ผมเกิดใหม่เป็นเพอร์เซโฟนี แต่ที่นี่ไม่มีฮาเดส

เสียงหวีดที่ดังก้องอยู่ในหูของผมมันชวนให้ปวดหัว นี่ผมตายแล้วหรอ เปลือกตาที่หนักอึ้งช่างลืมตาได้อย่างยากเย็น เสียงรอบข้างเต็มไปด้วยสิงสาราสัตว์ เสียงนกไนติงเกลร้องเพลงคลอไปกับเสียงแมกไม้

ผมอยู่ที่ไหน

สวรรค์หรือ

เสียงผู้คนรอบข้างพลันดังขึ้น ที่ที่นอนอยู่นี้มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน ตัวของผมลอยขึ้นจากพื้น พลันเสียงนุ่มนอนอบอุ่นพลันดังขึ้นเหนือหัว พร้อมกับลมเย็นสดชื่นที่เป่ารดตัว ผมพยายามลืมตาอีกครั้งนึง

สำเร็จแล้ว

…!!!!!

ยักษ์ ยักษ์!! ยักษ์!!!!! ตรงหน้าของผมมียักษ์พระเจ้า นี่ไม่ใช่สวรรค์หรอกหรือทำไมตอนนี้ผมเหมือนจะถูกจับกินเลยล่ะ ม่ายน้า ผมพยายามยกมือขึ้นดันยักษ์สาวตรงหน้า แต่ว่านะ..มือของผมทำไมเหลือแค่นี้ล่ะ

นี่ผมมาเกิดใหม่หรอกเหรอเนี่ยยยยย

เวลาผ่านไปไม่นานสรุปที่เห็นนั่นไม่ใช่ยักษ์ครับ แต่เหมือนจะเป็นเผ่าพันธุ์สักอย่าง พวกพี่ๆเรียกยักษ์คนนั้นว่ามารดาแห่งผืนพิภพไกอา แต่ว่านะนั่นไม่ใช่ไททันในตำนานกรีก? ปฐมเทพแห่งโลก? 

สรุปผมก็เกิดเป็นเทพนี่เนอะ แต่ตอนนี้ผมไม่มีชื่อหรอก ถามว่าแล้วใช้ชื่อในชาติก่อนไม่ได้หรอ ก็ขอตอบให้เลยว่า จำไม่ได้หรอก ผมจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหนตายอย่างไรรู้แค่ผมมาเกิดใหม่เท่านั้นแหละกับข้อมูลความรู้บางอย่างนิดหน่อย 

ง่าย ๆ ก็ไม่รู้อะไรเลยแหละ

ก็แหม ผมพึ่งเกิดใหม่นะ แต่อีกไม่นานผมก็มีชื่อแล้วล่ะ ถึงตอนนั้นก็จะสามารถทำอะไรได้อย่างอิสระแล้วล่ะ รู้ได้ไงหรอ ก็พวกพี่สาวบอกมาน่ะสิ ผมจะได้รับชื่อจากพลังของตัวเองตามทำเนียมการมอบชื่ออะนะ 

ตัวผมในตอนนี้ก็คิดว่าต้องได้ชื่อที่เท่มากแน่นอน  โดยที่ไม่นึกเลยว่าผมจะได้เป็น เพอร์เซโฟนี เทพีแห่งฤดูกาล!!

---

เย่มาเปิดเรื่องใหม่หลังสอบเสร็จ พอดีคิดพล็อตได้เลยมาเปิดไว้ก่อน