นายไฮโซสุดซ่าปะทะยัยบ้าหน้าเงิน - นิยาย นายไฮโซสุดซ่าปะทะยัยบ้าหน้าเงิน : Dek-D.com - Writer
×

    นายไฮโซสุดซ่าปะทะยัยบ้าหน้าเงิน

    โอ๊ย ! ฉันจะบ้าตาย ที่ฉันต้องมาป็นแฟนจอมปลอมของนายโดเรม่อน ที่เอาแต่ใจตัวเองเป็นบ้า ฉันยอมทำเพราะอะไรรู้มั้ย ก็เพราะมีข้อแลกเปลี่ยนเป็นเงิน แต่ทำไมหัวใจฉันต้องหวั่นไหวด้วยนะ แต่กีวี่คนนี่ ซู่ๆซู่ตาย

    ผู้เข้าชมรวม

    91

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    91

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนนำ ยัยหน้าเงิน


    "คนสวยตื่นได้แล้วจ้า" โอ๊ย ! นาฬิกาปลุกบ้า  ง่วงจังง่ะ
    "ขอเวลาอีก 5 นาทีนะ" แล้วฉันก็เลื่อนเข็มนาฬิกาไปอีก 5 นาที ทีนี้ก็หลับอีกนิด
    "คนสวยตื่นได้แล้วจ้า" ฮะ 5นาทีแล้วหรอเนี่ย
    "ขออีก 5 นาทีนะ" แต่ทีนี้ฉันไม่ให้นาฬิกามันปลุกอีกแล้ว  หลับไปเลยอีก 5นาทีฉันก็ตื่น
    โอ้อิ่ม......ก็หลับเต็มอิ่มไง นี่กี่โมงแล้วล่ะฉันมองดูฬิกาบนหัวเตียง
    " หา  7.45 น."ฉันร้องลั่นบ้าน  ฉันสายอีกแล้ว บ้าจริงก็ปลุก 6.15 น. แต่ขออีก 5นาที ปาเข้าไป 7.45 น.รีบอาบน้ำดีกว่า
    "สายแน่  สายแน่" ฉันได้แต่บนพรางวิ่งเข้าห้องน้ำ

    ****************************

    เรายังไม่รู้จักกันเลย   ฉันชื่อกีวี่อายุอานามไม่เท่าไหร่  16 ย่าง17 เองเรียนอยู่โรงเรียนเทียร์เนอร์  ม.5 ฉันอาศัยอยู่กับน้าที่เมืองไทยแม่ฉันตายไปนายแล้วล่ะ  พ่อฉันไปทำงานที่สิงค์โปร์  ฐานะทางบ้านก็ไม่ร่ำรวยอะไรพอมีพอใชไม่เมอนพวกไฮโซหรอกแต่ถ้ามีคนมายืมเงินฉันไม่มีทางจะได้เดี๋ยวไม่คืนฉันนะสิ  แต่ถ้าขอให้ทำอะไรแล้วข้อแลกเปลี่ยนคือเงินยัยกีวี่คนนี้ทาได้ทุกอย่างยกเว้น  ตายอะดิ

    ****************************

    "ตึงตังตึงตัง" เสียงฉันวิ่งลงบันใดเองล่ะ  เว่อร์มั้ยล่ะ
    "กินข้าวมั้ยกีวี่"
    "ไม่ละค่ะ  เดี๋ยวไม่ทัน"
    "ไม่กินแน่นะ"
    "ไม่ละค่ะ น้าอย่าชวนหนูสิคะเดี๋ยวหนูอดใจไม่ไหว"
    "จ๊ะเรียนให้สนุกนะ"
    "ค่ะ"
    โอ๊ย ทำไมมันไกลจังนะยิ่งรีบยิ่งไกลทุกทีแค่พ้นซอย อีกนิดก็ถึง  ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียน แต่โชคทำไมไม่เข้าข้างฉันบ้างล่ะ ก็ประตูมันปิดแค่  10 วินาทีเองนะแต่มีทางเดียวที่ฉันทำได้ คือ ปีนกำแพง
    "ฮึบ สูงเหมือนกันนะเนี้ย"
    "อุบ  โอ๊ย เจ็บง่ะพลาดได้ไงเนี้ยเรา"
    "ไปดีกว่าเดี๋ยวมีคนมาเห็น"
    "นี่! เธอทำอะไรอ่ะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ" เสียงอาจารย์ปกครองนี่นา ใครจะหยุดให้โง่ละ ไปดีกว่า
    " หยุดเดี๋ยวนี้นะ"
    ฉันวิ่งมาทางตึกเรียนไปทางไหนดี อ้อ ทางนี้ดีกว่าฉันวิ่งไปทางตึกตรงหัวมุม
    "แคมป์  เยลลี่ว่าเราเลิกกันเถอะ"
    "เยลลี่เธอพูดเล่นใช่มั้ย"
    "เปล่า  ฟังเยลลี่ดีๆนะเราเลิกกันเถอะ"
    "แล้วเยลลี่คิดว่ามันดีแล้วหรอ"
    "ใช่  เยลลี่ว่าเรย์เค้าเป็นคนดีมากๆ เยลลี่ไปก่อนนะ"
    แล้วยัยเยลลี่ก็เดินจากไป ยัยนี่เพี้ยนไปแล้วทิ้งนายแคมป์ไปฉันอยากรู้ว่านายเรย์คนไหนน่า  แต่มันก็ไม่ใช่เรืองของเราซักกะหน่อยไปดีกว่า
    "เพล้ง" อะไรเนี่นฉันดันเอาเท้าไปเตะกับกระถางดอกไม้แล้วมันก็ตกแตก
    "ใครน่ะ"  ฮะ ! เสียงนายแคมป์จะทำยังไงดีเรา

    ***************************************************************************************

    โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
    ป.ล.  ตอนหน้ายิ่งสนุกค่ะ


    หญิงแร็ฟ....................

           

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น