เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ~ Intro

เรื่องนี้เป็นฟิคเรื่องที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่แต่งขึ้น ความจริงมีหลายเรื่องมากเลย
แต่จะค่อยๆทยอยเอามาลงนะ แล้วชินก็เพิ่งเล่นบลอคนี้เป็นครั้งแรกยังไงถ้ามีอะไรผิดพลาดไปก็ขอโทษไว้ด้วยนะคับ
เอ่อ.....ฝากติดตามด้วยแล้วกันคับ จะพยายามมาอัพให้บ่อยๆ

.........................................................................................................

เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ~ Intro

[Yun-Jae] // [Mic-Xiah]

 

 

ผม ยองอุง แจจุงคับ

เป็นเพื่อนสนิทของ จอง ยุนโฮ  เรารู้จักกันตั้งแต่เด็ก เป็นเพื่อนรักกัน และผมเองที่ผิดดันไปหลงรักเพื่อนเข้าซะอย่างงั้น... ยุนโฮ เป็นพวกเพลย์บอย เจ้าชู้ ขี้หลี ไปเรื่อย และผมคิดว่าเค้าเป็นแบบนั้นยังจะดีกว่าตอนนี้ที่อยู่ๆเจ้าตัวก็เกิดอยากเป็นคนดีขึ้นมา ผมมองอยู่ข้างหลังเค้าตลอด มันเจ็บปวด พูดก็ไม่ได้ ถ้าผมบอกคำนั้นออกไป เค้าคงจะไม่เหลือแม้แต่คำว่าเพื่อนให้ผม  ผมถึงต้องทนเจ็บปวดอยู่แบบนี้ ความรักของผมถึงมันจะเจ็บแต่ผมก็ยังจะรอวันนั้น วันที่เค้าจะหันมามองผมในฐานะคนรักบ้าง ไม่ใช่แค่เพื่อน

อึนฮา....วันนี้ไปบ้านพี่เถอะนะ เสียงออดอ้อนของชายหนุ่มเว้าวอนขอให้หญิงสาวรุ่นน้องใจอ่อน

ไม่ได้หรอกนะคะ....เรายัง...ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย เจ้าตัวว่าไม่เต็มเสียงกับท่าทีที่เขินอายแบบนั้น ยุนโฮดูก็รู้ว่าเจ้าตัวก็รักเค้าไม่ต่างกันเลย

ก็จะได้เป็นแล้วนี่ไง....ไปเถอะนะ....นะคนดี ร่างสูงโอบกอดจากข้างหลังแนบแน่น ใบหน้าหล่อๆฝังจมูกลงที่ซอกคอขาวด้วยความต้องการ

พี่ยุนโฮ....เดี๋ยวใครมาเห็นนะคะ ถึงเสียงจะดูไม่ค่อยพอใจ แต่รอยยิ้มและท่าทางที่หันมาหาชายหนุ่มอย่างงั้น เหมือนเป็นการเชื้อเชิญโดยไม่ตั้งใจไปซะแล้ว

อือ.....อื้อ ริมฝีปากอิ่มบดจูบลงทับรอยยิ้มยั่วนั้น เพราะอดใจไม่ไหวในความเดียงสา น่ารักของอึนฮา ลิ้นอุ่นดุนดันเข้าไปในโพรงปาก หวานจนไม่อยากละออกห่าง มือก็ไล้ไปทั่วหลังบาง กดคลึงอย่างปรารถนาตามแรงอารมณ์ที่ปะทุขึ้น

อึ....อื้อ เสียงครางหวิวสั่นไหว และมือขาวที่จิกแขนเสื้อของยุนโฮไว้เริ่มเพิ่มมากขึ้น เพราะขาดอากาศหายใจ จนชายหนุ่มรู้สึก..ถึงได้ละออกจากจูบหวานอย่างเสียดาย

ยุนโฮยืนมองริมฝีปากอิ่มตึงนั้นด้วยความรู้สึกหลายอย่าง ไม่อยากปล่อย อยากครอบครอง นี่เค้าเป็นคนแบบนี้เองหรอ ยุนโฮใช้นิ้วโป้งคลึงปากบางนั้น บอกให้รู้ว่าความต้องการที่มีมันยังไม่หมดไปเลย  เท่าไหร่ก็ไม่พอหรอก  อึนฮาได้แต่หายใจเข้าเร็วๆ ร่างอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่ง ช้อนสายตามองแบบนั้น เดี๋ยวได้เจออีกจูบนึงหรอก ยุนโฮคิดอย่างนั้น จนกระทั่ง

ยุนโฮ!..... เสียงที่ดังออกมาจากมุมบันได ร่างที่ยุนโฮรู้จักดีปรากฏตัวขึ้น เจ้าเพื่อนนี่ขัดจังหวะจริงๆเลย

เอ่อ....ไว้วันหลังนะคะ อึนฮาหันมาให้คำตอบ เจ้าตัวเขินที่แจจุงมาเห็นฉากหวานๆพอดี

เดี๋ยวสิ....ขอค่ามัดจำก่อน ร่างสูงยื่นแก้มข้างซ้ายให้ พองลมเข้าไปที่แก้มอย่างน่ารัก อึนฮาหันไปมองแจจุงนิดนึงชั่งใจว่าจะทำดีมั้ย เพราะว่าตัวเองเขินจนทำอะไรไม่ถูก

ถ้าไม่ทำพี่ทำเองนะ เจ้าตัวรีบก้มลงหอมแก้มนั้นเต็มๆ ขืนรอช้ากว่านี้ ให้ยุนโฮทำเองก็คงต้องเลยเถิดแน่ๆ

ไปนะคะ..... อึนฮาบอกยุนโฮ

แล้วคืนนี้พี่จะโทรหานะ... ยุนโฮทำท่ายกมือขึ้นเป็นโทรศัพท์ อึนฮาหันมาพยักหน้าให้แล้วออกไปจากมุมระเบียงนั้น ผ่านหน้าแจจุงที่ยืนจิกมือตัวเองเพราะเจ็บกับภาพที่เห็นอยู่เต็มๆตา

ขอตัวนะคะ... อึนฮากล่าวอย่างอายๆ ก้มหัวให้เล็กน้อย หน้าแดงไปหมด

แจจุงได้แต่ฝืนยิ้มให้  แต่ในใจมันเจ็บ เจ็บจนไม่รู้จะใช้คำพูดแบบไหนกับตัวเองดี มาทำไมนะ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าคุยกันอยู่ โง่จริงๆเลย คิม แจจุง 

เฮ้!....ว่าไงเรียกฉันทำไมไอ้เพื่อนรัก ร่างสูงตรงเข้ามากอดคอตามปกติทุกครั้งที่ชอบทำ

เพื่อนรัก แต่ไม่มีวันจะรักเพื่อนอย่างฉันใช่มั้ย ยุนโฮ

นายนี่มันจริงๆเลย...เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวแบบนี้ซักที อึนฮาก็เป็นของเล่นของนายรึไง แจจุงดึงตัวเองกลับมาสู่ความเป็นเพื่อนแล้วจิกว่าให้กับการกระทำของยุนโฮ

ใครบอกของเล่นเล่า!...อึนฮาน่ะตัวจริง น้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง ทำเอาชายหนุ่มหน้าสวยขมวดคิ้วเครียดทันที

นายนี่บ่นอย่างกับพวกผู้หญิงไปได้...หน้างี้ สวยกว่าผู้หญิงบางคนซะอีก สวยก็ชอบสิ ชอบฉันสิยุนโฮ

ตากลมโต ปากอิ่มแดง  งั้นก็มองแต่ฉันสิ มองฉันคนเดียว แล้วก็จูบแค่ฉัน มีให้ฉันแค่คนเดียวได้มั้ยจูบของนาย

ผมสีดำขลับ...ผมสวยจังเลยนะนายเนี่ย  งั้นก็จับสิ อย่าปล่อยนะ จะพันนิ้วเล่นหรือจะทำอะไรก็ได้

ผิวก็ขาว...นายขาวกว่าฉันอีกน่ะ ฉันขาวไปทั้งตัวนั่นแหละถ้าอยากเห็นมากกว่านี้ก็ครอบครองฉันสิยุนโฮ

ตัวบางๆแค่นี้...ระวังนะลมพัดเข้าจะปลิวเอา 55++ ถ้ากลัวฉันจะปลิวก็กอดฉันไว้สิ กอดไว้แน่นๆนะยุนโฮ

เอ๋?....นายเป็นอะไรไปเนี่ย ทำไมถึงมองฉันอย่างนั้น ยุนโฮหยุดล้อเล่นกับการชมแจจุง ที่ตอนนี้นิ่งกระพริบตาปริบๆฟังที่ยุนโฮพูด อย่างตั้งอกตั้งใจ

เสียงหัวใจนายหรอ...ดังมากเลย หน้าแดงไปหมดแล้ว นายไม่สบายรึป่าวแจจุง? ว่าพลางเอามือทาบลงกับอกด้านซ้าย แจจุงสะดุ้งตื่นจากห้วงความคิดนั้น รีบผลักยุนโฮออก กลัว กลัวนายรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ฉันมีให้ ฉันยังไม่พร้อมที่จะเสี่ยงตอนนี้ อย่าเพิ่งเลยนะ

อ๊ะ...เปล่าๆแค่รู้สึกแปลกๆที่นายพูดอย่างงั้น ฉันเป็นผู้ชายนะ เว่ย เป็นผู้ชายที่รักนายมากที่สุด

อ๊า....นี่ถ้าเราไม่ได้เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก ฉันคงไม่รู้เลยว่านายเป็นผู้ชายน่ะ ยุนโฮยังคงหยอกล้อเล่น แต่อีกคนไม่รู้จะรู้สึกดีใจหรือเสียใจดี  คำว่าเพื่อนคำเดียวที่ค้ำคออยู่ และคำว่าเพื่อนก็ยังคงถูกย้ำจากยุนโฮอยู่ตลอดเวลา

ไอ้หมีอ้วน! แจจุงรีบกลบเกลื่อนความรู้สึกตัวเองจนออกมาเป็นคำล้อที่เค้าชอบใช้ประจำและยุนโฮก็จะไม่พอใจทุกครั้ง แต่มันก็เป็นการล้อเลียนที่คนทั้งคู่ใช้กันมาตลอด

หนอย...ว่าฉันหรอ... ยุนโฮเริ่มหมั่นเขี้ยวกับท่าทางล้อเลียนของแจจุง

แล้วอย่างฉันจะเป็นหมีอ้วนได้มั้ยเล่า 55++ แจจุงว่าพลางวิ่งหนีมือสังหารที่พร้อมจะลงที่เค้าได้ทุกเมื่อ ทั้งสองคนวิ่งไล่เล่นกันอยู่อย่างนั้น  ดูเหมือนมีความสุขแต่แฝงไปด้วยความเจ็บปวดลึกๆของแจจุง ทำได้แค่นี้ ตอนนี้ผมทำได้แค่นี้คับ