ซุปเปอร์สตาร์ปิ๊งรักยัยตัวยุ่ง - นิยาย ซุปเปอร์สตาร์ปิ๊งรักยัยตัวยุ่ง : Dek-D.com - Writer
×

    ซุปเปอร์สตาร์ปิ๊งรักยัยตัวยุ่ง

    นัดเดทจะทำอย่างไร เมื่อเช้าวันหนึ่ง เธอดันตื่นขึ้นมาบนเตียงของซุปเปอร์สตาร์ ที่เธอชื่นชอบเป็นอย่างมาก และชีวิตของเธอต้องผกผัน เมื่อพวกเขาต้องแต่งงานกันเพราะความพอใจของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เหตุการณ์ต่อจากนั้นก็สนุกแบบพิลึก เพราะตั้งแต่ที่เธอรู้จักน

    ผู้เข้าชมรวม

    157

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    157

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    1

    คุณนัดเดท  คุณจะยอมรับคุณเจิ้งหยวนเป็นสามีหรือไม่

    เธอมองหน้าเขาคนนั้นแล้วรีบตอบอย่างไม่คิด

    รับค่ะรับเธอพูดตะโกนเสียงดังก่อนจะตกลงมาจากเตียง

    นัด! ทำอะไรน่ะ พูดคนเดียวแต่เช้าเลย ลูกคนนี้นี่! แม่เธอเปิดประตูเข้ามาดู

    ไม่ได้พูดคนเดียวนะแม่  หนูแค่ฝันดีมากๆ ก็เลยตกเตียงเลย ลูกสาวตอบเสียงแจ่มใส่

    ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวไปเรียนสายหรอก

    ค่ะ  คุณมารดา

    นัดเดทลุกออกจากเตียงเดินไปเข้าห้องน้ำ  เธอแปรงฟันไปก็นึกถึงเรื่องความฝันที่ผ่านมา

    ขอให้เป็นจริงเถอะ ฮ่าๆ

    นัดเดทนึกแล้วก็ยิ้มให้กับตัวเองดีใจที่ได้ฝันว่าได้แต่งงานกับเจิ้งหยวนดารานักแสดงที่เธอชอบมากที่สุด

                                                          

     

    ที่โรงเรียน

    เป็นอะไรนั่งยิ้มคนเดียวก็เป็น  บ้าป่ะเนี้ยแก   พาสต้าเพื่อนของเธอเดินเข้ามาทัก

    ห๊ะ  หน้าฉันเหมือนคนบ้าหรอแก  ฉันแค่รู้สึกดีใจสุดๆกับสิ่งที่ฉันฝันน่ะ ฮ่าๆๆ

    หรอ  แล้วแกฝันว่าไรอ่ะ

    ไม่บอก  เดี๋ยวบอกแกฝันฉันก็ไม่เป็นจริงอะดิ

    หรอ โอเค ไม่บอกก็ไม่บอก แล้วอย่ามาอยากเล่าที่หลังละฉันไม่ฟังด้วย  เชอะๆๆ

    อื้ม  ไม่อยากเล่าที่หลังแน่นอน  ถ้าเล่าแกก็อิจฉาฉันดิ

    โอเค  ไม่เห็นอยากจะรู้เลย

    โอ๋ๆ ฉันเล่าให้ฟังก็ได้

    นัดเดทชั่งใจนิดๆกลัวเล่าไปแล้วเดี๋ยวพาสต้าจะหาว่าฟุ้งซ่าน  เพ้อเจ้อ  ละสิ่งที่เธอคิดถูกแป๊ะเลย

    ฮ่าๆๆที่แกบอกว่าเดี๋ยวไม่เป็นจริงก็เรื่องนี้เนี้ยนะ      ฮ่าๆๆๆๆ

    แกขำอะไรอิจฉาฉันอ่ะดิ

    ไม่เลยแก พี่เจิ้งแกไม่ใช่เป็คฉันแม้แต่นิดเดียว  แต่ที่ฉันขำก็เพราะแกอ่ะเพ้อจนเก็บเอาไปฝัน

    ฉันไม่ได้เพ้อนะ  แต่สิ่งที่ฉันฝันต้องเป็นจริงแน่

    นี่แกอ่ะเลิกฟุ้งซ่านได้แล้ว  ไปเข้าเรียนกันเถอะ  ฝันก็คือฝันมันไม่มีทางเป็นจริงไปได้หรอกน่า  ไม่ต้องดีใจไป เพราะยังไงแกก็ไม่ได้เจอกับเจิ้งหยวนของแกหรอก  ฮ่าๆ

                                                       

     

     

    ไม่   สักวันฉันต้องเจอ  แกเชื่อฉันมั้ย

    ไม่อ่ะ

    ไอ้พาสสสสสสสสสสสสสสสสส

    โอ๊ย แกจะตะโกนทำไมเนี่ยหูฉันจะแตกตาย

    แกเป็นเพื่อนฉันก็ควรให้กำลังใจฉันสิเข้าใจมั้ย

    อื้อๆๆ  ก็ได้ๆ  ไปได้แล้วเดี๋ยวก็เข้าเรียนไม่ทันกันพอดี

    อื้อๆ ไปจ๊ะเพื่อนรัก  ฮ่าๆๆ

    พาสต้ามองหน้านัดเดทด้วยความสุดจะเอือม  ด้วยความไม่รู้  ว่าทำไมนัดเดทถึงได้ชอบเจิ้งหยวนดาราในดวงใจถึงขั้นเอาไปฝันเป็เรื่องเป็นราว

    แล้วหลังเลิกเรียนวันนั้น  นัดเดทได้ลากพาสต้าและติวเน่ไปหาโจว แฟนของเธอที่ตึกกิจกรรม

    นี่ทำไมแกต้องลากพวกฉันมาด้วย  มาคนเดียวไม่ได้หรือไง  แฟนตัวเองแท้ๆนะ  กลัวไปได้

    ก็ฉันจะมาบอกโจวมาวันนี้ฉันไม่กลับกับเขา  แต่จะไปเที่ยวกับพวกแกไง  พวกแกก็ช่วยๆกันหน่อยนะ ก็รู้นี่นาว่าโจวขี้งอนขนาดไหน  ฉันไม่อยากทะเลาะกับเขานะนัดเดททำตาปริบๆให้ดูว่าตัวเองน่าสงสาร  ซึ่งขัดแย้งกับความเป็นจริง

    ครั้งสุดท้ายแล้วนะแก  วันหลังพวกฉันไม่ยุ่งด้วยแล้วติวเน่ว่า

    ขอบใจมากคุณเพื่อนที่น่ารัก  ฉันรักแกที่สู้ดดด

    นัดเดทมองหารอบห้องดนตรีก็ไม่เห็นโจวหรือว่าเพื่อนของเขาสักคน มีเพียงเครื่องดนตรีวางอยู่

    หายไปไหนของเขานะ                                            

     

    โจวคงไปตามเพื่อนๆล่ะมั้ง  เดี๋ยวก็มาเองแหละติวเน่ออกความเห็น

    นัด!!!

    จู่ๆพาสต้า เพื่อนก็เรียกเธอขึ้นมา  นัดเดทสะดุ้ง

    อะไรแก  ตกใจหมดเลย

    ดูนั่นดิ  มีคนมาสารภาพรักกันอ่ะ

             ทั้งหมดรีบชะโงกหน้าจากประตูห้องซ้อมดนตรีออกไปดูทันที  ล้วพวกเขาก็เห็นชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่ตรงหัวมุมตึกที่เลี้ยวมาทางห้องดนตรี  แต่เนื่องจากระยะทางค่อนข้างไกล  ทั้งหมดเลยไม่ได้ยินเสียงที่เขาคุยกัน  แล้วพาสต้าซึ่งร้องเรียกนัดเดทเมื่อครู่ก็เข้าใจสถานการณ์ได้ก่อนเพื่อนคนอื่น  เธอเหลือบตาไปมองดูผู้หญิงคนนั้นที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี

    เฮ้ย!!!! นั่นมันโจวกับแคนดี้ห้อง2นี่แก  กิตติศัพท์คุณเธอเลื่องลือเรื่องอ่อยผู้ชายเลยแหละแก

    นัดเดทได้ยินปั๊บ  ก็รีบลุกพรวดจะเดินเข้าไปหาสองคนนั่น  แต่เพื่อนๆลากเธอไว้ก่อน

    เฮ้ย นัดหยุดก่อน  ใจเย็นๆสิ เดี๋ยวไก่ก็ตื่นมาเต้นระบำกันพอดี   แกหนิ  มานั่งดูสถานการณ์ก่อน  เชื่อพวกฉันสิ

    ทำไมละ!!!นั่นแฟนฉันนะ!!!!!จะมานั่นดูเขาสองคนจีบกันแบบใจเย็นหรอแก

    ก็รอดูไปก่อนไงว่าโจวจะเล่นด้วยกับยัยนั่นรึเปล่า  ถ้าเขานอกใจแก  แกก็ถือโอกาสบอกเลิกเขาเลยไง  มันจะดีต่อแกด้วย

    จะดีหรอแกนัดเดทเริ่มคิด

    ดีมากๆพวกเพื่อนรีบตอบพร้อมกัน

              นัดเดทมองโจวอย่างเป็นกังวล  เธอไม่คิดว่าโจวจะกล้านอกใจดวงน้อยๆของเธอ เพราะเขาเองเป็นคนมาบอกรักเธอก่อน  ทั้งที่ตอนแรกเธอไม่ชอบหน้าเขาสักเท่าไหร่  แต่เขาก็พอสูจน์ตัวเองให้เธอเห็นว่าเขารักเธอมาก  เธอจึงคบกับเขาและเวลานี้เธอก็เริ่มรักเขาแล้ว  เธอไม่ต้องการที่จะเสียเขาไป เธอไม่ต้องการที่จะเสียคนที่เธอรักต่อหน้าต่อตา  จนในตอนนี้นัดเดทกำลังเหมือนโดนไฟลนก้นปกคลุมจนเข้าไปในลำไส้ใหญ่จนทนต่อไปไม่ได้

    โจว ฉันแอบชอบเธอมานานแล้ว  แต่ฉันรู้ว่าเธอมีนัดอยู่  ฉันเลยไม่กล้าบอกเธอ

    แล้วทำไมเธอถึงมากล้าบอกตอนนี้ล่ะ

    ฉันทนไม่ได้ที่จะเก็บไว้คนเดียวหนิ  ฉันทรมานทุกครั้งที่ห็นเธอกับนัดอยู่ด้วยกันแคนดี้พูดด้วยความจริงจังสุดๆ       

             โจวนิ่งเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะตอบออกมาในที่สุก

    ฉันเสียใจจริงๆที่ตอบรับความรู้สึกที่เธอมีไม่ได้  เพราะฉันมีนัดอยู่แล้วและฉันรักนัดมาก  ขอโทษด้วยนะ

    ฉันรู้..

    ...

              แล้วในตอนนั้นเองแคนดี้สังเกตเห็นศีรษะของคนกลุ่มหนึ่งทางหางตา เธอเหลือบตามองนิดนึงก็พอรู้ว่าเป็นกลุ่มของนัดเดท  แคนดี้แอบยิ้มก่อนจะพูดขึ้น

    ถ้าอย่างนั้นฉันขออะไรอย่างนึงได้มั้ย  ฉันจะไม่มายุ่งกับเธอและนัดอีก  ฉันสัญญา

    ~Princess Nutzii~                                                        

     

    อะไรหรอ ถ้าไม่เกินกำลังฉันก็จะให้

    เอ่อ...หลับตาก่อนได้มั้ย

    ทำไมต้องหลับตาด้วย  เธอจะทำอะไรของเธอโจวข้องใจและพยายามบ่าบเบี่ยง

    นะ  ฉันขอร้องนะ แล้วฉันจะไม่มายุ่งกับเธออีก

              โจวลังเล แล้วเขาก็ทำตามคำขอเพราะความใจอ่อนเขาหลับตาลง  ทันใดนั้นแคนดี้ผลักโจวไปติดกำแพงพลางเขย่งขาขึ้นไปจูบโจว  โจวตกใจพอๆกับกลุ่มของนัดเดทที่แอบดูอยู่  นัดทนไม่ได้เลยรีบวิ่งมากระชากแคนดี้ออกจากโจว  และตบหน้าแคนดี้ไปนับสิบครั้ง  พอโจวตั้งสติได้  เขารีบเข้าไปดึงตัวนัดเดทให้ออกจากแคนดี้

    พอแล้วนัด!!ฉันไม่ระวังตัวเอง! อย่าทำร้ายเค้าเลย!!!!!โจวตะคอกเสียงดัง

              นัดหยุดอาละวาดแล้วนิ่งเงียบ  เธอแกะมือของโจวออก  จ้องมองเขาเหมือนจะกลืนเขาเข้าไป  ใบหน้าแสดงออกถึงความน้อยใจแบบสุดๆ

    เข้าข้างยัยนั่นหรอ

    เปล่า  ฉันแค่..  โจวไม่รู้จะบอกยังไง  เพราะนัดเดทมาเห็นเข้าเต็มๆตาอย่างนั้น

    เงียบทำไม  ตอบมาสิ  พูดออกมา

              นัดเดทมองแคนดี้อย่างเกลียดแสนเกลียด  เพื่อนๆของเธอก็เช่นกัน

    นัด  ช่างเขาเถอะ  เขาเห็นคนอื่นดีกว่าแกแบบนี้ไม่เห็นจะต้องไปสนใจอะไรเลยพาสต้าบอก

     นัดเดทหันหลังออกเดิน แต่โจวก็คว้ามือเธอไว้

    เดี๋ยวก่อน  นัดฟังฉันอธิบายก่อน เธอสะบัดมือออกแล้วก็ตบหน้าโจวไปอย่างแรง

    เราเลิกกันเถอะ  โจว  ในเมื่อไม่มั่นคงต่อฉัน  เราคบกับไปก็เท่านั้น เสียเวลาฉันเปล่าๆ  ลาก่อนนะ  ขอให้มีความสุขนะ  โชคดีมีชัย  นี่อวยพรให้เลยนะ บาย

    นัดเดทหลุดคำพูดนั้นออกมาด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเฉยและเย็นชามากจนทำให้คนฟังใจหายแล้วนัดเดทก็เดินออกไปทันที  พวกเพื่อนรีบเดินตามเธอไปติดๆเหลือเพียงติวเน่ยังคงยืนรอพูดกับแคนดี้อยู่

    แผนสูงนะเนี้ยเธอน่ะ ใช้ได้ผลซะด้วย  เจ็บตัวนิดหน่อยก็สำเร็จ  เธอนี่มันสตอเบอรี่กว่าที่คนอื่นเขาพูดกันซะอีกนะ

    เธอพูดไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย

    ปัญญาอ่อนรึไงไม่รู้เรื่อง  อย่ามาแสแสร้ง  วิธีแบบนี้ใช้มากี่คนแล้วละ  คงสมใจเธอแล้วสินะ  นังบ้าผู้ชาย   แคนดี้นิ่งเงียบเพราะเถียงไม่ออก

    โจว  นายโง่ที่สุดที่เข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้  พูดจบ  ติวเน่ก็เดินตามเพื่อนคนอื่นไป  โจวพูดอะไรไม่ออกเพราะเขาไม่คิดว่าเรื่องมันจะเลวร้ายขนาดนี้  แคนดี้เห็นท่าทีไม่ดีเลยรีบหลบไป  ทิ้งให้เขาโกรธตัวเองที่ใจอ่อนกับแคนดี้มากเกินไปจนทำร้ายตัวเองและนัดเดทคนที่เค้ารักมากที่สุด                            

     

    2

               นัดเดทเดินออกไปทั้งความเจ็บใจก่อนจะหยุดกลางสะพานสูงซึ่งข้างล่างเป็นแม่น้ำกว้าง เธอปีนขึ้นไปนั่งบนขอบสะพานทอดสายตามองไปเบื้องหน้า  และปล่อยเสียงกรี๊ดออกมาด้วยความอัดอั้น  นัดเดทเจ็บใจมากที่โจวไปเข้าข้างคนอื่น

               สักพักเพื่อนๆก็ตามนัดเดทมา  พอเห็นสิ่งที่เธอได้ออกเสียงกรี๊ด  พวกนั้นก็รีบลากตัวเธอมาจากขอบสะพาน  เพราะคิดว่าเธอจะฆ่าตัวตาย

    จะบ้าหรอพวกแก  เป็นไรกันเนี้ย  ฉันไม่ได้จะฆ่าตัวตายสักหน่อย  ฉันก็แค่เจ็บใจน่ะ  ที่โจวเข้าข้างยัยนั้น

    แต่ทำไมแกดูไม่เสียใจเลยอ่ะ  แกไม่ร้องไห้ออกมาสักหยด  ติวเน่พูดขึ้น

    ทำไมฉันต้องเสียใจละ  ไม่มีความจำเป็นเลยสักนิด

    ทำไมอ่าแก  เข้มแข็งได้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย  พาสต้าพูดขึ้น

    ก็เพราะฉันยังมีพี่เจิ้งหยวนอยู่นะสิ  เหอะๆ

    เฮ้อ  ไอ้เราก็อุตสาห์เป็นห่วงกลัวจะเป็นไรมาก  ที่ไหนได้ยังเพ้อได้อีกนะแกติวเน่ว่า

    ไปฉลองการเป็นโสดของฉันดีกว่านะ  แต่ไปไหนดีน่า  ไปร้าน

    ซี่ฟู้ดดีกว่า  กินกุ้ง  กินปู  ป่ะไปกัน

    พูดเองเออเองก็ได้นะแกอ่ะ  ไปก็ไปพาสต้าว่า

               เมื่อไปถึงร้าน  นัดเดทก็กินเอากินเอาไม่มีทีท่าว่าจะหยุดในการกิน  แถมยังสั่งสิ่งที่ตัวเองเกลียดที่สุด  กินเข้าไปก็เกิดเรื่องให้ตัวเองเดือดร้อนทุกที นัดแกทำอะไร นั่นมันหอยนางรมนะ   สั่งมา 

    ทำไมอ่ะ  แกเกลียดไม่ใช่หรอ  เดี๋ยวแกก็ขี้ไหลหรอกพาสต้าพูดด้วยความห่วงเพื่อน

    นี่แกจะร่ายยาวทำไมเนี้ย  ฉันก็แค่อยากจะลองกินในสิ่งที่ฉันเกลียดดูบ้าง  อาจจะทำให้ฉันนึกว่ากินยัยแคนดี้อยู่ไงแก

    แต่แก.....

    แกไม่ต้องพูดแล้ว  กินเหอะติวเน่ยังไม่ทันที่จะพูด นัดเดทก็ห้ามเหมือนเอือมไม่อยากฟัง ติวเน่เลยปล่อยเลยตามเลย จนสักพักนัดเดทก็ปวดท้อง  คลื่นไส้  จนต้องเข้าห้องน้ำหลายรอบ

    เห็นมั้ยฉันบอกแกก็ไม่เชื่ออ่ะ  แล้วจะทำไงอ่า  กลับเหอะ  พาสต้าพูดขึ้น

    อื้อ...แก..ฉะ..ฉัน..มะ...ไม่ไหวแล้วอะนัดเดทพูดขึ้นอย่างหมดแรงจนสลบไป

    พาสต้า นัดสลบไปแล้วอ่ะ  มาแบกยัยนี่กลับเหอะ ดึกมากแล้ว เดี๋ยวสารวัตินักเรียนมาแล้วจะเป็นเรื่องติวเน่พูดขึ้น

    โอ๊ย  จะบ้า  หนักมากๆเลย  กินควายเข้าไปหรือไงเนี่ย!! ติวเน่บ่น

               ติวเน่และพาสต้าช่วยกันแบกนัดเดทออกมาได้จนถึงหน้าร้าน  แต่แล้วช่างโชคร้ายแบบสุดๆ  ติวเน่เห็นสารวัตินักเรียนและพวกอาจารย์สายตรวจกำลังจอดรถอยู่ตรงลานจอดด้านข้างพอดี  เธอจึงบอกให้พาสต้าให้หลบกัน  ติวเน่และพาสต้าจึงแบกนัดเดทหลบแล้วพอดีติวเน่เห็นรถตู้คันหนึ่งเปิดประตูค้างอยู่  เธอเลยรีบเอานิดเดทยัดเข้ารถเพื่อสะดวกในการหลบซ่อน  แล้วเธอกับพาสต้าก็วิ่งไปหลบกันคนละทิศคนละทาง  สักพักอาจารย์สายตรวจก็เดินเข้าไปในร้าน  แล้วก็ออกมา  และขับรถกลับไป

    ออกมาได้แล้ว เร็วสิ  อาจารย์ไปกันหมดแล้วติวเน่กวักมือเรียกพลาสต้าที่อยู่คนละมุม

    ติวเน่ไปเอานัดออกจากรถคันนั้นกันเหอะพาสต้าเอย

    นี่ ฉันไม่เข้าใจนัดเลยอ่ะแก  จะไปร้านที่มันมีแต่อาหารซีฟู้ดอย่างเดียวไม่ได้ไงนะ  มาที่นี้อยู่ในที่ไร้ผู้คนแบบนี้  ถ้าฉันเป็นอาจารย์ก็คงคิดว่านักเรียนมามั่วสุ้มที่นี้แหละติวเน่บ่น

    เอาน่า  กินจนอิ่มแล้วเพิ่งมาบ่น ไปเอานัดออกจากรถคันนั้นกันเหอะ พาสต้าว่า

    โอเค๊ๆ

    เห้ย!!!พาสต้ารถคันนั้นไปไหนแล้วอ่าแก  นัดก็หายไปด้วยติวเน่โวยวาย

    แล้วจะทำไงละทีนี้  ติวเน่รถคันนั้นรึเปล่าอ่ะ  โอ๊ยไปนู้นแล้ว ทำไงดีพลาสต้าพูดขึ้น

    แกจะเป็นไงบ้างเนี้ยนัด  ฉันขอโทษนะ ติวเน่เอามือกุมหัวเพราะไม่รู้จะทำไงดี

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น