โรงเรียนที่ไม่ได้เรียน ตอนที่2 - นิยาย โรงเรียนที่ไม่ได้เรียน ตอนที่2 : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    โรงเรียนที่ไม่ได้เรียน ตอนที่2

    เรื่องเกี่ยวกับสังคมอันดำมืดในโรงเรียนแห่งนึง

    ผู้เข้าชมรวม

    52

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    52

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  สืบสวน
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  7 ม.ค. 66 / 15:02 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ตั้งแต่วันนั้นเพื่อนทุกคนในกลุ่มก็เริ่มช่วยกันสืบเรื่องนี้ทุกๆคนเชื่อเป็นไปแนวเดียวกันหมดคือนุ่นไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอนและวันที่ผมไปเจอนุ่นคือวันที่ผมจะขอนุ่นเป็นแฟนผมกับนุ่นรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆและนุ่นก็เหมือนจะมีใจให้ผมผมรักนุ่นมากและไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ในขณะที่ผมกำลังคิดถึงนุ่นอนู่นั้นโบ๊ทก็พูดขึ้นมาว่า"เห้ยเอาไงดีวะกูว่าเรื่องนี้แปลกๆศพของนุ่นอ่ะก็แปลกๆละมีทั้งร่องรอยการทำร้ายแต่เรื่องคดีก็ไม่คืบหน้าเลย"และแนนก็ได้พูดขึ้นมาว่า"หรือมีเรื่องผิดใจกับคนในโรงเรียนรึป่าวมึงก็รู้ว่าในโรงเรียนพวกรวยๆห้องแรกๆมีแต่ลูกคนมีสีแถมยังเหี้ยๆทั้งนั้น"    และก็อดก็พูดต่อว่า"หลายปีก่อนน่ะเคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นรุ่นพี่เราหลายรุ่นก่อนๆก็เคยมีเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้นะปันจุบันคดี…ก็ยังไม่คืบหน้าเลยเชื่อกันว่าเป็นลับๆในโรงเรียนสั่งปิดปากนักเรียนคนนั้นเนื่องจากเค้าจะเอาเรื่องที่ผอ.ฟอกเงินไปเผยแพร่"ผมจึงสงสัย"มึงรู้เรื่องนี้มาจากไหนวะกูไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย"ก๊อดเลยตอบว่า"มึงจะรู้ได้ไงแม้แต่คนมาเก็บศพหลังจากที่เกิดเรื่องหรือคนที่ชันสูตรยังหายไปแบบไม่รู้ว่าหานไปได้ยังไงเลยแต่เรื่องนี้มันนานมาแล้วแหละ"เตจึงพูดขึ้นว่า"ก็แน่นอนอยู่แล้วดิไอ้ก๊อดมันเนิร์ดจะตายมันรู้เรื่องนี้คนเดียวก็ไม่แปลกหรอกเว้ยจริงมั้ยก๊อด"      ก๊อตตอบกลับด้วยหน้านิ่งๆว่า"ก็คงงั้นแหละ"ผมจึงเล่าเรื่องที่ผมไปเจอกับพวกม.ต้นมาทุกคนในกลุ่มจึงลงมัดติว่าลองไปสืบพวกนั้นดูและเริ่มหาต้นตอของเรื่องทั้งหมด หลายวันต่อมา….

    ผมจึงให้แนนผู้หญิงที่ชายหลายๆคนในโรงเรียนจ้องที่จะจีบเข้าไปตีสนิทด้วยกับพวกนั้นแหละได้ข้อมูลมาว่าพวกนั้นคือเด็กนักเรียนม.3/1ต้องใช่พวกมันแน่ๆ….พวกห้องนึงมักเกี่ยวพันกับสมาคมในโรงเรียนลับๆและมีแบล็คหลังที่ใหญ่จนคับเมืองเลยก็ว่าได้ผมจึงต้องหากำลังคนเพื่อที่จะล้างแค้นผมจึงคุยกับเตว่า"มึงพอจะหาคนให้กูได้ป่ะคนที่ใจกล้าๆหน้าไหนก็ใส่ได้หมดห้องท้ายๆกูมีงบให้"เตตอบมาว่า"มีเยอะเลยแหละมึงจะเอาไปทำไมวะ"ผมจึงตอบ"จะเอาไปกระถืบคนที่ฆ่านุ่นไง"เตจึงตกใจ"มึงหาคนที่ฆ่านุ่นเจอแล้วหีอวะไม่แจ้งตำรวจ"ผมจึงตอบ"มันอยู่ห้อง1ตำรวจทำอะไรไม่ได้หรอก"ก๊อดจึงขัดขึ้นมาว่า"แต่เรื่องนี้มันใหญ่มากนะไม่ใช่ว่าเด็กนักเรียนธรรมดาจะทำได้นะเรื่องแบบนี้น่ะ"ผมจึงตอบว่า"แล้วมึงจะให้กูทำยังไงรอดูคนที่ทำลอยหน้าลอยตาหรอ"แนนจึงพูดขึ้นมาว่า"คงไม่ใช่อย่างงั้นหรอกขุนก๊อดคงหมายถึงว่าหาข้อมูลและหลักฐานให้ได้เยอะที่สุดและเอาผิดพวกมันดีกว่าเพราะถ้ามีหลักฐานมากพอเงินหนาแค่ไหนก็ช่วยไม่ได้หรอก"ผมได้ยินดังนั้นผมจึงเริ่มแอบตามพวกเด็กม.3พวกนั้นไปตอนช่วงเย็นๆในโรงเรียนโรงเรียนนี้ใหญ่มากเนื่องจากการฟอกเงินของผอ.มีห้องลับหลายห้องให้พวกคนเลวมาสุ่มหัวกันอยู่และพอผมตามไปได้และได้แอบฟังพวกมันคุยกันพวกมันคุยกันเรื่องการตายของนุ่นว่าใครเป็นทำมันทำให้เลือดขึ้นหน้าอยากจะเข้าไปต่อยหน้าพวกมันให้หมดเพราะตอนนี้ผมเชื่อ100เปอร์เซ็นเลยว่าพวกนี้เป็นคนทำผมจึงอัดเสียงเอาไว้"เห้ยมึงว่านักเรียนม.4/5ที่ผูกคอตายไปใครเป็นคนทำวะกลุ่มไหนแม่งมีอำนาจขนาดนั้นวะ"นร.อีกคนพูด"ก็น่าจะพวกสมาคมบ้าบออะไรพวกนั้นรึป่าวบูชาอะไรพวกนั้นอ่ะ" “เห้ยจะใช่หรอวะ”จบประโยคนี้พวกมันก็เดินออกมาพอดีและเจอผมที่กำลังแอบฟังจึงพยายามจับตัวผมไว้ผมจึงขัดขื่นและสู้ได้จึงวิ่งหนีออกมาแต่สิ่งที่ไม่คาดคิดไว้ก็คือมีเสียงปืนดังขึ้น ปั้ง ไม่อยากจะเชื่อพวกนักเรียนม.3พกปืนงั้นหรอเกินไปแล้วแต่ผมหันหลังกลับไปกลับกลายเป็นรุ่นพี่ที่เคยเรียนที่โรงเรียนนี้หลายรุ่นก่อน"เห้นพี่จะฆ่ามันเลยหรอปิดยากนะพี่"ปืนที่รู่นพี่คนนั้นใช้คือปืนลูกโม่ก่อนที่จะขึ้นลำลูกต่อไปผมจึงตัดสินกระโดดลงจากตึงลงน้ำคลองหลังโรงเรียนไป….กลับมาถึงห้อง"นี่มันคืนอะไรวะเนี่ยนี่มันเรื่งใหญ่มากเลยนะแจ้งความหรือทำยังไงดีแต่ถ้าจัดการด้วยตัวเองตะรอดมีชีวิตมั้ยพ่อกับแม่ผมเสียไปเมื่อหลายปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ผมมีพี่สาวทั้ง3คนคอยส่งเงินมาให้ใช้และเช่าห้องอพาทเม้นเล็กๆกลางเมืองเนื่องจ่กผมมาเรียนต่างจังหวัดและผมยังเทรดหุ้นเป็นด้วยและหาเงินได้ไม่ใช่น้อยๆเลยจึงไม่ค่อยกังวลเรื่องนี้สักเท่าไหร่ เช้าวันต่อมา…"เตมึงพากูไปหาคนที่กูจะจ้างสิ"เตจึงตอบ"ได้ดิตามกูมา"เตได้พาผมไปหลังโรงเรียนที่เกิดเรื่องเมื่อคืนผมจึงเอะใจแต่ก็จะไม่กะโตกกะตาก"หรือว่าจริงๆแล้วเตเกี่ยวกับพวกนี้งั้นหรอ"  เมื่อคืนมันมืดมากๆผมจึงไม่ได้สังเกตุที่นี้คือตึก10ชั้นบนโดนปิดตายคือชั้น3และมีหลายห้องมากๆบริเวณที่ผมเกือบตายเมื่อคืนคือทางเดินยาวๆแต่ห้องเมื่อคืนคือห้องที่มันอยู่สุดทางเดินแต่ห้องที่เตพาเดินเข้าไปคือห้องแรก…

        โปรดติดตามตอนต่อไป….

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น