ยัยตัวร้ายปะทะนายซุปเปอร์สตาร์

            ฉันชื่อ ต้นข้าว สาวน้อยที่สวย ใส และน่ารัก (แหวะ) อายุ 16 ขวบ เรียนอยุโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง วันนี้แหละเป็นวันที่ฉันจะได้เจอกับรุ่นพี่เรียวที่ฉันแอบชอบมานานแสนนาน อิอิ ตื่นเต้น ๆ
และแล้วสาวน้อยแสนสวยก้อได้ก้าวเข้ามาในโรงเรียนอย่างสง่างาม 
     "ว้ายยย" โครม!! อย่าตกใจ ๆ ฉันก้อแค่สะดุดหกล้มเท่านั้นเอง แหะ ๆ เพราะไอ้ก้อนหินบ้านี่แท้ ๆฮึย
     "5555+ ยัยซุ่มซ่าม" ฉันหันไปตามเสียงหัวเราะนั่น 
     "นี่ตาบ้า นายแกล้งฉันช่ายมะ"ฉันหันไปต่อว่าผู้ชายผมสีน้ำตาล หน้าตาหล่อ เท่ ขวัญใจสาวๆทั้งโรงเรียน ชื่อ อีตาบ้าริว  ทั้งที่ม่ายใช่ความผิดของเขาเรย (แหะ ๆ)
     "อาราย ๆ ฉันเห็นเทอเดินสะดุดก้อนหินนี่เอง มาว่าฉันได้ไง" ตาบ้าริวหันมาว่าฉัน 
     " ก้อ..ก้อออ"เถียงม่ายออกเรยคับท่านผู้ชม ก้อมานจิงอย่า่งที่เขาพุดนิน่า
     "ก้ออารายคับคุณหนู"ตาบ้าริวพูดพร้อมกับ ก้อหน้ามามองฉันอย่างกวน ๆจะม่ายให้ก้มได้ไงล่ะ ก้อเขาสูงตั้ง170กว่า ฉันสิสูงยังม่ายถึง160เรย
     "ฉันไปดีกว่า ม่ายอยากเถียงกะนายให้เสียเวลา ชิ "ฉันรีบเดินหนีไป ตาบ้าริวหัวเราะตามหลังมา ชิชิ หลังจากนั้นก้อได้ยินเสียงสาว ๆกรี๊ดกันใหญ่เรย ฉันหันไปดุเห็นผู้หญิงเปงสิบ ๆมารุมขอลายเซ็น ถ่ายรูปอีตาบ้านั่น ก้อใช่สิ นายนั่นเป็นถึงซุปเปอร์สตาร์ที่ใคร ๆก้อใฝ่ฝันถึง เว้นแต่ฉันนิแหละที่ไม่เคยคิดจาชอบอีตานั่นเรยแม้แต่นิดเดียว
  ฉันเดินหน้าตาบูดบึ้งเข้ามาในห้อง จนเพื่อนสุดที่รักของฉันถามว่า
     "เป็นอารายเนี่ย ทำหน้าตาเหมือนอมขี้ตั้งแต่วันเปิดเทอมเรยนะ"ยัยออมพูด ยัยเฟิร์นเพื่อนสุดที่รักของฉันอีกคนพยักหน้าสนับสนุน
     "นั่นดิ เป็นรายว่ะเพื่อน"ยัยเฟิร์นพูด
     "ม่ายมีอารายหรอก ก้อแค่เดินสะดุดก้อนหินล้มหน้าทิ่มก้อแค่นั้น"ฉันตอบมัน
     "ก๊ากกก 5555+ อุ๊บ"มานทั้งสองคนหัวเราะ ฉันเรยส่งสายตาอาฆาตไปให้มาน พวกนั้นก้อเรยหยุดหัวเราะไปทันที
     "โธ่!! แค่นี้เอง อย่าคิดมานเรย วันแรกต้องยิ้มแย้มเข้าไว้ ยิ้ม ๆ"ยัยเฟิร์นพูด พร้อมกับฉีกยิ้มจนเห็นฟันเรียงกันสวยงาม
    "อืม" ฉันตอบสั้นๆ พร้อมกับยิ้มน้อย ๆ
-----------พักกลางวัน--------------------------------------
วันนี้จะกินอารายดีน้า อ๊ะ รุแล้วกินราดหน้าร้านป้าเล็กดีกว่า ฉันเดินไปสั่งราดหน้า ส่วนยัยสองคนนั้นบอกว่ายังม่ายหิว แต่ฉันหิวนิน่า
ขณะที่ฉันจะเดินไปโรงอาหารก้อเจอกับนายริวเดินมาทางฉัน ฉันรีบหลบไปตรงหลังกำแพง โอีะโอ่ได้เวลาแกล้งตานี่แล้ว อิอิ
ฉันยื่นขาออกไป และแล้ว...
     โครม!!!555+เสียงตานั่นสะดุดล้มนิฟังแล้วสบายหูจิง ๆ อิอิ
     "นี่เทอแกล้งฉันหรอ"ตานั้นพูด พร้อมกับสายตาอาฆาต
     "ป่าาวนะ ตัวเอง เค้าแค่เมีื่อยๆก้อเรยยื่นขาออกไป แล้วตาซื่อบื้อคนไหนม่ายรุมาสะดุดขาฉันเอง ช่วยม่ายได้ แบร่"555+โคตะระ สะใจเรยช้าน
     "มานี่เรยนะ ตามฉันมานี่"ตานั่นพูดพร้อมกับกระชากแขนฉันไป
     "ปล่อยนะ ๆ ฉันเจ็บนะเว้ย"ฉันตะโกนออกไป แต่เขาม่ายยอมรับฟัง ลากฉันไปหลังตึกนั่น น่ากลัวชะมัดเรย 
แล้วเขาก้อผลักฉันติดกำแพงแแล้วจับข้อมือไว้แน่น
     "ตาบ้า ฉันเจ็บนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้"ฉันพูด
     "ฉันปล่อยแน่ แต่ขอแก้แค้นก่อนเถอะ "ตานั่นพูดพร้อมกับประกบปากฉันอย่างดูดดื่ม และเนิ่นนาน แง้ ๆม่ายน้าาาาาา นั่นมานเฟิร์สคิสของฉันนะTT^TT น้ำตาฉันเริ่มไหลออกมา จนตาบ้าริวรุสึกได้จึงปล่อยฉัน
    "ยัยบ้าร้องให้ทำไมอ่ะ รึว่านี่เป็นจูบแรกของเทอ"ตานั่นทำหน้าตกใจ
    "ก้อใช่น่ะสิ ตาบ้าาเอ้้ย"ฉันวิ่งหนีไปพร้อมกับปาดน้ำตา
    ตาบ้าริว ฉันม่ายมีวันยกโทดให้คนอย่างนายแน่


____________________________________________________________
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ
เปงนิยายเรื่องแรกอ่ะค่ะ
เม้น+โหวตใ้ห้ด้วยนะค่ะ
เปงกำลังใจให้ช๊อกโกแลตด้วย^^