รักอันตรายกัยนายตัวแสบ

ตอนที่1

" สวัสดีค่ะคุณมิลิน"

"สวัสดีจ๊ะอามาเนะ"

"คุณมิลินค่ะอรุณสวัสดิ์ค่ะ"

"อรุณสวัสดิ์จ๊ะ มาเรีย วันนี้มีอะไรต้องทำรึเปล่าล่ะ"

"วันนี้ตอนเช้ามีกล่าวทักทายรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่นะค่ะ แล้วตอนบ่ายก็มีประชุมกับกรรมการนักเรียน.

"จ๊ะ ขอบใจมากจ๊ะ"

ก็อก ก็อก ก็อก

"เข้ามาได้"

"เป็นไงบ้างแก ไม่เมื่อยหน้าบ้างหรอเห็นนั่งปั้นหน้ายิ้มซะขนาดนั้น"

"เออ ซิฉันจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย ดีน่ะที่มีพวกแกที่เข้าใจฉันแล้วยูริล่ะ ยังไม่มาหรอ"

"ยังเลย ฉันเลยขึ้นมาหาแกก่อน มีเรื่องจะถามเกี่ยวกับคืนนั้น"

"อ้อ ทำไมมันจะมาเอาเรื่องพวกเรางั้นหรอ"

"คงงั้น เธอรู้จักกลุ่ม HELL ไหมล่ะ"

" งืมมมมมม "

"นั่นแหละ มันบอกว่ากลุ่มที่เราไปเล่นงานเมื่อวันนั้นเป็นลูกน้องมัน"

"อ้อ มันเลยจะมาเอาคืนซิน่ะ ชิ ไอ้พวกไม่เจียมตัว"

"เห้ย แกกลุ่มนั้นน่ะ..."

ก็อก ก็อก ก็อก

" แม่งใครอีกว่ะ แกรอก่อนน่ะรันอาจเป็นยัยยูริก็ได้"

/ใครน่ะบังอาจมารบกวนเวลาของท่านมิลินคนนี้ ถ้ารู้ว่าใครเดี๋ยวแม่จับเชือดซะนี่/ 

" อ้าว มีไรหรอจ๊ะ ไรจัง" ^ ^
"คะ..คือว่า คุณมาเรียให้มาตามคุณมิลินไปเตรียมตัวสำหรับพิธีเปิดภาคเรียนวันนี้น่ะค่ะ" ////////
"หรอจ๊ะ งั้นขอบใจมากเดี๋ยวพี่ตามลงไปน่ะ" ^ ^
....................................................   
"ว่าไงค่ะ คุณประธาน"
"ไอ้บ้า ไม่ต้องเลยแกแค่นี้ฉันก็จะบ้าตายอยู่แล้ว"
"5555 เอาน่าคนมันเก่งก็เงี๊ย แล้วไงล่ะเค้ามาบอกให้แกทำไรอีก"
"เออซิ ต้องเตรียมตัวไปกล่าวพิธีเปิดเรียนนี่น่ะ โว้ยยยยยย เพราะแม่แท้ๆทำให้ชีวิตวัยรุ่นที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มต้องมาจบลงกับแค่คำว่า ประธานนักเรียน กรี๊ดดดดดด"
"เอาน่าแก อย่างน้อยแกก็มีสิทธิในหลายๆอย่าง"
รันตบบ่าเพื่อนอย่างเห็นใจ

ใช่แล้วล่ะ ถ้าเพียงแต่วันนั้นไม่ไปหาเรื่องใครชีวิตของมิลินคงไม่ต้องมาลำบากอย่างนี้ ถูกแม่บังคับให้เป็นนักเรียนตัวอย่างจนเพื่อนๆโหวตให้เป็นประธานนักเรียน แถมยังได้เป็นอีก แล้วชีวิตวันรุ่นของฉันใครจะรัยผิดชอบละเนี่ย สาวน้อยวัย17อย่างฉันต้องมานั่งจมกับกองเอกสาร แถมยังต้องมานั่งตีหน้าเป็นเด็กเรียบร้อย น่าเบื่อชะมัด -*- 

พิธีเปิดภาคเรียน
"นี่เธอ รู้ไหมว่าวันนี้ประธารนักเรียนจะออกมากล่าวเปิดด้วยแหละ"
"จริงหรอ ได้ยินว่าเป็นคุณหนูมากเลยนี่น่า"
"ก็แหงซิย่ะ แหมทั้งสวย รวย เก่ง เรียบร้อย เพอเฟ็คจริงๆเลยน่ะ"
"ใช่ๆ เห็นว่าไม่ต้องมานั่งเรียนก็สอบได้ที่1ตลอด"
"จริงหรอ ชักอยากจะเห็นแล้วซิ"
" เออ ว่าแต่พวกเธอได้ยินที่เค้าเล่ากันไหมว่าเมื่อคืนมีคนตีกันแถมคนที่จักการยังเป็นผู้หญิงด้วยน่ะ"
"ใช่ ได้ยินเหมือนกันว่าแต่สุดยอดไปเลยน่ะ คนไม่กี่คนจัดการหมดเลย"
เสียงรุ่นน้องปีหนึ่งยังคงไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ ยิ่งเรื่องที่มีคนตีกันนั้นก็ยิ่งทำให้เสียงดังมากขึ้น 
/ เหอๆไม่อยากจะบอกว่าไอ้คุณประธานนักเรียนกับคนที่พวกเธอว่าจัดการไปหลายคนเนี่ยมันจะคนเดียวกัน คิคิคิ /
รันที่ยืนฟังรุ่นน้องพูดคุยอยู่มานานแอบคิดในใจ
  
"เอาล่ะค่ะ น้องๆค่ะเงียบเสียงด้วยค่ะ เดี๋ยวพิธีเปิดจะเริ่มแล้วน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ"
มาเรีย1ในกรรมการนักเรียนขึ้นมาห้ามไม่ให้นักเรียนคุยกัน 
" ต่อไปนี้เราจะขอทำการเปิดภาคเรียน ขอเชิญอาจารย์ใหญ่ค่ะ"
"สวัสดีนักเรียนทุกคน ทางรรมีความยินดีอย่างยิ่งที่เห็นพวกเธอในวันนี้....................................................."

"น่าเบื่อชะมัดเลย"
"นั่นสิเมื่อรัยพี่มิลินจะได้พูดน้า"
"มิลิน ใครน่ะ"
"ก็ประธานนักเรียนไงแก พี่เค้าออกจะดัง"

ตอนนี้นักเรียนทุกคนเริ่มเบื่อกับอาจารย์ใหญ่ที่ไม่รู้ว่าจะพูดอีกนานแค่ไหน บางคนเริ่มจับกลุ่มคุยกันอีกคน บางคนที่ทนไม่ไหวก็นอนหลับไปแล้ว

"อะแฮ่มๆ ถึงตอนนี้เรามาฟังประธานนักเรียนที่น่าภาคภูมิใจของเรากล่าวอะไรเล็กน้อยดีกว่าน่ะ"

"เห้ยๆแกตื่นๆ พี่มิลินจะพูดแล้ว"

"สวัสดีค่ะน้องๆทุกคน......."

"กรี๊ดดด พี่มิลินน่ารักมากอ่ะแก"
"นั่นสิ สวยโคตร"

"ยี้ ยัยมิลิน ตอแหลชะมัดว่ามั้ยแก"
รันที่ยืนอยู่ได้ยินคนนินทาเพื่อนว่าจะหันไปดูหน้าซักหน่อยว่าใครกล้ามานินทามิลินจะได้ตบซักทีก็หันกลับไปดู ก็เจอยูรินยืนอยู่
"นึกว่าใครกล้านินทามิลิน แกนั่นเองเมื่อเช้าไปไหนมาย่ะ"
"ก้จัดการเรื่องเมื่อคืนน่ะซิ"
"ทำไมอ่ะ มีรัยงั้นหรอ"
"เดี๋ยวค่อยเล่า รอเล่าทีเดีวเลย ยัยมิลินเมื่อรัยมันจะเสร็จว่ะ"

"เอาล่ะค่ะน้องๆค่ะ หวังว่าน้องๆทุกคนคงจะตั้งใจเรีนอย่างเต็มที่และ ขอให้มีความสุขกับการเปิดภาคเรียนใหม่ สวัสดีค่ะ"
พอมิลินพูดจบเสียงตบมือก็ดังขึ้น แต่คงไม่มีใครได้ยินเสียงมิลิน
/ แม่ง มันจะอะไรนักหนาว่ะ เซงชิบ /


............................................................................................................................................................................................................

โทดทีน่ะค่ะถ้ามันไม่หนุก