเลย หุหุ

"555+"
พอช้านก้าวเข้าห้องเสียงแรกที่ช้านได้ยินคือเสียงหัวเราะแระเสียงแรกที่หัวเราะคือ
"คฑา นาย!!"
"อยากตายช่ายมั้ย...ช่ายป่ะ 5555+"
"เออ...ไซเรนวันนี้ไอ้หน้าหวานมันทำหั้ยช้านอาย"
"จัดไปอย่าหั้ยเสีย"
บรรยากาศในห้องเรียนเฮฮามากเพราะคาบแรกของวันนี้โฮมรูม ที่สำคัญคือที่ปรึกษาของช้านเข้าห้องช้ามากกกกก
"มาแล้วๆๆๆๆ ครูธีมาแล้ว"
"เหอๆๆๆ..ดีมากเด็กอยู่ใรความสงบน่ารักมากๆ"
"อิอิ...ครูธีนี้เชื่อมันใน นร.ดีโน๊ะ"
"จุ๊ๆ"
"อ้า วันนี้ครูเพื่อนใหม่มาแนะนำ หล่อมักๆ"
"สู้ไซเรนได้ป่าว ครูธี"
"แน่นอน"
"อ้าเข้ามาได้"
ช้านล่ะอยากจาเหนหน้า หล่อจิงจาเอาเข้ากลุ่มหั้ยดู 555+
"โอ๊ะ!! นั้นมัน"ไอ้นี้ ทำช้านเปี๊ยกดีเหมือนกันอยู่ห้องเดียวกันจาเอาคืนหั้ยสาสมเลย
"ครับ ผมชื่อเซโอครับ"
โอ้โห้ไอ้ตุ๊ดเอยหน้าหวาน ชื่อหวาน พูดจาก้อหวาน น้ำลายมันจาหวานไม่เนี๊ย โอ้โห
"ทำไมถึงย้าย รร.มาล่ะหน้าหวาน" เพื่อน นร.หญิงคนหนึ่งเอยถามขึ้น
นั้นน่ะซิลูกคุณหนูขนาดนั้นมาเรียน รร.ไซโคลแบบนี้น่ะนะ รร.นักเลง 555+
"ทะเลาะวิวาทครับ"
".........."

เรื่องราวจะเปนยังไงอย่าลืมมาติดตามกันน่ะค่ะ